EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0141

Sprawa T-141/08: Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2008 r. — E.ON Energie przeciwko Komisji

Dz.U. C 158 z 21.6.2008, p. 18–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

21.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 158/18


Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2008 r. — E.ON Energie przeciwko Komisji

(Sprawa T-141/08)

(2008/C 158/30)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: E.ON Energie AG (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: A. Röhling, C. Krohs i F. Dietrich, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji C(2008) 377 wersja ostateczna z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie COMP/B-1/39.326 — E.ON Energie;

ewentualnie zmniejszenie wysokości grzywny nałożonej na skarżącą do właściwej wysokości;

obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga jest skierowana przeciwko decyzji Komisji C(2008) 377 wersja ostateczna z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie COMP/B-1/39.326 — E.ON Energie AG. Decyzją tą Komisja zastosowała wobec skarżącej grzywnę za złamanie pieczęci nałożonej przez przedstawicieli Komisji na podstawie art. 20 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) 1/2003 (1) oraz naruszenie, przynajmniej wskutek zaniedbania, art. 23 ust. 1 lit. e) tego rozporządzenia.

Skarżąca podnosi dziewięć zarzutów na poparcie swej skargi. W pierwszych sześciu zarzutach skarżąca wskazuje na niewystarczające dowody naruszenia prawa. W szczególności twierdzi ona, że nie uwzględniono okoliczności, że ciężar przeprowadzenia dowodu spoczywa w pełni na pozwanej, podnosi naruszenie zasady inkwizycyjności, wskazuje na błędne założenie, że pieczęć została nałożona prawidłowo, na niezgodne z prawdą założenie, co do stanu pieczęci następnego dnia, na błędne założenie, co do zdatności folii zabezpieczającej oraz na brak rozpatrzenia przez pozwaną alternatywnych możliwości.

W siódmym zarzucie wskazano, że nie zastosowano domniemania niewinności, przez co naruszono zasadnicze przepisy proceduralne.

W ósmym zarzucie skarżąca podnosi, że pozwana niesłusznie zarzuciła jej zawinione zachowanie w rozumieniu art. 23 rozporządzenia nr 1/2003.

Wreszcie podnosi ona naruszenie prawa przy ustalaniu wysokości grzywny. Zdaniem skarżącej naruszono zasadę zakazu stosowania arbitralnych środków i przewidziany w art. 253 WE obowiązek przedstawienia uzasadnienia. Okoliczności łagodzące zostały pominięte, niesłusznie natomiast przyjęto domniemanie w zakresie okoliczności zaostrzających odpowiedzialność.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, str. 1).


Top