22.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 155/48

(1)

Niedokrwistość zakaźna koni („EIA”) jest chorobą wirusową dotykającą wyłącznie zwierzęta z rodziny koniowatych. Okres inkubacji wynosi zwykle od jednego do trzech tygodni, lecz może trwać nawet do trzech miesięcy. Zakażone koniowate pozostają źródłem zakażenia przez całe swoje życie i mogą przenosić zakażenie na inne koniowate. Zakażenie EIA jest zazwyczaj niewidoczne, o ile nie nastąpi zgon z powodu jednego z ostrych ataków choroby w czasie wiremii, i dlatego prawdopodobieństwo przeniesienia zakażenia jest znacznie większe. Lokalne przeniesienie zakażenia następuje poprzez krew zakażonego zwierzęcia z rodziny koniowatych w wyniku przerwanego pasożytowania ślepaków i zakażenia płodu in utero. Główną przyczyną rozprzestrzeniania się choroby na duże odległości jest przemieszczanie zakażonych zwierząt, ich nasienia, komórek jajowych i zarodków oraz użycie zanieczyszczonych igieł lub wstrzyknięcie produktów krwiopochodnych zawierających wirusa.

(2)

EIA jest chorobą podlegającą obowiązkowi zgłaszania zgodnie z załącznikiem A do dyrektywy Rady 90/426/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (2). Ponadto dyrektywa Rady 82/894/EWG z dnia 21 grudnia 1982 r. w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie (3) stanowi, że należy zgłaszać ogniska EIA Komisji i pozostałym państwom członkowskim za pomocą Systemu Zgłaszania Chorób Zwierzęcych („ADNS”).

(3)

Artykuł 4 ust. 5 dyrektywy 90/426/EWG przewiduje ograniczenia przemieszczania koniowatych z gospodarstw, w których stwierdzono występowanie EIA, dopóki, po uboju zakażonych zwierząt, pozostałe zwierzęta nie zostaną dwukrotnie poddane testowi Cogginsa z wynikiem ujemnym.

(4)

W przeciwieństwie do sytuacji w zakresie zdrowia zwierząt w innych państwach członkowskich, w Rumunii EIA jest chorobą endemiczną, a natychmiastowy ubój koniowatych będących źródłem zakażenia nie jest przeprowadzany. Z tego względu przyjęto decyzję Komisji 2007/269/WE z dnia 23 kwietnia 2007 r. w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do niedokrwistości zakaźnej koni w Rumunii (4).

(5)

Ostatnie przypadki wystąpienia EIA u koniowatych przeznaczonych do hodowli i produkcji przywiezionych z Rumunii do innych państw członkowskich oraz ostatnio opublikowane wyniki inspekcji weterynaryjnej przeprowadzonej przez służby Komisji w 2009 r. w tym państwie członkowskim zgodnie z art. 10 dyrektywy 90/426/EWG (5) wykazały jednakże, że decyzja 2007/269/WE jest niewłaściwie wdrażana, egzekwowana i monitorowana.

(6)

Ze względu na handel żywymi koniowatymi, ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami sytuacja epidemiologiczna w Rumunii stanowi zagrożenie dla zdrowia koniowatych w Unii. Należy zatem przyjąć środki ochronne, ustanawiające specjalny system przemieszczania koniowatych oraz handlu nimi, ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami, a także niektórymi produktami krwiopochodnymi z uzyskanymi z koniowatych pochodzącymi z Rumunii w celu ochrony zdrowia i dobrostanu koniowatych w Unii.

(7)

Częstość występowania choroby nie rozkłada się równomiernie na terenie Rumunii i wśród różnych kategorii koniowatych w tym państwie członkowskim. W tej sytuacji można przyjąć mniej rygorystyczne warunki dotyczące przemieszczania niektórych zarejestrowanych koni biorących udział w zawodach i wyścigach oraz zezwolić, aby w przyszłości możliwe były określenie obszarów wolnych od tej choroby.

(8)

Zgodnie z art. 7 ust. 2 dyrektywy 90/426/EWG państwo członkowskie miejsca przeznaczenia może zezwolić na ogólne lub ograniczone odstępstwa od niektórych wymagań art. 4 ust. 5 wobec wszystkich zwierząt opatrzonych specjalnym znakiem wskazującym na ich przeznaczenie do uboju, pod warunkiem że świadectwo zdrowia przewiduje takie odstępstwo. W przypadku udzielenia takiego odstępstwa koniowate przeznaczone do uboju należy przetransportować bezpośrednio do wyznaczonej rzeźni oraz poddać ubojowi w ciągu pięciu dni od ich przybycia do rzeźni.

(9)

Artykuł 12 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (6) określa wymogi dotyczące akredytacji laboratoriów przeprowadzających analizę próbek pobranych w trakcie kontroli urzędowych.

(10)

W załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 180/2008 z dnia 28 lutego 2008 r. dotyczącego wspólnotowego laboratorium referencyjnego ds. chorób koni innych niż afrykański pomór koni (7) określono funkcje, zadania i procedury laboratorium referencyjnego ds. chorób koni w Unii, dotyczące współpracy z laboratoriami odpowiedzialnymi za diagnozowanie chorób zakaźnych u koni w państwach członkowskich. Funkcje te obejmują między innymi wspieranie harmonizacji diagnostyki oraz zapewnianie biegłości w przeprowadzaniu badań w Unii poprzez organizowanie i prowadzenie okresowych badań porównawczych oraz okresowe przekazywanie wyników takich badań Komisji, państwom członkowskim oraz laboratoriom krajowym/centralnym. Program prac ustalony przez Komisję i wymienione laboratorium przewiduje, że pierwsze badanie biegłości w kierunku wykrywania EIA ma zostać przeprowadzone w 2010 r.

(11)

Wobec braku szczegółowych norm unijnych dotyczących badania w kierunku EIA, należy odnieść się do właściwego rozdziału podręcznika badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych z 2009 r. Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). W rozdziale tym, który obecnie opatrzony jest numerem 2.5.6, zaleca się metodę immunodyfuzji w żelu agarowym (AGID) do wykrywania EIA u koni, która jest badaniem dokładnym i wiarygodnym z wyjątkiem pewnych okoliczności określonych w podręczniku. W niniejszej decyzji należy zatem przewidzieć dwa badania AGID w kierunku EIA z wynikiem ujemnym, aby zrekompensować ograniczenia tego badania.

(12)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 504/2008 z dnia 6 czerwca 2008 r. wykonujące dyrektywy Rady 90/426/EWG i 90/427/EWG w odniesieniu do metod identyfikacji koniowatych (8) zawiera wymóg, aby koniowate identyfikować na podstawie dokumentu identyfikacyjnego. W celu wzmocnienia powiązania między dokumentem identyfikacyjnym a danym zwierzęciem dorosłe konie przeznaczone do transportu z Rumunii do pozostałych państw członkowskich należy oznaczyć poprzez wszczepienie identyfikatora elektronicznego.

(13)

Artykuł 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań (9) określa kontrole oraz inne środki związane z dziennikiem podróży podejmowane przez właściwe organy przed długotrwałym przewozem.

(14)

Wymogi w zakresie świadectw dotyczących przemieszczania i transportu koniowatych są określone w art. 8 dyrektywy 90/426/EWG. W celu poprawienia wykrywalności zarejestrowanych koniowatych, transportowanych do innych państw członkowskich z obszarów Rumunii dotkniętych EIA, należy zastąpić poświadczenie określone w załączniku B do dyrektywy 90/426/EWG świadectwem zdrowia zwierząt zgodnym z załącznikiem C do tej dyrektywy.

(15)

Zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny („TRACES”), wprowadzony zgodnie z decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES (10), może mieć zasadnicze znaczenie w ukierunkowaniu przepływu koniowatych z Rumunii do rzeźni w pozostałych państwach członkowskich.

(16)

Przemieszczania koniowatych, innych niż koniowate przeznaczone do uboju, z Rumunii do pozostałych państw członkowskich nie należy uznawać za zakończonego do momentu, kiedy badanie w kierunku EIA, przeprowadzone na próbce pobranej podczas izolacji zwierząt po przybyciu na miejsce przeznaczenia, potwierdzi brak występowania tej choroby.

(17)

Jako że sektor dotknięty tą chorobą jest w pełni świadomy ryzyka stwarzanego przez sytuację epidemiologiczną w Rumunii, właściwe jest zezwolenie podmiotom zaangażowanym w przemieszczanie koniowatych z Rumunii na ponoszenie odpowiedzialności i pokrywanie kosztów poniesionych przez właściwe organy w związku z takim przemieszczaniem.

(18)

Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (11), zmieniona rozporządzeniem Komisji (UE) nr 176/2010 (12), wprowadza wymóg przeprowadzania badania w kierunku EIA również dla klaczy, od których pobrano komórki jajowe lub zarodki. Zmiany te będą jednak obowiązywać dopiero od dnia 1 września 2010 r. Zatem, jeżeli komórki jajowe i zarodki są pobierane od klaczy utrzymywanych w Rumunii, należy uzupełnić wymogi dotyczące zdrowia zwierząt określone w decyzji Komisji 95/294/WE z dnia 24 lipca 1995 r. określającej wzór świadectwa zdrowia zwierząt w odniesieniu do handlu komórkami jajowymi i zarodkami zwierząt z gatunku koniowatych (13) o wymóg przeprowadzania badania w kierunku EIA.

(19)

Ponadto wymogi dotyczące zdrowia zwierząt w prawodawstwie unijnym dotyczącym produktów krwiopochodnych uzyskanych z krwi koniowatych poddawane są obecnie przeglądowi. Obecnie rozdział V pkt A załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (14) określa wymagania dotyczące surowicy koniowatych.

(20)

W celu zachowania przejrzystości prawodawstwa unijnego należy uchylić decyzję 2007/269/WE i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(21)

Zbędne wydaje się wprowadzenie warunków przejściowych, ponieważ przewidziane środki w wytaczającym stopniu uwzględniają ostatnio przyjęty rumuński program zwalczania EIA w tym kraju.

(22)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

koniowate z regionów wymienionych w załączniku;

b)

nasienie zwierząt z rodziny koniowatych;

c)

komórki jajowe i zarodki zwierząt z rodziny koniowatych;

d)

produkty krwiopochodne uzyskanych z krwi koniowatych.

a)

przewożone są tranzytem przez Rumunię drogami głównymi i autostradami; albo

b)

przewożone są przez Rumunię bezpośrednio i bez przerw w podróży do rzeźni w celu natychmiastowego uboju oraz którym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt wypełnione zgodnie ze wzorem określonym w załączniku C do dyrektywy 90/426/EWG.

a)

cała przesyłka koniowatych musi być:

b)

wszystkie koniowate składające się na przesyłkę muszą zostać poddane badaniu w kierunku EIA metodą immunodyfuzji w żelu agarowym („badanie AGID”) przeprowadzonemu na próbkach krwi pobranych dwukrotnie w odstępie 90 dni, którego wyniki muszą być ujemne; drugą próbkę należy pobrać w ciągu 10 dni przed datą wysyłki przesyłki z zatwierdzonego gospodarstwa; badanie AGID musi spełniać kryteria określone we właściwym rozdziale podręcznika badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) z 2009 r. („podręcznik”);

c)

przewoźnik musi udokumentować, że spełnia wymogi, iż koniowate składające się na przesyłkę zostały wysłane bezpośrednio z zatwierdzonego gospodarstwa do miejsca przeznaczenia i nie przeszły przez żaden rynek lub punkt gromadzenia;

d)

w przypadku przesyłek obejmujących zarejestrowane koniowate lub koniowate przeznaczone do hodowli i produkcji wszystkie pozostałe koniowate znajdujące się w zatwierdzonym gospodarstwie w okresie izolacji, o którym mowa w lit. a) ppkt (i), należy poddać badaniu AGID z wynikiem ujemnym na próbkach krwi pobranych albo w okresie izolacji przed przemieszczeniem koniowatych z gospodarstwa, albo w ciągu 10 dni przed datą wysyłki przesyłki z zatwierdzonego gospodarstwa;

e)

wszystkie koniowate składające się na przesyłkę muszą zostać oznakowane poprzez wszczepienie transpondera elektronicznego i być identyfikowane za pomocą jednego dokumentu identyfikacyjnego dla koniowatych lub paszportu, przewidzianego w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 504/2008, który musi obejmować:

f)

kontrole związane z dziennikiem podróży wykonywane zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1/2005 muszą być zadawalające i nie wymagać przesłania danych szczegółowych do punktu kontroli znajdującego się w państwie członkowskim tranzytu zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia;

g)

koniowatym składającym się na przesyłkę musi towarzyszyć należycie wypełnione świadectwo zdrowia zwierząt zgodnie ze wzorem określonym w załączniku C do dyrektywy 90/426/EWG, w którym należy podać miejsce przeznaczenia i które zawiera dodatkowo następujące sformułowanie:

„Koniowate wysłane zgodnie z decyzją Komisji 2010/346/UE (15)

a)

państwo członkowskie miejsca przeznaczenia zezwoliło na takie odstępstwo w zastosowaniu środków przewidzianych w art. 7 ust. 2 dyrektywy 90/426/EWG; lub

b)

koniowate przeznaczone są do bezpośredniego transportu do rzeźni i zostały zgromadzone w zatwierdzonym gospodarstwie z gospodarstw, wobec których potwierdzono, że są wolne od EIA zgodnie z obowiązującym krajowym programem kontroli EIA.

a)

konie zostały poddane badaniu AGIT z wynikiem ujemnym, przeprowadzonemu zgodnie z kryteriami ustalonymi w podręczniku, na próbkach pobranych w ciągu 10 dni przed datą wysyłki z zatwierdzonego gospodarstwa;

b)

wszystkie koniowate w zatwierdzonym gospodarstwie i w granicach 200 m wokół zatwierdzonego gospodarstwa zostały poddane badaniu AGID z wynikiem ujemnym, przeprowadzonemu na próbkach pobranych między 90 a 180 dniem przed datą zamierzonego przemieszczania;

c)

warunków określonych w art. 2 ust. 1 lit. e) i g).

a)

nazwa, położenie geograficzne zatwierdzonych gospodarstw, imię i nazwisko oraz kwalifikacje zawodowe urzędowego lekarza weterynarii odpowiedzialnego za zatwierdzone gospodarstwo i podpisującego świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. g) i art. 5 ust. 3, były przekazywane Komisji i pozostałym państwom członkowskim;

b)

urzędowe laboratorium przeprowadzające badania AGID przewidziane w art. 2 ust. 1 lit. b) i d) oraz art. 3:

c)

kopie próbek krwi przechowywane były przez przynajmniej 90 dni w urzędowym laboratorium, o którym mowa w lit. b), dla każdego badania AGID przeprowadzonego w ciągu 10 dni od daty wysyłki zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) i d) oraz art. 3, chyba że:

d)

miejsce przeznaczenia otrzymywało informację o przemieszczaniu przesyłki za pomocą systemu TRACES przynajmniej 36 godzin przed jej przybyciem.

a)

poddawane ubojowi w ciągu nie więcej niż 72 godzin od czasu ich przybycia do rzeźni, o którym właściwe władze zostały poinformowane za pośrednictwem systemu TRACES; zgodnie z niniejszą decyzją 10 % przesyłek przybywających do rzeźni należy poddać badaniu AGID; albo

b)

odizolowane pod urzędowym nadzorem weterynaryjnym w gospodarstwie przeznaczenia podanym w świadectwie zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. g), przez przynajmniej 30 dni i w odległości przynajmniej 200 m od innych koniowatych lub trzymane w warunkach zamkniętych, zapewniających ochronę oraz poddawane są badaniu AGID z wynikiem ujemnym, przeprowadzanym na próbkach krwi pobranych nie wcześniej niż 28 dni po dacie rozpoczęcia okresu izolacji.

a)

poddano je badaniu AGID z wynikiem ujemnym, przeprowadzonym na próbkach krwi pobranych w ciągu 10 dni przed datą wysyłki; oraz

b)

towarzyszy im należycie wypełnione świadectwo zdrowia zwierząt zgodnie ze wzorem określonym w załączniku C do dyrektywy 90/426/EWG.