EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CA0266

Sprawa C-266/09: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 16 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het Bedrijfsleven — Niderlandy) — Stichting Natuur en Milieu, Vereniging Milieudefensie, Vereniging Goede Waar & Co. przeciwko College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden, dawniej College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen (Środowisko naturalne — Środki ochrony roślin — Dyrektywa 91/414/EWG — Publiczny dostęp do informacji — Dyrektywy 90/313/EWG i 2003/4/WE — Stosowanie w czasie — Pojęcie informacji o środowisku — Poufność informacji handlowych i przemysłowych)

Dz.U. C 55 z 19.2.2011, p. 8–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

19.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 55/8


Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 16 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het Bedrijfsleven — Niderlandy) — Stichting Natuur en Milieu, Vereniging Milieudefensie, Vereniging Goede Waar & Co. przeciwko College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden, dawniej College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen

(Sprawa C-266/09) (1)

(Środowisko naturalne - Środki ochrony roślin - Dyrektywa 91/414/EWG - Publiczny dostęp do informacji - Dyrektywy 90/313/EWG i 2003/4/WE - Stosowanie w czasie - Pojęcie informacji o środowisku - Poufność informacji handlowych i przemysłowych)

2011/C 55/13

Język postępowania: niderlandzki

Sąd krajowy

College van Beroep voor het Bedrijfsleven

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Stichting Natuur en Milieu, Vereniging Milieudefensie, Vereniging Goede Waar & Co.

Strona pozwana: College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden, dawniej College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen

przy udziale: Bayer CropScience BV, Nederlandse Stichting voor Fytofarmacie

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — College van Beroep voor het Bedrijfsleven (Niderlandy) — Wykładnia art. 14 dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230, s. 1) oraz art. 2 i 4 dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41, s. 26) — Informacja przekazana władzom krajowym w ramach postępowania w sprawie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin umożliwiająca ustalenie maksymalnej ilości pestycydu, jednego z jego składników lub produktów przetworzonych, jaka może być obecna w produktach spożywczych i napojach — Poufność i interes publiczny

Sentencja

1)

Pojęcie informacji o środowisku, o którym mowa w art. 2 dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę Rady 90/313/EWG, powinno być interpretowane w ten sposób, że obejmuje ono informacje przedłożone w ramach krajowego postępowania w sprawie wydania lub rozszerzenia zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin w odniesieniu do ustalenia maksymalnej ilości zawartości pestycydów, ich składnika lub produktów przetworzonych w artykułach spożywczych albo napojach.

2)

Z zastrzeżeniem, iż taka sytuacja jak ta w postępowaniu przed sądem krajowym nie zalicza się do sytuacji, które zostały wyliczone w art. 14 akapit drugi dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, przepisy tegoż art. 14 akapit pierwszy powinny być interpretowane w ten sposób, że mogą być one stosowane jedynie wtedy, gdy wskutek tego nie zostaną naruszone obowiązki wynikające z art. 4 ust. 2 dyrektywy 2003/4.

3)

Artykuł 4 dyrektywy 2003/4 powinien być interpretowany w ten sposób, że nakazane w nim porównanie interesu publicznego, któremu ma służyć ujawnienie informacji o środowisku, z interesem szczególnym dyktującym odmowę udostępnienia informacji powinno odbyć się w każdym konkretnym przypadku przedłożonym właściwym organom, nawet jeżeli prawodawca krajowy określi w przepisie o charakterze generalnym kryteria umożliwiające ułatwienie tej porównawczej oceny istniejących interesów.


(1)  Dz.U. C 267 z 7.11.2009.


Top