Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2009 — Ningbo Yonghong Fasteners κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-150/09)

2009/C 141/109

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ningbo Yonghong Fasteners Co. Ltd (εκπρόσωποι: F. Graafsma και J. Cornelis, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1), λόγω παραβάσεως του άρθρου 2, αριθμός 7, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (2) και πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, καθόσον απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς (ΚΟΑ).

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, πρώτον, ότι η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει απόφαση επί της ΚΟΑ εντός της προθεσμίας του άρθρου 2, αριθμός 7, στοιχείο γ', δεύτερη παράγραφος, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96. Υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, αποφασίζοντας σχετικά με την αναγνώριση ΚΟΑ αφού έλαβε όλα τα στοιχεία που ζήτησε με το ερωτηματολόγιο αντιντάμπινγκ, παρέβη την κατά την προπαρατεθείσα διάταξη υποχρέωσή της, που αποβλέπει στο να εξασφαλισθεί ότι το ζήτημα αν ένας παραγωγός πληροί τα κριτήρια ΚΟΑ δεν κρίνεται βάσει του αποτελέσματός του επί του υπολογισμού του περιθωρίου ντάμπινγκ.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κόστος των σημαντικότερων εισροών της προσφεύγουσας, δηλαδή του χονδροσύρματος από χάλυβα, δεν εξέφραζε σε μεγάλο βαθμό τις τιμές στην αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 2, αριθμός 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 384/96. Η πρόδηλη αυτή πλάνη εκτιμήσεως οφείλεται στην παραβίαση, εκ μέρους της Επιτροπής και του Συμβουλίου, των υποχρεώσεών τους επιμέλειας και χρηστής διοικήσεως, καθόσον δεν εξέτασαν με επιμέλεια και αμεροληψία όλα τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία που διέθεταν.

Τέλος, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η ερμηνεία από το Συμβούλιο του άρθρου 2, αριθμός 7, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 είναι ανεπίτρεπτη και κατά συνέπεια συνιστά παράβαση της εν λόγω διατάξεως. Εξάλλου, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η ως άνω ερμηνεία όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη ότι η αξιολόγηση για τη χορήγηση ΚΟΑ πρέπει να διενεργείται στο επιμέρους επίπεδο της εταιρίας, αλλά επιβάλλει και αδικαιολόγητο βάρος αποδείξεως. Επιπροσθέτως, η ερμηνεία του Συμβουλίου, σύμφωνα με την προσφεύγουσα, στερεί από την πρακτική της αποτελεσματικότητα τη δυνατότητα προσαρμογής του κόστους παραγωγής το οποίο υφίσταται στρέβλωση λόγω ειδικών συνθηκών της αγοράς, σύμφωνα με το άρθρο 2, αριθμός 5, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96, και, συνεπώς, αντιβαίνει στην υποχρέωση ερμηνείας μιας διατάξεως του κοινοτικού δικαίου σε συμφωνία με το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται και τον σκοπό της.

(1)  ΕΕ 2009, L 29, σ. 1.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΚ 1996, L 56, σ. 1).