1)

Czy art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej (1) należy interpretować w ten sposób, że ustanawia on wyjątek od zasady jurysdykcji sądu krajowego miejsca, w którym dziecko rzeczywiście ma miejsce zamieszkania?

2)

Czy art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej należy interpretować w ten sposób, że kryteriami wskazującymi na szczególny związek dziecka z Francją są kryteria określone przez stronę w sprawie (a mianowicie: dziecko urodziło się we Francji, ma ojca, który jest obywatelem Francji, ma rodzinę opartą na więzach pokrewieństwa, składającą się z dwóch sióstr i brata, siostrzenicy, dziadka ze strony ojca, obecnej partnerki ojca i ich małoletniej córki we Francji, natomiast w Rumunii nie ma żadnego krewnego ze strony matki, uczęszcza do francuskiej szkoły, wykształcenie i mentalność dziecka od zawsze były francuskie, a w domu między rodzicami oraz między rodzicami a dzieckiem zawsze używany był język francuski), w związku z czym sąd odsyłający musi stwierdzić, że sąd francuski może lepiej osądzić sprawę?

3)

Czy art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej należy interpretować w ten sposób, że różnice proceduralne między przepisami obu państw, takie jak prowadzenie postępowania na posiedzeniu niejawnym przez wyspecjalizowany sąd, służą dobru dziecka w rozumieniu tego przepisu [prawa Unii]?