52005PC0305

[pic] | COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN |

Brussel, 07.07.2005

COM(2005) 305 definitief

2005/0126 (COD)

Voorstel voor een

VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad van 29 mei 2000 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken

(door de Commissie ingediend)

TOELICHTING

1. ACHTERGROND VAN HET VOORSTEL, RAADPLEGINGEN

Op 29 mei 2000 heeft de Raad Verordening (EG) nr. 1348/2000 aangenomen inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken[1]. De verordening heeft ten doel de toezending van stukken, die rechtstreeks tussen de door de lidstaten aangewezen plaatselijke instanties (verzendende en ontvangende instanties) plaatsvindt, te versnellen. Sinds de inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 1348/2000 op 31 mei 2001 heeft de Commissie ernaar gestreefd zoveel mogelijk informatie over de toepassing van de verordening te verkrijgen. De Commissie heeft daarom informatie verzameld en bij verschillende gelegenheden gediscussieerd over de toepassing van de verordening. Voorts heeft een medecontractant van de Commissie een studie opgesteld over de toepassing van de verordening. Tot slot heeft de Commissie overeenkomstig artikel 24 van de verordening het verslag over de toepassing van de verordening gepresenteerd.

- In december 2002 werd een vergadering in het kader van de eerste bijeenkomst van het Europees justitieel netwerk op het gebied van burgerlijke en handelszaken gewijd aan een bespreking van de eerste ervaringen met de toepassing van de verordening. Daarbij werden verschillende soorten problemen vastgesteld, die als volgt kunnen worden samengevat: praktische problemen, die te wijten zijn aan het feit dat de verordening pas kort geleden in werking is getreden (waardoor bijvoorbeeld geen gebruik wordt gemaakt van modelformulieren of de bepalingen inzake de te gebruiken talen verkeerd worden begrepen); overschrijding van de in de verordening opgelegde termijnen door de nationale overheidsdiensten; hoge kosten en een gebrek aan doorzichtigheid over de precieze aard van deze kosten.

- Als volgende stap in het raadplegingsproces organiseerde de Commissie in juli 2003 een openbare hoorzitting over de toepassing van de verordening. De openbare hoorzitting bood de desbetreffende overheidsdiensten en de bij de toepassing van de verordening betrokken beroepsbeoefenaars een gelegenheid om ideeën uit te wisselen. De punten waaraan tijdens de discussie de meeste aandacht werd besteed, waren de tijd die nodig was voor de verzending en de betekening of kennisgeving van stukken, de doeltreffendheid van de verzendende en ontvangende instanties en de centrale instanties, en de kosten van betekening of kennisgeving. Verschillende lidstaten gaven uiting aan hun bezorgdheid over het feit dat de formulieren verkeerd of helemaal niet werden gebruikt.

- Voorts heeft een medecontractant van de Commissie een studie over de toepassing van de verordening opgesteld[2]. De studie concludeert dat de verordening de verzending en de betekening of kennisgeving van stukken heeft versneld en dat zij, door een betere justitiële samenwerking tussen de lidstaten, aanzienlijk heeft bijgedragen tot de totstandbrenging van een Europese justitiële ruimte. De beroepsbeoefenaars die momenteel bij de toepassing van de verordening betrokken zijn, bevinden zich evenwel nog in een aanpassingsfase en er is nog onvoldoende kennis over de verordening. De studie benadrukt dat er behoefte is aan een opleiding voor de bij de toepassing van de verordening betrokken beroepsbeoefenaars.

- Tot slot organiseerde de Commissie in april 2004 een bijeenkomst van het Raadgevend comité voor de betekening of kennisgeving van stukken (dat is ingesteld bij artikel 18 van de verordening) met het oog op de bespreking van de resultaten van de studie en mogelijke aanpassingen van de verordening en om verdere informatie van de lidstaten over de werking van de verordening te vergaren.

Op basis van de in de studie en tijdens het raadplegingsproces vergaarde informatie presenteerde de Commissie op 1 oktober 2004 een verslag over de toepassing van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad[3] , waaraan een bijlage is gehecht. Het verslag concludeert dat de toepassing van de verordening sinds de inwerkingtreding ervan in 2001 de verzending en de betekening of kennisgeving van stukken tussen de lidstaten algemeen heeft verbeterd en versneld. In de nog aan de gang zijnde aanpassingsperiode hebben velen die bij de toepassing van de verordening betrokken zijn, inzonderheid in plaatselijke instanties, echter nog onvoldoende kennis over de verordening. Daarenboven is de toepassing van een aantal bepalingen van de verordening niet geheel bevredigend.

- In februari 2005 organiseerde de Commissie een openbare hoorzitting over het verslag. Een discussiestuk met een reeks concrete voorstellen voor eventuele wijzigingen van de verordening diende als uitgangspunt voor de hoorzitting.

2. SUBSIDIARITEIT EN EVENREDIGHEID

Deze verordening heeft ten doel de verzending en de betekening of kennisgeving tussen de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken verder te verbeteren en te versnellen, de toepassing van een aantal bepalingen van de verordening te vereenvoudigen en de rechtszekerheid voor de aanvrager en voor degene voor wie het stuk is bestemd te verhogen.

Deze doelstelling is in overeenstemming met het Haags programma: versterking van vrijheid, veiligheid en recht in de Europese Unie , dat de Europese Raad op 4/5 november 2004 heeft aangenomen. In dit programma wordt gewezen op de noodzaak van samenhang, betere wetgeving, en evaluatie van het acquis om de doeltreffendheid ervan te verhogen.

De doelstelling van dit voorstel kan niet voldoende door de lidstaten zelf worden verwezenlijkt, aangezien zij de gelijkwaardigheid van de in de gehele Gemeenschap toepasselijke voorschriften niet kunnen waarborgen. Deze doelstelling kan bijgevolg alleen op communautair niveau worden verwezenlijkt.

Dit voorstel is ook volledig in overeenstemming met het evenredigheidsbeginsel, aangezien het strikt beperkt is tot wat noodzakelijk is om deze doelstelling te bereiken.

3. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING

Artikel 1

1. Lid 1 (artikel 7)

In het verslag van de Commissie wordt aangegeven dat de verzending en de betekening of kennisgeving van stukken dankzij de toepassing van de verordening zijn versneld in vergelijking met de situatie in het kader van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1965 inzake de betekening en de kennisgeving van stukken. Hoewel de tijd die voor verzending en betekening of kennisgeving vereist is algemeen werd beperkt tot één à drie maanden, zijn in sommige gevallen nog zes maanden nodig. Dergelijke termijnen voor de verzending en de betekening of kennisgeving van stukken tussen de lidstaten zijn in een Europese justitiële ruimte in burgerlijke en in handelszaken onaanvaardbaar. Krachtens dit lid wordt de ontvangende instantie bijgevolg verplicht de betekening of kennisgeving te verrichten binnen één maand na de datum van ontvangst van het stuk.

In dit lid wordt voorts bepaald dat de ontvangende instantie de verzendende instantie onmiddellijk in kennis stelt van het feit dat de betekening of kennisgeving niet heeft kunnen plaatsvinden.

De zin “De termijn wordt volgens het recht van de aangezochte lidstaat berekend” moet worden geschrapt omdat voor de berekening van de in deze verordening vastgestelde termijnen Verordening (EEG, Euratom) nr. 1182/71 van de Raad van 3 juni 1971 houdende vaststelling van de voorschriften die van toepassing zijn op termijnen, data en aanvangs- en vervaltijden van toepassing is (zie overweging 10).

2. Lid 2 (artikel 8)

a) artikel 8, lid 1

Gelet op de uiteenlopende aanpak in de lidstaten inzake de termijn voor de weigering een stuk in ontvangst te nemen[4], is het met het oog op een uniforme toepassing van de verordening wenselijk in alle lidstaten eenzelfde termijn van één week vast te stellen waarbinnen degene voor wie het stuk is bestemd dit kan weigeren in ontvangst te nemen door het terug te zenden. Tevens moet worden gepreciseerd dat degene voor wie het stuk is bestemd ook onmiddellijk bij de betekening of kennisgeving van het stuk en rechtstreeks ten aanzien van de persoon die de betekening of kennisgeving verricht zijn weigeringsrecht kan uitoefenen.

Voorts moet de verplichting worden ingevoerd om degene voor wie het stuk is bestemd schriftelijk in kennis te stellen van zijn recht om de ontvangst van het stuk te weigeren; uit het verslag van de Commissie blijkt immers dat dit thans niet steeds het geval is. De ontvangende instantie stelt degene voor wie het stuk is bestemd van zijn weigeringsrecht in kennis door middel van het modelformulier in de bijlage. Daarnaast brengt de ontvangende instantie, indien mogelijk, degene voor wie het stuk is bestemd ook mondeling op de hoogte van zijn weigeringsrecht.

In artikel 8, lid 1, onder b), moeten de woorden ”van de lidstaat van verzending” worden geschrapt. Het is voldoende dat degene voor wie het stuk is bestemd de taal van het stuk begrijpt, ongeacht of het gaat om een taal van de lidstaat van verzending.

De woorden “en niet vergezeld gaat van een vertaling in een van deze talen” worden toegevoegd om te verduidelijken dat naast de vertaling ook het originele stuk moet worden betekend of ter kennis worden gebracht indien het stuk niet in een van de in artikel 8, lid 1, bedoelde talen is gesteld (betekening of kennisgeving van louter de vertaling van het originele stuk is dus niet voldoende).

b) artikel 8, lid 3

Er is momenteel een zaak aanhangig bij het Europees Hof van Justitie[5] betreffende de rechtsgevolgen van een op lid 1 gebaseerde rechtmatige weigering om een stuk in ontvangst te nemen. Deze kwestie wordt in de verordening niet uitdrukkelijk geregeld.

Om redenen van rechtszekerheid moet in de verordening zelf een uitdrukkelijke regeling voor dergelijke gevallen worden vastgesteld. Krachtens dit lid kan de betekening of kennisgeving van het document worden geregulariseerd door overeenkomstig de verordening betekening of kennisgeving te doen van een vertaling van het stuk. Om de rechten van zowel de aanvrager als degene voor wie het stuk is bestemd doeltreffend te beschermen, is de datum van betekening of kennisgeving van het stuk in dat geval de datum waarop betekening of kennisgeving van de vertaling is verricht. Wanneer de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig het recht van een lidstaat echter binnen een bepaalde termijn moet worden verricht om de rechten van de aanvrager te beschermen, dan is de datum die ten aanzien van de aanvrager in aanmerking moet worden genomen de datum van betekening of kennisgeving van het oorspronkelijke stuk.

3. Lid 3 (artikel 9)

Het doel van de in artikel 9 vastgestelde ‘dubbele datum regeling’ is de bescherming van de rechten van zowel de aanvrager als degene voor wie het stuk is bestemd. In lid 1 is het beginsel vastgelegd dat de datum van betekening of kennisgeving de datum is waarop betekening of kennisgeving van het stuk is geschied overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat. Aldus wordt beoogd de rechten van degene voor wie het stuk is bestemd te beschermen. Lid 2 beoogt de bescherming van de rechten van de aanvrager, die er belang bij kan hebben binnen een bepaalde termijn of op een bepaalde datum te handelen. In dergelijke gevallen is het wenselijk de aanvrager in staat te stellen zijn rechten te doen gelden op een datum die hij zelf kan vaststellen zodat hij niet afhankelijk is van een gebeurtenis (de betekening of kennisgeving van een stuk in een andere lidstaat) waarop hij geen directe invloed heeft en die na de voorgeschreven datum zou kunnen plaatsvinden.

Momenteel maken meerdere lidstaten[6] gebruik van de in artikel 9, lid 3, vastgestelde afwijkingsregeling omdat hun nationaal procesrecht geen ‘dubbele datum regeling’ kent. In deze lidstaten zijn er echter gelijkwaardige voorschriften vastgesteld ter bescherming van de rechten van de aanvrager (bv. stuiting van de verjaring ingeval de zaak aanhangig wordt gemaakt bij de rechter).

In lid 1 moeten de woorden ”van artikel 7” worden geschrapt omdat artikel 9 ook van toepassing moet zijn op de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig afdeling 2 (d.w.z. de artikelen 12 tot en met 15; zie het nieuwe artikel 15 bis).

In lid 2 is de formulering “ in het kader van een in de lidstaat van herkomst in te leiden of hangende procedure (…) binnen een bepaalde termijn (…)” te eng en niet voldoende duidelijk. Zij moet worden vervangen door “binnen een bepaalde termijn (…) om de rechten van de aanvrager te beschermen” .

Voorts moeten de woorden “overeenkomstig het recht van een lidstaat” worden toegevoegd aan lid 2. Deze verwijzing naar het nationale recht garandeert dat lid 2 alleen wordt toegepast in de lidstaten die in hun nationale wetgeving een ‘dubbele datum regeling’ hebben opgenomen. Om deze reden kan lid 3 worden geschrapt en kan het daarin vastgestelde ingewikkelde mechanisme van mededelingen worden vervangen door een eenvoudiger en duidelijker bepaling.

4. Lid 4 (artikel 11)

De kostenkwestie is reeds kort na de inwerkingtreding van de verordening onder de aandacht van de Commissie gebracht en is reeds verschillende malen uitvoerig besproken. Uit het verslag van de Commissie blijkt dat de toepassing van deze bepaling niet bevredigend is, hoofdzakelijk doordat in bepaalde lidstaten zeer hoge kosten worden aangerekend voor de betekening of kennisgeving van stukken (meer dan 150 EUR) en dat de kosten niet geheel transparant zijn (aangezien de aanvrager de bedragen niet op voorhand kent).

De in de lidstaten toepasselijke systemen voor de betekening of kennisgeving van stukken verschillen aanzienlijk. In veel lidstaten wordt de betekening of kennisgeving van stukken verricht door de gerechten, die in de praktijk vaak gebruik maken van de betekening of kennisgeving per post. In dat geval zijn er weinig of geen kosten verbonden met de betekening of kennisgeving van stukken. Aan de andere kant wordt de betekening of kennisgeving van stukken in sommige lidstaten opgedragen aan de beoefenaars van een vrij beroep, zoals deurwaarders. Deze rekenen kosten aan voor de betekening of kennisgeving.

De verordening moet met verschillende systemen voor de betekening of kennisgeving van stukken kunnen werken en geen van beide systemen moet worden aangemoedigd of ontraden. Aan de andere kant kan niet worden ontkend dat de verordening met betrekking tot sommige lidstaten problemen heeft veroorzaakt omdat de kosten niet volledig transparant zijn en in sommige gevallen als zeer hoog worden beschouwd.

Om de toegang tot de rechter te vergemakkelijken, wordt in dit lid vastgesteld dat de kosten voor het optreden van een deurwaarder of van een overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat bevoegde persoon moeten overeenkomen met een vaste vergoeding waarvan het bedrag vooraf door deze lidstaat wordt bepaald met inachtneming van de beginselen van evenredigheid en non-discriminatie.

Wat de evenredigheid van deze vaste vergoeding betreft, moet rekening worden gehouden met de bestaande vaste vergoedingen voor de betekening of kennisgeving van stukken[7].

5. Lid 5 (artikel 14)

Dit lid heeft ten doel de toepassing van de verordening verder te vergemakkelijken door voor alle lidstaten een uniforme regel betreffende postdiensten in te voeren. Momenteel kan niet op een gebruiksvriendelijke manier worden vastgesteld welke voorwaarden gelden in een bepaalde lidstaat. In dit lid wordt een uniforme voorwaarde vastgesteld (toezending bij aangetekend schrijven met ontvangstbevestiging of op gelijkwaardig wijze), die reeds in vele lidstaten geldt. Inachtneming van deze voorwaarde waarborgt met voldoende zekerheid dat degene voor wie het stuk is bestemd dit stuk daadwerkelijk heeft ontvangen en dat er van de ontvangst voldoende bewijs is.

Omwille van de duidelijkheid is de term “post” in artikel 14 vervangen door de term “postdiensten”. Overeenkomstig de postrichtlijn[8] kunnen de lidstaten de verzending van aangetekende zendingen waarvan in overeenstemming met hun nationale wetgeving gebruik wordt gemaakt in het kader van gerechtelijke of administratieve procedures zelf organiseren en kunnen zij daartoe een of meer instanties aanwijzen. In deze context omvat de term “postdiensten” (afhankelijk van de door de lidstaten gekozen oplossing) dus diensten die zowel door openbare als door particuliere postexploitanten worden verstrekt, ongeacht of op deze exploitanten een universele dienstverplichting rust.

6. Lid 6 (artikel 15)

Door de schrapping van lid 2, dat de lidstaten de mogelijkheid biedt zich te verzetten tegen rechtstreekse betekening of kennisgeving, wordt de toepassing van de verordening verder vergemakkelijkt door voor alle lidstaten een uniforme regel in te voeren. Momenteel hebben verschillende lidstaten[9] zich verzet tegen rechtstreekse betekening of kennisgeving. Indien de bevoegdheden van de deurwaarders, ambtenaren en andere bevoegde personen in acht worden genomen, is er geen reden om belanghebbenden bij een rechtsgeding de mogelijkheid van rechtstreekse betekening of kennisgeving te ontzeggen. Met deze methode kan de betekening of kennisgeving in sommige gevallen aanzienlijk worden versneld.

7. Lid 7 (artikel 15 bis)

Om de rechtszekerheid voor de aanvrager en voor degene voor wie het stuk is bestemd te verhogen en om redenen van coherentie, wordt in dit lid gepreciseerd dat de voorschriften betreffende de weigering van ontvangst van een stuk (artikel 8) en betreffende de datum van betekening of kennisgeving (artikel 9) van toepassing zijn op de in deze afdeling (d.w.z. de artikelen 12 tot en met 15) bedoelde wijzen van verzending en betekening of kennisgeving. Tevens wordt gepreciseerd dat de taalvoorschriften van artikel 8 ook gelden voor de betekening of kennisgeving door aanbieders van postdiensten[10].

8. Lid 8 (artikelen 17 en 23)

De verplichting om de handleiding van ontvangende instanties en de lijst van stukken bij besluit van de Commissie vast te stellen (artikel 17) dient te worden geschrapt, alsmede de verplichting om de door de lidstaten meegedeelde gegevens in het Publicatieblad bekend te maken (artikel 23). In plaats daarvan wordt in dit lid een voorschrift ingevoerd dat is gebaseerd op de artikelen 19 en 22 van Verordening (EG) nr. 1206/2001 van de Raad van 28 mei 2001 betreffende de samenwerking tussen de gerechten van de lidstaten op het gebied van bewijsverkrijging in burgerlijke en handelszaken[11], aangezien de artikelen 17 en 23 de terbeschikkingstelling van door de lidstaten meegedeelde gegevens onnodig compliceren.

De door de lidstaten meegedeelde gegevens zijn nu beschikbaar in de Europese gerechtelijke atlas op het gebied van burgerlijke zaken[12] en worden voortdurend bijgewerkt. In de atlas moet een lijst worden bijgehouden van de wijzigingen en van de perioden waarin verschillende verklaringen achtereenvolgens van toepassing zijn geweest.

9. Lid 9 (bijlage)

Dit lid brengt de modelformulieren in overeenstemming met de nieuwe formulering van de artikelen 7 en 8 en voert een aanvullend modelformulier ( mededeling aan de geadresseerde inzake zijn recht om de ontvangst van een stuk te weigeren ) in (zie artikel 8, lid 1). Voorts werden de ontbrekende referentienummers van de verzendende en de ontvangende instantie en de ontbrekende verwijzingen naar de nieuwe talen aan de formulieren toegevoegd.

2005/0126 (COD)

Voorstel voor een

VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad van 29 mei 2000 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 61, onder c), en artikel 67, lid 5, tweede streepje,

Gezien het voorstel van de Commissie[13],

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité[14],

Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag[15],

Overwegende hetgeen volgt:

(1) Op 1 oktober 2004 keurde de Commissie een verslag[16] goed over de toepassing van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken[17]. Het verslag concludeert dat de toepassing van Verordening (EG) nr. 1348/2000 sinds de inwerkingtreding ervan in 2001 de verzending en de betekening of kennisgeving van stukken tussen de lidstaten algemeen heeft verbeterd en versneld, maar dat de toepassing van een aantal bepalingen van de verordening niet geheel bevredigend is.

(2) Het is voor de goede werking van de interne markt nodig de verzending en de betekening of kennisgeving tussen de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken verder te verbeteren en te versnellen, de toepassing van een aantal bepalingen van Verordening (EG) nr. 1348/2000 te vereenvoudigen en de rechtszekerheid voor de aanvrager en voor degene voor wie het stuk is bestemd te verhogen.

(3) De betekening of kennisgeving van een stuk door de ontvangende instantie moet zo spoedig mogelijk en in ieder geval binnen een maand na de ontvangst ervan plaatsvinden.

(4) De ontvangende instantie moet degene voor wie het stuk is bestemd er door middel van een modelformulier schriftelijk van in kennis stellen dat hij het te betekenen of ter kennis te brengen stuk kan weigeren in ontvangst te nemen ofwel op het ogenblik van de betekening of kennisgeving ofwel door het stuk terug te zenden binnen een week na die datum.

(5) Er moet worden bepaald dat de betekening of kennisgeving van een stuk kan worden geregulariseerd door aan degene voor wie het stuk is bestemd betekening of kennisgeving te doen van een vertaling van het stuk.

(6) De datum van betekening of kennisgeving moet de datum zijn waarop de betekening of kennisgeving overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat is geschied. Wanneer de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig het recht van een lidstaat echter binnen een bepaalde termijn moet worden verricht om de rechten van de aanvrager te beschermen, dan wordt de datum die ten aanzien van de aanvrager in aanmerking moet worden genomen bepaald door het recht van deze lidstaat.

(7) Om de toegang tot de rechter te vergemakkelijken, moeten de kosten voor het optreden van een deurwaarder of van een overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat bevoegde persoon overeenkomen met een vaste vergoeding waarvan het bedrag vooraf door deze lidstaat wordt bepaald met inachtneming van de beginselen van evenredigheid en non-discriminatie.

(8) Elke lidstaat moet bevoegd zijn de betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken aan zich in een andere lidstaat bevindende personen rechtstreeks door aanbieders van postdiensten te laten verrichten bij aangetekend schrijven met ontvangstbevestiging of op gelijkwaardige wijze.

(9) Deze verordening laat de bevoegdheid van iedere belanghebbende onverlet bij een rechtsgeding de betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken rechtstreeks te doen verrichten door de deurwaarders, ambtenaren of andere bevoegde personen in de aangezochte lidstaat.

(10) Voor de berekening van de in Verordening (EG) nr. 1348/2000 bedoelde termijnen moet Verordening (EEG, Euratom) nr. 1182/71[18] worden toegepast.

(11) Daar de doelstellingen van het overwogen optreden niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve beter door de Gemeenschap kunnen worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(12) De voor de uitvoering van deze verordening noodzakelijke maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden[19].

(13) Het Verenigd Koninkrijk en Ierland hebben overeenkomstig artikel 3 van het Protocol betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, de wens te kennen gegeven aan de aanneming en toepassing van deze verordening deel te nemen.

(14) Denemarken neemt, overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol betreffende de positie van Denemarken, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, niet deel aan de aanneming van deze verordening; deze verordening is derhalve niet bindend voor, noch van toepassing in Denemarken,

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad wordt als volgt gewijzigd:

(1) Artikel 7, lid 2, komt als volgt te luiden:

“ 2. De betekening of kennisgeving van het stuk moet zo spoedig mogelijk en in ieder geval binnen een maand na de ontvangst ervan plaatsvinden. Indien de betekening of kennisgeving niet heeft kunnen plaatsvinden, deelt de ontvangende instantie dit onmiddellijk aan de verzendende instantie mee door middel van het certificaat in het modelformulier in de bijlage, dat volgens de in artikel 10, lid 2, opgenomen regels wordt ingevuld.”

(2) Artikel 8 wordt als volgt gewijzigd:

a) lid 1 komt als volgt te luiden:

“1. De ontvangende instantie stelt degene voor wie het stuk is bestemd indien mogelijk mondeling en in ieder geval schriftelijk door middel van het in de bijlage opgenomen modelformulier in kennis van het feit dat hij kan weigeren het stuk waarvan betekening of kennisgeving moet worden verricht, in ontvangst te nemen ofwel op het ogenblik van de betekening of kennisgeving ofwel door het stuk terug te zenden binnen een week na die datum, indien het in een andere dan een van de volgende talen is gesteld en niet vergezeld gaat van een vertaling in een van deze talen:

a) de officiële taal van de aangezochte lidstaat of, indien er verscheidene officiële talen in de aangezochte lidstaat zijn, de officiële taal of een van de officiële talen van de plaats waar de betekening of kennisgeving moet worden verricht;

b) een taal die degene voor wie het stuk is bestemd, begrijpt.”

b) het volgende lid 3 wordt toegevoegd:

“3. Indien degene voor wie het stuk is bestemd overeenkomstig lid 1 heeft geweigerd het stuk in ontvangst te nemen, kan de betekening of kennisgeving van het stuk worden geregulariseerd door aan degene voor wie het stuk is bestemd betekening of kennisgeving te doen van een vertaling van het stuk in een taal zoals bedoeld in lid 1.

In dat geval is de datum van betekening of kennisgeving van het stuk die waarop de betekening of kennisgeving van de vertaling overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat is geschied. Wanneer de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig het recht van een lidstaat echter binnen een bepaalde termijn moet worden verricht om de rechten van de aanvrager te beschermen, dan is de datum die ten aanzien van de aanvrager in aanmerking wordt genomen de datum van betekening of kennisgeving van het oorspronkelijke stuk.”

(3) Artikel 9 komt als volgt te luiden:

“Artikel 9

Datum van betekening of kennisgeving

1. Onverminderd artikel 8 is de datum van betekening of kennisgeving van een stuk de datum waarop betekening of kennisgeving overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat is geschied.

2. Wanneer de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig het recht van een lidstaat echter binnen een bepaalde termijn moet worden verricht om de rechten van de aanvrager te beschermen, dan wordt de datum die ten aanzien van de aanvrager in aanmerking wordt genomen bepaald door het recht van deze lidstaat.”

(4) Aan artikel 11, lid 2, wordt de volgende alinea toegevoegd:

“De kosten voor het optreden van een deurwaarder of van een overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat bevoegde persoon komen overeen met een vaste vergoeding waarvan het bedrag vooraf door deze lidstaat wordt bepaald met inachtneming van de beginselen van evenredigheid en non-discriminatie. De lidstaten delen de Commissie het bedrag van deze vaste vergoedingen mee.”

(5) Artikel 14 komt als volgt te luiden:

“Artikel 14

Betekening of kennisgeving door aanbieders van postdiensten

Elke lidstaat is bevoegd de betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken aan zich in een andere lidstaat bevindende personen rechtstreeks door aanbieders van postdiensten te laten verrichten bij aangetekend schrijven met ontvangstbevestiging of op gelijkwaardige wijze.”

(6) Artikel 15 komt als volgt te luiden:

“Artikel 15

Rechtstreekse betekening of kennisgeving

Deze verordening laat de bevoegdheid van iedere belanghebbende onverlet bij een rechtsgeding de betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken rechtstreeks te doen verrichten door de deurwaarders, ambtenaren of andere bevoegde personen in de aangezochte lidstaat.”

(7) Het volgende artikel 15 bis wordt ingevoegd:

"Artikel 15 bis

Toepasselijke bepalingen

De in artikel 8 bedoelde voorschriften betreffende de weigering van ontvangst van een stuk en de in artikel 9 bedoelde voorschriften betreffende de datum van betekening of kennisgeving zijn van toepassing op de in deze afdeling bedoelde wijzen van verzending en betekening of kennisgeving.”

(8) Artikel 17 komt als volgt te luiden:

“Artikel 17

Toepassing

De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen betreffende de bijwerking of technische aanpassing van de in de bijlage opgenomen modelformulieren worden vastgesteld volgens de raadplegingsprocedure van artikel 18, lid 2.”

(9) Artikel 23 komt als volgt te luiden:

“Artikel 23

Bekendmaking

1. De lidstaten delen de Commissie de in de artikelen 2, 3, 4, 10, 11, 13 en 19 bedoelde gegevens mee.

2. De Commissie zorgt voor de opstelling en regelmatige bijwerking van een handleiding die elektronisch beschikbaar is en de in lid 1 bedoelde gegevens bevat.”

(10) De bijlage wordt vervangen door de bijlage bij deze verordening.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op [...].

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat, overeenkomstig het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.

Gedaan te Brussel,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De Voorzitter De Voorzitter

BIJLAGE

AANVRAAG OM BETEKENING OF KENNISGEVING VAN STUKKEN

(Artikel 4, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad van 29 mei 2000 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken (1))

Referentienummer: ….

1. VERZENDENDE INSTANTIE

1.1. Naam:

1.2. Adres:

1.2.1. staat + nummer/postbus:

1.2.2. postcode + plaats:

1.2.3. land:

1.3. Telefoon:

1.4. Fax (*):

1.5. E-mail (*):

2. ONTVANGENDE INSTANTIE

2.1. Naam:

2.2. Adres:

2.2.1. staat + nummer/postbus:

2.2.2. postcode + plaats:

2.2.3. land:

2.3. Telefoon:

2.4. Fax (*):

2.5. E-mail (*):

_________

(1) PB L 160 van 30.6.2000, blz. 37.

(*) Facultatief.

3. AANVRAGER

3.1. Naam:

3.2. Adres:

3.2.1. staat + nummer/postbus:

3.2.2. postcode + plaats:

3.2.3. land:

3.3. Telefoon (*):

3.4. Fax (*):

3.5. E-mail (*):

4. GEADRESSEERDE

4.1. Naam:

4.2. Adres:

4.2.1. staat + nummer/postbus:

4.2.2. postcode + plaats:

4.2.3. land:

4.3. Telefoon (*):

4.4. Fax (*):

4.5. E-mail (*):

4.6. Persoonlijk identificatienummer, socialezekerheidsnummer, organisatienummer of gelijkwaardig kenmerk (*):

5. WIJZE VAN BETEKENING OF KENNISGEVING

5.1. Volgens de wet van de aangezochte staat

5.2. Op de volgende bijzondere wijze

5.2.1. Indien deze wijze onverenigbaar is met de wet van de aangezochte lidstaat, moet van het/de stuk(ken) betekening of kennisgeving geschieden in overeenstemming met die wet:

5.2.1.1. Ja

5.2.1.2. Neen_________(*) Facultatief.

6. STUK WAARVAN BETEKENING OF KENNISGEVING MOET GESCHIEDEN

a) 6.1. Soort stuk

6.1.1. Gerechtelijk

6.1.1.1. procesinleidend stuk

6.1.1.2. rechterlijke beslissing

6.1.1.3. hoger beroep, cassatie, verzet

6.1.1.4. overige

6.1.2. Buitengerechtelijk

b) 6.2. In het stuk genoemde datum of uiterste termijn (*):

c) 6.3. Taal van het stuk:

6.3.1. origineel ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV, overige:

6.3.2. vertaling (*) ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV, overige:

d) 6.4. Aantal bijgevoegde documenten:

7. TERUGZENDING VAN EEN KOPIE VAN HET STUK MET HET CERTIFICAAT (artikel 4, lid 5, van de verordening)

7.1. Ja (in dit geval moet het stuk waarvan betekening of kennisgeving moet plaatsvinden in tweevoud worden toegezonden)

7.2. Neen

1. Op grond van artikel 7, lid 2, van de verordening dient u zo spoedig mogelijk en in ieder geval binnen een maand na ontvangst van het stuk het nodige te doen voor de betekening of kennisgeving ervan. Indien de betekening of kennisgeving niet heeft kunnen plaatsvinden, moet u deze instantie daarvan met het in punt 13 bedoelde certificaat in kennis stellen.

2. Indien u niet kunt voldoen aan deze aanvraag om betekening of kennisgeving met behulp van de toegezonden informatie of stukken, dient u op grond van artikel 6, lid 2, van de verordening langs de snelst mogelijke weg contact op te nemen met deze instantie om de ontbrekende informatie of stukken te verkrijgen.

Gedaan te: (plaats)

(datum)

Ondertekening en /of stempel:

(*) Facultatief.

Referentienummer van de verzendende instantie:

Referentienummer van de ontvangende instantie:

ONTVANGSTBEVESTIGING

(Artikel 6, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1348/2000)

Deze bevestiging moet zo spoedig mogelijk na ontvangst van het stuk, doch in ieder geval binnen zeven dagen na ontvangst, langs de snelst mogelijke weg worden toegezonden.

8. DATUM VAN ONTVANGST:

Gedaan te: (plaats)

(datum)

Ondertekening en/of stempel:

Referentienummer van de verzendende instantie:

Referentienummer van de ontvangende instantie:

VERKLARING VAN TERUGZENDING VAN AANVRAAG EN STUK

(Artikel 6, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1348/2000)

Aanvraag en stuk moeten na ontvangst worden teruggezonden.

9. REDEN VOOR TERUGZENDING:

9.1. De aanvraag valt duidelijk buiten het toepassingsgebied van de verordening:

9.1.1. het stuk heeft geen betrekking op een burgerlijke of handelszaak

9.1.2. de betekening of kennisgeving vindt niet plaats vanuit een lidstaat naar een andere lidstaat

9.2. Betekening of kennisgeving kan niet plaatsvinden omdat niet voldaan is aan de vormvoorschriften:

9.2.1. vermeldingen zijn niet goed leesbaar

9.2.2. de taal waarin het formulier is ingevuld, is onjuist

9.2.3. het ontvangen stuk is geen eensluidend afschrift

9.2.4. andere (bijzonderheden vermelden a.u.b.):

9.3. De wijze van betekening of kennisgeving is onverenigbaar met het recht van die lidstaat (artikel 7, lid 1, van de verordening)

Gedaan te: (plaats)

(datum)

Ondertekening en/of stempel:

Referentienummer van de verzendende instantie:

Referentienummer van de ontvangende instantie:

VERKLARING VAN DOORZENDING VAN AANVRAAG EN STUK NAAR DE JUISTE ONTVANGENDE INSTANTIE

(Artikel 6, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1348/2000)

Aanvraag en stuk zijn doorgezonden aan de volgende ontvangende instantie, die territoriaal voor de betekening of de kennisgeving bevoegd is:

10.1. Naam:

10.2. Adres:

10.2.1. staat + nummer/postbus:

10.2.2. postcode + plaats:

10.2.3. land:

10.3. Telefoon:

10.4. Fax (*):

10.5. E-mail (*):

Gedaan te: (plaats)

(datum)

Ondertekening en/of stempel: .

_________

(*) Facultatief.

Referentienummer van de verzendende instantie:

Referentienummer van de juiste ontvangende instantie:

VERKLARING VAN ONTVANGST VAN DE JUISTE ONTVANGENDE INSTANTIE AAN DE VERZENDENDE INSTANTIE

(Artikel 6, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1348/2000)

Deze verklaring moet zo spoedig mogelijk na ontvangst van het stuk, doch in ieder geval binnen zeven dagen na ontvangst, langs de snelst mogelijke weg worden toegezonden.

11. DATUM VAN ONTVANGST:

Gedaan te: (plaats)

(datum)

Ondertekening en/of stempel:

MEDEDELING AAN DE GEADRESSEERDE INZAKE ZIJN RECHT OM DE ONTVANGST VAN EEN STUK TE WEIGEREN

(Artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1348/2000)

ES:El documento adjunto se notifica o traslada de conformidad con el Reglamento (CE) nº 1348/2000 del Consejo, de 29 de mayo de 2000, relativo a la notificación y al traslado en los Estados miembros de documentos judiciales y extrajudiciales en materia civil o mercantil

Puede usted negarse a aceptar el documento si no está redactado en una lengua oficial del lugar de notificación o traslado o en una lengua que usted comprenda y si no va acompañado de una traducción a alguna de esas lenguas. Si desea usted ejercitar este derecho, debe negarse a aceptar el documento en el momento de la notificación o traslado directamente ante la persona que notifique o traslade el documento o devolver el documento dentro del plazo de una semana contado a partir de ese momento, declarando que se niega a aceptarlo.

CS:Přiložená písemnost se doručuje v souladu s nařízením Rady (ES) č. 1348/2000 ze dne 29. května 2000 o doručování soudních a mimosoudních písemností ve věcech občanských a obchodních.

Jste oprávněn/a odmítnout přijetí písemnosti, jestliže tato není v úředním jazyce místa doručení ani v jazyce, kterému rozumíte, a není k ní připojen překlad do některého z těchto jazyků.

Jestliže si přejete uplatnit toto právo, musíte přijetí písemnosti odmítnout v okamžiku doručení přímo u osoby, která ji doručuje, nebo musíte písemnost vrátit do jednoho týdne od tohoto okamžiku s prohlášením, že ji odmítáte přijmout.

DA:Vedlagte dokument forkyndes hermed i overensstemmelse med Rådets forordning (EF) nr. 1348/2000 af 29. maj 2000 om forkyndelse i medlemsstaterne af retslige og udenretslige dokumenter i civile og kommercielle sager.

De kan nægte at modtage dokumentet, hvis det ikke er affattet på forkyndelsesstedets officielle sprog eller på et sprog, De forstår, eller ikke er ledsaget af en oversættelse til et af disse sprog.

Hvis De ønsker at gøre brug af denne ret, skal De nægte at modtage dokumentet ved forkyndelsen direkte over for den person, der forkynder det, eller returnere det senest en uge efter forkyndelsen med angivelse af, at De nægter modtagelse.

DE:Die Zustellung des beigefügten Schriftstücks erfolgt im Einklang mit der Verordnung (EG) Nr. 1348/2000 des Rates vom 29. Mai 2000 über die Zustellung gerichtlicher und außergerichtlicher Schriftstücke in Zivil- oder Handelssachen in den Mitgliedstaaten.

Sie können die Annahme dieses Schriftstücks verweigern, wenn es nicht in einer Amtssprache des Zustellungsortes oder nicht in einer Sprache abgefasst ist, die Sie verstehen, oder wenn ihm keine Übersetzung in einer dieser Sprachen beigefügt ist.

Wenn Sie von ihrem Annahmeverweigerungsrecht Gebrauch machen wollen, müssen Sie dies entweder sofort bei der Zustellung gegenüber der das Schriftstück zustellenden Person erklären oder das Schriftstück binnen einer Woche nach der Zustellung mit der Angabe zurücksenden, dass Sie die Annahme verweigern.

ET:Lisatud dokument antakse kätte vastavalt nõukogu 29. mai 2000. aasta määrusele nr 1348/2000 tsiviil- ja kaubandusasjade kohtu- ja kohtuväliste dokumentide kätteandmise kohta.

Te võite keelduda dokumenti vastu võtmast, kui see ei ole kätteandmise koha ametlikus keeles või Teile arusaadavas keeles ning dokumendile ei ole lisatud tõlget ühte nimetatud keeltest.

Kui Te soovite nimetatud õigust kasutada, peate Te keelduma dokumenti vastu võtmast vahetult selle kätteandmisel, tagastades dokumendi seda kätteandvale isikule, või tagastama dokumendi ühe nädala jooksul alates kätteandmisest, märkides, et Te keeldute dokumenti vastu võtmast.

EL:Η συνημμένη πράξη επιδίδεται ή κοινοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου της 29ης Μαΐου 2000 περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις.

Έχετε δικαίωμα να αρνηθείτε την παραλαβή της πράξης εφόσον δεν είναι συνταγμένη σε μία επίσημη γλώσσα του τόπου επίδοσης ή κοινοποίησης ή σε γλώσσα την οποία κατανοείτε και εφόσον δεν συνοδεύεται από μετάφραση σε μία από αυτές τις γλώσσες.

Αν επιθυμείτε να ασκήσετε αυτό το δικαίωμα, πρέπει είτε να δηλώσετε την άρνηση παραλαβής κατά τη χρονική στιγμή της επίδοσης ή κοινοποίησης απευθείας στο πρόσωπο που επιδίδει ή κοινοποιεί την πράξη, είτε να επιστρέψετε την πράξη εντός μιας εβδομάδας από τη χρονική αυτή στιγμή, δηλώνοντας ότι αρνείστε την παραλαβή της.

EN:The enclosed document is served in accordance with Council Regulation (EC) No 1348/2000 of 29 May 2000 on the service of judicial and extrajudicial documents in civil and commercial matters.

You may refuse to accept the document if it is not in an official language of the place of service or in a language which you understand and if it is not accompanied by a translation into one of those languages.

If you wish to exercise this right, you must refuse to accept the document at the time of service directly with the person serving the document or return the document within one week of that time stating that you refuse to accept it.

FR:L'acte ci-joint est signifié ou notifié conformément au règlement (CE) n° 1348/2000 du Conseil du 29 mai 2000 relatif à la signification et à la notification dans les États membres des actes judiciaires et extrajudiciaires en matière civile et commerciale.

Vous pouvez refuser de recevoir l’acte s’il n'est pas rédigé dans une langue officielle du lieu de signification ou de notification ou dans une langue que vous comprenez, et s’il n’est pas accompagné d’une traduction dans l’une de ces langues.

Si vous souhaitez exercer ce droit de refus, vous devez soit faire part de votre refus de recevoir l’acte au moment de la signification ou de la notification directement à la personne signifiant ou notifiant l’acte, soit renvoyer l'acte dans un délai d’une semaine en indiquant que vous refusez de le recevoir.

IT:L’atto accluso viene notificato o comunicato in conformità del regolamento (CE) n. 1348/2000 del Consiglio, del 29 maggio 2000, relativo alla notificazione e alla comunicazione negli Stati membri degli atti giudiziari ed extragiudiziali in materia civile e commerciale.

È prevista la facoltà di non accettare l’atto se non è stilato in una lingua ufficiale del luogo da cui avviene la notificazione o la comunicazione, oppure in una lingua compresa dal destinatario, e se l’atto non è corredato di una traduzione in una di queste lingue.

Chi desideri avvalersi di tale diritto, può rifiutare di accettare l’atto direttamente al momento della notificazione o della comunicazione, attraverso la persona che consegna l’atto medesimo, oppure rispedirlo entro una settimana dalla ricezione, dichiarando il proprio rifiuto di accettarlo.

LV:Pievienoto dokumentu izsniedz saskaņā ar Padomes 2000. gada 29. maija Regulu (EK) Nr. 1348/2000 par tiesas un ārpustiesas civillietu un komerclietu dokumentu izsniegšanu.

Jums ir tiesības atteikties pieņemt dokumentu, ja tas nav tās vietas oficiālajā valodā, kurā veic izsniegšanu, vai valodā, kuru jūs saprotat, kā arī ja tam nav pievienots tulkojums vienā no minētajām valodām.

Ja vēlaties īstenot šīs tiesības, jums no personas, kas izsniedz dokumentu, jāatsakās to pieņemt izsniegšanas brīdī vai jānosūta dokuments atpakaļ nedēļas laikā no saņemsanas brīža, norādot, ka jūs to atsakāties pieņemt.

LT:Pridedamas dokumentas įteikiamas pagal 2000 m. gegužės 29 d. Tarybos reglamentą (EB) Nr. 1348/2000 dėl teisminių ir neteisminių dokumentų civilinėse arba komercinėse bylose įteikimo valstybėse narėse.

Jūs galite atsisakyti priimti šį dokumentą, jeigu jis neparengtas įteikimo vietos oficialia kalba arba jūsų suprantama kalba ir jeigu prie jo nepridėtas vertimas į tas kalbas.

Jeigu norite pasinaudoti savo teise, turite atsisakyti priimti dokumentą iš tiesiogiai jį įteikiančio asmens įteikimo metu arba grąžinti dokumentą per vieną savaitę nuo to momento, kai jūs atsisakėte jį priimti.

HU:A mellékelt irat kézbesítése a polgári és kereskedelmi ügyekben a bírósági és bíróságon kívüli iratok kézbesítéséről szóló, 2000. május 29-i 1348/2000/EK tanácsi rendelet szerint történik.

Joga van megtagadni az irat átvételét, amennyiben az nem a kézbesítés foganatosítási helyének egyik hivatalos nyelvén vagy nem az Ön számára érthető nyelven készült, és nem mellékeltek hozzá ezen nyelvek egyikén készült fordítást.

Amennyiben e jogával élni kíván, az irat átvételét megtagadhatja közvetlenül az iratkézbesítést végző személlyel szemben az iratkézbesítés alkalmával, vagy az iratot ezen időponttól számított egy héten belül vissza kell küldenie az átvétel megtagadásának feltüntetésével.

MT:Id-dokument mehmuż qed ikun innotifikat skond ir-Regolament tal-Kunsill (KE) Nru. 1348/2000 dwar in-notifika ta' dokumenti ġudizzjarji u extra-ġudizzjarji fi kwistjonijiet ċivili u kummerċjali.

Tista’ tirrifjuta d-dokument jekk ma jkunx f’lingwa uffiċjali tal-post tan-notifika jew ma jkunx f'lingwa li tifhem u jekk mhux akkumpanjat minn traduzzjoni f’waħda minn dawk il-lingwi.

Jekk trid teżerċita dan id-dritt, għandek tirrifjuta d-dokument fil-ħin tan-notifika direttament mal-persuna li tinnotifika d-dokument jew għandek tibgħat id-dokument lura fi żmien ġimgħa minn dak il-ħin u tgħid li qed tirrifjutah.

NL:De betekening of kennisgeving van het bijgevoegde stuk is geschied overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad van 29 mei 2000 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken.

U kunt weigeren het stuk in ontvangst te nemen indien het niet in de officiële taal van de plaats van betekening of kennisgeving dan wel in een taal die u begrijpt is gesteld en het niet vergezeld gaat van een vertaling in een van deze talen.

Indien u dat recht wenst uit te oefenen, moet u onmiddellijk bij de betekening of kennisgeving van het stuk en rechtstreeks ten aanzien van de persoon die de betekening of kennisgeving verricht de ontvangst ervan weigeren of moet u het stuk binnen een week na die datum terugzenden en verklaren dat u de ontvangst ervan weigert.

PL:Załączony dokument doręcza się zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1348/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych w Państwach Członkowskich.

Odbiorcy przysługuje prawo odmowy przyjęcia dokumentu, jeżeli dokument nie jest w języku urzędowym miejsca doręczenia lub w języku, który odbiorca rozumie i nie towarzyszy mu tłumaczenie na jeden z tych języków.

Jeżeli odbiorca chce skorzystać z tego prawa, musi odmówić przyjęcia dokumentu w momencie jego doręczenia bezpośrednio wobec osoby doręczającej lub odesłać dokument w ciągu jednego tygodnia od tego czasu, informując o odmowie jego przyjęcia.

PT:O acto junto é citado ou notificado em conformidade com o Regulamento (CE) n.° 1348/2000 do Conselho, de 29 de Maio de 2000, relativo à citação e à notificação dos actos judiciais e extrajudiciais em matérias civil e comercial nos Estados-Membros.

Pode recusar a recepção do acto se este não estiver redigido na língua oficial do local de citação ou notificação ou numa língua que compreenda e se não for acompanhado de uma tradução numa dessas línguas.

Se pretender exercer este direito, deve recusar a recepção do acto no próprio momento, directamente com a pessoa que procede à citação ou notificação do acto, ou devolver o acto no prazo de uma semana a contar dessa data, declarando que recusa a sua recepção.

SK:Priložený dokument sa doručí v súlade s nariadením Rady (ES) č. 1348/2000 z 29. mája 2000 o doručovaní súdnych a mimosúdnych dokumentov v občianskoprávnych a obchodných veciach.

Môžete odmietnuť prevziať tento dokument, ak nie je v úradnom jazyku miesta doručenia alebo v jazyku, ktorému rozumiete, a ak nie je doložený prekladom do jedného z týchto jazykov.

Ak si želáte využiť toto právo, musíte odmietnuť prevziať tento dokument v čase doručenia priamo u osoby, ktorá dokument doručuje, alebo vrátiť dokument do jedného týždňa od tohto času s konštatovaním, že ho odmietate prevziať.

SL:Priložena listina se vroči v skladu z Uredbo Sveta (ES) št. 1348/2000 z dne 29. maja 2000 o vročanju sodnih in zunajsodnih pisanj v civilnih ali gospodarskih zadevah v državah članicah.

Pravico imate, da zavrnete sprejem listine, če le-ta ni napisana v uradnem jeziku kraja vročitve ali v jeziku, ki ga razumete, in ji ni priložen prevod v enega od teh jezikov.

Če želite uresničiti to pravico, morate zavrniti sprejem listine v času vročitve neposredno osebi, ki listino vroča, ali vrniti listino v roku enega tedna od vročitve z izjavo, da zavračate njen sprejem.

FI:Oheinen asiakirja annetaan tiedoksi oikeudenkäynti- ja muiden asiakirjojen tiedoksiannosta jäsenvaltioissa siviili- tai kauppaoikeudellisissa asioissa 29 päivänä toukokuuta 2000 annetun neuvoston asetuksen (EY) N:o 1348/2000 mukaisesti.

Voitte kieltäytyä vastaanottamasta asiakirjaa, jollei se ole jollakin tiedoksiantopaikan virallisista kielistä tai kielellä, jota ymmärrätte, ja jollei mukana ole käännöstä jollekin näistä kielistä.

Jos haluatte käyttää tätä oikeuttanne, teidän on kieltäydyttävä vastaanottamasta asiakirjaa tiedoksiannon yhteydessä ilmoittamalla tästä suoraan asiakirjan toimittavalle henkilölle tai palautettava asiakirja viikon kuluessa kyseisestä päivämäärästä todeten, että kieltäydytte vastaanottamisesta.

SV:Den bifogade handlingen har delgivits i enlighet med rådets förordning (EG) nr 1348/2000 av den 29 maj 2000 om delgivning i medlemsstaterna av handlingar i mål och ärenden av civil eller kommersiell natur.

Adressaten har rätt att vägra att ta emot handlingen om den inte är avfattad på delgivningsplatsens officiella språk, eller på ett språk som adressaten inte förstår, och om det inte åtföljs av översättning till ett av dessa båda språk.

Om adressaten önskar utöva denna rättighet, skall denne vägra att emot handlingen vid delgivningen genom att direkt vända sig till delgivningsmannen eller genom att återsända nämnda handling inom en vecka därefter och ange att den inte tas emot.

Referentienummer van de verzendende instantie:

Referentienummer van de ontvangende instantie:

CERTIFICAAT VAN BETEKENING OF KENNISGEVING DAN WEL VAN NIET-BETEKENING OF NIET-KENNISGEVING VAN STUKKEN

(Artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1348/2000)

De betekening of kennisgeving van het stuk dient zo spoedig mogelijk te geschieden en in ieder geval binnen een maand na ontvangst ervan. Indien de betekening of kennisgeving niet heeft kunnen plaatsvinden, stelt de ontvangende instantie de verzendende instantie daarvan in kennis (overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de verordening)

12. VOLTOOIING VAN BETEKENING OF KENNISGEVING

a) 12.1. Datum en plaats van betekening of kennisgeving:

b) 12.2. Het stuk is

A) 12.2.1. betekend of daarvan is kennis gegeven in overeenstemming met het recht van de aangezochte lidstaat, namelijk

12.2.1.1. afgegeven aan:

12.2.1.1.1. de geadresseerde persoonlijk

12.2.1.1.2. een andere persoon

12.2.1.1.2.1. Naam:

12.2.1.1.2.2. Adres:

12.2.1.1.2.2.1. staat + nummer/postbus:

12.2.1.1.2.2.2. postcode + plaats:

12.2.1.1.2.2.3. land:

12.2.1.1.2.3. Betrekking tot de geadresseerde:

Familie werknemer andere

12.2.1.1.3. het huisadres van de geadresseerde

12.2.1.2. per post bezorgd

12.2.1.2.1. zonder ontvangstbevestiging

12.2.1.2.2. met de bijgevoegde ontvangstbevestiging

12.2.1.2.2.1. van de geadresseerde

12.2.1.2.2.2. van een andere persoon

12.2.1.2.2.2.1. Naam:

12.2.1.2.2.2.2. Adres:

12.2.1.2.2.2.2.1. staat + nummer/postbus:

12.2.1.2.2.2.2.2. postcode + plaats:

12.2.1.2.2.2.2.3. land:

12.2.1.2.2.2.3. Betrekking tot de geadresseerde:

Familie werknemer andere

12.2.1.3. op andere wijze (omschrijven a.u.b.):

B) 12.2.2. betekend of daarvan is kennis gegeven op de volgende bijzondere wijze (omschrijven a.u.b.):

c) 12.3. Aan de geadresseerde van het stuk is schriftelijk meegedeeld dat hij het stuk mag weigeren in ontvangst te nemen indien het niet gesteld is in een officiële taal van de plaats van betekening of kennisgeving dan wel in een officiële taal die hij begrijpt en het niet vergezeld gaat van een vertaling in een van deze talen.

13. INFORMATIE OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 7, LID 2

De betekening of kennisgeving van het stuk heeft niet binnen een maand na de datum van ontvangst kunnen plaatsvinden.

14. WEIGERING VAN HET STUK

De geadresseerde heeft het stuk in verband met de gebruikte taal geweigerd. De stukken zijn bij dit certificaat gevoegd.

15. REDEN VOOR DE NIET-BETEKENING OF NIET-KENNISGEVING VAN HET STUK

15.1. Adres onbekend

15.2. Geadresseerde onvindbaar

15.3. Het stuk kon niet worden betekend of daarvan kon niet worden kennis gegeven voor de in punt 6.2 genoemde datum of uiterste termijn.

15.4. Andere (omschrijven a.u.b.):

De stukken zijn bij dit certificaat gevoegd:

Gedaan te: (plaats)

(datum)

Ondertekening en/of stempel:

[1] PB L 160 van 30.6.2000, blz. 37.

[2] http://europa.eu.int/comm/justice_home/doc_centre/civil/studies/doc/study_ec1348_2000_en.pdf

[3] COM(2004) 603 definitief; bijlage: SEC(2004) 1145.

[4] In tegenstelling tot de andere lidstaten hebben Oostenrijk en Duitsland in hun nationale wetgeving (verschillende) termijnen ingevoerd voor de weigering een stuk in ontvangst te nemen.

[5] Zaak C-443/03, Götz Leffler/Berlin Chemie AG.

[6] Spanje, Ierland, Litouwen, Hongarije, Malta, Nederland, Polen, Portugal, Slovenië, Finland, Zweden, het Verenigd Koninkrijk.

[7] In Frankrijk bedraagt de vergoeding 69 EUR en in de Verenigde Staten 89 USD.

[8] Richtlijn 97/67/EG (PB L 15 van 21.1.1998, blz. 14), zoals gewijzigd bij Richtlijn 2002/39/EG (PB L 176 van 5.7.2002, blz. 21).

[9] Oostenrijk, Tsjechische Republiek, Engeland, Wales en Noord-Ierland, Estland, Duitsland, Hongarije, Letland, Litouwen, Polen, Portugal, Slowaakse Republiek en Slovenië.

[10] In de inleiding van de mededelingen van de lidstaten overeenkomstig artikel 23 van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad wordt het volgende gepreciseerd: “wat artikel 14 betreft betekent het feit dat een lidstaat geen bijzondere taalvoorschriften heeft medegedeeld, impliciet dat de taalvoorschriften van artikel 8 van toepassing zijn” (PB C 202 van 18.7.2001, blz. 10).

[11] PB L 174 van 27.6.2001, blz. 1.

[12] http://europa.eu.int/comm/justice_home/judicialatlascivil/html/docservinformation_nl.htm

[13] PB C […] van […], blz. […].

[14] PB C […] van […], blz. […].

[15] PB C […] van […], blz. […].

[16] COM(2004) 603 definitief; SEC(2004) 1145.

[17] PB L 160 van 30.6.2000, blz. 37.

[18] PB L 124 van 8.6.1971, blz. 1.

[19] PB L 184 van 17.7.1999, blz. 23.