EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007CA0460
Case C-460/07: Judgment of the Court (Third Chamber) of 23 April 2009 (Reference for a preliminary ruling from the Verwaltungsgerichtshof, Austria) — Sandra Puffer v Unabhängiger Finanzsenat, Außenstelle Linz (Sixth VAT Directive — Article 17(2) and (6) — Right to deduct input tax — Construction costs of a building allocated to a taxable person’s business — Article 6(2) — Private use of part of the building — Financial advantage compared to non-taxable persons — Equal treatment — State aid under Article 87 EC — Exclusion from right to deduct)
Υπόθεση C-460/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2009 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sandra Puffer κατά Unabhängiger Finanzsenat Außenstelle Linz (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 6 — Δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου επί των εισροών — Δαπάνες κατασκευής κτιρίου το οποίο προορίζεται για την επιχείρηση υποκειμένου στον φόρο — Άρθρο 6, παράγραφος 2 — Χρησιμοποίηση μέρους του κτιρίου για ίδιες ανάγκες — Οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των μη υποκειμένων στον φόρο — Íση μεταχείριση — Κρατική ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 87 ΕΚ — Αποκλεισμός από το δικαίωμα εκπτώσεως)
Υπόθεση C-460/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2009 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sandra Puffer κατά Unabhängiger Finanzsenat Außenstelle Linz (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 6 — Δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου επί των εισροών — Δαπάνες κατασκευής κτιρίου το οποίο προορίζεται για την επιχείρηση υποκειμένου στον φόρο — Άρθρο 6, παράγραφος 2 — Χρησιμοποίηση μέρους του κτιρίου για ίδιες ανάγκες — Οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των μη υποκειμένων στον φόρο — Íση μεταχείριση — Κρατική ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 87 ΕΚ — Αποκλεισμός από το δικαίωμα εκπτώσεως)
ΕΕ C 141 της 20.6.2009, p. 13–13
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
20.6.2009 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 141/13 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2009 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sandra Puffer κατά Unabhängiger Finanzsenat Außenstelle Linz
(Υπόθεση C-460/07) (1)
(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 6 - Δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου επί των εισροών - Δαπάνες κατασκευής κτιρίου το οποίο προορίζεται για την επιχείρηση υποκειμένου στον φόρο - Άρθρο 6, παράγραφος 2 - Χρησιμοποίηση μέρους του κτιρίου για ίδιες ανάγκες - Οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των μη υποκειμένων στον φόρο - Ίση μεταχείριση - Κρατική ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 87 ΕΚ - Αποκλεισμός από το δικαίωμα εκπτώσεως)
2009/C 141/20
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Sandra Puffer
κατά
Unabhängiger Finanzsenat Außenstelle Linz
Αντικείμενο
Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 87 ΕΚ και του άρθρου 17, παράγραφος 6, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (EE ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Έκπτωση του φόρου επί των εισροών που καταβλήθηκε για την κατασκευή κτιρίου το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως ως ιδιωτική κατοικία και προορίζεται κατά τα λοιπά για εκμίσθωση για την οποία υπάρχει φορολογική υποχρέωση — Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα ότι η ιδιωτική χρήση θεωρείται ως παροχή απαλλασσόμενη του φόρου και αποκλείουσα, βάσει της διατυπώσεως που είχε η ρύθμιση αυτή κατά τον χρόνο ενάρξεως της ισχύος της οδηγίας, το δικαίωμα εκπτώσεως του καταβληθέντος επί των εισροών φόρου σε σχέση με τα μέρη κτιρίου που χρησιμοποιούνται για τις ιδιωτικές ανάγκες του υποκειμένου στον φόρο — Κύρος της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, και, ειδικότερα, του άρθρου της 17, στον βαθμό που παρέχει φορολογικό πλεονέκτημα κατά την απόκτηση κτιρίου κατοικιών στους υποκειμένους στον φόρο που χρησιμοποιούν το κτίριό τους, έστω και σε έναν ελάχιστο βαθμό, για επαγγελματικούς σκοπούς σε σχέση με τους λοιπούς υποκείμενους στον φόρο καθώς και σε σχέση με τους υπηκόους των λοιπών κρατών μελών
Διατακτικό
|
1) |
Τα άρθρα 17, παράγραφος 2, στοιχείο α', και 6, παράγραφος 2, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση δεν προσβάλλουν τη γενική αρχή του κοινοτικού δικαίου περί ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον οι διατάξεις αυτές μπορούν να παρέχουν στους υποκειμένους στον φόρο, με τον μηχανισμό του δικαιώματος ολικής και άμεσης εκπτώσεως του οφειλομένου φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εισροών για την κατασκευή ακινήτου μικτής χρήσεως και τη μεταγενέστερη κλιμακωτή επιβολή του φόρου αυτού επί της ιδιωτικής χρήσεως του ακινήτου αυτού, ένα οικονομικό πλεονέκτημα σε σχέση με όσους δεν υπόκεινται στον φόρο και τους υποκειμένους στον φόρο που χρησιμοποιούν το ακίνητό τους μόνο για ιδιωτικούς στεγαστικούς σκοπούς. |
|
2) |
Το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνικό μέτρο για τη μεταφορά του άρθρου 17, παράγραφος 2, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας το οποίο προβλέπει τον περιορισμό του δικαιώματος εκπτώσεως του οφειλομένου φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εισροών στους υποκειμένους στον φόρο που πραγματοποιούν φορολογούμενες πράξεις, πλην εκείνων που πραγματοποιούν μόνον απαλλασσόμενες πράξεις, εφόσον αυτό το εθνικό μέτρο μπορεί να παράσχει ένα οικονομικό πλεονέκτημα μόνο στους υποκειμένους στον φόρο που πραγματοποιούν φορολογούμενες πράξεις. |
|
3) |
Το άρθρο 17, παράγραφος 6, της έκτης οδηγίας 77/388 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η προβλεπόμενη παρέκκλιση δεν εφαρμόζεται σε εθνική διάταξη που τροποποιεί νομοθεσία υφιστάμενη κατά την έναρξη ισχύος της οδηγίας αυτής, η οποία στηρίζεται σε διαφορετική λογική από εκείνη της προγενέστερης νομοθεσίας και θεσπίζει νέες διαδικασίες. Συναφώς, δεν έχει σημασία αν ο εθνικός νομοθέτης τροποποίησε την προγενέστερη εθνική νομοθεσία βάσει ορθής ή εσφαλμένης ερμηνείας του κοινοτικού δικαίου. Η απάντηση στο ερώτημα αν η τροποποίηση αυτή μιας εθνικής διατάξεως επηρεάζει επίσης, λαμβανομένης υπόψη της δυνατότητας εφαρμογής του άρθρου 17, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388, μια άλλη εθνική διάταξη εξαρτάται από τον εξαρτημένο ή αυτόνομο χαρακτήρα των εν λόγω εθνικών διατάξεων, γεγονός το οποίο εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να καθορίσει. |