EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CA0137

Υπόθεση C-137/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Budapesti II. és III. Kerületi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VB Pénzügyi Lízing Zrt. κατά Ferenc Schneider (Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Καταχρηστικές ρήτρες περιλαμβανόμενες σε συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές — Κριτήρια εκτιμήσεως — Αυτεπάγγελτη εξέταση, από το εθνικό δικαστήριο, του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας περί παρεκτάσεως αρμοδιότητας — Άρθρο 23 του Οργανισμού του Δικαστηρίου)

ΕΕ C 13 της 15.1.2011, p. 2–2 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

15.1.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 13/2


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Budapesti II. és III. Kerületi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VB Pénzügyi Lízing Zrt. κατά Ferenc Schneider

(Υπόθεση C-137/08) (1)

(Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες περιλαμβανόμενες σε συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές - Κριτήρια εκτιμήσεως - Αυτεπάγγελτη εξέταση, από το εθνικό δικαστήριο, του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας περί παρεκτάσεως αρμοδιότητας - Άρθρο 23 του Οργανισμού του Δικαστηρίου)

2011/C 13/02

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Budapesti II. és III. Kerületi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

VB Pénzügyi Lízing Zrt.

κατά

Ferenc Schneider

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Budapesti II. és III. Kerületi Bíróság — Ερμηνεία του άρθρου 23, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου και της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29) — Ρήτρα η οποία απονέμει αρμοδιότητα σε δικαιοδοτικό όργανο που έχει την έδρα του πλησιέστερα προς την έδρα του επαγγελματία παρά προς την κατοικία του καταναλωτή — Εξουσία του εθνικού δικαστή να εξετάζει αυτεπαγγέλτως τον καταχρηστικό χαρακτήρα της ρήτρας περί παρεκτάσεως αρμοδιότητας στο πλαίσιο εξετάσεως της αρμοδιότητάς του — Κριτήρια εξετάσεως του καταχρηστικού χαρακτήρα της ρήτρας

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 23, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απαγορεύει διάταξη του εθνικού δικαίου που προβλέπει ότι το δικαστήριο που κινεί διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως ταυτόχρονα γνωστοποιεί, αυτεπαγγέλτως, την κίνηση της διαδικασίας αυτής στον Υπουργό Δικαιοσύνης.

2)

Το άρθρο 267 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι η αρμοδιότητα του Δικαστηρίου αφορά τόσο την ερμηνεία της έννοιας «καταχρηστική ρήτρα» του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές και του παραρτήματός της, όσο και τα κριτήρια που ο εθνικός δικαστής μπορεί ή πρέπει να εφαρμόζει κατά την εξέταση συμβατικής ρήτρας υπό το πρίσμα των διατάξεων της οδηγίας, εξυπακουομένου ότι απόκειται στον εν λόγω δικαστή να αποφαίνεται, λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια αυτά, επί του συγκεκριμένου χαρακτηρισμού συμβατικής ρήτρας βάσει των περιστάσεων που προσιδιάζουν σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.

3)

Ο εθνικός δικαστής οφείλει να διατάσσει αυτεπαγγέλτως τη διεξαγωγή αποδείξεων προκειμένου να εξακριβώσει αν μια ρήτρα περί απονομής αποκλειστικής κατά τόπον αρμοδιότητας που περιλαμβάνεται σε σύμβαση αποτελούσα αντικείμενο διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί, και η οποία έχει συναφθεί μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 93/13 και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, να εκτιμά αυτεπαγγέλτως τον ενδεχομένως καταχρηστικό χαρακτήρα ρήτρας που αφορά την κατά τόπον αρμοδιότητα δικαστηρίου.


(1)  EE C 183 της 19.7.2008.


Top