20.6.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 141/30

α)

«Κατά την έννοια των άρθρων 10 δεύτερο εδάφιο και 249 δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης για την 'Ίδρυση: της Ευρωπαϊκής Κοινότητος i)'Οφειλε ο Ελληνας νομοθέτης, κατά τη διάρκεια της εισαχθείσης με το άρθρο 6 παράγραφος 3 του Κανονισμού (ΕΟΚ) 3577/92 του Συμβουλίου της 7ης Δεκεμβρίου 1992, με τίτλο «για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές στο εσωτερικό των κρατών μελών (θαλάσσιες ενδομεταφορές –καμποτάζ)» (ΕΕ L 364) και αφορώσης στην Ελλάδα προσωρινής, μέχρι την 1.1.2004, εξαιρέσεως από την εφαρμογή του Κανονισμού τούτου, να απόσχει από τη θέσπιση διατάξεων ικανών να διακυβεύσουν σοβαρά την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του Κανονισμού 3577/92 στην Ελλάδα από της 1.1.2004 και εφεξής; ii) Δικαιούνται ιδιώτες να επικαλούνται τον εν λόγω Κανονισμό προς αμφισβήτηση του κύρους διατάξεων, τις οποίες θέσπισε ο 'Ελληνας νομοθέτης προ της 1.1.2004, στην περίπτωση κατά την οποία οι τελευταίες αυτές εθνικές διατάξεις διακυβεύουν σοβαρά την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του Κανονισμού τούτου στην Ελλάδα από 1.1.2004;»

β)

«Εάν στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα δοθεί καταφατική απάντηση, διακυβεύεται σοβαρά η από 1.1.2004 πλήρης εφαρμογή του Κανονισμού 3577/92 στην Ελλάδα, λόγω της θεσπίσεως από τον 'Ελληνα νομοθέτη, προ της 1.1.2004, διατάξεων, οι οποίες έχουν εξαντλητικό και πάγιο χαρακτήρα, δεν προβλέπουν λήξη της ισχύος τους από 1.1.2004 και αντίκεινται σε διατάξεις του Κανονισμού 3577/92;».

γ)

«Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, οι διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 4 του Κανονισμού (ΕΟΚ) 3577/92 επιτρέπουν τη θέσπιση εθνικών ρυθμίσεων, κατά τις οποίες οι πλοιοκτήτες δεν μπορούν να παράσχουν υπηρεσίες θαλασσίων ενδομεταφορών, παρά μόνον σε συγκεκριμένες δρομολογιακές γραμμές, προσδιοριζόμενες κατ'έτος από αρμόδια προς τούτο εθνικη'αρχή και κατόπιν προηγούμενης διοικητικής αδείας, χορηγουμένης στο πλαίσιο συστήματος αδειοδοτήσεως, το οποίο έχει τα εξής χαρακτηριστικά: i) Αφορά όλες, ανεξαιρέτως, τις δρομολογιακές γραμμές που εξυπηρετούν νησιά, ii)Οι αρμόδιες εθνικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να αποδέχονται υποβληθείσα αίτηση χορηγήσεως αδείας δρομολογήσεως, επιφέροντας κατά διακριτική ευχέρεια και χωρίς εκ των προτέρων προσδιορισμό με κανόνα δικαίου των εφαρμοζομένων κριτηρίων, μονομερή τροποποίηση των στοιχείων της αιτήσεως που αφορούν στην συχνότητα και στο χρόνο διακοπής των δρομολογίων, καθώς και στο ναύλο;»

δ)

«Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, εισάγει, κατά την έννοια του άρθρου 49 της Συνθήκης για την 'Ιδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητος, αναπίτρεπτο περιορισμό της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών, εθνική ρύθμιση, η οποία προβλέπει ότι ο πλοιοκτήτης στον οποίον χορηγήθηκε από τη Διοίκηση άδεια δρομολογήσεως πλοίου σε ορισμένη γραμμή (κατόπιν αποδοχής σχετικής αιτήσεώς του ως έχει ή κατόπιν αποδοχής της αιτήσεως αυτής με τροποποιήσεις ορισμένων στοιχείων της, τις οποιές ο πλοιοκτήτης αποδέχεται) είναι, κατ'αρχήν, υποχρεωμένος να εξυπηρετεί αδιαλείπτως τη συγκεκριμένη δρομολογιακή γραμμή καθ'όλη τη διάρκεια της ετήσιας δρομολογιακής περιόδου και ότι, προς διασφάλιση της τηρήσεως της υποχρεώσεώς του αυτής, οφείλει να καταθέσει, προ της ενάρξεως των δρομολογίων, εγγυητική επιστολή, καταπίπτουσα, ολικώς ή μερικώς, σε περίπτωση μη τηρήσεως ή μη επακριβούς τηρήσεως της εν λόγω υποχρεώσεως;».