EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CN0624
Case C-624/16 P: Appeal brought on 25 November 2016 by the European Commission against the judgment of the General Court (Eighth Chamber) of 15 September 2016 in Case T-219/13, Ferracci v Commission
Sprawa C-624/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 15 września 2016 r. w sprawie T-219/13, Ferracci/Komisja, wniesione w dniu 25 listopada 2016 r. przez Komisję Europejską
Sprawa C-624/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 15 września 2016 r. w sprawie T-219/13, Ferracci/Komisja, wniesione w dniu 25 listopada 2016 r. przez Komisję Europejską
Dz.U. C 38 z 6.2.2017, p. 17–18
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
6.2.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 38/17 |
Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 15 września 2016 r. w sprawie T-219/13, Ferracci/Komisja, wniesione w dniu 25 listopada 2016 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-624/16 P)
(2017/C 038/23)
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Stancanelli, D. Grespan, F. Tomat, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Pietro Ferracci, Republika Włoska
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
Uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim uznaje skargę wniesioną w pierwszej instancji za dopuszczalną zgodnie z art. 263 akapit czwarty ostatnia część zdania TFUE; |
— |
uznanie skargi wniesionej w pierwszej instancji za niedopuszczalną zgodnie z art. 263 akapit czwarty części zdania druga i ostatnia TFUE i w konsekwencji odrzucenie jej w całości; |
— |
obciążenie P. Ferracciego kosztami poniesionymi przez Komisję zarówno w postępowaniu przed Sądem jak i postępowaniu w niniejszej sprawie. |
Zarzuty i główne argumenty
W jedynym zarzucie złożonym z trzech części Komisja podnosi błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 263 akapit czwarty ostatnia część zadania TFUE, ponieważ na podstawie tego przepisu Sąd uznał za dopuszczalną skargę wniesioną przez skarżącego w pierwszej instancji. W szczególności Sąd naruszył prawo, stwierdzając, że zaskarżony akt stanowi akt regulacyjny, który dotyczy skarżącego w pierwszej instancji bezpośrednio i nie wymaga środków wykonawczych w stosunku do tego skarżącego.