2.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 32/5

1)

Czy pojęcie „minimalne stawki płacy” zawarte w art. 3 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) dyrektywy 96/71/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że oznacza ono świadczenie wzajemne pracodawcy za takie świadczenie pracy przez pracownika, które zgodnie z wymienionymi w art. 3 ust. 1 zdanie pierwsze przepisami prawnymi lub administracyjnymi lub umowami zbiorowymi ma być wynagrodzone w całości i wyłącznie według uzgodnionego w układzie zbiorowym wynagrodzenie minimalne („zwykłe świadczenie”) i w związku z tym jedynie takie świadczenia pracodawcy mogą zostać zaliczone na poczet zobowiązania do wypłaty wynagrodzenia minimalnego, które wynagradzają to zwykłe świadczenie i muszą być oddane do dyspozycji pracownika najpóźniej w przewidzianym terminie wypłaty wynagrodzenia za dany okres?

2)

Czy pojęcie „minimalne stawki płacy” zawarte w art. 3 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) dyrektywy 96/71/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono przepisom i praktykom krajowym, zgodnie z którymi świadczenia pracodawcy nie są uważane za część minimalnej płacy i w związku z tym nie podlegają zaliczeniu na poczet spełnienia roszczenia o wypłatę minimalnego wynagrodzenia, jeśli pracodawca wykonuje te świadczenia na podstawie zobowiązania wynikającego z układu zbiorowego,