30.4.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 152/14

1)

Πρέπει ο όρος «συνήθης διαμονή», κατά το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 2201/2003 (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η συνήθης αυτή διαμονή αντιστοιχεί στον τόπο όπου το τέκνο έχει σε ορισμένο βαθμό ενσωματωθεί σε ένα κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον, ανεξάρτητα από την ύπαρξη δικαστικής αποφάσεως έχουσας εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, μετά τη μετακόμιση του τέκνου με τον πατέρα του στο έδαφος του κράτους όπου ο ανήλικος έχει ενσωματωθεί σε αυτό το κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον; Ή, σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 13 του κανονισμού 2201/2003, οι οποίες κατοχυρώνουν τη βασιζόμενη στην παρουσία του τέκνου διεθνή δικαιοδοσία;

2)

Ασκεί επιρροή για τον καθορισμό της συνήθους διαμονής το γεγονός ότι ο ανήλικος έχει την ιθαγένεια του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος με τον πατέρα του, ενώ οι γονείς του έχουν μόνο τη ρουμανική ιθαγένεια;