EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CA0238
Case C-238/19: Judgment of the Court (Sixth Chamber) of 19 November 2020 (request for a preliminary ruling from the Verwaltungsgericht Hannover — Germany) — EZ v Bundesrepublik Deutschland (Reference for a preliminary ruling — Area of freedom, security and justice — Asylum policy — Directive 2011/95/EU — Conditions for granting refugee status — Refusal to perform military service — Article 9(2)(e) — Law of the country of origin which does not provide for the right to conscience objection — Protection of persons who have fled their country of origin after the expiry of the period for suspending military service — Article 9(3) — Connection between the reasons mentioned in Article 10 of that directive and the prosecution and punishment referred to in Article 9(2)(e) of that directive — Evidence)
Zaak C-238/19: Arrest van het Hof (Zesde kamer) van 19 november 2020 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Verwaltungsgericht Hannover — Duitsland) — EZ / Bundesrepublik Deutschland [Prejudiciële verwijzing – Ruimte van vrijheid, veiligheid en recht – Asielbeleid – Richtlijn 2011/95/EU – Voorwaarden voor toekenning van de vluchtelingenstatus – Weigering militaire dienst te vervullen – Artikel 9, lid 2, onder e) – Recht van het land van herkomst waarin niet is voorzien in het recht op dienstweigering op grond van gewetensbezwaren – Bescherming van personen die hun land van herkomst zijn ontvlucht na het verstrijken van de termijn voor uitstel van militaire dienst – Artikel 9, lid 3 – Verband tussen de in artikel 10 van deze richtlijn genoemde gronden en de in artikel 9, lid 2, onder e), van deze richtlijn bedoelde vervolging en bestraffing – Bewijs]
Zaak C-238/19: Arrest van het Hof (Zesde kamer) van 19 november 2020 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Verwaltungsgericht Hannover — Duitsland) — EZ / Bundesrepublik Deutschland [Prejudiciële verwijzing – Ruimte van vrijheid, veiligheid en recht – Asielbeleid – Richtlijn 2011/95/EU – Voorwaarden voor toekenning van de vluchtelingenstatus – Weigering militaire dienst te vervullen – Artikel 9, lid 2, onder e) – Recht van het land van herkomst waarin niet is voorzien in het recht op dienstweigering op grond van gewetensbezwaren – Bescherming van personen die hun land van herkomst zijn ontvlucht na het verstrijken van de termijn voor uitstel van militaire dienst – Artikel 9, lid 3 – Verband tussen de in artikel 10 van deze richtlijn genoemde gronden en de in artikel 9, lid 2, onder e), van deze richtlijn bedoelde vervolging en bestraffing – Bewijs]
PB C 28 van 25.1.2021, p. 5–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
25.1.2021 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 28/5 |
Arrest van het Hof (Zesde kamer) van 19 november 2020 (verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Verwaltungsgericht Hannover — Duitsland) — EZ / Bundesrepublik Deutschland
(Zaak C-238/19) (1)
(Prejudiciële verwijzing - Ruimte van vrijheid, veiligheid en recht - Asielbeleid - Richtlijn 2011/95/EU - Voorwaarden voor toekenning van de vluchtelingenstatus - Weigering militaire dienst te vervullen - Artikel 9, lid 2, onder e) - Recht van het land van herkomst waarin niet is voorzien in het recht op dienstweigering op grond van gewetensbezwaren - Bescherming van personen die hun land van herkomst zijn ontvlucht na het verstrijken van de termijn voor uitstel van militaire dienst - Artikel 9, lid 3 - Verband tussen de in artikel 10 van deze richtlijn genoemde gronden en de in artikel 9, lid 2, onder e), van deze richtlijn bedoelde vervolging en bestraffing - Bewijs)
(2021/C 28/06)
Procestaal: Duits
Verwijzende rechter
Verwaltungsgericht Hannover
Partijen in het hoofdgeding
Verzoekende partij: EZ
Verwerende partij: Bundesrepublik Deutschland
Dictum
|
1) |
Artikel 9, lid 2, onder e), van richtlijn 2011/95/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 inzake normen voor de erkenning van onderdanen van derde landen of staatlozen als personen die internationale bescherming genieten, voor een uniforme status voor vluchtelingen of voor personen die in aanmerking komen voor subsidiaire bescherming, en voor de inhoud van de verleende bescherming, moet aldus worden uitgelegd dat deze bepaling, wanneer het recht van de staat van herkomst geen mogelijkheid biedt om de militaire dienst te weigeren, er niet aan in de weg staat dat deze weigering wordt vastgesteld indien de betrokkene zijn weigering niet volgens een bepaalde procedure heeft geformaliseerd en zijn land van herkomst is ontvlucht zonder zich bij de militaire autoriteiten te melden. |
|
2) |
Artikel 9, lid 2, onder e), van richtlijn 2011/95 moet aldus worden uitgelegd dat voor een dienstplichtige die weigert om zijn militaire dienst te vervullen tijdens een conflict maar niet weet hoe en waar hij als militair zal worden ingezet, de vervulling van zijn militaire dienst in de context van een algemene burgeroorlog waarin het leger herhaaldelijk en systematisch misdrijven begaat of daden pleegt zoals bedoeld in artikel 12, lid 2, van deze richtlijn en waarbij dit leger gebruikmaakt van dienstplichtigen, inhoudt dat deze dienstplichtige direct of indirect deelneemt aan het plegen van dergelijke misdrijven of daden, ongeacht waar hij wordt ingezet. |
|
3) |
Artikel 9, lid 3, van richtlijn 2011/95 moet aldus worden uitgelegd dat deze bepaling vereist dat er een verband bestaat tussen de in artikel 10 van deze richtlijn genoemde gronden en de vervolging en bestraffing bedoeld in artikel 9, lid 2, onder e), van deze richtlijn. |
|
4) |
Artikel 9, lid 2, onder e), juncto artikel 9, lid 3, van richtlijn 2011/95 moet aldus worden uitgelegd dat het niet als vaststaand gegeven geldt dat er een verband bestaat tussen de in artikel 2, onder d), alsook in artikel 10 van deze richtlijn genoemde gronden en de in artikel 9, lid 2, onder e), van deze richtlijn bedoelde vervolging en bestraffing wegens de weigering militaire dienst te vervullen, louter omdat deze vervolging en bestraffing verband houden met die weigering. Niettemin bestaat er een sterk vermoeden dat de weigering om onder de in artikel 9, lid 2, onder e), van deze richtlijn bedoelde omstandigheden de militaire dienst te vervullen, verband houdt met één van de vijf in artikel 10 ervan genoemde gronden. Het staat aan de bevoegde nationale autoriteiten om, gelet op alle omstandigheden van het geval, na te gaan of dit verband aannemelijk is. |