EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0645

Υπόθεση T-645/11 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Δεκεμβρίου 2011 ο Michael Heath κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 29 Σεπτεμβρίου 2011 , στην υπόθεση F-121/10, Heath κατά ΕΚΤ

ΕΕ C 65 της 3.3.2012, p. 14–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

3.3.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/14


Αναίρεση που άσκησε στις 9 Δεκεμβρίου 2011 ο Michael Heath κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, στην υπόθεση F-121/10, Heath κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-645/11 P)

2012/C 65/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Michael Heath (Σαουθάμπτον, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, επί της υποθέσεως F-121/10·

κατά συνέπεια, να δεχθεί τα αιτήματα που είχε υποβάλει πρωτοδίκως ο αναιρεσείων και, ως εκ τούτου,

να ακυρώσει το εκκαθαριστικό σημείωμα αποδοχών του Ιανουαρίου 2010 και των επομένων μηνών, καθόσον εφαρμόζεται σ’ αυτά αύξηση συντάξεως κατά 0,6 %, προκειμένου να εφαρμοσθεί αύξηση 2,1 % υπολογιζόμενη σύμφωνα με τη γενική μισθολογική αναπροσαρμογή·

καθόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει τις από 11 Μαΐου 2010 και από 9 Σεπτεμβρίου 2010 αποφάσεις με τις οποίες απορρίφθηκαν οι αιτήσεις επανεξετάσεως και οι διοικητικές ενστάσεις που είχε υποβάλει ο νυν αναιρεσείων·

να υποχρεώσει την αναιρεσίβλητη να καταβάλει τη διαφορά μεταξύ της αυξήσεως συντάξεως κατά 0,6 %, η οποία εφαρμόσθηκε παρανόμως στην περίπτωση του αναιρεσείοντος από τον Ιανουάριο του 2010, και της αυξήσεως κατά 2,1 % που έπρεπε να εφαρμοσθεί, δηλαδή αύξηση αποδοχών κατά 1,5 % μηνιαίως από τον Ιανουάριο του 2010. Τα ποσά αυτά πρέπει να προσαυξηθούν με τόκους από την ημερομηνία κατά την οποία έκαστο ποσό κατέστη, αντιστοίχως, απαιτητό μέχρι την ημερομηνία πλήρους εξοφλήσεως, υπολογιζομένους βάσει του επιτοκίου που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις ανατοκισμού και το οποίο ίσχυε κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, προσαυξημένου κατά δύο μονάδες·

να υποχρεώσει την αναιρεσίβλητη να καταβάλει ποσό ύψους 5 000 ευρώ, σε αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη ο αναιρεσείων λόγω της μειώσεως της αγοραστικής δυνάμεώς του·

να υποχρεώσει την αναιρεσίβλητη να καταβάλει ποσό ύψους 5 000 ευρώ, υπολογιζόμενο κατά δίκαιη κρίση [ex aequo et bono], σε αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη ο αναιρεσείων·

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα·

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει πέντε λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από νομική πλάνη, εσφαλμένη ερμηνεία της έννοιας της βλαπτικής πράξεως και παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου.

2)

Ο δεύτερος και ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αντλούνται από παράβαση κατά τον έλεγχο πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως, από παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας και από παράβαση του καθήκοντος αιτιολογήσεως, από παράβαση του άρθρου 17, παράγραφος 7, του παραρτήματος III των όρων εργασίας και από παράβαση των κανόνων περί βάρους αποδείξεως κατά τον εκ μέρους του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης έλεγχο νομιμότητας της γνωμοδοτήσεως του αναλογιστή και του περιεχομένου της.

3)

Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας και από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς και από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης ουδόλως εξέτασε το νομότυπο της παρεμβάσεως, μετά την 1η Νοεμβρίου 2009, του αναλογιστή της ΕΚΤ του οποίου η θητεία έληγε στις 31 Οκτωβρίου 2009.

4)

Ο πέμπτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 48 των όρων εργασίας, καθώς και από παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και από προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος της συλλογικής διαπραγματεύσεως, όπως διασφαλίζονται ιδίως από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) και από το άρθρο 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έκρινε ότι «ο [νυν αναιρεσείων] δεν μπορεί να προσάψει στην ΕΚΤ ότι δεν διαβουλεύθηκε με την επιτροπή προσωπικού πριν καθορίσει το ύψος της προσαρμογής των συντάξεων για το έτος 2010».


Top