EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007CA0523
Case C-523/07: Judgment of the Court (Third Chamber) of 2 April 2009 (reference for a preliminary ruling from the Korkein hallinto-oikeus (Finland)) — proceedings brought by A (Judicial cooperation in civil matters — Jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in matrimonial matters and the matters of parental responsibility — Regulation (EC) No 2201/2003 — Substantive scope — Definition of civil matters — Decision relating to the taking into care and placement of children outside the family home — Child’s habitual residence — Protective measures — Jurisdiction)
Υπόθεση C-523/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 2ας Απριλίου 2009 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κίνησε η A [Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και σε υποθέσεις γονικής μέριμνας — Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 — Καθ’ ύλη πεδίο εφαρμογής — Έννοια του όρου αστικές υποθέσεις — Απόφαση σχετικά με την αφαίρεση της επιμέλειας και την τοποθέτηση παιδιών εκτός της οικογενειακής εστίας — Συνήθης διαμονή του παιδιού — Ασφαλιστικά μέτρα — Δικαιοδοσία]
Υπόθεση C-523/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 2ας Απριλίου 2009 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κίνησε η A [Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και σε υποθέσεις γονικής μέριμνας — Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 — Καθ’ ύλη πεδίο εφαρμογής — Έννοια του όρου αστικές υποθέσεις — Απόφαση σχετικά με την αφαίρεση της επιμέλειας και την τοποθέτηση παιδιών εκτός της οικογενειακής εστίας — Συνήθης διαμονή του παιδιού — Ασφαλιστικά μέτρα — Δικαιοδοσία]
ΕΕ C 141 της 20.6.2009, p. 14–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
20.6.2009 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 141/14 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 2ας Απριλίου 2009 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κίνησε η A
(Υπόθεση C-523/07) (1)
(Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και σε υποθέσεις γονικής μέριμνας - Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 - Καθ’ ύλη πεδίο εφαρμογής - Έννοια του όρου “αστικές υποθέσεις” - Απόφαση σχετικά με την αφαίρεση της επιμέλειας και την τοποθέτηση παιδιών εκτός της οικογενειακής εστίας - Συνήθης διαμονή του παιδιού - Ασφαλιστικά μέτρα - Δικαιοδοσία)
2009/C 141/22
Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Korkein hallinto-oikeus
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: A
Αντικείμενο
Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Korkein hallinto-oikeus — Ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 2, στοιχείο δ', 8, παράγραφος 1, 13, παράγραφοι 1 και 20, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (ΕΕ L 338, σ. 1) — Εκτέλεση μιας ενιαίας αποφάσεως σχετικά με την άμεση αφαίρεση της επιμέλειας παιδιού και την ανάθεσή της σε τρίτους, ήτοι σε ίδρυμα ή σε ανάδοχη οικογένεια, εκδοθείσας στο πλαίσιο των κανόνων δημοσίου δικαίου για την προστασία της παιδικής ηλικίας — Κατάσταση στην οποία το παιδί έχει την μόνιμη κατοικία του σε κράτος μέλος αλλά διαμένει σε άλλο κράτος μέλος, χωρίς όμως να έχει κάποια μόνιμη διαμονή σε συγκεκριμένο μέρος
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, έχει την έννοια ότι η απόφαση που διατάσσει την άμεση αφαίρεση της επιμέλειας παιδιού και την ανάθεσή της σε τρίτους εμπίπτει στην έννοια των «αστικών υποθέσεων» που χρησιμοποιείται στη διάταξη αυτή, εφόσον έχει ληφθεί στο πλαίσιο των κανόνων δημοσίου δικαίου για την προστασία της παιδικής ηλικίας. |
|
2) |
Ο όρος «συνήθης διαμονή», που απαντά στο άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 2201/2003, έχει την έννοια ότι η διαμονή αυτή αντιστοιχεί στον τόπο που εκφράζει κάποια ενσωμάτωση του παιδιού σε ένα κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον. Προς τούτο, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, η διάρκεια, η κανονικότητα, οι συνθήκες και οι λόγοι της διαμονής επί του εδάφους κράτους μέλους και της μετοικήσεως της οικογένειας στο εν λόγω κράτος, η ιθαγένεια του παιδιού, ο τόπος και οι συνθήκες φοίτησης, οι γλωσσικές γνώσεις καθώς και οι οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις που έχει το παιδί εντός του εν λόγω κράτους. Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να διαπιστώσει τη συνήθη διαμονή του παιδιού, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ιδιαίτερες πραγματικές περιστάσεις κάθε συγκεκριμένης περιπτώσεως. |
|
3) |
Ένα ασφαλιστικό μέτρο, όπως η αφαίρεση της επιμέλειας παιδιών, μπορεί να αποφασιστεί από εθνικό δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 20 του κανονισμού 2201/2003, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
Η θέση σε εφαρμογή του εν λόγω μέτρου, καθώς και ο δεσμευτικός χαρακτήρας του, καθορίζονται σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Μετά από τη θέση σε εφαρμογή του ασφαλιστικού μέτρου, το εθνικό δικαστήριο δεν υποχρεούται να παραπέμψει την υπόθεση στο έχον δικαιοδοσία δικαστήριο άλλου κράτους μέλους. Πάντως, καθόσον απαιτείται για την προστασία του υψίστου συμφέροντος του παιδιού, το εθνικό δικαστήριο το οποίο έχει θέσει σε εφαρμογή προσωρινά ή ασφαλιστικά μέτρα πρέπει να ενημερώνει σχετικώς, απευθείας ή μέσω της κεντρικής αρχής που έχει ορισθεί δυνάμει του άρθρου 53 του κανονισμού 2201/2003, το έχον δικαιοδοσία δικαστήριο άλλου κράτους μέλους. |
|
4) |
Στην περίπτωση κατά την οποία το δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει καμία δικαιοδοσία, οφείλει να διαπιστώσει αυτεπαγγέλτως την έλλειψη δικαιοδοσίας του, χωρίς να υποχρεούται να παραπέμψει την υπόθεση σε άλλο δικαστήριο. Πάντως, καθόσον απαιτείται για την προστασία του υψίστου συμφέροντος του παιδιού, το εθνικό δικαστήριο το οποίο διαπίστωσε την έλλειψη δικαιοδοσίας του πρέπει να ενημερώσει σχετικώς, απευθείας ή μέσω της κεντρικής αρχής που έχει ορισθεί δυνάμει του άρθρου 53 του κανονισμού 2201/2003, το έχον δικαιοδοσία δικαστήριο άλλου κράτους μέλους. |