—

να κηρύξει παραδεκτή την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας και να κρίνει παράνομο το άρθρο 33, εδάφια 1 και 2, των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών (στο εξής: MASD)·

—

επομένως να κρίνει ότι η απόφαση του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2020 στερείται νομικής βάσης και να την ακυρώσει·

κυρίως,

—

να κρίνει ότι η Marie-Christine Arnautu προσκόμισε στοιχεία αποδεικνύοντα την εργασία του βοηθού της τα οποία είναι σύμφωνα προς το άρθρο 33, εδάφια 1 και 2, των MASD και προς τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

κατά συνέπεια,

—

να ακυρώσει την απόφαση του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2020 που κοινοποιήθηκε με ηλεκτρονικά μέσα στις 23 Οκτωβρίου 2020 και εξεδόθη κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 68 της αποφάσεως 2009/C 159/01 του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008, «σχετικά με τα μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», όπως έχει τροποποιηθεί, με την οποία βεβαιώνεται οφειλή της προσφεύγουσας ύψους 87 203,46 ευρώ λόγω ποσών που της καταβλήθηκαν αχρεωστήτως στο πλαίσιο της βουλευτικής επικουρίας και παρέχεται αιτιολογία ως προς την ανάκτησή της·

—

να ακυρώσει το υπ’ αριθ. 7000001577 χρεωστικό σημείωμα της 22ας Οκτωβρίου 2020 με το οποίο βεβαιώνεται οφειλή της Marie-Christine Arnautu βάσει της αποφάσεως του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2020, περί απαιτήσεως αχρεωστήτου, η οποία εξεδόθη βάσει του άρθρου 68 των MASD σχετικά με τα έξοδα βουλευτικής επικουρίας·

—

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας λόγω παραβιάσεως των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης την οποία ενέχει το άρθρο 33 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών (στο εξής: μέτρα εφαρμογής) που ελήφθησαν με την απόφαση του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008, καθόσον τα μέτρα αυτά, μεταξύ άλλων, δεν ήταν σαφή και ακριβή. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ανακρίβεια των προσβαλλόμενων διατάξεων καθιστά αναγκαία τη νομολογιακή αποσαφήνιση των μέτρων εφαρμογής. Πλην όμως, ο απαιτούμενος βαθμός λεπτομέρειας της αποδείξεως της εργασίας ενός βοηθού βουλευτή διευκρινίστηκε από τη νομολογία Bilde και Montel μόλις τον Νοέμβριο του 2017, δεδομένου ότι η νομολογία Gorostiaga του 2005 αφορούσε μόνον την απόδειξη πληρωμής των μισθών από τον εντεταλμένο φορέα πληρωμής. Κατά συνέπεια, οι προσβαλλόμενες διατάξεις ενείχαν ήδη από το 2008 στοιχεία αβεβαιότητας και έλλειψη σαφήνειας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επιπλέον ότι, παρά τους κινδύνους ανασφάλειας δικαίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ρύθμισε με ακρίβεια και σαφήνεια τη διαδικασία ελέγχου της κοινοβουλευτικής επικουρίας, ούτε εξειδίκευσε την υποχρέωση την οποία υπέχει ο βουλευτής περί καταρτίσεως και διατηρήσεως φακέλου αποδεικτικών στοιχείων της εργασίας βοηθού του και το καθεστώς των αποδεκτών, ταυτοποιήσιμων και χρονολογημένων αποδεικτικών στοιχείων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο γενικός γραμματέας ουδέποτε την κάλεσε σε προσωπική ακρόαση, κατά παράβαση του άρθρου 68 των μέτρων εφαρμογής. Ισχυρίζεται επιπλέον ότι ο γενικός γραμματέας, ενεργώντας κατά τον τρόπο αυτό, της στέρησε ένα θεμελιώδες δικαίωμα, τη δυνατότητα απευθείας συζήτησης με την αρχή που πρόκειται να λάβει την απόφαση και τη δυνατότητα κατ’ αντιπαράθεση συζήτησης επί των αποδεικτικών στοιχείων.