52013PC0853

UZASADNIENIE

1.           Kontekst wniosku

Przedstawiając niniejszą propozycję zmiany rozporządzenia (WE) nr 539/2001[1], ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) nr 1211/2010[2], Komisja ma na celu dostosowanie załączników do rozporządzenia w taki sposób, aby odzwierciedlały postępy dialogu wizowego z Republiką Mołdawii poczynione w okresie ostatnich trzech lat oraz przenieść to państwo z załącznika I do rozporządzenia (wykaz państw trzecich, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych państw członkowskich) do załącznika II (wykaz państw trzecich, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu). Jest to zgodne z politycznym zobowiązaniem podjętym przez Unię Europejską w przyjętym w dniu 7 maja 2009 r. podczas szczytu partnerstwa wschodniego w Pradze wspólnym oświadczeniu, w którym podkreślono znaczenie mobilności obywateli oraz liberalizacji warunków wizowych w bezpiecznym otoczeniu. UE zobowiązała się do podjęcia stopniowych działań w kierunku całkowitego i długoterminowego zniesienia wymogu wizowego w stosunku do krajów partnerskich, pod warunkiem stworzenia zrównoważonego i bezpiecznego otoczenia dla mobilności. We wspólnej deklaracji przyjętej podczas posiedzenia Rady Współpracy UE – Republika Mołdawii z dnia 21 grudnia 2009 r. postanowiono rozpocząć dialog, mający na celu zbadanie możliwości zniesienia w przyszłości przez UE obowiązku wizowego w stosunku do obywateli Mołdawii.

Ogólny kontekst i podstawa wniosku

W 2001 r., zgodnie z art. 62 ust. 2 lit. b) ppkt (i) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Rada przyjęła rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych (tzw. „wykaz negatywny”), oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (tzw. „wykaz pozytywny”). Artykuł 61 Traktatu WE wymienia te wykazy wśród środków towarzyszących, które są bezpośrednio związane ze swobodnym przepływem osób w ramach obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

Zgodnie z motywem 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001, ustalenie wykazu państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu, oraz państw trzecich zwolnionych z takiego wymogu przebiega w drodze przemyślanej, indywidualnej oceny szeregu kryteriów odnoszących się, między innymi, do nielegalnej imigracji, porządku oraz bezpieczeństwa publicznego i do stosunków Unii Europejskiej z państwami trzecimi, z uwzględnieniem elementów spójności i wzajemności regionalnej. W kontekście kryterium dotyczącego porządku publicznego i nielegalnej imigracji należy zwrócić szczególną uwagę również na zabezpieczenia dokumentów podróży wydawanych przez te państwa trzecie.

W związku z faktem, iż stopień spełnienia przez państwa trzecie kryteriów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 539/2001 może z czasem ulegać zmianie, zarówno wykaz negatywny, jak i pozytywny powinny podlegać w stosownych przypadkach przeglądowi.

Rozporządzenie (WE) nr 539/2001 zostało ostatnio (dwukrotnie) zmienione w 2010 r. w celu, z jednej strony, odzwierciedlenia wyniku dialogów w sprawie liberalizacji obowiązku wizowego przez przeniesienie Albanii oraz Bośni i Hercegowiny do załącznika II oraz, z drugiej strony, dokonania zwykłego przeglądu wykazu państw i przeniesienia Tajwanu do załącznika II. W listopadzie 2012 r.[3] Komisja przedstawiła wniosek w sprawie kolejnego zwykłego przeglądu wykazu państw. Negocjacje dotyczące tego wniosku są w toku. Na początek 2014 r. zaplanowano kolejny zwykły przegląd, który zgodnie z komunikatem Komisji z listopada 2012 r. na temat związku polityki wizowej z wzrostem gospodarczym[4], uwzględni wpływ liberalizacji polityki wizowej na sytuację gospodarczą.

Proponowana niniejszym zmiana rozporządzenia ma zagwarantować, aby treść wykazu państw trzecich była zgodna z kryteriami określonymi w motywie 5 rozporządzenia w świetle postępów dokonanych przez Republikę Mołdawii w ramach dialogu w sprawie liberalizacji obowiązku wizowego.

2.           Elementy wniosku

W wyniku rozmów przeprowadzonych w dniu 2 marca 2010 r. w Kiszyniowie, w dniu 15 czerwca 2010 r. oficjalnie rozpoczęto dialog wizowy przy okazji posiedzenia Rady Współpracy UE–Republika Mołdawii w Luksemburgu. We wrześniu 2010 r. do Republiki Mołdawii udali się eksperci w celu przeprowadzenia szczegółowej oceny, w wyniku której uzyskano dokładny obraz sytuacji w zakresie wszystkich bloków zagadnień objętych dialogiem wizowym (zabezpieczenia dokumentów, w tym kwestie biometryczne, nielegalna imigracja, w tym kwestie readmisji, porządek i bezpieczeństwo publiczne, stosunki zewnętrzne i prawa podstawowe) i która została przedstawiona Radzie na poziomie grup roboczych w październiku 2010 r. Zgodnie z konkluzjami Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 25 października 2010 r. na temat Republiki Mołdawii oraz partnerstwa wschodniego, Rada poddała plan działania na rzecz liberalizacji obowiązku wizowego w stosunku do Republiki Mołdawii („plan działania”) pod dyskusję i zatwierdziła go w dniu 16 grudnia 2010 r.

Rząd Mołdawii przyjął plan działania wraz z uwagami w dniu 17 lutego 2011 r., a w dniu 18 lutego przedstawił go na posiedzeniu urzędników wysokiego szczebla.

Pierwsze sprawozdanie z postępów prac związanych z wdrażaniem przez Republikę Mołdawii planu działania na rzecz liberalizacji obowiązku wizowego[5] zostało przedstawione w dniu 16 września 2011 r.

Drugie sprawozdanie z postępów prac związanych z wdrażaniem przez Republikę Mołdawii planu działania na rzecz liberalizacji obowiązku wizowego[6] przedstawiono w dniu 9 lutego 2012 r. W dniu 27 lutego 2012 r. odbyło się posiedzenie urzędników wyższego szczebla, podczas którego przedstawiono drugie sprawozdanie z postępów prac oraz omówiono kolejne działania w procesie.

Trzecie sprawozdanie z postępów prac związanych z wdrażaniem przez Republikę Mołdawii planu działania na rzecz liberalizacji obowiązku wizowego[7] przedstawiono w dniu 22 czerwca 2012 r. Było to trzecie i końcowe sprawozdanie z postępów w realizacji pierwszej fazy planu działania. Przedstawiono w nim skonsolidowaną ocenę postępów poczynionych przez Republikę Mołdawii w osiągnięciu kryteriów pierwszej fazy realizacji planu działania dotyczących stworzenia ram instytucjonalnych, politycznych i legislacyjnych.

Szersza ocena wpływu przyszłej liberalizacji obowiązku wizowego względem obywateli Mołdawii podróżujących do UE na kwestie związane z migracją i bezpieczeństwem została przedstawiona przez Komisję w dniu 3 sierpnia 2012 r.[8]. W ocenie tej uczestniczyły właściwe agencje UE i zainteresowane podmioty.

W dniu 19 listopada 2012 r. Rada przyjęła konkluzje oparte na ocenie Komisji, z której wynikało, że Mołdawia spełniła wszystkie kryteria pierwszej fazy realizacji planu działania w sprawie liberalizacji obowiązku wizowego i stworzyła wymagane ramy prawne, polityczne i instytucjonalne. Następnie rozpoczęto ocenę kryteriów określonych dla drugiej fazy realizacji planu działania.

W dniu 28 stycznia 2013 r. odbyło się posiedzenie urzędników wysokiego szczebla, na którym przedstawiono cele drugiej fazy oraz omówiono przygotowania do kolejnych wizyt kontrolnych. Wizyty kontrolne dotyczące składników poszczególnych bloków zagadnień (1, 2, 3 i 4 ) objętych planem działania odbyły się między 18 lutego a 15 marca 2013 r. Nigdy wcześniej nie zorganizowano tak szczegółowych wizyt kontrolnych na taką skalę – wizyty te trwały 4 tygodnie i były przeprowadzane przez 12 ekspertów z państw członkowskich oraz urzędników Komisji i ESDZ. Celem tych misji ekspertów było dokonanie oceny stanu realizacji kryteriów drugiego etapu planu działania w sprawie liberalizacji obowiązku wizowego i ocena stosowania prawodawstwa, polityki i ram instytucjonalnych, zgodnie z normami europejskimi i międzynarodowymi. Sprawozdania ekspertów zostały zakończone w maju 2013 r. Czwarte sprawozdanie z postępów prac zostało przedłożone w dniu 21 czerwca 2013 r.[9]. Przedstawiono w nim stan wdrożenia ram legislacyjnych i instytucjonalnych, funkcjonowanie instytucji i poziom koordynacji działań między poszczególnymi organami.

W przyjętym w dniu 15 listopada 2013 r. piątym sprawozdaniu z postępów prac[10] przedstawiono stan wdrożenia zaleceń wydanych w związku z czwartym sprawozdaniem. Oprócz tego piąte sprawozdanie dotyczy również ogólnej realizacji kryteriów drugiej fazy planu działania. Szczególną uwagę zwrócono na trwałość reform i osiągniętych wyników, w tym w zakresie realnego zatrudnienia, potencjału i finansowania. Sprawozdanie zawiera ocenę stanu realizacji zaleceń skierowanych do Republiki Mołdawii i zawartych w sprawozdaniu z oceny skutków z sierpnia 2012 r. W sprawozdaniu Komisja stwierdziła, że Republika Mołdawii wypełnia wszystkie kryteria dotyczące wszystkich czterech bloków zagadnień w ramach drugiej fazy realizacji planu działania oraz że Republika Mołdawii przeznaczyła odpowiednie zasoby finansowe i ludzkie, aby zapewnić trwałość przeprowadzonych reform.

Od momentu nawiązania przez UE oraz Republikę Mołdawii dialogu w sprawie wiz w czerwcu 2010 r. oraz przedstawienia władzom Mołdawii planu działania na rzecz liberalizacji obowiązku wizowego w styczniu 2011 r., Komisja regularnie składała sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu i Radzie z postępów czynionych przez Republikę Mołdawii w spełnianiu kryteriów dotyczących wszystkich czterech bloków zagadnień w ramach pierwszej i drugiej fazy realizacji planu działania.

Poza tym intensywnym procesem sprawozdawczym związanym z planem działania Komisja kontynuowała również monitorowanie postępów poczynionych przez Republikę Mołdawii w stosownych obszarach planu działania w ramach:

· posiedzenia urzędników wysokiego szczebla na temat dialogu wizowego między UE a Republiką Mołdawii;

· Wspólnego Podkomitetu UE i Republiki Mołdawii nr 3;

· posiedzenia urzędników wysokiego szczebla na temat partnerstwa na rzecz mobilności między UE a Republiką Mołdawii;

· dialogu dotyczącego praw człowieka między UE a Republiką Mołdawii;

· Wspólnego Komitetu UE i Republiki Mołdawii ds. Readmisji; oraz

· Wspólnego Komitetu UE i Republiki Mołdawii ds. Ułatwień w Wydawaniu Wiz.

W ramach wszystkich tych komitetów i dialogów współpraca między UE a Republiką Mołdawii jest regularnie omawiana. Podczas niedawnych posiedzeń Wspólnego Komitetu ds. Ułatwień w Wydawaniu Wiz oraz Wspólnego Komitetu ds. Readmisji, które odbyły się w Brukseli w dniu 12 czerwca 2013 r. z udziałem państw członkowskich UE, Komisja odnotowała ogólnie zadowalający poziom wykonania obu umów.

Pierwotna umowa między UE a Republiką Mołdawii o ułatwieniach wizowych weszła w życie dnia 1 stycznia 2008 r. Umowa ta przewiduje obniżenie opłaty wizowej oraz przyspieszenie procedur wydawania wiz dla wszystkich obywateli Republiki Mołdawii („obywateli Mołdawii”), a dla szczególnych kategorii wnioskodawców z Mołdawii – zwolnienia z opłaty wizowej, łatwiejsze uzyskanie wiz wielokrotnego wjazdu o długim okresie ważności oraz uproszczone wymogi dotyczące dokumentów potwierdzających cel podróży. Umowa ta zniosła wizy dla posiadaczy paszportów dyplomatycznych.

W dniu 1 lipca 2013 r. weszła w życie ulepszona umowa z Republiką Mołdawii o ułatwieniach wizowych. Nowa umowa gwarantuje obywatelom Mołdawii dodatkowe ułatwienia i wymierne korzyści: w szczególności (1) z udogodnień przewidzianych w pierwotnej umowie może korzystać więcej kategorii osób ubiegających się o wizy, (2) na mocy przepisów umowy konsule mają mniejszy zakres uznania w sprawie wydawania niektórym kategoriom osób podróżujących w dobrej wierze wiz wielokrotnego wjazdu o długim okresie ważności, (3) współpraca państw członkowskich z zewnętrznymi dostawcami usług podlega dokładnie określonym przepisom oraz (4) posiadacze służbowych paszportów biometrycznych są zwolnieni z obowiązku wizowego.

We wrześniu w 2008 r. w Kiszyniowie oficjalnie zainicjowano partnerstwo na rzecz mobilności z Republiką Mołdawii. Obejmuje ono 15 państw członkowskich (Bułgaria, Republika Czeska, Niemcy, Grecja, Francja, Włochy, Cypr, Łotwa, Węgry, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Słowacja i Szwecja) i dwie agencje UE (Frontex oraz Europejska Fundacja Kształcenia), które współpracowały na rzecz spójnego podejścia do współpracy z krajem partnerskim. Istnieje szeroki zakres inicjatyw realizowanych w ramach partnerstwa, który w pełni odzwierciedla cztery wymiary globalnego podejścia do kwestii migracji i mobilności (GPMM): zwiększanie znaczenia legalnej migracji i ułatwianie mobilności, zapobieganie nielegalnej migracji i handlu ludźmi i ich zwalczanie, maksymalizację wpływu migracji i mobilności na rozwój i promowanie ochrony międzynarodowej.

 Rozstrzygnięcie kwestii Naddniestrza nie zostało ujęte w planie działania jako warunek liberalizacji obowiązku wizowego. Ponadto plan działania nie określa terytorialnego zakresu stosowania. Z ruchu bezwizowego będą mogli korzystać posiadacze paszportów biometrycznych wydanych przez Republikę Mołdawii.

Niniejszy wniosek stanowi odzwierciedlenie wyników wspomnianego procesu: uwzględniając również, że umowy o ułatwieniach wizowych i umowy o readmisji z Republiką Mołdawii zostały odpowiednio wdrożone, Komisja proponuje przeniesienie z wykazu negatywnego do wykazu pozytywnego Republiki Mołdawii, która spełnia wszystkie kryteria, z zastrzeżeniem ograniczenia zwolnienia wizowego wyłącznie do posiadaczy paszportów biometrycznych wydanych zgodnie z normami ICAO.

3.           Kolejne kroki

Dialog wizowy między UE a Republiką Mołdawii okazał się ważnym i szczególnie skutecznym narzędziem wspierania daleko idących i trudnych reform w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Wpłynął on również na takie dziedziny jak praworządność i sprawiedliwość, w tym na gruntowne reformy finansowania partii, przegląd immunitetów i przepisów dotyczących usprawnienia administracji. Postępy poczynione przez Republikę Mołdawii w ciągu ostatnich trzech lat w odniesieniu do wszystkich czterech bloków zagadnień objętych planem działania są stałe i skuteczne. Dowodzą one zaangażowania oraz ciągłych starań kolejnych rządów Mołdawii i wszystkich instytucji państwowych, dla których spełnienie kryteriów planu działania jest priorytetem polityki krajowej.

Należy przypomnieć, że reformy w wielu najważniejszych dziedzinach objętych planem działania zostały zrealizowane w pierwszej połowie 2013 r. mimo wielomiesięcznej niestabilnej sytuacji politycznej w kraju. Jest to dowodem na zachowanie wysokiego poziomu dobrego zarządzania i dojrzałości administracji publicznej.

Bliskie zmiany unijnych przepisów wizowych wprowadzają nowy mechanizm zawieszający zwolnienie z obowiązku wizowego, który to mechanizm ma na celu zachowanie spójności procesu liberalizacji przepisów wizowych. Jest on środkiem ostatecznym, który ma gwarantować, że ruchu bezwizowy nie będzie prowadził do nieprawidłowości ani nadużyć.

Komisja uważa, że od czerwca Republika Mołdawii osiągnęła postęp konieczny do zapewnienia skutecznej i trwałej realizacji reform, które przeprowadziła w celu spełnienia kryteriów określonych w planie działania. Zakończono wszelkie działania wymagane w następstwie czwartego sprawozdania z realizacji planu działania. Funkcjonowanie ram instytucjonalnych i prawnych, ustanowienie zasad instytucjonalnych i organizacyjnych i wdrożenie procedur we wszystkich czterech blokach zagadnień jest zgodne z odpowiednimi normami europejskimi i międzynarodowymi.

Na podstawie niniejszej oceny i wyników stałego monitorowania i sprawozdawczości, trwających od czasu rozpoczęcia dialogu wizowego między UE a Republiką Mołdawii, Komisja uważa, że Republika Mołdawii spełnia kryteria dotyczące czterech bloków zagadnień w drugiej fazie realizacji planu działania. Uwzględniając ogólna dynamikę stosunków między UE a Republiką Mołdawii, Komisja przedstawia zatem niezbędny wniosek ustawodawczy w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 539/2001, zgodnie z podejściem uzgodnionym w planie działania[11].

W tym kontekście warto również przyjrzeć się dostępnym danym statystycznym. Z danych na temat ważnych zezwoleń na pobyt wynika, że w 2012 r. na terenie UE przebywało legalnie ok. 230 000 obywateli Mołdawii[12]. Na podstawie danych statystycznych można stwierdzić, że ryzyko nielegalnej migracji obywateli Mołdawii do UE w ostatnich latach zmniejszyło się: od 2008 r., w którym zatrzymano 6 830 nielegalnie przebywających obywateli Mołdawii, liczba osób zatrzymanych malała z roku na rok i w 2012 r. wyniosła 3 070, co oznacza spadek o 55%. Liczba wniosków o azyl w tym okresie również zmalała o połowę (- 48%). W 2012 r. obywatele Mołdawii złożyli 435 wniosków o azyl, a w 2008 r. ‑ 837. Odsetek faktycznych powrotów względem liczby decyzji o wydaleniu poprawił się, wynosząc w 2012 r. 73% w porównaniu do ok. 50% w ostatnich czterech latach. Liczba wniosków o wydanie krótkoterminowej wizy Schengen pozostawała niezmieniona w ostatnich trzech latach (oscylując wokół 50 000 ‑ 55 000), ale odsetek odrzuconych wniosków wizowych znacznie spadł ‑ w 2010 r. wynosił on 11,4%, a w 2012 r. 6,5%. Całościowo dane stanowią potwierdzenie tego, że ryzyko migracji obywateli Mołdawii znacznie się zmniejszyło. W wyniku zmiany unijnych przepisów wizowych do rozporządzenia (WE) nr 539/2001 wprowadzony zostanie nowy mechanizm zawieszający zwolnienie z obowiązku wizowego. Celem tego mechanizmu jest zachowanie spójności procesu liberalizacji przepisów wizowych. Jest on środkiem ostatecznym, który ma gwarantować, że ruch bezwizowy nie będzie prowadził do nieprawidłowości ani nadużyć.

Komisja będzie nadal aktywnie monitorować ciągłe wdrażanie przez Republikę Mołdawii wszystkich kryteriów dotyczących czterech bloków zagadnień objętych planem działania w ramach istniejących struktur i dialogów partnerstwa i współpracy, a także, w razie potrzeby, poprzez doraźne mechanizmy monitorowania.

Podobnie jak w przypadku włączenia krajów Bałkanów Zachodnich do ruchu bezwizowego, nie ma powodu uzależniać zniesienia wiz dla obywateli Republiki Mołdawii od zawarcia umowy w sprawie zniesienia wiz z UE, biorąc pod uwagę fakt, że Republika Mołdawii już przewiduje zwolnienie wszystkich obywateli UE z obowiązku wizowego i że w przypadku wystąpienia nadużyć w ruchu bezwizowym będzie można skutecznie zastosować mechanizm zawieszający.

4.           Główne organizacje/eksperci, z którymi przeprowadzono konsultacje

Przeprowadzono konsultacje z państwami członkowskimi.

5.           Ocena skutków

Nie jest konieczna.

6.           Podstawa prawna

W świetle TFUE niniejszy wniosek stanowi rozwinięcie wspólnej polityki wizowej zgodnie z art. 77 ust. 2 lit. a) TFUE.

7.           Zasada proporcjonalności i pomocniczości

Rozporządzenie (WE) nr 539/2001 wymienia państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych (wykaz negatywny), oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (wykaz pozytywny).

Decyzja o zmianie tych wykazów poprzez przeniesienie z wykazu negatywnego do wykazu pozytywnego i vice versa leży w kompetencji Unii Europejskiej zgodnie z art. 77 ust. 2 lit. a) TFUE.

8.           Wybór instrumentów

Rozporządzenie (WE) 539/2001 musi być zmienione w drodze rozporządzenia.

9.           Wpływ na budżet

Wnioskowana zmiana nie ma wpływu finansowego na budżet Unii Europejskiej.

2013/0415 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Treść wykazów państw trzecich w załącznikach I i II do rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001[13] powinna pozostawać w zgodności z kryteriami określonymi w tym rozporządzeniu. Państwa trzecie, w których nastąpiła zmiana sytuacji w odniesieniu do tych kryteriów, powinny zostać przeniesione z jednego załącznika do drugiego.

(2)       Zgodnie ze wspólnym oświadczeniem przyjętym w dniu 7 maja 2009 r. podczas szczytu partnerstwa wschodniego w Pradze oraz w związku ze zrealizowaniem przez Republikę Mołdawii planu działania na rzecz liberalizacji obowiązku wizowego, Komisja jest zdania, że Republika Mołdawii spełnia wszystkie kryteria określone w tym planie działania.

(3)       W związku ze spełnieniem tych kryteriów Republika Mołdawii powinna zostać przeniesiona do załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 539/2001. Zniesienie wiz powinno dotyczyć posiadaczy paszportów biometrycznych wydanych przez Republikę Mołdawii zgodnie ze normami Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

(4)       W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[14], należące do obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy[15].

(5)       W odniesieniu do Szwajcarii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[16], należące do obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B i C decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE[17].

(6)       W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z Protokołem zawartym między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[18], które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE[19],

(7)       Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen[20]. Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zatem w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie jest nim związane, ani go nie stosuje.

(8)       Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym nie uczestniczy Irlandia, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen[21]. Irlandia nie uczestniczy zatem w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie jest nim związana, ani go nie stosuje.

(9)       W odniesieniu do Cypru niniejsze rozporządzenie jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r.

(10)     W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsze rozporządzenie jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(11)     W odniesieniu do Chorwacji niniejsze rozporządzenie jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 539/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1.           w części 1 załącznika I skreśla się odwołanie do Mołdawii;

2.           w części 1 załącznika II wprowadza się tekst w brzmieniu:

„Mołdawii, Republika*

______________

*        Zniesienie wiz będzie dotyczyć wyłącznie posiadaczy paszportów biometrycznych wydanych przez Republikę Mołdawii zgodnie z normami Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 81 z 21.3.2001, s. 1.

[2]               Dz.U. L 339 z 22.12.2010, s. 6.

[3]               COM(2012) 650 final.

[4]               COM(2012) 649 final.

[5]               SEC(2011) 1075 final.

[6]               SWD(2012) 12 final.

[7]               COM(2012) 348 final.

[8]               COM(2012) 443 final.

[9]               COM(2013) 459 final.

[10]             Jeszcze nie opublikowane, odniesienie zostanie dodane później.

[11]             (*) tekst piątego sprawozdania z postępów jest obecnie przedmiotem konsultacji między służbami, jeśli wnioski zawarte w sprawozdaniu zostaną zmienione, trzeba będzie odpowiednio dostosować tekst.

[12]             Przedstawione w niniejszej części dane pochodzą ze wszystkich krajów UE, z wyjątkiem Wielkiej Brytanii, Irlandii i Chorwacji, oraz ze Szwajcarii, Norwegii, Islandii i Liechtensteinu. Dane Eurostatu, z wyjątkiem danych dotyczących wniosków wizowych oraz odmów, które zostały zebrane przez DG HOME.

[13]             Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Dz.U. L 81 z 21.3.2001, s. 1).

[14]             Dz.U. L 176 z 10.07.1999, s. 36.

[15]             Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.

[16]             Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

[17]             Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.

[18]             Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.

[19]             Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19.

[20]             Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.

[21]             Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.