51997PC0049

Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου περί θεσπίσεως πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής υδάτων (97/C 184/02) COM(97) 49 τελικό - 97/0067 (SYN)

(Υποβλήθηκε από την Επιτροπή στις 15 Απριλίου 1997)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 130Σ παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 189Γ της συνθήκης, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

Εκτιμώντας:

(1) ότι η ύδρευση συνιστά υπηρεσία γενικού συμφέροντος, όπως ορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής «οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας στην Ευρώπη» (1).

(2) ότι η παρούσα οδηγία στοχεύει στη διατήρηση και τη βελτίωση του υδάτινου περιβάλλοντος στην Κοινότητα 7 ότι ο στόχος αυτός αφορά κυρίως την ποιότητα των υδάτων 7 ότι ο έλεγχος της ποσότητας αποτελεί ένα από τα στοιχεία που παρεμβαίνουν στη διασφάλιση της ποιότητας του ύδατος και κατά συνέπεια θα πρέπει να θεσπιστούν μέτρα για την ποσότητα, επικουρικώς έναντι του στόχου διασφάλισης υψηλής ποιότητας 7

(3) ότι τα ύδατα στην Κοινότητα δέχονται όλο και μεγαλύτερες πιέσεις λόγω συνεχούς αύξησης της ζήτησης επαρκών ποσοτήτων ύδατος καλής ποιότητας για όλους τους σκοπούς 7 ότι στις 10 Νοεμβρίου 1995 η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος (2) παρουσίασε μια ενημερωμένη έκθεση για το περιβάλλον, η οποία επιβεβαιώνει την ανάγκη δράσης για την προστασία των κοινοτικών υδάτων τόσο από ποιοτική όσο και από ποσοτική άποψη 7

(4) ότι στα συμπεράσματα της υπουργικής συνόδου για την κοινοτική πολιτική υδάτων στη Φρανκφούρτη το 1988 τονίσθηκε η ανάγκη για κοινοτική νομοθεσία που να καλύπτει την οικολογική ποιότητα 7 ότι το Συμβούλιο με το ψήφισμα της 28ης Ιουνίου 1988 (3), ζήτησε από την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για τη βελτίωση της οικολογικής ποιότητας των κοινοτικών επιφανειακών υδάτων 7

(5) ότι στη διακήρυξη της υπουργικής συνόδου για τα υπόγεια ύδατα, που πραγματοποιήθηκε στη Χάγη το 1991, αναγνωρίσθηκε η ανάγκη δράσης για την αποφυγή μακροπρόθεσμης επιδείνωσης της ποιότητας και της ποσότητας των γλυκών υδάτων και έγινε έκκληση για πρόγραμμα δράσεων προς υλοποίηση πριν από το 2000, με σκοπό την αειφόρο διαχείριση και προστασία των πόρων γλυκών υδάτων 7 ότι με τα ψηφίσματα της 25ης Φεβρουαρίου 1992 (4) και 20ής Φεβρουαρίου 1995 (5), το Συμβούλιο ζήτησε ένα πρόγραμμα δράσης για τα υπόγεια ύδατα και αναθεώρηση της οδηγίας 80/68/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1979, περί προστασίας των υπογείων υδάτων από τη ρύπανση που προέρχεται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες (6) ως τμήμα μιας συνολικής πολιτικής για την προστασία των γλυκών υδάτων 7

(6) ότι στις 21 Φεβρουαρίου 1996 η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την «πολιτική υδάτων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας» (7) που καθορίζει τις αρχές για μια κοινοτική πολιτική υδάτων 7

(7) ότι στις 9 Σεπτεμβρίου 1996, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για πρόγραμμα δράσης για ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των υπογείων υδάτων (8) 7 ότι το πρόγραμμα αυτό επεσήμαινε την ανάγκη για καθιέρωση διαδικασιών για τη ρύθμιση της λήψης γλυκού ύδατος και για παρακολούθηση της ποσότητας και της ποιότητας του γλυκού ύδατος 7

(8) ότι το Συμβούλιο στις 25 Ιουνίου 1996, η Επιτροπή των Περιφερειών στις 19 Σεπτεμβρίου 1996, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή στις 26 Σεπτεμβρίου 1996 και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 23 Οκτωβρίου 1996, ζήτησαν από την Επιτροπή να προχωρήσει στη σύνταξη μιας πρότασης που να θεσπίζει πλαίσιο για την ευρωπαϊκή πολιτική υδάτων 7

(9) ότι η σύμβαση για την προστασία και τη χρησιμοποίηση των διασυνοριακών υδατορευμάτων και των διεθνών λιμνών επιβάλλει διαχείριση των λεκανών απορροής ποταμών 7 ότι η Κοινότητα και τα κράτη μέλη αποτελούν τα συμβαλλόμενα μέρη της εν λόγω σύμβασης, η οποία εγκρίθηκε με την απόφαση 95/308/ΕΚ του Συμβουλίου (9) 7

(10) ότι τα επιφανειακά και τα υπόγεια ύδατα είναι καταρχήν ανανεώσιμες φυσικές πηγές και ότι, ιδίως η εξασφάλιση της καλής κατάστασης των υπογείων υδάτων επιβάλλει έγκαιρη δράση και σταθερό μακροπρόθεσμο σχεδιασμό μέτρων προστασίας λόγω της φυσικής καθυστέρησης στο σχηματισμό και την ανανέωσή τους 7 ότι κατά τη θέσπιση μέτρων για την επίτευξη καλής κατάστασης των υπογείων υδάτων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στα χρονοδιαγράμματα αυτές οι καθυστερήσεις των βελτιώσεων 7

(11) ότι η κοινοτική πολιτική υδάτων επιβάλλει διαφανές και αποτελεσματικό νομοθετικό πλαίσιο με συνοχή 7 ότι η Κοινότητα οφείλει να παρέχει τις κοινές αρχές και το συνολικό πλαίσιο δράσης 7 ότι η παρούσα οδηγία θα προβλέψει ένα παρόμοιο πλαίσιο και θα συντονίσει και θα ενσωματώσει, και σε μια πιο μακροπρόθεσμη προοπτική, θα αναπτύξει περαιτέρω συνολικές αρχές και δομές για αειφόρο χρήση ύδατος στην Κοινότητα σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας 7

(12) ότι οι στόχοι και οι αρχές της κοινοτικής περιβαλλοντικής πολιτικής, όπως ορίζονται στο άρθρο 130Ρ της συνθήκης, συνίστανται ιδίως στην πρόληψη, στη μείωση και στην κατά το δυνατόν εξάλειψη της ρύπανσης δίνοντας προτεραιότητα στην παρέμβαση στην πηγή και εξασφαλίζοντας συνετή διαχείριση των φυσικών πόρων, σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» και την αρχή της πρόληψης της ρύπανσης 7

(13) ότι, καθώς ορίζει το άρθρο 130Ρ της συνθήκης, κατά την κατάρτιση της περιβαλλοντικής πολιτικής της η Κοινότητα θα πρέπει να λάβει υπόψη την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στο σύνολο του χώρου της και την ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών της 7

(14) ότι τα κράτη μέλη που μοιράζονται μια λεκάνη απορροής ή έναν υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα θα πρέπει να διασφαλίζουν μακροπρόθεσμο κοινό σχεδιασμό των υδατικών πόρων, βασισμένο στις προβλέψεις προσφοράς και ζήτησης, κατά τρόπο ώστε να ορίζονται μακροπρόθεσμοι στρατηγικοί στόχοι για τα υδάτινα αποθέματα και τις προτεραιότητες εκμετάλλευσής τους 7

(15) ότι στην Κοινότητα υπάρχει ποικιλία συνθηκών και αναγκών, οι οποίες απαιτούν διαφορετικές ειδικές λύσεις 7 ότι κατά το σχεδιασμό και τη λήψη μέτρων για την εξασφάλιση αειφόρου προστασίας και χρήσης του ύδατος θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αυτή η διαφοροποίηση 7 ότι οι αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πλησιέστερα σε καταστάσεις χρήσης ή επίδρασης του ύδατος 7 ότι, με την κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων για τη λήψη μέτρων προσαρμοσμένων στις περιφερειακές και τις τοπικές συνθήκες, θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στις δράσεις που ανήκουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών 7

(16) ότι η επιτυχία της παρούσας οδηγίας εξαρτάται από τη στενή συνεργασία και τις συνεκτικές δράσεις στο επίπεδο της Κοινότητας, των κρατών μελών και στο τοπικό επίπεδο, καθώς και από την πληροφόρηση, τη συμμετοχή και τις διαβουλεύσεις με κοινωνικούς εταίρους και με μεμονωμένα άτομα 7

(17) ότι, ως προς την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης, η κοινοτική πολιτική υδάτων πρέπει να βασίζεται σε μια συνδυασμένη θεώρηση εφαρμόζοντας τον έλεγχο της ρύπανσης στην πηγή μέσω ορισμού τιμών ορίων εκπομπών και προτύπων περιβαλλοντικής ποιότητας 7 ότι για την ποσότητα του ύδατος, πρέπει να ορίζονται συνολικές αρχές για έλεγχο στη λήψη για την εξασφάλιση μακροπρόθεσμης διαθεσιμότητας επαρκών ποσοτήτων γλυκού ύδατος καλής ποιότητας 7

(18) ότι η κοινοτική νομοθεσία πρέπει να προσδιορίζει κοινά πρότυπα περιβαλλοντικής ποιότητας για ορισμένες ομάδες ή οικογένειες ουσιών 7 ότι πρέπει να εξασφαλισθεί η ύπαρξη διατάξεων για τη θέσπιση τέτοιων προτύπων σε κοινοτικό επίπεδο 7

(19) ότι χρειάζονται κοινές αρχές για το συντονισμό των προσπαθειών των κρατών μελών για τη βελτίωση της ποσότητας και ποιότητας ύδατος, την προώθηση της κατανάλωσής του κατά τρόπο αειφόρο, τη συνεισφορά στον έλεγχο των διασυνοριακών προβλημάτων ρύπανσης, την προστασία των οικοσυστημάτων και ειδικότερα των υδάτινων οικοσυστημάτων, καθώς και για τη διασφάλιση των δυνατοτήτων των κοινοτικών υδάτων να χρησιμοποιούνται για σκοπούς αναψυχής 7

(20) ότι θα πρέπει να καθιερωθούν κοινοί ορισμοί για την κατάσταση των υδάτων από άποψη ποιότητας και ποσότητας 7 ότι πρέπει να οριστούν περιβαλλοντικοί στόχοι για να εξασφαλίσουν σε κοινοτικό επίπεδο την επίτευξη καλής ποιότητας επιφανειακών και υπόγειων υδάτων 7

(21) ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτύχουν το στόχο τουλάχιστον της καλής ποιότητας υδάτων με τον καθορισμό και την υλοποίηση των αναγκαίων μέτρων μέσα σε ολοκληρωμένα προγράμματα μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τις υπάρχουσες κοινοτικές απαιτήσεις 7 ότι όπου ήδη υπάρχει καλή κατάσταση ύδατος, θα πρέπει να διατηρηθεί 7

(22) ότι η εξασφάλιση του στόχου της επίτευξης τουλάχιστον καλής ποιότητας υδάτων θα έπρεπε να επιδιωχθεί στο εσωτερικό των λεκανών απορροής ποταμών εξασφαλίζοντας έτσι διοικητική διάρθρωση η οποία να διασφαλίζει τη συνολική διαχείριση των υδάτων που ανήκουν στο ίδιο οικολογικό και υδρογεωλογικό σύστημα είτε τα ύδατα αυτά είναι παρόντα ως υπόγεια είτε ως επιφανειακά ύδατα 7

(23) ότι είναι ανάγκη να αποτρέπονται ή να περιορίζονται οι επιπτώσεις από τα επεισόδια ρύπανσης λόγω ατυχήματος 7 ότι θα πρέπει να θεσπιστούν κοινές αρχές με στόχο το συντονισμό των προσπαθειών των κρατών μελών και τη διεύρυνση της διασυνοριακής συνεργασίας σ' αυτόν τον τομέα 7

(24) ότι υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερης ενσωμάτωσης των ποιοτικών και ποσοτικών όψεων της προστασίας και της διαχείρισης τόσο των υπογείων όσο και των επιφανειακών υδάτων σε ενιαία διοικητική δομή η οποία να λαμβάνει υπόψη τη φυσική ροή του ύδατος μέσα στον υδρογεωλογικό κύκλο 7

(25) ότι είναι αναγκαίο να οριστούν στο εσωτερικό των λεκανών απορροής ποταμών τα υπάρχοντα επίπεδα ρύπανσης των υδάτων και να συνταχθούν καταστάσεις χρήσης ύδατος που να περιλαμβάνουν τις ποικίλες πηγές ρύπανσης, τη ζήτηση ύδατος και τις λοιπές επιπτώσεις από τον άνθρωπο πάνω στην κατάσταση του ύδατος 7

(26) ότι τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίσουν τα ύδατα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη πόσιμου ύδατος και να θεσπίσουν περιβαλλοντικά πρότυπα για να καταστεί δυνατή η συμμόρφωση με την οδηγία 80/778/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1980, περί της ποιότητας του πόσιμου νερού (10).

(27) ότι, για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του κοινού και των μεμονωμένων χρηστών ύδατος, είναι αναγκαίο να παρέχονται κατάλληλες πληροφορίες για τα υπό μελέτη μέτρα και εκθέσεις για την πρόοδο στην εφαρμογή τους αποβλέποντας στην ανάμειξή τους πριν ληφθούν τελικές αποφάσεις για τα αναγκαία μέτρα 7

(28) ότι στο εσωτερικό των λεκανών απορροής ποταμών, όπου η χρήση ύδατος μπορεί να έχει διασυνοριακά αποτελέσματα, πρέπει να εξασφαλίζεται συντονισμένη δράση στα σύνορα 7 ότι η παρούσα οδηγία θα συμβάλλει στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Κοινότητας που απορρέουν από διεθνείς συμβάσεις για την προστασία και τη διαχείριση του ύδατος, και ιδίως από τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την προστασία και τη χρησιμοποίηση των διασυνοριακών υδατορευμάτων και των διεθνών λιμνών 7

(29) ότι είναι αναγκαία η περαιτέρω ενσωμάτωση της αειφόρου διαχείρισης ύδατος σε άλλες περιοχές άσκησης κοινοτικής πολιτικής και, ιδίως, στη γεωργική πολιτική, στην περιφερειακή πολιτική και στην αλιευτική πολιτική 7 ότι η παρούσα οδηγία θα αποτελέσει μια βάση για συνεχιζόμενο διάλογο και για ανάπτυξη στρατηγικών προς περαιτέρω ολοκλήρωση τομέων πολιτικής 7 ότι, κατά συνέπεια, η παρούσα οδηγία θα συμβάλλει ουσιαστικά στην εφαρμογή των βασικών αρχών και στόχων της ευρωπαϊκής προοπτικής χωροταξικής ανάπτυξης (ESDP) 7

(30) ότι σε περιπτώσεις όπου, λόγω φυσικών συνθηκών, για ιστορικούς λόγους ή λόγω της ρύπανσης από τρίτες χώρες μπορεί να είναι δύσκολο ή αδύνατο να επιτευχθεί καλή κατάσταση, πρέπει να καθιερωθούν κατάλληλες διαδικασίες για την πρόληψη κάθε περαιτέρω υποβάθμισης της κατάστασης των υδάτων 7

(31) ότι η εξέλιξη της κατάστασης των υδάτων πρέπει να παρακολουθείται σε συστηματική και συγκρίσιμη βάση σε όλη την Κοινότητα για την ορθή στήριξη της επιλογής μέτρων για την εξασφάλιση αειφόρου χρήσης ύδατος 7 ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος και η Επιτροπή, σε στενή μεταξύ τους συνεργασία, θα παρακολουθήσουν και θα συντάξουν έκθεση σχετικά με την εξέλιξη στην κατάσταση του περιβάλλοντος 7

(32) ότι η χρήση οικονομικών μέσων είναι ενδεχομένως κατάλληλη ως μέρος ενός προγράμματος για τη λήψη μέτρων 7 ότι με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη κάθε βλάβη ή κάθε αρνητική επίπτωση στο υδάτινο περιβάλλον που προκαλείται από τους ρυπαντές, τις λήψεις και τις λοιπές χρήσεις ύδατος 7 ότι θα πρέπει να ανακτάται εξ ολοκλήρου από τους χρήστες του ύδατος το κόστος της χρήσης του 7

(33) ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η πλήρης εφαρμογή και επιβολή της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας για την προστασία των υδάτων 7 ότι είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί η κατάλληλη εφαρμογή των διατάξεων που υλοποιούν την παρούσα οδηγία σε όλη την Κοινότητα 7 ότι πρέπει να εξασφαλιστεί ότι η νομοθεσία των κρατών μελών περιλαμβάνει κατάλληλες κυρώσεις 7

(34) ότι πρέπει να συσταθεί νέα επιτροπή με οριζόντιες αρμοδιότητες στον τομέα της κοινοτικής πολιτικής για τα ύδατα για να επικουρεί την Επιτροπή σε θέματα σχετικά με την υλοποίηση της οδηγίας αυτής 7 ότι η παρούσα οδηγία θα εξασφαλίσει μηχανισμούς για την αντιμετώπιση των εμποδίων που παρεμβάλλονται στην πρόοδο της κατάστασης των υδάτων όταν αυτά δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία της κοινοτικής νομοθεσίας για τα ύδατα με απώτερο σκοπό την ανάπτυξη των κατάλληλων στρατηγικών για την υπερπήδηση αυτών των εμποδίων 7

(35) ότι πρέπει η Επιτροπή να παρουσιάζει κάθε χρόνο ενημερωμένο σχέδιο για πιθανές υπό σχεδιασμό ή εξέταση μελλοντικές πρωτοβουλίες στον τομέα των υδάτων 7

(36) ότι πρέπει να θεσπιστούν ως τμήμα αυτής της οδηγίας τεχνικές προδιαγραφές για την εξασφάλιση συνεκτικής προσέγγισης στην Κοινότητα 7 ότι πρέπει να θεσπιστεί με τη διαδικασία επιτροπής η προσαρμογή των παραρτημάτων αυτής της οδηγίας στην τεχνολογική εξέλιξη και η προτυποποίηση των μεθόδων παρακολούθησης, δειγματοληψίας και ανάλυσης 7

(37) ότι η υλοποίηση των προγραμμάτων εφαρμογής μέτρων για λεκάνες απορροής ποταμών βάσει της παρούσας οδηγίας θα επιτύχει επίπεδο προστασίας υδάτων τουλάχιστον ισοδύναμο προς εκείνο που προβλέπεται από:

- την οδηγία 75/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1975, περί της απαιτούμενης ποιότητας των υδάτων επιφανείας που προορίζονται για την παραγωγή ποσίμου ύδατος στα κράτη μέλη (11),

- την οδηγία 77/795/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 1977, περί καθιερώσεως κοινής διαδικασίας ανταλλαγής πληροφοριών για την ποιότητα των γλυκών επιφανειακών υδάτων της Κοινότητας (12),

- την οδηγία 78/659/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 1978, περί της ποιότητας των γλυκών υδάτων που έχουν ανάγκη προστασίας ή βελτιώσεως για τη διατήρηση της ζωής των ιχθύων (13),

- την οδηγία 79/869/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 1979, περί των μεθόδων μετρήσεως και περί της συχνότητας των δειγματοληψιών και της αναλύσεως των επιφανειακών υδάτων τα οποία προορίζονται για την παραγωγή ποσίμου ύδατος στα κράτη μέλη (14),

- την οδηγία 79/923/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 1979, περί της απαιτούμενης ποιότητας των υδάτων για οστρακοειδή (15),

- την οδηγία 80/68/ΕΟΚ, καθώς και

- την πρόταση οδηγίας για την οικολογική ποιότητα των υδάτων (16) 7

ότι οι ανωτέρω οδηγίες πρέπει να καταργηθούν και η πρόταση να αποσυρθεί όταν θα έχουν πλήρως υλοποιηθεί οι σχετικές διατάξεις της παρούσας οδηγίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1 Σκοπός

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι γενικά η καθιέρωση πλαισίου για την προστασία των επιφανειακών γλυκών υδάτων, των εκβολών, των παράκτιων και των υπόγειων υδάτων στην Κοινότητα, το οποίο:

α) αποτρέπει την περαιτέρω επιδείνωση και προστατεύει και προωθεί το καθεστώς των υδάτινων οικοσυστημάτων, καθώς και των χερσαίων οικοσυστημάτων σε ό,τι αφορά τις ανάγκες τους σε ύδωρ και

β) προωθεί την αειφόρο κατανάλωση του ύδατος βάσει μακροπρόθεσμης προστασίας των διαθέσιμων υδάτινων πόρων

και συμβάλλει με αυτό τον τρόπο στην παροχή ύδατος στις ποιότητες και ποσότητες που απαιτούνται για την αειφόρο χρήση των ως άνω πόρων.

Άρθρο 2 Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας και εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στην κοινοτική νομοθεσία, οι ακόλουθοι ορισμοί εφαρμόζονται σε όλη την κοινοτική νομοθεσία που αφορά τα ύδατα:

1. Ως επιφανειακά ύδατα νοούνται τα γλυκά ύδατα επιφανείας, οι εκβολές και τα παράκτια ύδατα.

2. Ως υπόγεια ύδατα νοείται το σύνολο των υδάτων που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στη ζώνη κορεσμού και και σε άμεση επαφή με το έδαφος ή με το υπέδαφος.

3. Ως επιφανειακά γλυκά ύδατα νοείται το σύνολο των στάσιμων ή των ρεόντων υδάτων στην επιφάνεια του εδάφους, στα ανάντη των ορίων των γλυκών υδάτων.

4. Ως παράκτια ύδατα νοούνται τα ύδατα που βρίσκονται στην πλευρά της ξηράς μιας γραμμής, κάθε σημείο της οποίας βρίσκεται σε απόσταση ενός ναυτικού μιλίου προς τη θάλασσα από το πλησιέστερο σημείο της γραμμής βάσης από την οποία μετρώνται τα χωρικά ύδατα, και η οποία, στις περιπτώσεις εκβολών ποταμών, εκτείνεται μέχρι το απώτερο όριο των εκβολών.

5. Ως εκβολές νοείται η έκταση στο στόμιο ενός ποταμού που χαρακτηρίζει τη μετάβαση από τα επιφανειακά γλυκά ύδατα στα παράκτια ύδατα. Τα εξωτερικά όρια (προς την πλευρά της θάλασσας) των εκβολών θα ορίζονται από τα κράτη μέλη ανάλογα με τις ανάγκες. Το εσωτερικό όριο (στα ανάντη) θα είναι το όριο των γλυκών υδάτων.

6. Ως όριο γλυκών υδάτων νοείται το σημείο της ροής στο οποίο, στη φάση της άμπωτης και σε περίοδο χαμηλής ροής γλυκού ύδατος, παρατηρείται αξιοσημείωτη αύξηση της περιεκτικότητας άλατος λόγω της παρουσίας θαλάσσιου ύδατος.

7. Ως υδατικό σύστημα νοείται διακεκριμένο και ομοιογενές στοιχείο επιφανειακών ή υπογείων υδάτων, π.χ. ο υδροφόρος ορίζων, μια λίμνη, ένας ταμιευτήρας, ένα τμήμα ρεύματος, ποταμού ή διώρυγας, οι εκβολές ενός ποταμού ή ένα τμήμα παράκτιων υδάτων.

8. Ως αξιόλογο υδατικό σύστημα για τους σκοπούς του άρθρου 8 θα νοείται το σύνολο των υδάτων που προορίζονται για την παραγωγή ποσίμου ύδατος από μεμονωμένη πηγή που εξυπηρετεί τουλάχιστον 15 νοικοκυριά.

9. Ως λεκάνη απορροής ποταμού νοείται η εδαφική έκταση από την οποία συγκεντρώνεται το σύνολο της απορροής μέσω διαδοχικών ρευμάτων, ποταμών και πιθανώς λιμνών και παροχετεύεται στη θάλασσα με ενιαίο στόμιο ποταμού, εκβολές ή δέλτα.

10. Ως υπολεκάνη νοείται η έκταση από την οποία συγκεντρώνεται το σύνολο της απορροής μέσω σειράς ρευμάτων, ποταμών και πιθανώς λιμνών σε συγκεκριμένο σημείο ροής ύδατος (συνήθως λίμνης ή συμβολής ποταμών).

11. Ως περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού νοείται η διοικητική θαλάσσια ή χερσαία έκταση, που αποτελείται από μια ή περισσότερες γειτονικές λεκάνες απορροής ποταμού μαζί με τα συναφή υπόγεια και παράκτια ύδατα, η οποία έκταση ορίζεται από το άρθρο 3 παράγραφος 1 ως η βασική διοικητική μονάδα διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

12. Ως αρμόδια αρχή νοείται η αρχή που ορίζεται από το άρθρο 3 παράγραφος 2 ή παράγραφος 3 ως αρμόδια μεταξύ άλλων για την εφαρμογή των κανόνων της παρούσας οδηγίας στο έδαφος συγκεκριμένης περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού.

13. Ως κατάσταση επιφανειακών υδάτων νοείται η συνολική έκφραση της κατάστασης ενός επιφανειακού υδατικού συστήματος, που καθορίζεται από τις χαμηλότερες τιμές της οικολογικής και της χημικής του κατάστασης.

14. Ως καλή κατάσταση επιφανειακών υδάτων νοείται η κατάσταση επιφανειακού υδατικού συστήματος που χαρακτηρίζεται τουλάχιστον «καλή», τόσο από οικολογική όσο και από χημική άποψη.

Η καλή κατάσταση των επιφανειακών υδάτων αποτελεί τον περιβαλλοντικό στόχο για τα ύδατα αυτά, όπως ορίζεται από το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α).

15. Ως κατάσταση υπογείων υδάτων νοείται η συνολική έκφραση της κατάστασης υπογείου υδατικού συστήματος, που καθορίζεται από τις χαμηλότερες τιμές της ποσοτικής και της χημικής του κατάστασης.

16. Ως καλή κατάσταση υπογείων υδάτων νοείται η κατάσταση υπογείου υδατικού συστήματος που χαρακτηρίζεται τουλάχιστον «καλή», τόσο από ποσοτική όσο και από χημική άποψη.

Η καλή κατάσταση των υπογείων υδάτων αποτελεί το βασικό περιβαλλοντικό στόχο των υδάτων αυτών, όπως αυτή ορίζεται από το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο β).

17. Ως οικολογική κατάσταση νοείται η ποιοτική έκφαση της διάρθρωσης και της λειτουργίας υδάτινων οικοσυστημάτων που συνδέονται με επιφανειακά ύδατα. Ο όρος λαμβάνει υπόψη το φυσικοχημικό χαρακτήρα του ύδατος και των ιζημάτων του, τα χαρακτηριστικά ροής του ύδατος και τη φυσική διάρθρωση του υδατικού συστήματος, εστιάζεται όμως στην κατάσταση των βιολογικών στοιχείων του οικοσυστήματος.

18. Ως φυσική οικολογική κατάσταση νοείται η θεωρητική οικολογική κατάσταση στην οποία θα βρισκόταν ένα επιφανειακό υδατικό σύστημα, αν αυτό ήταν απαλλαγμένο από ανθρώπινες δραστηριότητες.

19. Ως υψηλή οικολογική κατάσταση νοείται η οικολογική κατάσταση στην οποία φθάνει ένα επιφανειακό υδατικό σύστημα που αποδεδειγμένα δεν επηρεάζεται αισθητά από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

20. Ως καλή οικολογική κατάσταση νοείται η οικολογική κατάσταση στην οποία φθάνει ένα υδατικό σύστημα που αποδεδειγμένα επηρεάζεται αισθητά από ανθρώπινες δραστηριότητες, και το οποίο μολαταύτα παρουσιάζει πλούσιο, ισόρροπο και αειφόρο οικοσύστημα.

Καλή οικολογική κατάσταση είναι η οικολογική κατάσταση που απαιτείται για την ικανοποίηση των περιβαλλοντικών στόχων των επιφανειακών υδάτων που ορίζονται από το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α).

21. Ως χημική κατάσταση νοείται η έκφραση του βαθμού ρύπανσης ενός υδατικού συστήματος.

22. Ως υψηλή χημική κατάσταση νοείται η χημική κατάσταση που μπορεί να επιτύχει ένα υδατικό σύστημα, στο οποίο καμία από τις ουσίες που αναφέρονται στο παράρτημα VIII δεν εμφανίζεται σε ποσοστά ανώτερα εκείνων της φυσικής κατάστασης.

23. Ως καλή χημική κατάσταση νοείται η χημική κατάσταση που έχει επιτύχει ένα υδατικό σύστημα, στο οποίο οι συγκεντρώσεις των ουσιών του παραρτήματος VIII δεν υπερβαίνουν τα πρότυπα περιβαλλοντικής ποιότητας που ορίζει το παράρτημα X και άλλα συναφή κοινοτικά νομοθετήματα που ορίζουν τα περιβαλλοντικά ποιοτικά πρότυπα, και στα οποία οι τάσεις των στοιχείων παρακολούθησης δεν υποδηλώνουν ότι στο μέλλον τα εν λόγω περιβαλλοντικά ποιοτικά πρότυπα θα ξεπεραστούν.

Καλή χημική κατάσταση είναι εκείνη που απαιτείται για την εκπλήρωση των περιβαλλοντικών στόχων τόσο των επιφανειακών όσο και των υπογείων υδάτων, όπως αυτοί ορίζονται από το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β).

24. Ως ποσοτική κατάσταση νοείται η έκφραση του βαθμού στον οποίο ένα σύστημα υπογείων υδάτων έχει μονίμως εξαντληθεί λόγω άμεσων και έμμεσων λήψεων και αλλοιώσεων του φυσικού ρυθμού ανατροφοδότησής του.

25. Ως υψηλή ποσοτική κατάσταση νοείται η ποσοτική κατάσταση που έχει επιτύχει ένα σύστημα υπογείων υδάτων, στην οποία οι λήψεις και οι αλλοιώσεις του φυσικού ρυθμού ανατροφοδότησής του έχουν αμελητέα επίπτωση στη φύση του υδροφόρου ορίζοντα.

26. Ως καλή ποσοτική κατάσταση νοείται η ποσοτική κατάσταση που έχει επιτύχει ένα σύστημα υπογείων υδάτων, στην οποία οι λήψεις και οι αλλοιώσεις του φυσικού ρυθμού ανατροφοδότησής του είναι μακροπρόθεσμα αειφόρες, χωρίς να οδηγούν σε απώλεια της οικολογικής ποιότητας συναφών επιφανειακών υδάτων ή σε βλάβη συναφών χερσαίων οικοσυστημάτων.

Καλή ποσοτική κατάσταση είναι εκείνη που απαιτείται για την εκπλήρωση των περιβαλλοντικών στόχων των υπογείων υδάτων, όπως αυτοί ορίζονται από το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο β).

27. Ως ρύποι νοούνται οι ουσίες και οι ομάδες ουσιών που αναφέρονται στο παράρτημα VIII.

28. Ως ρύπανση νοείται η λόγω ανθρωπίνων δραστηριοτήτων άμεση ή έμμεση εισαγωγή ουσιών, κραδασμών, θερμότητας ή θορύβου στον αέρα, το νερό ή το έδαφος, στοιχείων που μπορούν να είναι επιζήμια για την υγεία του ανθρώπου ή για την ποιότητα του περιβάλλοντος, να συντελούν στη φθορά υλικής ιδιοκτησίας ή να επηρεάζουν δυσμενώς ή να παρεμβαίνουν σε λειτουργίες αναψυχής ή σε λοιπές νόμιμες χρήσεις του περιβάλλοντος.

29. Ως περιβαλλοντικοί στόχοι νοούνται οι στόχοι που θεσπίζει το άρθρο 4.

Οι εν λόγω περιβαλλοντικοί στόχοι θεωρούνται ως «ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα» για τους σκοπούς του άρθρου 2 παράγραφος 7 και του άρθρου 10 της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (17).

30. Ως ποιοτικό περιβαλλοντικό πρότυπο νοείται η συγκέντρωση συγκεκριμένου ρύπου ή ομάδας ρύπων στο ύδωρ, το ίζημα ή το βιόκοσμο, της οποίας δεν πρέπει να σημειώνεται υπέρβαση, ώστε να προστατεύεται η υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον.

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, τα ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα ορίζονται σε κοινοτικό επίπεδο στο παράρτημα X. Επιπλέον, ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα θεσπίζονται από τα κράτη σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 αναφορικά με τα ύδατα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη ποσίμου ύδατος. Τα ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα του παραρτήματος X, καθώς και εκείνα που έχουν εγκριθεί κατά το άρθρο 8 παράγραφος 2 θεωρούνται επίσης ως ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα για τους σκοπούς του άρθρου 2 παράγραφος 7 και του άρθρου 10 της οδηγίας 96/61/ΕΚ.

31. Ως ύδωρ που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση νοείται το ύδωρ που καλύπτεται από τις διατάξεις της οδηγίας 80/778/ΕΟΚ.

32. Ως χρήση ύδατος νοείται:

α) η λήψη, διανομή και κατανάλωση επιφανειακών ή υπογείων υδάτων 7

β) η εισαγωγή ρύπων σε εγκαταστάσεις συλλογής και επεξεργασίας επιφανειακών υδάτων και λυμάτων, οι οποίες στη συνέχεια διοχετεύουν την παροχή τους σε επιφανειακά ύδατα 7

γ) οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή επιφανειακών ή υπογείων υδάτων που περικλείει τη δυνατότητα σημαντικών επιπτώσεων στην κατάσταση του ύδατος.

33. Ως πλήρης ανάκτηση κόστους νοείται η περίπτωση κατά την οποία, μέσω των τιμών ή των επιβαρύνσεων, ο χρήστης του ύδατος καταβάλλει τα ακόλουθα στοιχεία κόστους για τυχόν υπηρεσίες που παρέχονται σε σχέση με τη χρήση του ύδατος:

- κόστος λειτουργίας και συντήρησης,

- κόστος διατήρησης κεφαλαίου,

- κόστος κεφαλαίου (καταβολές κεφαλαίου και τόκων) και

- αποθέματα για μελλοντικές βελτιώσεις και επεκτάσεις.

34. Ως οικιακή χρήση νοείται η μεμονωμένη οικιακή χρήση ύδατος, με εξαίρεση τη χρήση για εμπορικές δραστηριότητες.

35. Ως βασικό επίπεδο χρήσης νοείται το ποσό του ύδατος που χρησιμοποιεί κάθε άτομο για τις βασικές του ανάγκες. Για τον υπολογισμό του εν λόγω ποσού λαμβάνονται υπόψη οι ελάχιστες ποσότητες που απαιτούνται για την υγεία και την υγιεινή του ανθρώπου. Σε όλα τα στάδια, η κατανάλωση ύδατος από οικιακές συσκευές υπολογίζεται βάσει των καλύτερων δυνατών διαθέσιμων τεχνικών.

Άρθρο 3 Συντονισμός λήψης μέτρων μέσα σε περιοχές λεκανών απορροής ποταμών

1. Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τις επιμέρους λεκάνες απορροής ποταμών που κείνται στο εσωτερικό της εθνικής τους επικράτειας και, για τους σκοπούς αυτής της οδηγίας, τις υπαγάγουν σε αυτοτελείς ζώνες λεκανών απορροής ποταμών. Οι μικρές λεκάνες απορροής ποταμών ενδεχομένως συνδυάζονται με μεγαλύτερες λεκάνες απορροής ποταμών ή ενώνονται με γειτονικές μικρές λεκάνες απορροής για το σχηματισμό αυτοτελών ζωνών λεκανών απορροής ποταμών, όπου ενδείκνυται. Κατά το μέτρο που τα υπόγεια ύδατα δεν ακολουθούν πλήρως μια συγκεκριμένη λεκάνη απορροής, τα εν λόγω υπόγεια ύδατα λογίζεται ότι ανήκουν στην πλησιέστερη ή την προσφορότερη περιοχή λεκανών απορροής ποταμού. Τα παράκτια ύδατα υπαγάγονται στην πλησιέστερη ή την προσφορότερη περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι έχουν θεσπιστεί οι κατάλληλες διοικητικές ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού των κατάλληλων αρμόδιων αρχών, ώστε να διασφαλίζεται ο συντονισμός και η επιτήρηση της εφαρμογής των κανόνων της παρούσας οδηγίας μέσα σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού.

3. Όπου μια λεκάνη απορροής ποταμού καλύπτει εδάφη περισσότερων από ένα κρατών μελών, τα αντίστοιχα κράτη μέλη καθιερώνουν από κοινού μια διεθνή περιοχή λεκανών απορροής ποταμού. Με αίτηση ενός ή περιοσσοτέρων από τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη, η Επιτροπή ενεργεί ως ανεξάρτητος μεσολαβητής για να διευκολυνθεί η καθιέρωση τέτοιας διεθνούς περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού.

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν από κοινού ότι έχουν θεσπιστεί οι κατάλληλες διοικητικές ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού των κατάλληλων αρμόδιων αρχών, ώστε να διασφαλίζεται ο συντονισμός και η επιτήρηση της εφαρμογής των κανόνων της παρούσας οδηγίας μέσα στις εν λόγω διεθνείς περιοχές λεκανών απορροής ποταμών.

4. Όπου μια λεκάνη απορροής ποταμού εκτείνεται πέρα από το έδαφος της Κοινότητας, η καθιέρωση της σχετικής περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού και της αρμόδιας αρχής θα πρέπει να γίνεται από κοινού με τα σχετικά κράτη μη μέλη.

5. Τα κράτη μέλη μπορεί να ορίσουν υπάρχοντες εθνικούς ή διεθνείς οργανισμούς ως αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς αυτής της οδηγίας. Στις περιπτώσεις αυτές, εξασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αυτές αρχές έχουν τις εξουσίες και τη δικαιοδοσία που απαιτείται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που επιβάλλει η παρούσα οδηγία.

6. Τα κράτη μέλη ορίζουν τις αρμόδιες αρχές τους πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1999.

7. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή πριν από τις 30 Ιουνίου 2000 τον κατάλογο με τις αρμόδιες αρχές τους, καθώς και με τις αρμόδιες αρχές των διεθνών οργανισμών στους οποίους μετέχουν. Για κάθε αρμόδια αρχή παρέχονται οι πληροφορίες που ορίζονται στο παράρτημα I.

8. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για οποιεσδήποτε αλλαγές στις πληροφορίες που παρέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 7 μέσα σε τρεις μήνες από τη θέση σε ισχύ της αλλαγής.

Άρθρο 4 Περιβαλλοντικοί στόχοι

1. Στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, τα κράτη μέλη θα καταρτίσουν και θα θέσουν σε λειτουργία τα προγράμματα των μέτρων που θεωρούνται απαραίτητα με σκοπό:

α) να αποτραπεί η επιδείνωση της οικολογικής ποιότητας και η ρύπανση των επιφανειακών υδάτων και να αποκατασταθούν τα επιφανειακά ύδατα που έχουν υποστεί ρύπανση, ώστε να επιτευχθεί καλή κατάσταση του συνόλου των επιφανειακών υδάτων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 7

β) να αποτραπεί η επιδείνωση των υπογείων υδάτων, να αποκατασταθούν τα υπόγεια ύδατα που έχουν υποστεί ρύπανση και να διασφαλιστεί ισορροπία μεταξύ των λήψεων και του ανεφοδιασμού των υπογείων υδάτων, ώστε να επιτευχθεί καλή κατάσταση του συνόλου των υπογείων υδάτων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 και

γ) να διασφαλιστεί συμμόρφωση, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2010, με όλα τα πρότυπα και τους στόχους που σχετίζονται με τις προστατευόμενες περιοχές εκτός αν προβλέπεται άλλως στην Κοινοτική, εθνική ή τοπική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία καθιερώνονται οι επιμέρους προστατευόμενες περιοχές.

2. Εάν οι στόχοι που καθιερώνονται δυνάμει της παράγραφου 1 στοιχείο γ) δεν συμβιβάζονται με τους στόχους που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) υπερέχουν οι στόχοι που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ).

3. Οι προθεσμίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) για ειδικά υδατικά συστήματα μπορούν να παραταθούν υπό τον όρο ότι πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) οι φυσικές συνθήκες δεν επιτρέπουν ταχείες βελτιώσεις στην κατάσταση του υδατικού συστήματος 7

β) όλα τα μέτρα που απαιτούνται στο άρθρο 13 για να φέρουν το υδατικό σύστημα στο απαιτούμενο πρότυπο κατά την παραταθείσα προθεσμία έχουν θεσπιστεί και τεθεί σε εφαρμογή πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2007 και

γ) η παράταση της προθεσμίας, και η αντίστοιχη αιτιολογία, μνημονεύονται ειδικά στο σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών που απαιτείται από το άρθρο 16.

4. Είναι δυνατό να οριστούν λιγότερο αυστηροί περιβαλλοντικοί στόχοι από αυτούς που απαιτούνται δυνάμει της παράγραφου 1 στοιχεία α) και β) για ειδικά υδατικά συστήματα περιορισμένης έκτασης, όταν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) το υδατικό σύστημα επηρεάζεται σοβαρά από την ανθρώπινη δραστηριότητα και βελτιώσεις στην κατάσταση είναι αποδεδειγμένα αδύνατες ή απαγορευτικά δαπανηρές 7

β) θεσπίζονται περιβαλλοντικοί στόχοι που εξασφαλίζουν ότι δεν θα επέλθει περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης, ώστε να μη διακυβευθεί η επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας σε άλλα υδατικά συστήματα μέσα στην ίδια περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού 7

γ) η καθιέρωση λιγότερο αυστηρών περιβαλλοντικών στόχων, και η αντίστοιχη αιτιολογία, μνημονεύονται ειδικά στο σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών που επιβάλλει το άρθρο 16 7

δ) θεσπίζονται ανάλογοι λιγότερο αυστηροί στόχοι, ώστε να μην υπονομεύεται η εφαρμογή της ισχύουσας κοινοτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Άρθρο 5 Χαρακτηριστικά της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι αναλαμβάνεται ανάλυση των χαρακτηριστικών κάθε περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού και ότι η εν λόγω ανάλυση έχει περατωθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2001. Οι εν λόγω αναλύσεις καλύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία:

α) τα γεωλογικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού 7

β) τα υδρογραφικά χαρακτηριστικά της ίδιας περιοχής 7

γ) τα δημογραφικά χαρακτηριστικά της ίδιας περιοχής και

δ) τις χρήσεις γης και τις οικονομικές δραστηριότητες μέσα στην ίδια περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού.

Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή χρήση όλων των διαθέσιμων στοιχείων και να αποφευχθεί επανάληψη της συλλογής των ίδιων στοιχείων, διασφαλίζεται η συνεργασία με τις στατιστικές υπηρεσίες σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές του παραρτήματος II για το σκοπό της ανάλυσης θεσπίζονται από την Επιτροπή το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα αντικαταστήσουν το σημερινό παράρτημα II.

3. Οι αναλύσεις υποβάλλονται σε επανεξέταση και εάν απαιτείται ενημερώνονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007 και στη συνέχεια κάθε έξι χρόνια.

Άρθρο 6 Εξέταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού εξετάζονται οι επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στην κατάσταση των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων και ότι η εν λόγω εξέταση έχει περατωθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2001. Η εν λόγω εξέταση καλύπτει τα ακόλουθα θέματα:

α) εκτιμήσεις της ρύπανσης από σημειακή πηγή 7

β) εκτιμήσεις της ρύπανσης από διάσπαρτες πηγές 7

γ) εκτιμήσεις των λήψεων ύδατος και

δ) ανάλυση λοιπών ανθρωπογενών επιδράσεων της κατάστασης του ύδατος.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές του παραρτήματος III για το σκοπό αυτό θεσπίζονται από την Επιτροπή το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα αντικαταστήσουν το σημερινό παράρτημα III.

3. Τα πορίσματα της εξέτασης υπόκεινται σε ενημέρωση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007 και στη συνέχεια κάθε έξι χρόνια.

Άρθρο 7 Οικονομική ανάλυση της χρήσης ύδατος εντός της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού εκπονείται οικονομική ανάλυση της χρήσης ύδατος ώστε, μεταξύ άλλων, να συγκεντρώνονται οι βασικές πληροφορίες που απαιτούνται για τους σκοπούς του άρθρου 12 και ότι η εν λόγω ανάλυση έχει περατωθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2001. Οι εν λόγω αναλύσεις καλύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία:

α) τη λήψη και διανομή γλυκού ύδατος 7

β) τη συλλογή και παροχέτευση λυμάτων 7

γ) τις ποσότητες, τις τιμές και το κόστος (περιλαμβανομένων του κόστους και του οφέλους για το περιβάλλον και τους πόρους) που συνδέονται με τα στοιχεία α) και β) 7

δ) ανάλυση των συλλεγέντων στοιχείων βάσει των στοιχείων α) έως γ), στοιχείων σύμφωνα με τους διαφόρους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, κατανεμημένων τουλάχιστον σε νοικοκυριά, βιομηχανία και γεωργία 7

ε) μακροπρόθεσμες προβλέψεις προσφοράς και ζήτησης 7

στ) εκτιμήσεις των επενδύσεων σε έργα υποδομής από τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα 7

ζ) τις ιστορικές τάσεις των στοιχείων που συνελέγησαν ως άνω κατά τα στοιχεία α) έως στ) και περιλαμβανομένων εποχιακών στοιχείων κατά περίπτωση και μελλοντικών προβλέψεων σύμφωνα με ορισμένες υποθέσεις εξέλιξης των τιμών και επενδύσεων που καλύπτουν τουλάχιστον τα προηγούμενα έξι χρόνια, καθώς και προβλέψεις για τα επόμενα δώδεκα χρόνια.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές του παραρτήματος II θεσπίζονται από την Επιτροπή το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα αντικαταστήσουν το σημερινό παράρτημα II.

3. Οι οικονομικές αναλύσεις ενημερώνονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007 και στη συνέχεια κάθε έξι χρόνια.

Άρθρο 8 Ύδατα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη πόσιμου ύδατος

1. Μέσα σε κάθε περιοχή λεκάνης ποταμού, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τον εντοπισμό του συνόλου των αξιόλογων υδατικών συστημάτων, τα οποία χρησιμοποιούνται ή μπορεί στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη ύδατος με σκοπό την ανθρώπινη κατανάλωση.

2. Για κάθε υδατικό σύστημα που εντοπίζεται κατά την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη θέσπιση ποιοτικών περιβαλλοντικών προτύπων που αποβλέπουν στο να διασφαλιστεί ότι, υπό το αναμενόμενο καθεστώς επεξεργασίας του ύδατος και σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, το ύδωρ που προκύπτει πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας 80/778/ΕΟΚ.

Άρθρο 9 Μητρώο προστατευόμενων περιοχών

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την καθιέρωση μητρώου όλων των περιοχών που κείνται στο εσωτερικό κάθε περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού, οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί ως χρήζουσες ειδικής προστασίας βάσει ειδικών διατάξεων της κοινοτικής, της εθνικής ή της τοπικής νομοθεσίας για την προστασία των επιφανειακών και υπογείων υδάτων τους ή για τη διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων και των ζωικών/φυτικών ειδών. Εξασφαλίζουν ότι το μητρώο έχει περατωθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2001.

2. Το μητρώο περιλαμβάνει το σύνολο των αναφερομένων στο άρθρο 8 παράγραφος 1, περιοχών και όλων των προστατευομένων περιοχών που παρατίθενται στο παράρτημα IV.

3. Σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού, το μητρώο των προστατευόμενων περιοχών εξετάζεται και ενημερώνεται συνεχώς.

Άρθρο 10 Παρακολούθηση της κατάστασης των επιφανειακών και των υπογείων υδάτων

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την κατάρτιση προγραμμάτων για την παρακολούθηση της κατάστασης υδάτων, ώστε να υπάρχει συνεκτική και συνολική εικόνα της κατάστασης των υδάτων σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού. Για τα επιφανειακά ύδατα, τα εν λόγω προγράμματα αναφέρονται στην παρακολούθηση της οικολογικής και της χημικής κατάστασης, ενώ για τα υπόγεια ύδατα αναφέρονται στη χημική και την ποσοτική τους κατάσταση. Τα προγράμματα αυτά θα τεθούν σε εφαρμογή εώς τις 31 Δεκεμβρίου 2001. Η ως άνω παρακολούθηση θα καλύπτει τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα V.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές του παραρτήματος V για το σκοπό αυτό θα εγκριθούν από την Επιτροπή το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25. Οι τεχνικές αυτές προδιαγραφές θα αντικαταστήσουν το σημερινό παράρτημα V.

Άρθρο 11 Παρακολούθηση των προστατευόμενων περιοχών

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την κατάρτιση προγραμμάτων για την παρακολούθηση της κατάστασης των προστατευόμενων περιοχών τους μέσα σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού. Τα προγράμματα αυτά τίθενται σε εφαρμογή σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που περιλαμβάνεται στην κοινοτική, εθνική ή τοπική νομοθεσία με την οποία προσδιορίστηκαν οι επιμέρους προστατευόμενες περιοχές. Όταν δεν υπάρχει τέτοιο εν ισχύει χρονοδιάγραμμα που προβλέπει ημερομηνία ενάρξεως την 1η Ιανουαρίου 2002 ή ημερομηνία προ αυτής, το πρόγραμμα παρακολούθησης τίθεται σε εφαρμογή από την ημερομηνία αυτή.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές για τους σκοπούς της παρακολούθησης είναι αυτές που περιέχονται στην κοινοτική, εθνική ή τοπική νομοθεσία με την οποία προσδιορίστηκαν οι επί μέρους προστατευόμενες περιοχές. Όπου δεν υπάρχουν παρόμοιες τεχνικές προδιαγραφές για την παρακολούθηση, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την θέσπιση των κατάλληλων τεχνικών προδιαγραφών.

Άρθρο 12 Επιβαρύνσεις για τη χρήση ύδατος

1. Έως το 2010 τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την πλήρη ανάκτηση του κόστους για το σύνολο των υπηρεσιών που συνδέονται με τη χρήση ύδατος γενικά και ανά οικονομικό τομέα, και με ανάλυση σε οικιακή, βιομηχανική και γεωργική χρήση.

2. Ως επακόλουθο της απαιτούμενης βάσει του άρθρου 7 και του παραρτήματος II ανάλυσης μεθόδων υπολογισμού κόστους και οφελών για το περιβάλλον και τους πόρους, η Επιτροπή καταθέτει, όποτε είναι σκόπιμο, προτάσεις ώστε να κατοχυρώνει τον συνυπολογισμό, στην τιμή χρήσης του ύδατος, του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους εξάντλησης πόρων που δεν καλύπτονται από την παράγραφο 1.

3. Υπό την επιφύλαξη εφαρμογής των άρθρων 92, 93 και 94 της συνθήκης, τα κράτη μέλη διατηρούν το δικαίωμα να χορηγήσουν εξαιρέσεις από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, για τους ακόλουθους λόγους:

α) για να εξασφαλισθεί ένα βασικό επίπεδο χρήσης ύδατος για οικιακούς σκοπούς σε προσιτή τιμή 7

β) για να δοθεί δυνατότητα επιδότησης του κεφαλαιουχικού κόστους έργων υποδομής στα οποία προβλέπεται κοινοτική χρηματοδότηση σύμφωνα με τα άρθρα 130Α έως 130Ε της της συνθήκης και που αποσκοπούν στο να συμβάλουν στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων του άρθρου 4 της παρούσας οδηγίας και

γ) για να ληφθεί υπόψη μια ειδική γεωγραφική ή κλιματική κατάσταση μιας περιφέρειας που είναι επιλέξιμη για ενίσχυση βάσει των στόχων 1, 5β και 6 των διαρθρωτικών ταμείων.

Οι εν λόγω εξαιρέσεις επεξηγούνται λεπτομερώς στα απαιτούμενα βάσει του άρθρου 16 σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, ενώ αποστέλλονται στην Επιτροπή λεπτομερείς εξηγήσεις εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος των εν λόγω εξαιρέσεων.

4. Τα κράτη μέλη καταρτίζουν χρονοδιαγράμματα για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου. Λεπτομέρειες των οικείων χρονοδιαγραμμάτων περιλαμβάνονται στα απαιτούμενα βάσει του άρθρου 16 σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

Άρθρο 13 Πρόγραμμα θέσπισης μέτρων

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού την κατάρτιση προγράμματος για τη λήψη μέτρων για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων που διατυπώνονται στο άρθρο 4. Το πρόγραμμα των μέτρων αποτελεί μέρος των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, όπως εκτίθεται στο άρθρο 16.

2. Το πρόγραμμα μέτρων περιλαμβάνει «βασικά μέτρα» και, όπου απαιτείται, σύμφωνα με την παράγραφο 4, «συμπληρωματικά μέτρα».

3. Τα «βασικά μέτρα» είναι υποχρεωτικά στοιχεία του προγράμματος μέτρων και αποτελούνται από:

α) τα μέτρα εκείνα που απαιτούνται για την εφαρμογή της κοινοτικής, εθνικής ή τοπικής νομοθεσίας για την προστασία των υδάτων, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που απαιτούνται από την κοινοτική νομοθεσία όπως παρατίθενται στο μέρος Α του παραρτήματος VI και, ειδικότερα για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας 96/61/ΕΚ σε εκείνες τις βιομηχανίες και δραστηριότητες που περιγράφονται στο παράρτημα I της οδηγίας εκείνης.

Προκειμένου για τα βασικά μέτρα που αναφέρονται στην εκπομπή ρύπων, θα εφαρμοσθεί συνδυασμένη προσέγγιση με χρησιμοποίηση του ελέγχου της ρύπανσης στην πηγή μέσω του καθορισμού ορίων εκπομπών και ποιοτικών περιβαλλοντικών προτύπων 7

β) μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή των επιβαρύνσεων για χρήση ύδατος όπως επιβάλλει το άρθρο 12 7

γ) μέτρα που απαιτούνται για την επίτευξη, πριν από τη λήξη των προθεσμιών του άρθρου 4 παράγραφος 1, των ποιοτικών περιβαλλοντικών προτύπων που καθιερώνονται από το άρθρο 8 παράγραφος 2 για ύδατα που προορίζονται για τη λήψη πόσιμου ύδατος 7

δ) τα ακόλουθα μέτρα που εφαρμόζονται σε όλα τα υδατικά συστήματα με χημική κατάσταση λιγότερο από «καλή»:

i) εντατικότερη παρακολούθηση της έκτασης και της φύσης της ρύπανσης στο εσωτερικό του υδατικού συστήματος 7

ii) έρευνα της πηγής της ρύπανσης και

iii) άμεση επανεξέταση όλων των σχετικών εξουσιοδοτήσεων και αδειών διάθεσης, και δράση που θα εξαρτάται από το επίπεδο του σχετικού κινδύνου 7

ε) συστήματα ελέγχων τα οποία να διέπουν τη λήψη γλυκών επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και τα οποία μεταξύ άλλων να προβλέπουν ότι τηρείται μητρώο ληπτών και να απαιτείται η προηγούμενη χορήγηση άδειας για τη λήψη, με εξαίρεση τις περιοχές για τις οποίες το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος έχει αποδείξει, και αναφέρει στην Επιτροπή, ότι η λήψη δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατάσταση του ύδατος και ότι το ολικό επίπεδο λήψης ανέρχεται σε ένα μικρό ποσοστό των διαθέσιμων πόρων 7

στ) απαίτηση για προηγούμενη χορήγηση άδειας για όλες τις δραστηριότητες που είναι δυνατό να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην κατάσταση του ύδατος σε όσες περιπτώσεις δεν προβλέπεται αντίστοιχη άδεια από άλλη κοινοτική νομοθεσία και

ζ) απαγόρευση απευθείας διάθεσης στα υπόγεια ύδατα των ουσιών που απαριθμούνται στο παράρτημα VIII.

4. «Συμπληρωματικά μέτρα» είναι τα μέτρα εκείνα που καταρτίζονται και τίθενται σε εφαρμογή επιπλέον των βασικών μέτρων, με σκοπό την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται από το άρθρο 4. Το πρόγραμμα μέτρων περιλαμβάνει όσα συμπληρωματικά μέτρα θεωρούνται αναγκαία για την επίτευξη αυτών των στόχων, κυρίως σχετικά με την αειφόρο κατανάλωση ύδατος. Το μέρος Β του παραρτήματος VI περιέχει κατάλογο (όχι κατ' ανάγκη πλήρη) συμπληρωματικών μέτρων.

5. Τα προγράμματα μέτρων θα καταρτιστούν για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004, ενώ το σύνολο των μέτρων τίθεται σε εφαρμογή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007.

6. Ανασκόπηση των προγραμμάτων και αν είναι ανάγκη και ενημέρωσή τους διενεργείται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 και στη συνέχεια κάθε έξι χρόνια. Κάθε νέο ή αναθεωρημένο μέτρο που θεσπίζεται από ένα ενημερωμένο πρόγραμμα τίθεται σε εφαρμογή μέσα σε τρία χρόνια από την καθιέρωσή του.

Άρθρο 14 Ενδιάμεσα μέτρα καταπολέμησης της ρύπανσης

1. Εάν τον πρόγραμμα παρακολούθησης που καθιερώνει το άρθρο 10 προσδιορίσει υδατικά συστήματα όπου η χημική κατάσταση έχει καταστεί λιγότερο από «καλή» μετά τη διενέργεια της πλέον πρόσφατης ανασκόπησης του προγράμματος μέτρων που προβλέπει το άρθρο 13, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, ανάλογα με το επίπεδο του σχετικού κινδύνου, τη λήψη των ακόλουθων πρόσθετων ενδιάμεσων μέτρων το ταχύτερο δυνατόν πριν από την επόμενη ανασκόπηση του προγράμματος μέτρων:

α) εντατικότερη παρακολούθηση της έκτασης και της φύσης της ρύπανσης στο εσωτερικό του υδατικού συστήματος 7

β) έρευνα για την πηγή της ρύπανσης 7

γ) άμεση επανεξέταση όλων των σχετικών εξουσιοδοτήσεων και αδειών διάθεσης και

δ) προσδιορισμό πρόσθετων προς λήψη μέτρων.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη λήψη κατάλληλων μέτρων για τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη για τα πρόσθετα αυτά ενδιάμεσα μέτρα, χωρίς όμως αυτό να έχει ως αποτέλεσμα την άνευ λόγου καθυστέρηση της υλοποίησής τους.

Άρθρο 15 Θέματα που δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα μιας αρμόδια αρχής

Όποτε μια αρμόδια αρχή εντοπίσει θέμα που έχει επιπτώσεις στη διαχείριση των υδάτων της αλλά εκφεύγει από την αρμοδιότητά της, η εν λόγω αρμόδια αρχή αναφέρει το ζήτημα στο κράτος μέλος και στην Επιτροπή διατυπώνοντας ενδεχομένως και συστάσεις για την επίλυση του ζητήματος. Στις πιθανές αιτίες εντοπισμού τέτοιων ζητημάτων περιλαμβάνονται οι ακόλουθοι παράγοντες:

α) η πηγή του προβλήματος βρίσκεται εκτός της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού 7

β) το ζήτημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με μέτρα ή νομοθεσία σε εθνικό ή κοινοτικό επίπεδο ή

γ) το ζήτημα σχετίζεται με άλλες περιοχές πολιτικής, έξω από τον έλεγχο της αρμόδιας αρχής.

Άρθρο 16 Σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη σύνταξη σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού, το οποίο καλύπτει το σύνολο της συγκεκριμένης περιοχής. Το σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμού περιλαμβάνει τις πληροφορίες που αναλύονται λεπτομερώς στο παράρτημα VII.

2. Τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών δημοσιεύονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2004.

3. Τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών υπόκεινται σε ανασκόπηση και ενημέρωση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 και στη συνέχεια κάθε έξι χρόνια.

Άρθρο 17 Πληροφόρηση του κοινού και διαβουλεύσεις

1. Για κάθε περιοχή λεκανών απορροής ποταμού, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι το αντίστοιχο σχέδιο διαχείρισης δημοσιεύεται υπό μορφή σχεδίου, ενώ αντίγραφά του γίνονται προσιτά στο κοινό τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από την έναρξη της περιόδου στην οποία αναφέρεται το σχέδιο. Μετά από σχετική αίτηση, επιτρέπεται η πρόσβαση στα διάφορα έγγραφα που χρησίμευσαν ως υπόβαθρο και σε στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνταξη του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

2. Τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν τουλάχιστον έξι μήνες στη διάθεσή τους, για υποβολή εγγράφων παρατηρήσεων στα προαναφερθέντα έγγραφα, ώστε να υπάρξει δυνατότητα ενεργού συμμετοχής του κοινού και διαβουλεύσεων με αυτό.

3. Οι παράγραφοι 1 και 2 εφαρμόζονται εξίσου στα ενημερωμένα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

Άρθρο 18 Σχεδιασμός ανά υπολεκάνη απορροής, ανά τομέα, ανά θέμα και ανά τύπο ύδατος

1. Τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών μπορούν να συμπληρωθούν με την κατάρτιση λεπτομερέστερων προγραμμάτων και σχεδίων διαχείρισης για το χειρισμό ειδικότερων πλευρών της διαχείρισης υδάτων περιλαμβάνοντας:

α) προγράμματα και σχέδια διαχείρισης που αφορούν επί μέρους υπολεκάνες απορροής στο εσωτερικό μιας λεκάνης απορροής ποταμών 7

β) προγράμματα και σχέδια διαχείρισης για την αντιμετώπιση ιδιαίτερων τομέων της οικονομίας 7

γ) προγράμματα και σχέδια διαχείρισης για την αντιμετώπιση ιδιαίτερων ζητημάτων υδάτων και

δ) προγράμματα και σχέδια διαχείρισης για την αντιμετώπιση ιδιαίτερων κατηγοριών υδάτων ή ιδιαίτερων οικοσυστημάτων.

Σε κάθε σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών γίνεται αναφορά σε αυτές τις δραστηριότητες σχεδιασμού.

2. Καμία από τις ανωτέρω δραστηριότητες δεν απαλλάσσει τα κράτη μέλη από τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τις λοιπές διατάξεις αυτής της οδηγίας.

Άρθρο 19 Επεισόδια ρύπανσης λόγω ατυχήματος

1. Σε συνεργασία με άλλες αρμόδιες αρχές, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ανάληψη δράσης με σκοπό την πρόληψη ή τη μείωση των επιπτώσεων των επεισοδίων ρύπανσης λόγω ατυχήματος, περιλαμβανομένων όσων απαιτούνται από την οδηγία 82/501/ΕΟΚ του Συμβουλίου (18). Τα μέτρα αυτά αντιμετωπίζουν ιδίως τον κίνδυνο των επεισοδίων ρύπανσης που οφείλονται σε πλημμύρες, σε προϊόντα ή υποπροϊόντα κατάσβεσης πυρκαγιών που συμβαίνουν σε αποθήκες ή εγκαταστάσεις, και σε διαρροή ρυπαντών κατά τη μεταφορά τους ή την αποθήκευσή τους. Κατά περίπτωση τα μέτρα που λαμβάνονται περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α) πιθανολογικές αναλύσεις ατυχημάτων και εκτιμήσεις κινδύνου ενδεχόμενων επεισοδίων ρύπανσης λόγω ατυχήματος 7

β) προληπτικά μέτρα 7

γ) προπαρασκευαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, περιλαμβανομένων των διαδικασιών για ταχεία αναφορά επεισοδίων ρύπανσης στις κατάντη αρχές και τα λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη περιλαμβανομένων των φορέων λήψης ύδατος και

δ) μέτρα για την αποκατάσταση των συστημάτων επιφανειακών ή υπόγειων υδάτων που έχουν θιγεί από τα επεισόδια.

Άρθρο 20 Υποβολή εκθέσεων και ανταλλαγή πληροφοριών

Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν αντίγραφα των ακόλουθων σχεδίων στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος μέσα σε τρεις μήνες από τη δημοσίευσή τους:

α) όλα τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών τα οποία καλύπτουν την εθνική τους επικράτεια και έχουν δημοσιευτεί σύμφωνα με το άρθρο 16 7

β) όλα τα προκαταρκτικά σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών τα οποία καλύπτουν τα εθνικά τους εδάφη και έχουν δημοσιευτεί σύμφωνα με το άρθρο 17 7

γ) σημαντικά προγράμματα και σχέδια που υπάγονται στους όρους του άρθρου 18 και

δ) για τις διεθνείς περιοχές λεκανών απορροής ποταμών, τουλάχιστον τα τμήματα των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής που καλύπτουν το έδαφος της Κοινότητας.

Άρθρο 21 Στρατηγικές της Επιτροπής για την καταπολέμηση της ρύπανσης των υδάτων

1. Η Επιτροπή μπορεί να επεξεργασθεί στρατηγικές κατά της ρύπανσης των υδάτων από μεμονωμένους ρύπους ή από ομάδες ρύπων, συμπεριλαμβανομένης τυχόν ρύπανσης προκαλούμενης από ατυχήματα.

2. Η δρομολόγηση τέτοιων στρατηγικών μπορεί να είναι αποτέλεσμα:

α) συστάσεων από κράτη μέλη ή από αρμόδιες αρχές που ενεργούν σύμφωνα με το άρθρο 15 7

β) συστάσεων από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος 7

γ) συστάσεων από διεθνείς οργανισμούς και βάσει συμβάσεων τις οποίες έχουν υπογράψει η Κοινότητα ή τα κράτη μέλη της 7

δ) εκτιμήσεις κινδύνου που διεξάγονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου (19) 7

ε) συστάσεις από κοινοτικά ερευνητικά προγράμματα ή

στ) λοιπές εκδηλώσεις ανησυχίας που υποπίπτουν στην προσοχή της Επιτροπής.

3. Οι στρατηγικές εξετάζουν τη φύση του κινδύνου για τα ύδατα και λαμβάνουν υπόψη κάθε πιθανή επίπτωση στην ποιότητα του αέρα και του εδάφους. Μπορεί να περιλαμβάνουν συστάσεις για οποιαδήποτε από τις ακόλουθες κατηγορίες δράσης:

α) εξέταση ουσίας ή ομάδας ουσιών στη διαδικασία εκτίμησης κινδύνου του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93, εάν δεν έχει ήδη εξετασθεί 7

β) υπαγωγή της ουσίας ή ομάδας ουσιών στο παράρτημα XI αυτής της οδηγίας και στο παράρτημα III της οδηγίας 96/61/ΕΚ εάν δεν έχει ήδη υπαχθεί στην εν λόγω οδηγία 7

γ) κριτήρια επιλογής ουσιών ή ομάδων ουσιών προτεραιότητας για την εξέταση του κινδύνου που αυτές δημιουργούν στο υδάτινο περιβάλλον, καθώς και της σκοπιμότητας ανάπτυξης ειδικής στρατηγικής της Επιτροπής για τον έλεγχο των εκλύσεων στο υδάτινο περιβάλλον. Το παράρτημα IX περιλαμβάνει κατάλογο τέτοιων κριτηρίων 7

δ) υιοθέτηση κοινοτικών προτύπων περιβαλλοντικής ποιότητας του άρθρου 21 παράγραφος 4 7

ε) υιοθέτηση κοινοτικών τιμών ορίων εκπομπών του άρθρου 18 της οδηγίας 96/61/ΕΚ 7

στ) ανασκόπηση των σχετικών εξουσιοδοτήσεων που εκδίδονται κατά τις διατάξεις της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (20) και της οδηγίας 97/. . ./ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (21)

ζ) υιοθέτηση μέτρων κατά τις διατάξεις της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου (22) ή

η) θέσπιση άλλων κατάλληλων μέτρων σε εθνικό ή κοινοτικό επίπεδο.

4. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες στρατηγική της Επιτροπής συνιστά την θέσπιση προτύπων περιβαλλοντικής ποιότητας για τις συγκεντρώσεις ορισμένων ρύπων στο ύδωρ, σε ίζημα ή έμβια όντα, η Επιτροπή προτείνει τα ενδεδειγμένα μέτρα.

Άρθρο 22 Έκθεση της Επιτροπής

1. Η Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την υλοποίηση της παρούσας οδηγίας έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006 και έπειτα ανά εξαετία.

2. Η έκθεση περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α) ανασκόπηση της προόδου στην υλοποίηση της παρούσας οδηγίας 7

β) ανασκόπηση της κατάστασης των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων στην Κοινότητα 7

γ) συγκριτική έρευνα των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών που υποβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 20, συμπεριλαμβανομένων συστάσεων για τη βελτίωση μελλοντικών σχεδίων 7

δ) ανταπόκριση σε κάθε μία από τις απευθυνόμενες στην Επιτροπή συστάσεις των αρμοδίων αρχών, σύμφωνα με το άρθρο 15 και

ε) περίληψη κάθε στρατηγικής που αναπτύσσεται σύμφωνα με το άρθρο 21.

Άρθρο 23 Σχέδια για μελλοντικά κοινοτικά μέτρα

1. Μία φορά το χρόνο, η Επιτροπή παρουσιάζει στην επιτροπή του άρθρου 25 ενδεικτικό σχέδιο των μέτρων που έχουν επιπτώσεις στη νομοθεσία για τα ύδατα το οποίο προτίθεται να προτείνει στο εγγύς μέλλον, περιλαμβανομένων των μέτρων που προκύπτουν από τις στρατηγικές που αναπτύσσονται στο άρθρο 21. Η Επιτροπή θα κάνει την πρώτη τέτοια παρουσίαση πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1999.

2. Η Επιτροπή επανεξετάζει την παρούσα οδηγία το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013 και προτείνει κάθε αναγκαία βελτίωσή της.

Άρθρο 24 Τροποποιήσεις της οδηγίας

1. Τα παραρτήματα I, II, III, V, VIII, IX είναι δυνατό να προσαρμόζονται στις επιστημονικές και τεχνικές εξελίξεις, σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζει το άρθρο 25.

2. Για τη μετάδοση και επεξεργασία δεδομένων, περιλαμβανομένων των στατιστικών και χαρτογραφικών στοιχείων, μπορούν να θεσπιστούν τεχνικά μορφότυπα για τους σκοπούς του άρθρου 25 παράγραφος 1, σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 25.

Άρθρο 25 Συγκρότηση επιτροπής

Η Επιτροπή επικουρείται από μία επιτροπή την οποία αποτελούν αντιπρόσωποι των κρατών μελών και της οποίας προεδρεύει ο εκπρόσωπος της Επιτροπής.

Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Αποφασίζει με την ειδική πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφοφορία.

Η Επιτροπή θεσπίζει τα σχεδιαζόμενα μέτρα όταν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής.

Όταν τα σχεδιαζόμενα μέτρα δεν είναι σύμφωνα με την γνώμη της Επιτροπής, ή ελλείψει γνώμης, η Επιτροπή υποβάλλει χωρίς καθυστέρηση στο Συμβούλιο πρόταση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία.

Εάν παρέλθουν τρεις μήνες από την ημερομηνία παραπομπής στο Συμβούλιο και αυτό δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια, τα προτεινόμενα μέτρα θεσπίζονται από την Επιτροπή.

Άρθρο 26 Καταργήσεις

Καταργούνται από τις 31 Δεκεμβρίου 2007 οι ακόλουθες πράξεις:

- η οδηγία 75/440/ΕΟΚ,

- η απόφαση 77/795/ΕΟΚ,

- η οδηγία 78/659/ΕΟΚ,

- η οδηγία 79/869/ΕΟΚ,

- η οδηγία 79/923/ΕΟΚ,

- η οδηγία 89/68/ΕΟΚ.

Άρθρο 27 Εφαρμογή

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 1999, αμέσως δε ενημερώνουν σχετικώς την Επιτροπή.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα εν λόγω μέτρα, τα τελευταία παραπέμπουν στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από τέτοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της παραπομπής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των βασικών διατάξεων εσωτερικού δικαίου που εκδίδουν στο πεδίο που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 28 Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη ορίζουν το σύστημα κυρώσεων για παραβίαση των εθνικών διατάξεων που εκδόθηκαν σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή αυτών των κυρώσεων. Οι κυρώσεις που προβλέπονται θα είναι αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το αργότερο την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 27 παράγραφος 1, τα κείμενα αυτών των διατάξεων και κάθε μεταγενέστερη σχετική τροποποίηση το ταχύτερο δυνατόν.

Άρθρο 29 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 30 Παραλήπτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(1) ΕΕ αριθ. C 281 της 26. 9. 1996, σ. 3.

(2) Έκθεση «Environment in the European Union - 1995», European Environment Agency, Κοπεγχάγη 1995.

(3) ΕΕ αριθ. C 209 της 9. 8. 1988, σ. 3.

(4) ΕΕ αριθ. C 59 της 6. 3. 1992, σ. 2.

(5) ΕΕ αριθ. C 49 της 28. 2. 1995, σ. 1.

(6) ΕΕ αριθ. L 20 της 26. 1. 1980, σ. 43 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 91/692/ΕΟΚ (ΕΕ αριθ. L 377 της 31. 12. 1991, σ. 48).

(7) COM(96) 59 τελικό της 21. 2. 1996.

(8) ΕΕ αριθ. C 355 της 25. 11. 1996, σ. 1.

(9) ΕΕ αριθ. L 186 της 5. 8. 1995, σ. 42.

(10) ΕΕ αριθ. L 229 της 30. 8. 1980, σ. 11 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

(11) ΕΕ αριθ. L 194 της 25. 7. 1975, σ. 26 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 91/692/ΕΟΚ.

(12) ΕΕ αριθ. L 334 της 24. 12. 1977, σ. 29 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

(13) ΕΕ αριθ. L 222 της 14. 8. 1978, σ. 1 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

(14) ΕΕ αριθ. L 271 της 29. 10. 1979, σ. 44 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

(15) ΕΕ αριθ. L 281 της 10. 11. 1979, σ. 47 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 91/692/ΕΟΚ.

(16) ΕΕ αριθ. C 222 της 10. 8. 1994, σ. 6.

(17) ΕΕ αριθ. L 257 της 10. 10. 1996, σ. 26.

(18) ΕΕ αριθ. L 230 της 5. 8. 1982, σ. 1.

(19) ΕΕ αριθ. L 84 της 5. 4. 1993, σ. 1.

(20) ΕΕ αριθ. L 230 της 19. 8. 1991, σ. 1.

(21) Κοινή θέση (ΕΚ) αριθ. 10/97 (ΕΕ αριθ. C 69 της 5. 3. 1997, σ. 13).

(22) ΕΕ αριθ. L 262 της 27. 9. 1976, σ. 201.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΑΡΧΩΝ

Όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 7, τα κράτη μέλη θα παράσχουν τα ακόλουθα στοιχεία για όλες τις αρμόδιες αρχές μέσα σε κάθε μια από τις περιοχές λεκανών απορροής ποταμών τους, καθώς και μέσα σε κάθε διεθνή περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού στην οποία συμμετέχουν:

i) όνομα και διεύθυνση της αρμόδιας αρχής - το επίσημο όνομα και διεύθυνση της αρχής σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 7

ii) όνομα και τίτλος του εκπροσώπου - το όνομα και ο επίσημος τίτλος του αξιωματούχου στον οποίο πρέπει να απευθύνεται όλη η αλληλογραφία 7

iii) γεωγραφική κάλυψη της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού - τα ονόματα των κύριων ποταμών μέσα στην περιοχή λεκανών απορροής ποταμού μαζί με ακριβή περιγραφή της θέσης των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού. Τα ως άνω στοιχεία θα πρέπει κατά το δυνατόν να είναι διαθέσιμα για να εισαχθούν στο γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών (GIS) ή/και στο γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών της Επιτροπής (GISCO) 7

iv) νομική κατάσταση της αρμόδιας αρχής - περιγραφή της νομικής κατάστασης της αρμόδιας αρχής και, κατά περίπτωση, μία σύνοψη ή αντίγραφο του καταστατικού της, της συνθήκης ίδρυσής του ή κάποιο ισοδύναμο νομικό έγγραφο 7

v) ευθύνες - περιγραφή των νομικών και των διοικητικών αρμοδιοτήτων κάθε αρμόδιας αρχής και του ρόλου της μέσα σε κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού 7

vi) κατάλογος μελών - όταν η αρμόδια αρχή ενεργεί ως συντονιστικό σώμα για άλλες αρμόδιες αρχές, απαιτείται κατάλογος των φορέων εκείνων μαζί με μια περίληψη των θεσμικών σχέσεων που έχουν θεσπιστεί για την εξασφάλιση του συντονισμού των μέτρων που απαιτούνται από την παρούσα οδηγία, κατά νομικώς δεσμευτικό τρόπο 7

vii) διεθνείς σχέσεις - όταν η ζώνη λεκανών απορροής ποταμών εκτείνεται στο έδαφος περισσότερων από ένα κρατών μελών ή περιλαμβάνει επικράτεια κρατών μη μελών, απαιτείται περίληψη όσων θεσμικών σχέσεων έχουν θεσπιστεί για την εξασφάλιση του συντονισμού των μέτρων που απαιτούνται από την παρούσα οδηγία, κατά νομικώς δεσμευτικό τρόπο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΟΥ

1. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους ανάλυσης των χαρακτηριστικών της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού που απαριθμούνται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 και μεθόδους οικονομικών αναλύσεων της χρήσης ύδατος, όπως εκείνες που απαιτούνται από το άρθρο 7 παράγραφος 1.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα περιλαμβάνουν κοινό μορφότυπο για την παρουσίαση της ανάλυσης των χαρακτηριστικών της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού και της οικονομικής ανάλυσης της χρήσης ύδατος, καθώς και κοινούς κανόνες σχετικά με την ποσότητα των στοιχείων που πρέπει να περιλαμβάνει η περίληψη που απαιτείται ως τμήμα του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

Τα παρεχόμενα στοιχεία θα πρέπει κατά το δυνατόν να είναι διαθέσιμα για να εισαχθούν στο γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών (GIS) ή/και στο γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών της Επιτροπής (GISCO).

Η συλλογή πληροφοριών από αρμόδιες αρχές θα συντονίζεται με τις αρμόδιες στατιστικές υπηρεσίες των κρατών μελών, σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία για τις στατιστικές και ειδικότερα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2223/96 του Συμβουλίου (1) και με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 58/97 του Συμβουλίου (2).

(1) ΕΕ αριθ. L 310 της 30. 11. 1996, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 14 της 17. 1. 1997, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

1. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα περιλαμβάνουν κοινό μορφότυπο για την παρουσίαση της ανασκόπησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας και για κοινούς κανόνες σχετικά με τον όγκο των πληροφοριών που θα περιληφθούν στην περίληψη που απαιτείται ως μέρος του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

Η συλλογή πληροφοριών από αρμόδιες αρχές θα συντονίζεται με τις αρμόδιες στατιστικές υπηρεσίες των κρατών μελών, σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία για τις στατιστικές και ειδικότερα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2223/96 (1) και με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 58/97 (2).

Στην περίπτωση που οι τεχνικές προδιαγραφές υποδεικνύουν περισσότερες από μια μεθόδους, θα πρέπει να εξασφαλίζεται ότι οι μέθοδοι αυτές οδηγούν σε συγκρίσιμα αποτελέσματα.

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους υπολογισμού της έκτασης και της θέσης της ρύπανσης σημειακής πηγής που προκαλούν οι ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα VIII και θα βασίζονται σε στοιχεία που συλλέχθηκαν με βάση, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες οδηγίες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν πρόσθετες απαιτήσεις:

i) τα άρθρα 9 και 15 της οδηγίας για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο ρύπανσης (96/61/ΕΚ) (3) 7

ii) το άρθρο 11 της οδηγίας για τις επικίνδυνες ουσίες (76/464/ΕΟΚ) (4) και

iii) τα άρθρα 15 και 17 της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (91/271/ΕΟΚ) (5).

3. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους για τον υπολογισμό της έκτασης και της θέσης της ρύπανσης διάσπαρτων πηγών, από ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα VIII.

4. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους για τον εντοπισμό των μεμονωμένων υδατικών συστημάτων που παρουσιάζουν ευαισθησία στη ρύπανση σημειακής πηγής, καθώς και των διάσπαρτων πηγών που αναφέρονται στα ως άνω τμήματα 2 και 3.

5. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους για τον υπολογισμό του όγκου:

i) των λήψεων για πόσιμο ύδωρ 7

ii) των λήψεων για γεωργικές χρήσεις 7

iii) των λήψεων για βιομηχανικές χρήσεις και

iv) λοιπών λήψεων.

6. Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους για τον υπολογισμό των εξής λήψεων ύδατος:

i) της συνολικής ετήσιας ζήτησης 7

ii) των εποχιακών διακυμάνσεων της ζήτησης και

iii) της αποτελεσματικότητας της χρήσης ύδατος.

(1) ΕΕ αριθ. L 310 της 30. 11. 1996, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 14 της 17. 1. 1997, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 257 της 10. 10. 1996, σ. 26.

(4) ΕΕ αριθ. L 129 της 18. 5. 1976, σ. 23.

(5) ΕΕ αριθ. L 135 της 21. 5. 1991, σ. 40.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

1. Το μητρώο των προστατευόμενων περιοχών του άρθρου 9 θα περιλαμβάνει, όταν απαιτείται για την προστασία των υδάτων, τουλάχιστον τους ακόλουθους τύπους προστατευόμενων περιοχών:

i) περιοχές που προορίζονται για τη λήψη ύδατος με προορισμό την ανθρώπινη κατανάλωση σύμφωνα με το άρθρο 8 7

ii) περιοχές που προορίζονται για την προστασία υδρόβιων ειδών με οικονομική σημασία 7

iii) υδατικά συστήματα που έχουν χαρακτηριστεί ως ύδατα αναψυχής, περιλαμβανομένων περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως ύδατα κολύμβησης κατά τις διατάξεις της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης (76/160/ΕΟΚ) (1) 7

iv) περιοχές με σημασία για τη διατροφή, περιλαμβανομένων περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως ευάλωτες ζώνες κατά τις διατάξεις της οδηγίας για τα νιτρικά άλατα (91/676/ΕΟΚ) (2) και περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως ευαίσθητες περιοχές κατά τις διατάξεις της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (91/271/ΕΟΚ) (3), και

v) περιοχές που προορίζονται για την προστασία των οικοσυστημάτων ή ζωικών και φυτικών ειδών όπου η διατήρηση ή η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων είναι σημαντική για την προστασία τους, περιλαμβανομένων των αντίστοιχων θέσεων του προγράμματος φύση 2000 που έχουν καθοριστεί από την οδηγία για τα οικοσυστήματα (92/43/ΕΟΚ) (4) και την οδηγία για τα πτηνά (79/409/ΕΟΚ) (5).

2. Η περίληψη του μητρώου που απαιτείται ως τμήμα του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών θα περιλαμβάνει χάρτες στους οποίους θα φαίνεται η θέση κάθε προστατευόμενης περιοχής καθώς και περιγραφή της κοινοτικής, εθνικής ή τοπικής νομοθεσίας με την οποία έχουν χαρακτηριστεί. Στην περίπτωση υδατικών συστημάτων που έχουν χαρακτηριστεί κατά τις διατάξεις του άρθρου 8, η περίληψη θα περιέχει αναλυτικά τα όρια περιβαλλοντικής ποιότητας και το αναμενόμενο καθεστώς επεξεργασίας.

(1) ΕΕ αριθ. L 31 της 5. 2. 1976, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 375 της 31. 12. 1991, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 135 της 21. 5. 1991, σ. 40.

(4) ΕΕ αριθ. L 206 της 22. 7. 1992, σ. 7.

(5) ΕΕ αριθ. L 103 της 25. 4. 1979, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

Για τα επιφανειακά ύδατα

1. Οι τεχνικές προδιαγραφές για την παρακολούθηση της οικολογικής κατάστασης των επιφανειακών υδάτων θα θεσπίζουν μεθόδους για τα ακόλουθα:

i) παρακολούθηση όλων των σημαντικών υδατικών συστημάτων των επιφανειακών υδάτων και αντιπροσωπευτική παρακολούθηση όλων των λοιπών συστημάτων επιφανειακών υδάτων 7

ii) παρακολούθηση των φυσικοχημικών, βιολογικών και φυσικών χαρακτηριστικών του υδατικού συστήματος και από ποσοτική άποψη, με συμμετοχή δυναμικών στοιχείων όπως οι εποχιακές διακυμάνσεις και οι φυσικές μακροπρόθεσμες αυξομειώσεις, αποδίδοντας μεγαλύτερη σημασία στα βιολογικά χαρακτηριστικά 7

iii) παρουσίαση των αποτελεσμάτων παρακολούθησης σε κοινό μορφότυπο ή πρότυπο που βασίζεται στο βαθμό απόκλισης από τη φυσική οικολογική κατάσταση ή, στην περίπτωση των τεχνητών υδατικών συστημάτων, στο βαθμό απόκλισης από το μέγιστο οικολογικό δυναμικό τους 7

iv) χρήση πέντε κατηγοριών για την παρουσίαση της οικολογικής κατάστασης, οι δύο κορυφαίες κατηγορίες των οποίων θα είναι η «υψηλή οικολογική κατάσταση» και η «καλή οικολογική κατάσταση».

2. Οι τεχνικές προδιαγραφές για την παρακολούθηση της χημικής κατάστασης των επιφανειακών υδάτων θα θεσπίζουν μεθόδους για τα ακόλουθα:

i) παρακολούθηση όλων των επιφανειακών υδάτων που έχουν χαρακτηριστεί σύμφωνα με το τμήμα 4 του παραρτήματος III ως ευαίσθητα έναντι ρύπανσης σημειακής πηγής και διάσπαρτων πηγών από τις ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα VIII 7

ii) χρήση πέντε κατηγοριών για την παρουσίαση της χημικής κατάστασης, οι δύο κορυφαίες από τις οποίες θα είναι η «υψηλή χημική κατάσταση» και η «καλή χημική κατάσταση».

Για τα υπόγεια ύδατα

3. Οι τεχνικές προδιαγραφές για την παρακολούθηση της ποσοτικής κατάστασης των υπόγειων υδάτων θα θεσπίζουν μεθόδους για τα ακόλουθα:

i) παρακολούθηση όλων των υπόγειων υδάτων που χρησιμοποιούνται για τη λήψη ύδατος και αντιπροσωπευτική παρακολούθηση άλλων υπόγειων υδάτων 7

ii) παρακολούθηση της ποσότητας των υπογείων υδάτων, περιλαμβανομένων «δυναμικών» παραμέτρων [π.χ. εποχιακές μεταβολές, μακροπρόθεσμες φυσικές διακυμάνσεις, ρυθμούς λήψεως (περιλαμβανομένων των εμμέσων λήψεων) και ρυθμό αναπλήρωσης] 7

iii) παρακολούθηση των επιπτώσεων από τις μεταβολές των χαρακτηριστικών των υπογείων υδάτων στην οικολογική κατάσταση των αντίστοιχων επιφανειακών υδατικών συστημάτων και χερσαίων οικοσυστημάτων 7

iv) επιλογή δεικτών, στους οποίους θα συμπεριλαμβάνονται και οι φυσικές συνθήκες, προκειμένου για το χαρακτηρισμό της ποσοτικής κατάστασης των υπογείων υδάτων με σκοπό τον εντοπισμό «καλής ποσοτικής κατάστασης».

4. Οι τεχνικές προδιαγραφές για την παρακολούθηση της χημικής κατάστασης των υπογείων υδάτων θα θεσπίζουν μεθόδους για τα ακόλουθα:

i) παρακολούθηση όλων των υπογείων υδάτων που έχουν χαρακτηριστεί κατά τις διατάξεις του μέρους 4 του παραρτήματος III ως ευαίσθητα έναντι ρύπανσης από σημειακή πηγή ή από διάσπαρτες πηγές από τις ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα VIII 7

ii) παρακολούθηση σε διάφορα βάθη 7

iii) επιλογή δεικτών, στους οποίους περιλαμβάνονται οι φυσικές συνθήκες, για το χαρακτηρισμό της ποιοτικής κατάστασης των υπογείων υδάτων, με σκοπό των εντοπισμό παραμέτρων «καλής ποιοτικής κατάστασης».

5. Ο χαρακτηρισμός της συνολικής κατάστασης κάθε επιμέρους υπόγειου υδατικού συστήματος θα βασίζεται στη χαμηλότερη από τις δύο αξιολογήσεις που γίνονται βάσει των ως άνω τμημάτων 3 και 4.

Για επιφανειακά και υπόγεια ύδατα

6. Στις τεχνικές προδιαγραφές θα αναγνωρίζεται το γεγονός ότι θα υπάρχουν διάφορες πρόσφοροι μέθοδοι παρακολούθησης, ανάλογα με το χαρακτήρα του υδατικού συστήματος, με τη θέση του και, προκειμένου για επιφανειακά ύδατα, με την πτυχή της οικολογικής του κατάστασης που εξετάζεται 7 οι τεχνικές προδιαγραφές θα πρέπει να διαθέτουν ελαστικότητα, ώστε να επιτρέπουν την ανάπτυξη και τελειοποίηση τεχνικών παρακολούθησης, ενώ συγχρόνως θα διασφαλίζουν τη συγκρισιμότητα των αποτελεσμάτων μεταξύ διαφόρων τεχνικών και μεταξύ διαφορετικών χρονικών στιγμών.

Οι τεχνικές προδιαγραφές θα θεσπίζουν μεθόδους παρακολούθησης και ανάλυσης, περιλαμβανομένων κριτηρίων χωροθέτησης των σταθμών δειγματοληψίας και συστημάτων ελέγχου της συχνότητας καθώς και της ποιότητας.

Στην περίπτωση που οι τεχνικές προδιαγραφές υποδεικνύουν περισσότερες από μια μεθόδους για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό, θα εξασφαλίζεται ότι οι εν λόγω μέθοδοι οδηγούν σε συγκρίσιμα αποτελέσματα.

Οι τεχνικές προδιαγραφές θα περιλαμβάνουν διατάξεις διασφάλισης της ποιότητας και διατάξεις για κοινό μορφότυπο παρουσίασης των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και για κοινούς κανόνες σχετικά με την ποσότητα των στοιχείων που πρέπει να περιλαμβάνει η περίληψη που απαιτείται ως τμήμα του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΘΕΣΠΙΣΗΣ ΜΕΤΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ Α

Ακολουθεί κατάλογος για τα νομοθετήματα της κοινοτικής νομοθεσίας που, μαζί με την εθνική ή την τοπική νομοθεσία, αποτελούν τα βασικά μέτρα που πρέπει να περιληφθούν στα προγράμματα θέσπισης μέτρων κατά τις διατάξεις του άρθρου 13 παράγραφος 3 στοιχείο α):

i) η οδηγία για τα ύδατα κολύμβησης (76/160/ΕΟΚ) (1) 7

ii) η οδηγία για τα πτηνά (79/409/ΕΟΚ) (2) 7

iii) η οδηγία για τα πόσιμα ύδατα (80/778/ΕΟΚ) (3) 7

iv) η οδηγία για τα μεγάλα ατυχήματα (82/501/ΕΟΚ) (4) 7

v) η οδηγία για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων (85/37/ΕΟΚ) (5) 7

vi) η οδηγία για την ιλύ σταθμών καθαρισμού (86/278/ΕΟΚ) (6) 7

vii) η οδηγία για την επεξεργασία αστικών λυμάτων (91/271/ΕΟΚ) (7) 7

viii) η οδηγία για τα προϊόντα φυτοπροστασίας (91/414/ΕΟΚ) (8) 7

ix) η οδηγία για την προστασία από νιτρορύπανση (91/676/ΕΟΚ) (9) 7

x) η οδηγία για τα οικοσυστήματα (92/43/ΕΟΚ) (10) 7

xi) η οδηγία για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο ρύπανσης (96/61/ΕΚ) (11) 7

xii) λοιπή σχετική νομοθεσία.

ΤΜΗΜΑ Β

Ακολουθεί κατάλογος πιθανών συμπληρωματικών μέτρων (με δυνατότητα περαιτέρω επέκτασης) που μπορεί να επιλέξουν τα κράτη μέλη για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού για να τα θεσπίσουν ως τμήμα των προγραμμάτων μέτρων κατά τις διατάξεις του άρθρου 13 παράγραφος 4:

i) νομοθετικά μέσα 7

ii) διοικητικά μέσα 7

iii) οικονομικά ή φορολογικά μέσα 7

iv) περιβαλλοντικές συμφωνίες μετά από διαπραγμάτευση 7

v) έλεγχοι εκπομπής 7

vi) κώδικες ορθών πρακτικών 7

vii) έλεγχοι λήψης 7

viii) μέτρα διαχείρισης της ζήτησης, μεταξύ άλλων προώθηση της προσαρμοσμένης γεωργικής παραγωγής, όπως π.χ. καλλιεργειών χαμηλών απαιτήσεων σε ύδωρ σε περιοχές που υποφέρουν από ανομβρία 7

ix) μέτρα αποτελεσματικότητας και επαναχρησιμοποίησης, μεταξύ άλλων προώθηση τεχνολογιών αποτελεσματικής χρήσης ύδατος στη βιομηχανία και αρδευτικές τεχνικές εξοικονόμησης ύδατος 7

x) έργα δομικών κατασκευών 7

xi) εγκαταστάσεις αφαλάτωσης 7

xii) έργα αποκατάστασης 7

xiii) τεχνητή επαναπλήρωση υδροφόρων στρωμάτων 7

xiv) εκπαιδευτικά έργα 7

xv) έργα έρευνας, ανάπτυξης και επίδειξης 7

xvi) λοιπά σχετικά μέτρα.

(1) ΕΕ αριθ. L 31 της 5. 2. 1976, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 103 της 25. 4. 1979, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 229 της 30. 8. 1980, σ. 11.

(4) ΕΕ αριθ. L 230 της 5. 8. 1982, σ. 1.

(5) ΕΕ αριθ. L 175 της 5. 7. 1985, σ. 40.

(6) ΕΕ αριθ. L 181 της 8. 7. 1986, σ. 6.

(7) ΕΕ αριθ. L 135 της 21. 5. 1991, σ. 40.

(8) ΕΕ αριθ. L 230 της 19. 8. 1991, σ. 1.

(9) ΕΕ αριθ. L 375 της 31. 12. 1991, σ. 1.

(10) ΕΕ αριθ. L 206 της 22. 7. 1992, σ. 7.

(11) ΕΕ αριθ. L 257 της 10. 10. 1996, σ. 26.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

ΣΧΕΔΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ

1. Τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών θα καλύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία:

i) περίληψη των στοιχείων που παρέχονται στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 7 7

ii) περίληψη των περιβαλλοντικών στόχων που προσδιορίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 4 7

iii) περίληψη της ανάλυσης των χαρακτηριστικών της ζώνης τους λεκανών απορροής ποταμών που επιβάλλει το άρθρο 5 7

iv) περίληψη της ανασκόπησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας που επιβάλλει το άρθρο 6 7

v) περίληψη της οικονομικής ανάλυσης της χρήσης ύδατος μέσα στη ζώνη λεκανών απορροής ποταμών που επιβάλλει το άρθρο 7 7

vi) περίληψη του μητρώου των προστατευόμενων περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί σύμφωνα με το άρθρο 9 7

vii) περίληψη των αποτελεσμάτων των προγραμμάτων παρακολούθησης που διεξάγονται σύμφωνα με τα άρθρα 10 και 11 7

viii) περίληψη του προγράμματος μέτρων που έχουν θεσπιστεί κατά τις διατάξεις του άρθρου 13, περιλαμβάνοντας:

α) για εκείνα τα μέτρα που περιγράφονται στο άρθρο 13 παράγραφος 3 στοιχείο α), μια περιγραφή της κοινοτικής, εθνικής ή τοπικής νομοθεσίας από την οποία απορρέουν τα μέτρα, μαζί με λεπτομέρειες του τρόπου με τον οποίο υλοποιήθηκαν ή θα υλοποιηθούν στο εσωτερικό της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού 7

β) περίληψη των μέτρων που έχουν ληφθεί για την εφαρμογή των επιβαρύνσεων για τη χρήση ύδατος που επιβάλλουν το άρθρο 12 και το άρθρο 13 παράγραφος 3 στοιχείο β) 7

γ) περίληψη των μέτρων που έχουν ληφθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 3 στοιχείο γ) για την επίτευξη των ορίων περιβαλλοντικής ποιότητας που καθιερώνει το άρθρο 8 παράγραφος 2 7

δ) περίληψη των μέτρων που έχουν ληφθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 3 στοιχείο δ) για υδατικά συστήματα με χημική κατάσταση κάτω από «καλή» 7

ε) ανάλυση των ελέγχων λήψης που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 3 στοιχείο ε) και, όπου δεν έχουν υιοθετηθεί τέτοιοι έλεγχοι, αιτιολογημένη εξήγηση για την εξαίρεση 7

στ) ανάλυση των πρόσθετων μέτρων που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 3 στοιχείο στ) και

ζ) ανάλυση των συμπληρωματικών μέτρων που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4,

προσδιορίζοντας, σε κάθε μια από τις ανωτέρω περιπτώσεις, τους αρμόδιους για την εφαρμογή των διαφόρων μέτρων ιδιώτες ή οργανισμούς και παραθέτοντας το χρονοδιάγραμμα για την προγραμματιζόμενη υλοποίηση και

ix) περίληψη των μέτρων που έχουν ληφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 για τη μείωση των επιπτώσεων από επεισόδια ρύπανσης λόγω ατυχήματος.

2. Η πρώτη ενημέρωση του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών και όλες οι επόμενες ενημερώσεις θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν:

i) περίληψη των τυχόν αλλαγών ή ενημερώσεων από τη δημοσίευση της προηγούμενης έκδοσης του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών 7

ii) εκτίμηση της προόδου προς την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων και διευκρινίσεις για όσους περιβαλλοντικούς στόχους δεν έχουν επιτευχθεί 7

iii) περίληψη όσων μέτρων είχαν προβλεφθεί στην προηγούμενη έκδοση του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών τα οποία δεν έχουν τεθεί σε εφαρμογή, και αντίστοιχες διευκρινίσεις και

iv) περίληψη όλων των επιπλέον ενδιάμεσων μέτρων που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 14 από τη δημοσίευση της προηγούμενης έκδοσης του σχεδίου διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών.

3. Το σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών θα περιέχει περίληψη των αποτελεσμάτων των δημόσιων διαβουλεύσεων που είχαν αντικείμενο το προκαταρκτικό σχέδιο σύμφωνα με το άρθρο 17 μαζί με περίληψη των αλλαγών που έγιναν ως αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων αυτών.

4. Το σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών θα περιέχει παραπομπές σε όσα προγράμματα και σχέδια καλύπτουν οι διατάξεις του άρθρου 18.

5. Το σχέδιο διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών θα περιλαμβάνει επίσης όσες συστάσεις για εθνική ή κοινοτική δράση διατυπώθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 15.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

ΡΥΠΟΙ

1. Οργανοαλογόνες ενώσεις και ουσίες που μπορεί να σχηματίζουν τέτοιες ενώσεις στο υδάτινο περιβάλλον.

2. Οργανοφωσφορικές ενώσεις.

3. Ενώσεις οργανοτίνης.

4. Ουσίες και παρασκευάσματα που αποδείχθηκε ότι έχουν καρκινογόνες ή μεταλλακτικές ιδιότητες ή ιδιότητες που μπορεί να επηρεάσουν την αναπαραγωγή μέσα στο υδάτινο περιβάλλον ή μέσω αυτού.

5. Παραμένοντες υδρογονάνθρακες και παραμένουσες και βιοσυσσωρεύσιμες οργανικές τοξικές ουσίες.

6. Κυανιούχα άλατα.

7. Μέταλλα και ενώσεις τους.

8. Αρσενικό και ενώσεις του.

9. Παρασιτοκτόνα και προϊόντα φυτοπροστασίας.

10. Υλικά σε αιώρημα.

11. Ουσίες που συμβάλλουν στον ευτροφισμό (ιδίως νιτρικά και φωσφορικά άλατα).

12. Ουσίες που έχουν ανεπιθύμητη επίδραση στην ισορροπία του οξυγόνου (και μπορούν να μετρηθούν χρησιμοποιώντας παραμέτρους όπως BOD, COD κ.λπ.).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΟΥΣΙΩΝ Η ΟΜΑΔΩΝ ΟΥΣΙΩΝ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΘΟΥΝ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΣΤΟ ΥΔΑΤΙΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΕΚΛΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΥΔΑΤΙΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Όσες ουσίες ή ομάδες ουσιών:

1. Έχει αποδειχθεί ότι δημιουργούν απαράδεκτες επιπτώσεις στο υδάτινο περιβάλλον ή υπάρχουν έντονες ενδείξεις γι' αυτό.

2. Έχει αποδειχθεί ότι κυκλοφορούν σε ευρεία έκταση σε κάποιο ή σε περισσότερα από ένα διαμερίσματα του υδάτινου περιβάλλοντος.

3. Εισάγονται στο υδάτινο περιβάλλον από διάφορες πηγές και με διάφορες οδούς.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ X

ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

Οι «ποιοτικοί στόχοι» που καθιέρωσαν οι θυγατρικές οδηγίες της οδηγίας για τις επικίνδυνες ουσίες (76/464/ΕΟΚ) (1) θα θεωρηθούν ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας και θεσπίζονται στις ακόλουθες οδηγίες:

i) την οδηγία για τις απορρίψεις υδραργύρου (82/176/ΕΟΚ) (2) 7

ii) την οδηγία για τις απορρίψεις καδμίου (83/513/ΕΟΚ) (3) 7

iii) την οδηγία για τον υδράργυρο (84/156/ΕΟΚ) (4) 7

iv) την οδηγία για τις απορρίψεις εξαχλωροκυκλοεξάνης (84/491/ΕΟΚ) (5) 7

v) την οδηγία για τις απορρίψεις επικίνδυνων ουσιών (86/280/ΕΟΚ) (6).

(1) ΕΕ αριθ. L 129 της 18. 5. 1976, σ. 23.

(2) ΕΕ αριθ. L 81 της 27. 3. 1982, σ. 29.

(3) ΕΕ αριθ. L 291 της 24. 10. 1983, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. L 74 της 17. 3. 1984, σ. 49.

(5) ΕΕ αριθ. L 274 της 17. 10. 1984, σ. 11.

(6) ΕΕ αριθ. L 181 της 4. 7. 1986, σ. 16.