EUR-Lex Juurdepääs Euroopa Liidu õigusaktidele
See dokument on väljavõte EUR-Lexi veebisaidilt.
Dokument 62008CN0147
Case C-147/08: Reference for a preliminary ruling from the Arbeitsgericht Hamburg (Germany) lodged on 10 April 2008 — Jürgen Römer v Freie und Hansestadt Hamburg
Sprawa C-147/08: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeitsgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 10 kwietnia 2008 r. — Jürgen Römer przeciwko Freie und Hansestadt Hamburg
Sprawa C-147/08: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeitsgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 10 kwietnia 2008 r. — Jürgen Römer przeciwko Freie und Hansestadt Hamburg
Dz.U. C 171 z 5.7.2008, lk 15—16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
5.7.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 171/15 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeitsgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 10 kwietnia 2008 r. — Jürgen Römer przeciwko Freie und Hansestadt Hamburg
(Sprawa C-147/08)
(2008/C 171/26)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Arbeitsgericht Hamburg
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Jürgen Römer
Strona pozwana: Freie und Hansestadt Hamburg
Pytania prejudycjalne
1. |
Czy ustanowione przez 1. Ruhegeldgesetz Freien und Hansestadt Hamburg (zwana dalej „1. RGG”) dodatkowe świadczenia emerytalne dla byłych urzędników i pracowników, jak i pozostałych przy życiu członków ich rodzin stanowią, w rozumieniu art. 3 ust. 3 dyrektywy Rady 2000/78/WE ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, „płatności dokonane z systemów publicznych lub podobnych, włączając w to systemy zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej” z takim skutkiem (1), że cytowana dyrektywa (zwana dalej „dyrektywą”) nie znajduje zastosowania w zakresie uregulowanym w 1.RGG? |
1. |
W przypadku odpowiedzi przeczącej na poprzednie pytanie:
|
3. |
W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie 2.1. lub 2.2.: Czy § 10 ust. 6 1.RGG, zgodnie z którym świadczenia emerytalne pozostających w związku małżeńskim beneficjentów, niebędących w separacji obliczane są według przyjętej III/0 klasy podatkowej (korzystniejszej dla podatnika), podczas gdy świadczenia wszystkich pozostałych beneficjentów świadczeń według przyjętej I klasy podatkowej (niekorzystnej dla podatnika), w przypadku beneficjenta świadczeń pozostającego w związku partnerskim z osobą tej samej płci i niebędącego z tą osobą w separacji, narusza art. 1 w związku z art. 2 i art. 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy? |
4. |
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 lub 2.2. lub przeczącej na pytanie 3: Czy § 10 ust. 6 1.RGG z uwagi na regulację lub skutek prawny opisane w pytaniu 3 narusza art. 141 WE lub którejś z zasad ogólnych prawa wspólnotowego? |
5. |
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3 lub 4: Czy odnosi to taki skutek, że również dopóki § 10 ust. 6 1.RGG nie zostanie zmieniony w taki sposób, że uchyli zarzucane nierówne traktowanie, niebędący w separacji beneficjent świadczenia pozostający w związku partnerskim może żądać, przy ustalaniu wysokości świadczenia emerytalnego, takiego samego traktowania jak niebędący w separacji beneficjent świadczenia pozostający w związku małżeńskim? Jeśli tak, czy ma to zastosowanie — w przypadku stosowania dyrektywy i odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3 — także przed upływem terminu implementacji, zgodnie z art. 18 ust. 1 dyrektywy? |
6. |
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 5: Czy ma to zastosowanie, zgodnie z motywami uzasadnienia wyroku Trybunału w sprawie C-262/88 Barber, z zastrzeżeniem, że równe traktowanie przy wymiarze świadczeń emerytalnych stosuje się tylko w odniesieniu do tych części świadczeń emerytalnych, do których beneficjent świadczeń emerytalnych nabył prawo od dnia 17 maja 1990 r.? |
(1) Dz.U. L 303, str. 16.