EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32013R0610
Regulation (EU) No 610/2013 of the European Parliament and of the Council of 26 June 2013 amending Regulation (EC) No 562/2006 of the European Parliament and of the Council establishing a Community Code on the rules governing the movement of persons across borders (Schengen Borders Code), the Convention implementing the Schengen Agreement, Council Regulations (EC) No 1683/95 and (EC) No 539/2001 and Regulations (EC) No 767/2008 and (EC) No 810/2009 of the European Parliament and of the Council
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), konwencję wykonawczą do układu z Schengen, rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 i (WE) nr 539/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 i (WE) nr 810/2009
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), konwencję wykonawczą do układu z Schengen, rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 i (WE) nr 539/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 i (WE) nr 810/2009
Dz.U. L 182 z 29.6.2013, p. 1–18
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(HR)
In force
29.6.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 182/1 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 610/2013
z dnia 26 czerwca 2013 r.
zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), konwencję wykonawczą do układu z Schengen, rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 i (WE) nr 539/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 i (WE) nr 810/2009
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Celem polityki Unii w dziedzinie granic zewnętrznych jest zintegrowane zarządzanie z myślą o zapewnieniu jednolitego i wysokiego poziomu kontroli oraz ochrony, będącego niezbędnym elementem swobodnego przepływu osób w Unii oraz podstawowym składnikiem przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Dlatego należy ustanowić wspólne zasady w odniesieniu do standardów i procedur w zakresie kontroli granic zewnętrznych, uwzględniając szczególne i nieproporcjonalne presje na granice zewnętrzne niektórych państw członkowskich. Ustalone zasady powinny podlegać zasadzie solidarności między państwami członkowskimi. |
(2) |
Swobodny przepływ osób w strefie Schengen stanowi jedno z największych osiągnięć integracji europejskiej. Swoboda przemieszczania się jest prawem podstawowym, którego warunki wykonywania zostały określone w Traktacie o Unii Europejskiej (TUE) i Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz w dyrektywie 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczenia się i pobytu na terytorium państw członkowskich (2). |
(3) |
Zniesienie kontroli na granicach wewnętrznych wymaga pełnego wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi w ich możliwości pełnego wprowadzenia w życie środków kompensujących pozwalających na zniesienie tych kontroli. |
(4) |
W dniu 13 października 2006 r. weszło w życie rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (3). |
(5) |
Po kilku latach praktycznego stosowania tego kodeksu pojawiła się potrzeba wprowadzenia szeregu zmian, na podstawie praktycznych doświadczeń państw członkowskich oraz Komisji w stosowaniu rozporządzenia (WE) nr 562/2006, wyników ocen Schengen oraz sprawozdań i wniosków przedłożonych przez państwa członkowskie, a także zmian w prawie pierwotnym i wtórnym Unii, jak również potrzeba doprecyzowania i dokładniejszego rozeznania ważnych kwestii technicznych. |
(6) |
Sprawozdanie Komisji z dnia 21 września 2009 r. w sprawie funkcjonowania przepisów dotyczących stemplowania dokumentów podróży obywateli państw trzecich zgodnie z art. 10 i 11 rozporządzenia (WE) nr 562/2006, jak również sprawozdanie Komisji z dnia 13 października 2010 r. w sprawie stosowania tytułu III (granice wewnętrzne) rozporządzenia (WE) nr 562/2006 zawierają konkretne sugestie w zakresie zmian technicznych w rozporządzeniu (WE) nr 562/2006. |
(7) |
Ostatnio przyjęte unijne akty ustawodawcze, w szczególności rozporządzenie (WE) nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) (4) oraz dyrektywa 2008/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (5), wymagają wprowadzenia pewnych zmian w rozporządzeniu (WE) nr 562/2006. |
(8) |
Analogicznie niektóre postanowienia Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (6) („konwencja wykonawcza do układu z Schengen”) należy zmienić w celu odzwierciedlenia zmian w rozporządzeniu (WE) nr 562/2006 i obecnym stanie prawnym. |
(9) |
W następstwie sprawy C-241/05 Nicolae Bot przeciwko Préfet du Val-de-Marne (7) istnieje potrzeba zmiany zasad obliczania dozwolonej długości pobytu krótkotrwałego w Unii. Jasne, proste i zharmonizowane zasady we wszystkich aktach prawnych dotyczących tej kwestii przyniosłyby pożytek zarówno podróżnym, jak i organom granicznym i wizowym. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 562/2006 oraz konwencję wykonawczą do układu z Schengen, rozporządzenie Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy (8) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (9), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (10) oraz rozporządzenie (WE) nr 810/2009. |
(10) |
Przyjęcie rozporządzenia (UE) nr 1168/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (11) (Frontex) („Agencja”) poprawia zintegrowane zarządzanie granicami zewnętrznymi i zapewnia dalsze uwydatnienie roli Agencji zgodnie z celem Unii aby stworzyć politykę zmierzającą do stopniowego wprowadzenia koncepcji zintegrowanego zarządzania granicami. |
(11) |
W celu dostosowania przepisów rozporządzenia (WE) nr 562/2006 do TFUE należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przyjmowania dodatkowych środków dotyczących ochrony, a także zmian w załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 562/2006. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
(12) |
Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wprowadzenie zmian technicznych w rozporządzeniu (WE) nr 562/2006 i konwencji wykonawczej do układu z Schengen, a także w rozporządzeniach (WE) nr 1683/95, (WE) nr 539/2001, (WE) 767/2008 i (WE) nr 810/2009, może zostać osiągnięty jedynie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(13) |
W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (12), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy (13). |
(14) |
W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (14), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art.1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (15). |
(15) |
W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (16), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (17). |
(16) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana, ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego. |
(17) |
Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (18). Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związane, ani go nie stosuje. |
(18) |
Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (19). Irlandia nie uczestniczy zatem w jego przyjęciu i nie jest nim związana, ani go nie stosuje, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 562/2006
W rozporządzeniu (WE) nr 562/2006 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w art. 3 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
3) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 3a Prawa podstawowe Stosując niniejsze rozporządzenie, państwa członkowskie w pełni przestrzegają odpowiednich przepisów prawa Unii, w tym Karty praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta praw podstawowych”), prawa międzynarodowego, w tym Konwencji dotyczącej statusu uchodźców sporządzonej w Genewie w dniu 28 lipca 1951 r. („konwencja genewska”), zobowiązań związanych z dostępem do ochrony międzynarodowej, w szczególności zasadą non-refoulement, oraz praw podstawowych. Zgodnie z zasadami ogólnymi prawa Unii decyzje na podstawie niniejszego rozporządzenia podejmuje się w sposób indywidualny.”; |
4) |
w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 można dopuścić wyjątki od obowiązku przekraczania granic zewnętrznych jedynie na przejściach granicznych i w ustalonych godzinach ich otwarcia:
|
5) |
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
6) |
w art. 6 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „1. Straż graniczna podczas wykonywania swoich obowiązków w pełni szanuje ludzką godność, w szczególności w przypadkach, gdy ma do czynienia z osobami wymagającymi szczególnego traktowania.”; |
7) |
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) |
w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) |
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
10) |
w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
|
11) |
w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:
|
12) |
art. 13 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Państwa członkowskie gromadzą statystyki dotyczące liczby osób, którym odmówiono wjazdu, przyczyn odmowy, obywatelstwa osób, którym odmówiono wjazdu, oraz rodzaju granicy (lądowa, powietrzna lub morska), na której odmówiono im wjazdu, oraz przekazują je corocznie Komisji (Eurostatowi) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej (24). |
13) |
w art. 15 ust. 1 akapit trzeci otrzymuje brzmienie: „Państwa członkowskie zapewniają, aby straż graniczną stanowili wyspecjalizowani i odpowiednio przeszkoleni specjaliści, uwzględniając wspólne podstawowe programy szkoleń dla funkcjonariuszy straży granicznej ustanowione i opracowane przez Europejską Agencję ds. Zarządzania Współpracą Operacyjną na Granicach Zewnętrznych ustanowioną na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2004. Programy szkoleń obejmują specjalne szkolenia służące ujawnieniu zdarzeń z udziałem osób wymagających szczególnego traktowania, takich jak małoletni bez opieki oraz ofiary handlu ludźmi i postępowania w takich sytuacjach. Państwa członkowskie, przy wsparciu Agencji, zachęcają funkcjonariuszy straży granicznej do nauki języków niezbędnych do wykonywania ich zadań.”; |
14) |
w art. 18 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Te szczegółowe zasady mogą zawierać odstępstwa od art. 4 i 5 oraz art. 7–13.”; |
15) |
w art. 19 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
16) |
w art. 21 lit. d) otrzymuje brzmienie:
|
17) |
art. 32 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 32 Zmiany w załącznikach Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 33, dotyczących zmian załączników III, IV i VIII.”; |
18) |
art. 33 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 33 Wykonywanie przekazanych uprawnień 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12 ust. 5 i w art. 32, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 19 lipca 2013 r. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12 ust. 5 i art. 32, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 ust. 5 i art. 32 wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”; |
19) |
w art. 34 wprowadza się następujące zmiany:
|
20) |
w art. 37 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach krajowych dotyczących art. 21 lit. c) i d), sankcjach, o których mowa w art. 4 ust. 3, oraz umowach dwustronnych dozwolonych na mocy niniejszego rozporządzenia. Informacje o kolejnych zmianach w tych przepisach zgłaszane są w ciągu pięciu dni roboczych.”; |
21) |
załączniki III, IV, VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 562/2006 zostają zmienione zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Zmiana konwencji wykonawczej do układu z Schengen
W konwencji wykonawczej do układu z Schengen wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 18 ust. 1 wyrażenie „trzy miesiące” zastępuje się wyrażeniem „90 dni”; |
2) |
w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
art. 22 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 22 Cudzoziemcy, którzy legalnie wjechali na terytorium jednej z Umawiających się Stron, mogą zostać zobowiązani do zgłoszenia się, zgodnie z warunkami ustanowionymi przez każdą z Umawiających się Stron, do właściwych władz Umawiającej się Strony, na której terytorium wjeżdżają. Tacy cudzoziemcy zgłaszają się przy wjeździe albo w ciągu trzech dni roboczych od dnia wjazdu, według uznania Umawiającej się Strony, na której terytorium wjeżdżają.”; |
5) |
skreśla się art. 136. |
Artykuł 3
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1683/95
Art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1683/95 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 5
Do celów niniejszego rozporządzenia termin „wiza” oznacza wizę określoną w art. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) (25).
Artykuł 4
Zmiany rozporządzenia (WE) nr 539/2001
W rozporządzeniu (WE) nr 539/2001 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Obywatele państw trzecich wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik II są zwolnieni z obowiązku określonego w ust. 1, gdy ich całkowity pobyt nie przekracza 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.”; |
2) |
art. 2 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 Do celów niniejszego rozporządzenia termin „wiza” oznacza wizę określoną w art. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) (26). |
Artykuł 5
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 767/2008
W art. 12 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 767/2008 ppkt (iv) otrzymuje brzmienie:
„(iv) |
w bieżącym 180-dniowym okresie przebywała już przez 90 dni na terytorium państw członkowskich na podstawie wizy jednolitej lub wizy o ograniczonej ważności terytorialnej;”. |
Artykuł 6
Zmiany rozporządzenia (WE) nr 810/2009
W rozporządzeniu (WE) nr 810/2009 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 ust. 1otrzymuje brzmienie: „1. Niniejsze rozporządzenie określa tryb i warunki wydawania wiz na tranzyt przez terytorium państw członkowskich lub planowane pobyty na terytorium państw członkowskich nieprzekraczające 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu”; |
2) |
w art. 2 pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
3) |
w art. 25 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:
|
4) |
w art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt (iv) otrzymuje brzmienie:
|
5) |
Załączniki VI, VII oraz XI do rozporządzenia (WE) nr 810/2009 zostają zmienione zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 7
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 19 lipca 2013 r.
Art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (i), art. 1 pkt 5 lit. b), art. 2 pkt 1 i 2, art. 2 pkt 3 lit. a), art. 3, 4, 5 i 6, załącznik I pkt 3 oraz załącznik II niniejszego rozporządzenia stosuje się od dnia 18 października 2013 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 czerwca 2013 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
M. SCHULZ
Przewodniczący
W imieniu Rady
A. SHATTER
Przewodniczący
(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2013 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 20 czerwca 2013 r.
(2) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77.
(3) Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1.
(4) Dz.U. L 243 z, 15.9.2009, s. 1.
(5) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98.
(6) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19.
(7) Zb. Orz. [2006], s. I-9627.
(8) Dz.U. L 164, 14.7.1995, s. 1.
(9) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, s. 1.
(10) Dz.U. L 218, 13.8.2008, s. 60.
(11) Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 1.
(12) Dz.U. L 176, 10.7.1999, s. 36.
(13) Dz.U. L 176, 10.7.1999, s. 31.
(14) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
(15) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.
(16) Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
(17) Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19.
(18) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(19) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
(20) Dz.U. L 157 z 15.6.2002, s. 1.
(21) Dz.U. L 164 z 14.7.1995, s. 1.”;
(22) Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.”;
(23) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98.”;
(24) Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 23.”;
(25) Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.”.
(26) Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.”.
ZAŁĄCZNIK I
W załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 562/2006 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku IV pkt 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
|
3) |
w załączniku V część B „Standardowego formularza odmowy wjazdu na granicy” lit. F) otrzymuje brzmienie:
|
4) |
w załączniku VI wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
w załączniku VII wprowadza się następujące zmiany:
|
6) |
w formularzu w załączniku VIII wprowadza się następujące zmiany:
|
ZAŁĄCZNIK II
W załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 810/2009 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku VI „Standardowy formularz do powiadomień o odmowie wydania wizy, o jej unieważnieniu lub cofnięciu oraz do uzasadnień” pkt 4 otrzymuje brzmienie:
|
2) |
w załączniku VII pkt 4 akapit czwarty otrzymuje brzmienie: „Jeżeli wydaje się wizę na okres dłuższy niż sześć miesięcy, czas pobytu wynosi 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.”; |
3) |
w załączniku XI, art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wydaje się jednolitą wizę wielokrotnego wjazdu upoważniającą do pobytu nieprzekraczającego 90 dni w okresie igrzysk olimpijskich lub paraolimpijskich.”. |