21.9.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/34

1)

Czy art. 9 dyrektywy pocztowej 97/67/WE (1) w brzmieniu zmienionym dyrektywami 2002/39/WE (2) i 2008/6/WE (3) należy interpretować w ten sposób, że doręczanie przesyłek pocztowych klientów umownych należy uznać za usługę, która wykracza poza zakres usług powszechnych w rozumieniu ust. 1 tego przepisu, czy też za usługę, która należy do zakresu usług powszechnych w rozumieniu ust. 2 tego przepisu, w sytuacji gdy przedsiębiorstwo pocztowe ustala warunki doręczenia ze swoim klientem i wystawia klientowi fakturę na ustaloną kwotę?

2)

Jeśli wskazane wyżej doręczanie przesyłek pocztowych klientów umownych stanowi usługę wykraczającą poza zakres usług powszechnych, to czy art. 9 ust. 1 i art. 2 pkt 14 [dyrektywy 97/67/WE] należy interpretować w ten sposób, że świadczenie tego rodzaju usług pocztowych w okolicznościach takich, jak w postępowaniu głównym, może być uzależnione od uzyskania koncesji indywidualnej w formie przewidzianej w ustawie pocztowej?

3)

Jeśli wskazane wyżej doręczanie przesyłek pocztowych klientów umownych stanowi usługę wykraczającą poza zakres usług powszechnych, to czy art. 9 ust. 1 [dyrektywy 97/67/WE] należy interpretować w ten sposób, że zezwolenie dotyczące tych usług może być uzależnione tylko od wymogów dotyczących zapewnienia, że spełnione będą wymagania podstawowe w rozumieniu art. 2 pkt. 19 dyrektywy pocztowej, oraz że zezwolenia dotyczące tych usług nie mogą nakładać wymagań w zakresie jakości, dostępności i świadczenia określonych usług w rozumieniu art. 9 ust. 2 dyrektywy?

4)

Jeśli zezwolenia dotyczące wskazanego wyżej doręczania przesyłek pocztowych klientów umownych mogą być uzależnione tylko od wymogów dotyczących zapewnienia, że spełnione będą wymagania podstawowe, to czy wymagania takie jak te, o których mowa w postępowaniu głównym, dotyczące warunków doręczenia w usłudze pocztowej, częstotliwości doręczania przesyłek, usług związanych ze zmianą adresu i przerwą w doręczaniu, oznaczania przesyłek i punktów przyjmowania, można uznać za odpowiadające wymaganiom podstawowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 i [dyrektywy 97/67/WE] za konieczne dla zapewnienia, że spełnione będą wymagania podstawowe w rozumieniu art. 9 ust. 1?