(1)

Bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 bevat een EU-lijst van voor gebruik in levensmiddelen goedgekeurde levensmiddelenadditieven en de desbetreffende gebruiksvoorwaarden.

(2)

Die lijst kan volgens de in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 van het Europees Parlement en de Raad (2) bedoelde uniforme procedure worden bijgewerkt, hetzij op initiatief van de Commissie, hetzij ingevolge een aanvraag.

(3)

Krachtens bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 zijn ascorbinezuur (E 300), natriumascorbaat (E 301) en calciumascorbaat (E 302) (“de levensmiddelenadditieven”) momenteel toegelaten als levensmiddelenadditieven in, onder andere, categorie 09.1.1 “Onverwerkte vis” en categorie 09.2 “Verwerkte vis en visserijproducten, inclusief schaal- en weekdieren”, in quantum satis-hoeveelheid. Het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding achtte het gebruik ervan als antioxidanten aanvaardbaar. De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft in haar wetenschappelijk advies waarin de veiligheid van de levensmiddelenadditieven opnieuw wordt beoordeeld (3), bevestigd dat er geen veiligheidsrisico bestaat voor het gebruik ervan als levensmiddelenadditieven bij de gerapporteerde toepassingen en gebruiksniveaus en dat er geen behoefte is aan een in cijfers uitgedrukte aanvaardbare dagelijkse inname. Een dergelijke conclusie houdt in dat de stof een zeer gering veiligheidsrisico inhoudt, dat er betrouwbare informatie beschikbaar is over de blootstelling en de toxiciteit, en dat de kans op schadelijke gezondheidseffecten bij mensen bij dosissen die niet leiden tot onevenwichtigheden in de voeding bij dieren gering is. Momenteel is voor die levensmiddelenadditieven geen maximale numerieke waarde vastgesteld en moeten zij overeenkomstig goede productiepraktijken worden gebruikt in een hoeveelheid die niet hoger is dan nodig om het beoogde doel te bereiken en op voorwaarde dat de consument niet wordt misleid.

(4)

Bij onverwerkte vis worden antioxidanten gebruikt om de verkleuring van het visvlees en het ontstaan van ranzigheid te vertragen. Bij onverwerkte tonijn associeert de consument versheid met de van nature rode kleur van vers tonijnvlees.

(5)

Ontdooide tonijnfilets (“loins”) die als “verse” tonijn in de handel worden gebracht, moeten worden verkregen uit tonijn die na de vangst onder –18 °C is ingevroren (“verse tonijn”), terwijl andere ontdooide tonijnfilets alleen mogen worden gebruikt voor conserven (“tonijn voor de conservenindustrie”), overeenkomstig Verordening (EG) nr. 853/2004 van het Europees Parlement en de Raad (4). Het gebruik van grote hoeveelheden levensmiddelenadditieven in tonijn voor de conservenindustrie om de kleur van vers tonijnvlees kunstmatig te herstellen, maakt het mogelijk om deze tonijn voor de conservenindustrie bedrieglijk als verse tonijn aan te bieden en deze tegen een hogere prijs te verkopen, daardoor de consumenten te misleiden over het product en hen bloot te stellen aan het risico van een histaminevergiftiging.

(6)

Een dergelijk gebruik van de levensmiddelenadditieven voldoet echter niet aan de algemene voorwaarden voor opname en gebruik van levensmiddelenadditieven in de Unielijsten en aan het quantum satis-beginsel.

(7)

Naar aanleiding van voedselfraudeonderzoeken in het kader van Verordening (EG) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad (5) melden de bevoegde autoriteiten regelmatig gevallen waarin als vers verkochte tonijnfilets (“loins”) de levensmiddelenadditieven blijken te bevatten in grotere hoeveelheden dan die welke door die bevoegde autoriteiten noodzakelijk worden geacht om het typische antioxidanteffect bij verse tonijn te bereiken. Op basis hiervan vermoeden de bevoegde autoriteiten dat de levensmiddelenadditieven bij tonijn voor conserven worden gebruikt om de kleur ervan te herstellen en ze als vers in de handel te brengen.

(8)

Aangezien het de taak van de nationale bevoegde autoriteiten is om te constateren dat het quantum satis-beginsel niet is nageleefd en dit moeilijk uitvoerbaar kan zijn, hebben de lidstaten, en met name Spanje, de Commissie verzocht een passend maximumgehalte vast te stellen voor het gebruik van de levensmiddelenadditieven als antioxidant in ontdooide tonijn die als verse tonijn (dus onverwerkt) of gemarineerde tonijn (dus verwerkt) wordt verkocht.

(9)

In het belang van de rechtszekerheid en om een hoog niveau van consumentenbescherming en eerlijke praktijken in de levensmiddelenhandel te waarborgen, is het daarom passend een maximumgehalte voor het gebruik van de additieven in de levensmiddelencategorieën 09.1.1 en 09.2 in tonijn vast te stellen in deel E van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008.

(10)

Het maximumgehalte moet het mogelijk maken de huidige niveaus van legitiem gebruik volgens goede productiepraktijken te handhaven. Op grond van de door de industrie aan de EFSA verstrekte informatie met het oog op de herbeoordeling van de veiligheid van de levensmiddelenadditieven wordt een maximumgehalte van 300 mg/kg passend geacht. Dit is het hoogste door de sector gerapporteerde gebruiksniveau, zoals vermeld in het wetenschappelijk advies van de EFSA.

(11)

De Commissie is op de hoogte gebracht van door de visserijsector verrichte studies en van het advies van één bevoegde autoriteit waarin werd geconcludeerd dat het gebruik van 900 mg/kg levensmiddelenadditieven noodzakelijk is voor de bestrijding van oxidatie in tonijnfilets die gedurende tien dagen onder 4 °C zijn bewaard. Niettemin blijkt uit de beschikbare informatie — en met name uit het feit dat uit officiële controles door sommige andere bevoegde autoriteiten is gebleken dat bij ontdooide tonijn een houdbaarheidstermijn van tien dagen kan worden bereikt met een behandeling van 300 mg/kg zonder wijziging van de oorspronkelijke kleur — dat het niveau van 300 mg/kg voldoende is om het gewenste effect als antioxidant te bereiken.

(12)

De vaststelling van een maximumgehalte voor het gebruik van ascorbinezuur (E 300), natriumascorbaat (E 301) en calciumascorbaat (E 302) als antioxidanten in tonijn zal naar verwachting geen gevolgen hebben voor de menselijke gezondheid. Daarom is het op grond van artikel 3, lid 2, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1331/2008 niet nodig het advies van de EFSA in te winnen.

(13)

Bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1333/2008 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,