Υπόθεση C-290/18: Προσφυγή της 26ης Απριλίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

Προσφυγή της 26ης Απριλίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-290/18)

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και C. Hermes)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 4, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, η Πορτογαλική Δημοκρατία έπρεπε να έχει ορίσει ως ειδικές ζώνες διατήρησης 7 τόπους κοινοτικής σημασίας στην ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή που αναγνωρίζονται από την απόφαση 2004/813/ΕΚ, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, και 54 τόπους κοινοτικής σημασίας στη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή οι οποίοι αναγνωρίζονται από την οδηγία 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006, το αργότερο εντός εξαετίας από της ημερομηνίας εκδόσεως των εν λόγω αποφάσεων. Η προθεσμία αυτή έληξε στις 7 Δεκεμβρίου 2010 και στις 19 Ιουλίου 2012, αντίστοιχα. Ωστόσο, η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν έχει προβεί ακόμη στον ορισμό των τόπων κοινοτικής σημασίας ως ειδικών ζωνών διατήρησης.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να καθορίζουν, σε σχέση με τις ειδικές ζώνες διατήρησης, τα αναγκαία μέτρα που ενδεχομένως συνεπάγονται ειδικά ενδεδειγμένα σχέδια διαχείρισης ή ενσωματωμένα σε άλλα σχέδια διευθέτησης και τα δέοντα κανονιστικά, διοικητικά ή συμβατικά μέτρα που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των ειδών του παραρτήματος II, τα οποία απαντούν στους τόπους.

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι τα μέτρα που έλαβε η Πορτογαλική Δημοκρατία, δηλαδή τόσο το Plano Setorial da Rede Natura 2000 όσο και άλλα μέτρα στα οποία αναφέρονται οι πορτογαλικές αρχές, δεν ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των ειδών του παραρτήματος II της οδηγίας και, κατά συνέπεια, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «αναγκαία μέτρα διατήρησης», κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας.

( 1 ) Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ 1992, L 206, σ. 7).

( 2 ) Απόφαση 2004/813/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, με την οποία θεσπίζεται ο κατάλογος των τόπων κοινοτικής σημασίας για την ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή, κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2004, L 387, σ. 1).

( 3 ) Απόφαση 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006, σχετικά με την έγκριση, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του καταλόγου των τόπων κοινοτικής σημασίας για τη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή (ΕΕ 2006, L 259, σ. 1).