EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CN0514

Υπόθεση C-514/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 14 Νοεμβρίου 2014 η Éditions Odile Jacob SAS κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα), της 5ης Σεπτεμβρίου 2014 , στην υπόθεση T-471/11, Odile Jacob κατά Επιτροπής

ΕΕ C 26 της 26.1.2015, p. 14–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

26.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 26/14


Αναίρεση που άσκησε στις 14 Νοεμβρίου 2014 η Éditions Odile Jacob SAS κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα), της 5ης Σεπτεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-471/11, Odile Jacob κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-514/14 P)

(2015/C 026/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Éditions Odile Jacob SAS (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, O. Fréget και L. Eskenazi, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Lagardère SCA, Wendel.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να κηρύξει παραδεκτή και βάσιμη την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως·

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 5 Σεπτεμβρίου 2014, επί της υποθέσεως T-471/11, Editions Odile Jacob SAS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και να αποφανθεί επί της διαφοράς που αποτελεί αντικείμενο της υποθέσεως αυτής·

να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλε η αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και, ως εκ τούτου, να ακυρώσει την απόφαση αριθ. SG-Greffe(2011) D/C(2011)3503, της 13ης Μαΐου 2011, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως COMP/M.2978 Lagardère/Natexis/VUP κατόπιν της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2010, επί της υποθέσεως T-452/04, Editions Odile Jacob κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία η Επιτροπή ενέκρινε εκ νέου τη Wendel ως αγοράστρια των στοιχείων ενεργητικού που μεταβιβάσθηκαν βάσει των δεσμεύσεων οι οποίες επισυνάφθηκαν στην από 7 Ιανουαρίου 2004 απόφαση της Επιτροπής, με την οποία επετράπη η πράξη συγκεντρώσεως Lagardère/Natexis/VUP·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, περιλαμβανομένων των σχετικών με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων και τη διαδικασία διορθώσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Πρώτον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, μη διαπιστώνοντας ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 266 ΣΛΕΕ και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η πλημμέλεια αυτή, η οποία θίγει τη νομιμότητα της πρώτης αποφάσεως εγκρίσεως, συνεπάγεται την έλλειψη νομιμότητας και της πρωτοδίκως προσβαλλομένης αποφάσεως, δεδομένου ότι με τη δεύτερη αυτή απόφαση δεν ήρθησαν τα αποτελέσματα της ελλείψεως ανεξαρτησίας του εντολοδόχου καθ’ όλο το χρονικό διάστημα ασκήσεως των καθηκόντων του. Κατά συνέπεια, η έκδοση εκ μέρους της Επιτροπής της πρωτοδίκως προσβαλλομένης αποφάσεως αποτελεί, κατά την αναιρεσείουσα, παράβαση των κανόνων περί δίκαιης δίκης και εκμηδενίζει την αποτελεσματικότητα του δικαστικού ελέγχου των πράξεων αυτών.

Δεύτερον, η αναιρεσείουσα φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αποφαινόμενο ότι η απόφαση εγκρίσεως υπό όρους μπορούσε να αποτελέσει τη νομική βάση για την έκδοση νέας αποφάσεως εγκρίσεως.

Τέλος, τρίτον, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι παρέβη τα νομικά κριτήρια εκτιμήσεως της ανεξαρτησίας του αγοραστή των μεταβιβασθέντων στοιχείων ενεργητικού σε σχέση με τον πωλητή, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά σχετικά με την εκτίμηση αυτή.


Top