EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CA0428

Sprawa C-428/09: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État — Francja) — Union syndicale Solidaires Isère przeciwko Premier ministre, Ministère du travail, des relations sociales, de la famille, de la solidarité et de la ville, Ministère de la santé et des sports (Polityka społeczna — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Dyrektywa 2003/88/WE — Organizacja czasu pracy — Artykuły 1, 3 i 17 — Zakres stosowania — Okazjonalna i sezonowa praca osób zatrudnionych na podstawie umowy uczestnictwa w działalności wychowawczej — Ograniczenie czasu pracy takich pracowników w placówkach wakacyjnych i rekreacyjnych do 80 dni rocznie — Regulacja krajowa nieprzewidująca dla tych pracowników minimalnego dobowego okresu odpoczynku — Odstępstwa przewidziane w art. 17 — Przesłanki — Gwarancja równoważnego okresu wyrównawczego odpoczynku lub, w wyjątkowych przypadkach, właściwej ochrony)

Dz.U. C 346 z 18.12.2010, p. 20–20 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

18.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 346/20


Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État — Francja) — Union syndicale Solidaires Isère przeciwko Premier ministre, Ministère du travail, des relations sociales, de la famille, de la solidarité et de la ville, Ministère de la santé et des sports

(Sprawa C-428/09) (1)

(Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Dyrektywa 2003/88/WE - Organizacja czasu pracy - Artykuły 1, 3 i 17 - Zakres stosowania - Okazjonalna i sezonowa praca osób zatrudnionych na podstawie „umowy uczestnictwa w działalności wychowawczej” - Ograniczenie czasu pracy takich pracowników w placówkach wakacyjnych i rekreacyjnych do 80 dni rocznie - Regulacja krajowa nieprzewidująca dla tych pracowników minimalnego dobowego okresu odpoczynku - Odstępstwa przewidziane w art. 17 - Przesłanki - Gwarancja równoważnego okresu wyrównawczego odpoczynku lub, w wyjątkowych przypadkach, właściwej ochrony)

2010/C 346/32

Język postępowania: francuski

Sąd krajowy

Conseil d'État

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Union syndicale Solidaires Isère

Strony pozwane: Premier ministre, Ministère du travail, des relations sociales, de la famille, de la solidarité et de la ville, Ministère de la santé et des sports

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Conseil d'État (Francja) — Interpretacja art. 17 ust. 1, 2 i 3 lit. b) dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 299, s. 9) w związku z art. 1 ust. 1 owej dyrektywy — Okazjonalna i sezonowa działalność osób, które zawarły umowę uczestnictwa w działalności wychowawczej — Zgodność z dyrektywą regulacji krajowej ograniczającej czas pracy takich pracowników w ośrodkach wakacyjnych i rekreacyjnych do 80 dni rocznie, lecz niezapewniającej minimalnych okresów dobowego odpoczynku — Pojęcia „równoważne okresy wyrównawczego odpoczynku” i „właściwa ochrona przyznana zainteresowanym pracownikom”

Sentencja

1)

Osoby zatrudnione na podstawie umów, takich jak umowy uczestnictwa w działalności wychowawczej będące przedmiotem sprawy przed sądem krajowym, pracujące okazjonalnie i sezonowo w placówkach wakacyjnych i rekreacyjnych w wymiarze nie większym niż 80 dni roboczych rocznie, objęte są zakresem zastosowania dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy.

2)

Osoby zatrudnione na podstawie umów, takich jak umowy uczestnictwa w działalności wychowawczej będące przedmiotem sprawy przed sądem krajowym, pracujące okazjonalnie lub sezonowo w placówkach wakacyjnych i rekreacyjnych, objęte są zakresem odstępstwa, o którym mowa w art. 17 ust. 3 lit. b) i/lub c) dyrektywy 2003/88.

Regulacja krajowa ograniczająca wymiar pracy osób zatrudnionych na podstawie wymienionych umów do 80 dni roboczych rocznie nie spełnia określonych w art. 17 ust. 2 przywołanej dyrektywy warunków stosowania powyższego odstępstwa, zgodnie z którymi zainteresowanym pracownikom należy przyznać równoważne okresy wyrównawczego odpoczynku lub, w wyjątkowych przypadkach, w których z powodów obiektywnych nie jest możliwe przyznanie takich okresów odpoczynku — właściwą ochronę


(1)  Dz.U. C 24 z 30.1.2010.


Top