—

o R. Kqiku, εκπροσωπούμενος από τον A. Heidegger, Rechtsanwalt,

—

η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τον M. Wilderspin και την S. Grünheid,

1

Η αίτηση έκδοσης προδικαστικής απόφασης αφορά την ερμηνεία της απόφασης 896/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, σχετικά με τη θέσπιση απλουστευμένου καθεστώτος για τον έλεγχο των προσώπων στα εξωτερικά σύνορα βασιζόμενου στη μονομερή αναγνώριση από τα κράτη μέλη ορισμένων τίτλων παραμονής που εκδίδουν η Ελβετία και το Λιχτενστάιν για τη διέλευση από το έδαφός τους (ΕΕ L 167, σ. 8).

2

Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ποινικής δίκης που κινήθηκε στη Γερμανία κατά του R. Kqiku, υπηκόου Σερβίας-Μαυροβουνίου, ο οποίος κατηγορείται ότι εισήλθε στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στις 4 Αυγούστου 2006, όπου και παρέμεινε μέχρι τις 6 Αυγούστου, χωρίς να έχει τον αναγκαίο τίτλο παραμονής υπό μορφή θεώρησης.

3

Δυνάμει των άρθρων 10 και 11 της σύμβασης εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της Οικονομικής Ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα (ΕΕ 2000, L 239, σ. 19), που υπογράφηκε στο Σένγκεν (Λουξεμβούργο) στις , για κάθε πρόσωπο που δεν είναι υπήκοος των κρατών μελών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θεσπίζεται μια ομοιόμορφη θεώρηση σύντομης διάρκειας, η οποία μπορεί να εκδοθεί για τρίμηνη διαμονή κατ’ ανώτατο όριο. Η σύμβαση αυτή κάνει πάντως διάκριση μεταξύ θεωρήσεων ταξιδιού και θεωρήσεων διέλευσης. Οι τελευταίες χορηγούνται για διάρκεια διέλευσης που δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες.

4

Δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 1, και του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΚ) 539/2001 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001, περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή (ΕΕ L 81, σ. 1), όπως ίσχυε κατά τον χρόνο των κρίσιμων για την κύρια δίκη περιστατικών, οι υπήκοοι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (Σερβίας και Μαυροβουνίου) πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών.

5

Το άρθρο 2 του εν λόγω κανονισμού έχει ως εξής:

«Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως “θεώρηση” νοείται η άδεια που εκδίδεται από κράτος μέλος ή η απόφαση που λαμβάνεται από κράτος μέλος και η οποία απαιτείται με σκοπό:

6

Η δεύτερη, η τρίτη, η έκτη και η έβδομη αιτιολογική σκέψη της απόφασης 896/2006 έχουν ως εξής:

[…]

7

Το άρθρο 1 της απόφασης 896/2006 προβλέπει τα εξής:

«Με την παρούσα απόφαση καθιερώνεται απλουστευμένο καθεστώς για τον έλεγχο των προσώπων στα εξωτερικά σύνορα βασιζόμενο στη μονομερή αναγνώριση από τα κράτη μέλη των τίτλων παραμονής που έχουν εκδοθεί από την Ελβετία και το Λιχτενστάιν σε υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης δυνάμει του κανονισμού […] 539/2001.

[…]»

8

Το άρθρο 2 της απόφασης αυτής διευκρινίζει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν αναγνωρίζουν μονομερώς τους τίτλους παραμονής που εκδίδονται από την Ελβετία και το Λιχτενστάιν οι οποίοι περιλαμβάνονται στο παράρτημα.

[…]»

9

Το άρθρο 3, πρώτο εδάφιο, της εν λόγω απόφασης ορίζει τα εξής:

«Η διάρκεια της διέλευσης των υπηκόων τρίτης χώρας από το έδαφος κράτους μέλους ή κρατών μελών δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες.»

10

Μεταξύ των τίτλων παραμονής ή διαμονής που εκδίδει η Συνομοσπονδία της Ελβετίας και οι οποίοι περιλαμβάνονται, σύμφωνα με το άρθρο 2 της απόφασης 896/2006, στον κατάλογο του παραρτήματος της εν λόγω απόφασης καταλέγεται το Ausländerausweis C/Livret pour étrangers C, το οποίο συνιστά άδεια μόνιμης διαμονής τύπου C.

11

Οι εφαρμοστέες διατάξεις του γερμανικού νόμου περί διαμονής, απασχόλησης και ένταξης των αλλοδαπών (στο εξής: νόμος περί αλλοδαπών) (Gesetz über den Aufenthalt, die Erwerbstätigkeit und die Integration von Ausländern im Bundesgebiet, BGBl. 2004 I, σ. 1950) προβλέπουν την υποχρέωση των αλλοδαπών να κατέχουν τίτλο παραμονής, εκτός αν το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει διαφορετικά. Οι τίτλοι παραμονής χορηγούνται, μεταξύ άλλων, με τη μορφή της θεώρησης και της άδειας διαμονής.

12

Κατά το αιτούν δικαστήριο, αν αλλοδαπός δεν κατέχει έναν από τους αναγκαίους κατά τον νόμο αυτό τίτλους παραμονής, η είσοδός του στο γερμανικό έδαφος είναι παράνομη. Δυνάμει του άρθρου 95 του νόμου αυτού, οποιοσδήποτε παραμένει στο γερμανικό έδαφος χωρίς να κατέχει τον αναγκαίο τίτλο παραμονής ή διαμονής τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή. Η ίδια ποινή προβλέπεται αν ο αλλοδαπός εισέλθει στο γερμανικό έδαφος χωρίς διαβατήριο ή χωρίς να διαθέτει έγκυρο τίτλο παραμονής.

13

Με την απόφαση περί παραπομπής, το Oberlandesgericht Karlsruhe εξηγεί ότι κατά την εξέταση μιας ποινικά κολάσιμης συμπεριφοράς, υπό την έννοια του εν λόγω άρθρου 95, πρέπει, κατά το γερμανικό δίκαιο, να λαμβάνεται υπόψη μόνον η ύπαρξη έγκυρης τυπικά άδειας εισόδου και παραμονής ή διαμονής.

14

Ο R. Kqiku, ο οποίος έχει, όπως προκύπτει από το διαβατήριό του, ιθαγένεια Σερβίας-Μαυροβουνίου, ζει μόνιμα στην Ελβετία από τον Ιούνιο του 1993. Από τις 27 Μαρτίου 2006 είναι κάτοχος ελβετικής άδειας μόνιμης διαμονής τύπου C, που συνοδεύεται από άδεια μόνιμης εγκατάστασης τύπου C, των οποίων η ισχύς («Kontrollfrist») θα λήξει, με δυνατότητα ανανέωσης, στις . Ισχύουσες άδειες μόνιμης διαμονής ή αντίστοιχα δικαιολογητικά για τα τέκνα έχουν και όλα τα μέλη της οικογένειάς του.

15

Στις 4 Αυγούστου 2006 ο R. Kqiku εισήλθε με τη σύζυγό του και τα τρία τέκνα του από την Ελβετία στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο γερμανικό έδαφος επισκέφθηκαν συγγενείς τους στην Κολονία και στη Στουτγάρδη.

16

Κατά την είσοδό του στη Γερμανία και μέχρι την επιστροφή του στην Ελβετία στις 6 Αυγούστου 2006 ο R. Kqiku είχε μαζί του το ισχύον διαβατήριό του, την ελβετική άδεια μόνιμης διαμονής τύπου C και την επίσης ισχύουσα άδεια οδήγησης που του είχαν χορηγήσει οι ελβετικές αρχές. Ισχύοντα διαβατήρια και ισχύουσες άδειες μόνιμης διαμονής ή αντίστοιχα δικαιολογητικά για τα τέκνα είχαν και όλα τα μέλη της οικογένειάς του που ταξίδευαν μαζί του.

17

Για την παραμονή του αυτή στη γερμανική επικράτεια ο R. Kqiku, αντίθετα από ό,τι είχε πράξει για προηγούμενες σύντομες επισκέψεις του στη Γερμανία, δεν είχε ζητήσει θεώρηση ούτε για τον εαυτό του ούτε για τα μέλη της οικογένειάς του.

18

Κατά του R. Kqiku ασκήθηκε ποινική δίωξη για παράνομη είσοδο και παράνομη παραμονή στο γερμανικό έδαφος μεταξύ 4ης και , καθόσον δεν ήταν κάτοχος θεώρησης, δηλαδή του τίτλου παραμονής που ήταν αναγκαίος στην περίπτωσή του ως υπηκόου Σερβίας-Μαυροβουνίου.

19

Με απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2006, το Amtsgericht Singen (Γερμανία) απάλλαξε τον R. Kqiku από την κατηγορία της παράνομης εισόδου και παράνομης παραμονής κατά τον νόμο περί αλλοδαπών, διότι η συμπεριφορά του δεν στοιχειοθετούσε, λαμβανομένης υπόψη της απόφασης 896/2006, την υπόσταση κανενός εγκλήματος. Κατά της δικαστικής αυτής απόφασης η Εισαγγελία άσκησε αναίρεση. Το Oberlandesgericht Karlsruhe καλείται να αποφανθεί επί της αναίρεσης αυτής ως εθνικό δικαστήριο τελευταίου βαθμού.

20

Το Oberlandesgericht Karlsruhe έκρινε ότι, για διαπιστωθεί αν ο R. Kqiku κατέστη ένοχος παράνομης εισόδου και παράνομης παραμονής στο γερμανικό έδαφος, κατά το άρθρο 95, παράγραφος 1, σημείο 3, και παράγραφος 2, του νόμου περί αλλοδαπών, απαιτείται η ερμηνεία της ρύθμισης για τη μονομερή αναγνώριση των τίτλων παραμονής, η οποία θεσπίστηκε με την απόφαση 896/2006, και αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Πρέπει η ρύθμιση των άρθρων 1 και 2 της απόφασης 896/2006 […] να ερμηνευθεί με την έννοια ότι οι αναφερόμενοι στο παράρτημα τίτλοι παραμονής που εκδίδονται από την Ελβετία και το Λιχτενστάιν ισχύουν άμεσα, δυνάμει της μονομερούς αναγνώρισής τους από τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν ως ισοδύναμων με την ομοιόμορφη ή την εθνική τους θεώρηση, ως τίτλοι παραμονής που επιτρέπουν τη διέλευση από τον ενιαίο χώρο

ή

έχει η ρύθμιση των άρθρων 1 και 2 της απόφασης 896/2006 […] την έννοια ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι κάτοχοι τίτλου παραμονής που έχει εκδοθεί από την Ελβετία ή το Λιχτενστάιν και ανήκει στην κατηγορία των αναφερόμενων στο παράρτημα τίτλων που αναγνωρίζονται μονομερώς από τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση κατοχής θεώρησης κατά τη διέλευση από τον ενιαίο χώρο, υποχρέωση που επιβάλλεται από το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού […] 539/2001;»

21

Το αιτούν δικαστήριο θέτει με το ερώτημά του κατ’ ουσία το ζήτημα της έκτασης της αναγνώρισης των τίτλων παραμονής τους οποίους αφορά η απόφαση 896/2006, υπό το πρίσμα της υποχρέωσης κατοχής θεώρησης την οποία προβλέπει ο κανονισμός 539/2001.

22

Ο R. Kqiku υποστηρίζει ότι η απόφαση 896/2006 αφορά την αναγνώριση των τίτλων παραμονής που εκδίδουν η Ελβετική Συνομοσπονδία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν για τη διέλευση από τον χώρο Σένγκεν ή για σύντομη παραμονή εντός του χώρου αυτού. Ο R. Kqiku ισχυρίζεται ότι η άδεια μόνιμης διαμονής τύπου C την οποία κατέχει είναι ένας από τους τίτλους παραμονής που εκδίδονται από την Ελβετική Συνομοσπονδία και περιλαμβάνονται στο παράρτημα της εν λόγω απόφασης και ότι η άδεια αυτή δεν έχει ως αποτέλεσμα να τον απαλλάσσει από την υποχρέωση θεώρησης, την οποία προβλέπει ο κανονισμός 539/2001, και αποτελεί έγκυρη άδεια εισόδου και παραμονής.

23

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων υπογραμμίζει ότι η ισοδυναμία την οποία προβλέπει η απόφαση 896/2006 ισχύει μόνο για τη διέλευση από τον χώρο Σένγκεν. Η Επιτροπή θεωρεί ότι ένας τίτλος παραμονής όπως ο επίμαχος στην κύρια δίκη δεν μπορεί να εξομοιωθεί με «θεώρηση Σένγκεν» παρά μόνο για τη διέλευση και ότι η αναγνώριση των τίτλων παραμονής που εκδίδουν η Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν συνεπάγεται την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης, την οποία προβλέπει το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού 539/2001, μόνο προς τον σκοπό της διέλευσης.

24

Υπενθυμίζεται καταρχάς ότι το καθεστώς που θεσπίστηκε με την απόφαση 896/2006 βασίζεται, σύμφωνα με το άρθρο 1 της απόφασης αυτής, στη μονομερή αναγνώριση από τα κράτη μέλη των τίτλων παραμονής που έχουν χορηγηθεί από την Ελβετική Συνομοσπονδία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν σε υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης δυνάμει του κανονισμού 539/2001 ως ισοδυνάμων προς την ομοιόμορφη ή την εθνική τους θεώρηση για τους σκοπούς της διέλευσης.

25

Όπως προκύπτει ιδίως από το άρθρο 2 του κανονισμού 539/2001, το κεκτημένο Σένγκεν διακρίνει μεταξύ δύο κυρίως κατηγοριών θεωρήσεων, και συγκεκριμένα των θεωρήσεων σύντομης παραμονής και των θεωρήσεων διέλευσης. Οι πρώτες αφορούν τις περιπτώσεις παραμονής συνολικής διάρκειας τριών μηνών κατ’ ανώτατο όριο, ενώ οι δεύτερες αφορούν τις περιπτώσεις διέλευσης από τον κοινό χώρο, των οποίων η διάρκεια δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις πέντε ημέρες.

26

Ο σκοπός όμως της απόφασης 896/2006, όπως προκύπτει από τον τίτλο της και από τα άρθρα της 1 και 2, είναι η θέσπιση απλουστευμένου καθεστώτος για τον έλεγχο των προσώπων στα εξωτερικά σύνορα προς τον σκοπό μόνο της διέλευσής τους από το έδαφος των κρατών μελών. Επομένως, τα εν λόγω άρθρα προβλέπουν μόνον ότι οι τίτλοι παραμονής που έχουν χορηγηθεί από την Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν σε υπηκόους τρίτων χωρών είναι ισοδύναμοι με ομοιόμορφη ή εθνική θεώρηση για τους σκοπούς της διέλευσης. Κατά το άρθρο 3 της εν λόγω απόφασης, η διάρκεια της διέλευσης είναι περιορισμένη και δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες.

27

Δεδομένου ότι η μονομερής αναγνώριση ορισμένων τίτλων παραμονής που έχουν εκδοθεί από την Ελβετική Συνομοσπονδία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν στο πλαίσιο του απλουστευμένου καθεστώτος ελέγχου που θεσπίζει η απόφαση 896/2006 αφορά μόνο την είσοδο στον χώρο Σένγκεν προς τον σκοπό της διέλευσης, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι οι τίτλοι παραμονής που εκδίδονται από τα κράτη αυτά και απαριθμούνται στο παράρτημα της παραπάνω απόφασης αναγνωρίζονται απλώς ως ισοδύναμοι με ομοιόμορφη ή εθνική θεώρηση για τους σκοπούς της διέλευσης.

28

Η ορθότητα της ερμηνείας αυτής επιβεβαιώνεται από την τρίτη και την έβδομη αιτιολογική σκέψη της απόφαση 896/2006, οι οποίες ορίζουν τον σκοπό της, ο οποίος έγκειται στην παροχή στους υπηκόους τρίτων χωρών, μεταξύ των οποίων της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, κατόχους τίτλου παραμονής εκδοθέντος από την Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν, της δυνατότητας να επιστρέφουν στη χώρα καταγωγής τους διερχόμενοι από τον κοινό χώρο χωρίς να υποβάλλουν αίτηση για θεώρηση. Η έβδομη αιτιολογική σκέψη της απόφασης αυτής αναφέρει ρητά ότι η αναγνώριση των εν λόγω τίτλων παραμονής θα πρέπει να περιορίζεται στον σκοπό της διέλευσης, χωρίς να θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να εκδίδουν θεωρήσεις σύντομης διαμονής.

29

Εξάλλου, το απλουστευμένο καθεστώς που θεσπίστηκε με την απόφαση 896/2006 δεν αποσκοπεί ούτε στη διεύρυνση ούτε στον περιορισμό της κατηγορίας των υπηκόων τρίτων χωρών που απαλλάσσονται, δυνάμει του κανονισμού 539/2001, από την υποχρέωση θεώρησης.

30

Η ορθότητα της ερμηνείας αυτής επιβεβαιώνεται από τις νομικές βάσεις αφενός του κανονισμού 539/2001 και αφετέρου της απόφασης 896/2006. Ο κανονισμός 539/2001 στηρίζεται στο άρθρο 62, σημείο 2, στοιχείο βʹ, περίπτωση i, ΕΚ, που αφορά τα μέτρα για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων τα οποία καθορίζουν κανόνες για τις θεωρήσεις, στους οποίους περιλαμβάνεται ο κατάλογος των τρίτων χωρών, οι υπήκοοι των οποίων υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση και των χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, ενώ η απόφαση 896/2006 στηρίζεται στο άρθρο 62, σημείο 2, στοιχείο αʹ, ΕΚ, που διέπει τα μέτρα που καθορίζουν τις προδιαγραφές και διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούν τα κράτη μέλη κατά τη διενέργεια των ελέγχων των προσώπων στα εξωτερικά σύνορα.

31

Επομένως, οι τίτλοι παραμονής που χορηγούν η Ελβετική Συνομοσπονδία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν σε υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης αποτελούν έγγραφα που πρέπει να θεωρούνται ισοδύναμα με θεώρηση διέλευσης από το έδαφος των κρατών μελών. Στο πλαίσιο της απλουστευμένης διαδικασίας που έχει καθιερώσει η απόφαση 896/2006, τα πρόσωπα στα οποία εφαρμόζεται η απόφαση αυτή δεν υποχρεούνται συνεπώς να έχουν θεώρηση διέλευσης, όταν διαβαίνουν τα εξωτερικά σύνορα για να διέλθουν από το έδαφος των κρατών μελών, υπό την προϋπόθεση ότι η διάρκεια της διέλευσης δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες.

32

Κατόπιν των παραπάνω σκέψεων και με βάση τη διάκριση μεταξύ θεωρήσεων διέλευσης και θεωρήσεων σύντομης παραμονής, την οποία κάνει ο κανονισμός 539/2001, στο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η απόφαση 896/2006 έχει την έννοια ότι οι τίτλοι παραμονής που απαριθμούνται στο παράρτημα της απόφασης αυτής και χορηγούνται από την Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν σε υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης θεωρούνται ισοδύναμοι μόνο με θεώρηση διέλευσης. Για την είσοδο στο έδαφος των κρατών μελών προς τον σκοπό της διέλευσης, αρκεί, για την πλήρωση των προϋποθέσεων των άρθρων 1, παράγραφος 1, και 2 του κανονισμού 539/2001, να κατέχουν τα πρόσωπα που αφορά η εν λόγω απόφαση τίτλο παραμονής που να έχει εκδοθεί από την Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν και να αναφέρεται στο παράρτημα της ίδιας αυτής απόφασης.

33

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) αποφαίνεται:

Η απόφαση 896/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, σχετικά με τη θέσπιση απλουστευμένου καθεστώτος για τον έλεγχο των προσώπων στα εξωτερικά σύνορα βασιζόμενου στη μονομερή αναγνώριση από τα κράτη μέλη ορισμένων τίτλων παραμονής που εκδίδουν η Ελβετία και το Λιχτενστάιν για τη διέλευση από το έδαφός τους, έχει την έννοια ότι οι τίτλοι παραμονής που απαριθμούνται στο παράρτημα της απόφασης αυτής και χορηγούνται από την Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν σε υπηκόους τρίτων χωρών που υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης θεωρούνται ισοδύναμοι μόνο με θεώρηση διέλευσης. Για την είσοδο στο έδαφος των κρατών μελών προς τον σκοπό της διέλευσης, αρκεί, για την πλήρωση των προϋποθέσεων των άρθρων 1, παράγραφος 1, και 2 του κανονισμού (ΕΚ) 539/2001 του Συμβουλίου, της , περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, να κατέχουν τα πρόσωπα που αφορά η εν λόγω απόφαση τίτλο παραμονής που να έχει εκδοθεί από την Ελβετική Συνομοσπονδία ή το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν και να αναφέρεται στο παράρτημα της ίδιας αυτής απόφασης.