2.1.

Indien voorafgaand aan de inwerkingtreding van richtlijn 2001/29/EG een nationaal stelsel voor de billijke vergoeding voor het kopiëren voor privé-gebruik bestond, moeten de nationale bepalingen dan worden uitgelegd „overeenkomstig” het nieuwe begrip „billijke compensatie” voor het kopiëren voor privé-gebruik na de inwerkingtreding van voornoemde richtlijn?

2.2.

Moet bij de bepaling van de apparaten waarvoor de billijke compensatie moet worden betaald, en van de hoogte van het te betalen bedrag rekening worden gehouden met de omvang van de beperking voor het kopiëren voor privé-gebruik als bedoeld in artikel 5, lid 2, sub b, van de richtlijn, alsmede met de criteria van punt 35 van de considerans van de richtlijn?

Zo ja, is a) het invoeren van een betalingsverplichting voor apparaten die zijn bestemd voor andere persoonlijke en beroepsmatige doeleinden dan „kopiëren voor privé-gebruik”, en/of b) de vaststelling van een bedrag of forfaitair bedrag dat geen rekening houdt met het gebruik van de apparaten voor het maken van kopieën voor privé-gebruik en de schade die uit dat gebruik kan voortvloeien, waardoor ook die situaties waarin van schade geen of nauwelijks sprake is aan de compensatoire heffing worden onderworpen, verenigbaar met het gemeenschapsbegrip „billijke compensatie voor het kopiëren voor privé-gebruik”?

2.3.

Is een stelsel dat ter begrenzing van het kopiëren voor privé-gebruik een algemene verplichting tot betaling van de billijke compensatie invoert voor een bepaalde categorie van apparaten of dragers (bijvoorbeeld beschrijfbare data CD-R’s en DVD-R’s), ongeacht of deze worden aangeschaft door natuurlijke personen voor privé-gebruik dan wel door natuurlijke personen voor professioneel gebruik, het genereren en opslaan van eigen gegevens, of de naleving van wettelijke verplichtingen, of door rechtspersonen, die in geen geval in aanmerking komen voor de uitzondering voor het kopiëren voor privé-gebruik, verenigbaar met artikel 5, lid 2, sub b, van richtlijn 2001/29/EG?

3.1.

Betekent dit dat de lidstaten volledig vrij zijn om de criteria en mechanismen vast te stellen aan de hand waarvan wordt bepaald voor welke apparaten de betaling van de billijke compensatie voor het kopiëren voor privé-gebruik geldt, en wat de hoogte van die compensatie is, of zijn er bepaalde grenzen aan die vrijheid, en zo ja, welke zijn deze grenzen?

3.2.

Betekent dit dat de lidstaten mogen toestaan dat particuliere derden de inning van de compensatie verzorgen voor werken die de auteurs vrijwillig en kosteloos aan hen hebben afgestaan, door middel van licenties, of zijn er bepaalde grenzen aan die bevoegdheid, en zo ja, welke zijn deze grenzen?

3.3.

Betekent dit dat de lidstaten mogen toestaan dat particuliere derden de compensatie innen van gebruikers die in overeenstemming met een dwingend publiekrechtelijk voorschrift handelen, of zijn er bepaalde grenzen aan die bevoegdheid, en zo ja, welke zijn deze grenzen?