(1)

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.

(2)

W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012 (3) ustanowiono specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załączniku II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(3)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 unijny wykaz dodatków do żywności i specyfikacji dla dodatków do żywności może być aktualizowany z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku państwa członkowskiego lub zainteresowanej strony.

(4)

W marcu 2021 r. przedłożono Komisji wniosek o zezwolenie na stosowanie octu buforowanego jako środka konserwującego i regulatora kwasowości w wielu różnych kategoriach żywności. Następnie wniosek ten udostępniono państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.

(5)

W opinii opublikowanej w dniu 1 lipca 2022 r. (4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) ocenił bezpieczeństwo proponowanego stosowania octu buforowanego jako dodatku do żywności. Ponieważ podstawowymi składnikami octu buforowanego są kwas octowy i jego sole, Urząd odniósł się do swojej wcześniejszej oceny kwasu octowego jako substancji czynnej w pestycydach z 2013 r. (5), w której stwierdził, że ustanowienie dopuszczalnego dziennego spożycia kwasu octowego nie jest uważane za konieczne. Taki wniosek jest formułowany w przypadku substancji praktycznie niebudzących obaw w zakresie bezpieczeństwa i tylko w przypadku, gdy istnieją wiarygodne informacje dotyczące zarówno narażenia, jak i toksyczności oraz istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia efektów szkodliwych u ludzi przy dawkach, które nie powodują dysproporcji pod względem wartości odżywczych u zwierząt (6). Biorąc pod uwagę ocenę kwasu octowego z 2013 r. oraz fakt, że ocet buforowany dysocjuje na anion octanowy – naturalny składnik diety i organizmu człowieka o obszernie opisanych skutkach biologicznych – Urząd ocenił bezpieczeństwo octu buforowanego bez uzyskania danych biologicznych ani toksykologicznych tego dodatku do żywności i stwierdził, że nie ma obaw co do bezpieczeństwa stosowania octu buforowanego jako dodatku do żywności przy proponowanych maksymalnych poziomach stosowania.

(6)

W części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 zdefiniowano wszystkie grupy dodatków. W grupie I w części C wymieniono dodatki do żywności, z wyjątkiem barwników i substancji słodzących, w odniesieniu do których nie ma potrzeby ustalania liczbowej wartości dopuszczalnego dziennego spożycia i których stosowanie jest dozwolone w wielu rodzajach żywności zgodnie z zasadą quantum satis zdefiniowaną w art. 3 ust. 2 lit. h) tego rozporządzenia. Wynik oceny bezpieczeństwa octu buforowanego pozwala na jego włączenie do grupy I w części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(7)

Ocet buforowany jest produktem płynnym lub suszonym przygotowanym przez dodanie wodorotlenków sodu/potasu (E 524–525) i węglanów sodu/potasu (E 500–501) do octu, który jest zgodny z normą europejską EN 13188:2000 i jest uzyskiwany wyłącznie ze źródła pochodzenia rolniczego (z wyjątkiem drewna/celulozy) w drodze podwójnej fermentacji (alkoholowej i kwaśnej). Ocet buforowany jest przeznaczony do stosowania jako alternatywa dla innych dozwolonych środków konserwujących lub regulatorów kwasowości, w szczególności dla kwasu octowego i jego soli (E 260–263). Buforowanie zwiększa pH i umożliwia stosowanie octu jako środka konserwującego lub regulatora kwasowości w wielu kategoriach żywności bez wpływu na jakość żywności.

(8)

Należy zatem zezwolić na stosowanie octu buforowanego jako dodatku do żywności i przypisać temu dodatkowi numer E 267.

(9)

Specyfikacje octu buforowanego (E 267) należy włączyć do rozporządzenia (UE) nr 231/2012, ponieważ dodatek ten jest po raz pierwszy uwzględniany w unijnym wykazie dodatków do żywności ustanowionym w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 i (UE) nr 231/2012.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,