EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010CN0370
Case C-370/10 P: Appeal brought on 23 July 2010 by Ravensburger AG against the judgment of the General Court (Eighth Chamber) delivered on 19 May 2010 in Case T-243/08: Ravensburger AG v Office for Harmonisation in the Internal Market (Trade Marks and Designs), Educa Borras S.A.
Sprawa C-370/10 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 19 maja 2010 r. w sprawie T-243/08 Ravensburger AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Educa Borras S.A., wniesione w dniu 23 lipca 2010 r. przez Ravensburger AG
Sprawa C-370/10 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 19 maja 2010 r. w sprawie T-243/08 Ravensburger AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Educa Borras S.A., wniesione w dniu 23 lipca 2010 r. przez Ravensburger AG
Dz.U. C 260 z 25.9.2010, p. 11–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
25.9.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 260/11 |
Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 19 maja 2010 r. w sprawie T-243/08 Ravensburger AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Educa Borras S.A., wniesione w dniu 23 lipca 2010 r. przez Ravensburger AG
(Sprawa C-370/10 P)
()
2010/C 260/14
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Ravensburger AG (przedstawiciele: H. Harte-Bavendamm, M. Goldmann, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Educa Borras S.A.
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
dopuszczenie odwołania od wyroku Sądu z dnia 19 maja 2010 r. (sprawa T-243/08); |
— |
uchylenie wyroku Sądu; |
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej z dnia 8 kwietnia 2008 r. (sprawa R 597/2007-2); |
— |
w razie potrzeby odesłanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez OHIM; |
— |
obciążenie interwenienta i OHIM kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w toku postępowania odwoławczego. |
Zarzuty i główne argumenty
Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, że nie musi brać pod uwagę renomy wcześniejszego znaku towarowego przy ustaleniu, iż nie zostały spełnione przesłanki stosowania art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (1).
Sąd naruszył system ustanowiony przez art. 8 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego poprzez przeprowadzenie pojedynczej oceny faktycznej podobieństwa zarówno w odniesieniu do art. 8 ust. 1 lit. b), jak i art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, chociaż te dwa przepisy przewidują całkowicie odmienne zestawy kryteriów.
Sąd naruszył prawo i art. 76 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego poprzez niezakwestionowanie stwierdzenia Drugiej Izby Odwoławczej, że okoliczności panujące na rynku w odniesieniu do używania z jednej strony znaków firmowych, a z drugiej strony znaków dla poszczególnych towarów są nieistotne.
Sąd naruszył art. 77 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego poprzez niezakwestionowanie, że Izba Odwoławcza w sposób oczywiście nieprawidłowy skorzystała ze swojej swobody uznania co do przeprowadzenia rozprawy.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78 z 24.3.2009, s. 1).