EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0688

Sprawa C-688/15: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Litwa) w dniu 21 grudnia 2015 r. – Agnieška Anisimovienė i in.

Dz.U. C 106 z 21.3.2016, p. 19–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

21.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 106/19


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Litwa) w dniu 21 grudnia 2015 r. – Agnieška Anisimovienė i in.

(Sprawa C-688/15)

(2016/C 106/20)

Język postępowania: litewski

Sąd odsyłający

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca apelację: Agnieška Anisimovienė i in.

Druga strona postępowania: AB bankas „Snoras” w likwidacji; VĮ „Indėlių ir investicijų draudimas”; AB „Šiaulių bankas”, następca prawny AB bankas „FINASTA”

1)

Czy dyrektywę w sprawie depozytów (1) należy interpretować w ten sposób, że mogą zostać uznane za depozyt zgodnie z tą dyrektywą środki, którymi obciążono rachunki osób, za ich zgodą, albo środki przekazane albo wpłacone przez te osoby na rachunek otwarty w imieniu instytucji kredytowej w innej instytucji kredytowej?

2)

Czy art. 7 ust. 1 i 8 ust. 3 dyrektywy w sprawie depozytów, rozpatrywane łącznie, należy rozumieć w ten sposób, że wypłaty z tytułu ubezpieczenia depozytu do kwoty określonej w art. 7 ust. 1 należy dokonać na rzecz każdej osoby, której roszczenie można wykazać przed dniem, w którym dokonano ustalenia określonego w art. 1 ust. 3 lit. ppkt (i), (ii) dyrektywy w sprawie depozytów albo w którym wydano decyzję określoną tym artykule?

3)

Czy do celów dyrektywy w sprawie depozytów definicja „normalnej operacji bankowej” jest istotna dla dokonania wykładni pojęcia depozytu jako należności pochodzącej z operacji bankowych? Czy definicję tą należy także uwzględnić przy dokonywaniu wykładni pojęcia depozytu zawartego w przepisach prawa krajowego, na mocy których transponowano dyrektywę w sprawie depozytów?

4)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie, jak należy rozumieć i interpretować pojęcie normalnej operacji bankowej użyte w art. 1 ust. 1 dyrektywy w sprawie depozytów:

a)

jakie operacje bankowe należy uznać za normalne albo na podstawie jakich kryteriów należy ustalić, czy konkretna operacja bankowa jest normalna?

b)

czy pojęcie normalnej operacji bankowej należy ocenić mając na względzie cel dokonanych operacji bankowych, czy też strony między którymi takie operacje bankowe są przeprowadzane?

c)

czy użyte w dyrektywie w sprawie depozytów pojęcie depozytu, oznaczające należność pochodzącą z normalnych operacji bankowych, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono jedynie wypadki, w których wszystkie operacje skutkujące powstaniem takiej należności uważa się za normalne?

5)

W wypadku gdy środki nie są objęte definicją depozytu zawartą w dyrektywie w sprawie depozytów, lecz państwo członkowskie zdecydowało się transponować dyrektywę w sprawie depozytów oraz dyrektywę w sprawie inwestorów (2) do prawa krajowego w taki sposób, że środki, z tytułu których deponentowi przysługują roszczenia wynikające z obowiązku instytucji kredytowej do świadczenia usług inwestycyjnych uważa się również za depozyt – czy zabezpieczenie depozytów można zastosować jedynie po ustaleniu, że w konkretnym przypadku instytucja kredytowa działała jako przedsiębiorstwo inwestycyjne, a środki były jej przekazywane w celu dokonania operacji inwestycyjnych/działań inwestycyjnych w rozumieniu dyrektywy w sprawie inwestorów i dyrektywy MiFID (3)?


(1)  Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. 1994 L 135, s. 5).

(2)  Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (Dz.U. 1997 L 84, s. 22).

(3)  Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. 2004 L 145, s. 1).


Top