EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CA0231
Case C-231/16: Judgment of the Court (Second Chamber) of 19 October 2017 (request for a preliminary ruling from the Landgericht Hamburg — Germany) — Merck KGaA v Merck & Co. Inc., Merck Sharp & Dohme Corp., MSD Sharp & Dohme GmbH (Reference for a preliminary ruling — Regulation (EC) No 207/2009 — EU trade mark — Article 109(1) — Civil actions on the basis of EU trade marks and national trade marks — Lis pendens — Meaning of ‘same cause of action’ — Use of the name ‘Merck’ on the internet in domain names and on social media platforms — One action based on a national trade mark followed by another based on an EU trade mark — Disclaimer of jurisdiction — Scope)
Sprawa C-231/16: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 19 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg – Niemcy) – Merck KGaA / Merck & Co. Inc., Merck Sharp & Dohme Corp, MSD Sharp & Dohme GmbH [Odesłanie prejudycjalne — Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 — Znak towarowy Unii Europejskiej — Artykuł 109 ust. 1 — Powództwa cywilne na podstawie unijnych znaków towarowych i krajowych znaków towarowych — Zawisłość sprawy — Pojęcie „tej samej podstawy” — Używanie określenia „Merck” w nazwach domen i na platformach mediów społecznościowych w Internecie — Powództwo oparte na unijnym znaku towarowym poprzedzone powództwem opartym na krajowym znaku towarowym — Uznanie przez sąd swej niewłaściwości — Zakres]
Sprawa C-231/16: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 19 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg – Niemcy) – Merck KGaA / Merck & Co. Inc., Merck Sharp & Dohme Corp, MSD Sharp & Dohme GmbH [Odesłanie prejudycjalne — Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 — Znak towarowy Unii Europejskiej — Artykuł 109 ust. 1 — Powództwa cywilne na podstawie unijnych znaków towarowych i krajowych znaków towarowych — Zawisłość sprawy — Pojęcie „tej samej podstawy” — Używanie określenia „Merck” w nazwach domen i na platformach mediów społecznościowych w Internecie — Powództwo oparte na unijnym znaku towarowym poprzedzone powództwem opartym na krajowym znaku towarowym — Uznanie przez sąd swej niewłaściwości — Zakres]
Dz.U. C 424 z 11.12.2017, p. 6–7
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
11.12.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 424/6 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 19 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg – Niemcy) – Merck KGaA / Merck & Co. Inc., Merck Sharp & Dohme Corp, MSD Sharp & Dohme GmbH
(Sprawa C-231/16) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Znak towarowy Unii Europejskiej - Artykuł 109 ust. 1 - Powództwa cywilne na podstawie unijnych znaków towarowych i krajowych znaków towarowych - Zawisłość sprawy - Pojęcie „tej samej podstawy” - Używanie określenia „Merck” w nazwach domen i na platformach mediów społecznościowych w Internecie - Powództwo oparte na unijnym znaku towarowym poprzedzone powództwem opartym na krajowym znaku towarowym - Uznanie przez sąd swej niewłaściwości - Zakres])
(2017/C 424/08)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Landgericht Hamburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Merck KGaA
Strona pozwana: Merck & Co. Inc., Merck Sharp & Dohme Corp, MSD Sharp & Dohme GmbH
Sentencja
1) |
Artykuł 109 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy dwa powództwa o stwierdzenie naruszenia, oparte, odpowiednio, na krajowym znaku towarowym i na unijnym znaku towarowym, zostały wytoczone między tymi samymi stronami przed sądami różnych państw członkowskich, ustanowiona w tym przepisie przesłanka dotycząca istnienia „tej samej podstawy” jest spełniona wyłącznie w zakresie, w jakim powództwa te dotyczą naruszenia podnoszonego w odniesieniu do identycznych – krajowego i unijnego – znaków towarowych na terytorium tych samych państw członkowskich. |
2) |
Artykuł 109 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy powództwa o stwierdzenie naruszenia – pierwsze oparte na krajowym znaku towarowym i dotyczące naruszenia podnoszonego w odniesieniu do terytorium jednego z państw członkowskich, a drugie oparte na unijnym znaku towarowym i dotyczące naruszenia podnoszonego w odniesieniu do całego terytorium Unii – zostały wytoczone między tymi samymi stronami przed sądami różnych państw członkowskich, sąd, przed którym wytoczono powództwo w drugiej kolejności, powinien uznać swoją niewłaściwość w zakresie dotyczącym rozpoznania części sporu mającej związek z terytorium państwa członkowskiego, którego dotyczy powództwo o stwierdzenie naruszenia wniesione przed sąd, przed którym najpierw wytoczono powództwo. |
3) |
Artykuł 109 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że ustanowiona w nim przesłanka dotycząca „tej samej podstawy” nie jest już spełniona, jeżeli w następstwie częściowego cofnięcia – pod warunkiem że zostało ono dokonane skutecznie – powództwa o stwierdzenie naruszenia opartego na unijnym znaku towarowym i mającego początkowo na celu zakazanie używania tego znaku na terytorium Unii, w przypadku gdy to cofnięcie dotyczy terytorium państwa członkowskiego objętego powództwem wniesionym przed sąd, przed którym najpierw wytoczono powództwo, opartym na krajowym znaku towarowym i mającym na celu zakazanie używania tego znaku na terytorium krajowym, rozpatrywane powództwa nie dotyczą już naruszenia podnoszonego w odniesieniu do identycznych – krajowego i unijnego – znaków towarowych na terytorium tych samych państw członkowskich. |
4) |
Artykuł 109 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku identyczności unijnego znaku towarowego z krajowym znakiem towarowym sąd, przed którym wytoczono powództwo w drugiej kolejności, powinien uznać swoją niewłaściwość na rzecz sądu, przed którym najpierw wytoczono powództwo, wyłącznie w takim zakresie, w jakim wspomniane znaki są ważne dla identycznych towarów lub usług. |