Αναίρεση που άσκησε στις 3 Ιουλίου 2015 η Γαλλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 16 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-402/12, Carl Schlyter κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-331/15 P)

(2015/C 311/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, D. Colas, F. Fize)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Carl Schlyter, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Φινλανδίας, Βασίλειο της Σουηδίας

Αιτήματα

Η Γαλλική Κυβέρνηση ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με το δικόγραφο το οποίο κατέθεσε την 3η Ιουλίου 2015, η Γαλλική Κυβέρνηση ζητεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυνάμει του άρθρου 56 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το τέταρτο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου στις 16 Απριλίου 2015, στην υπόθεση T-402/12, Carl Schlyter κατά Επιτροπής (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση).

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η Γαλλική Κυβέρνηση προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο.

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού, η Γαλλική Κυβέρνηση προσάπτει, ειδικότερα, στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλείονα νομικά σφάλματα σε σχέση τόσο με τον χαρακτηρισμό της διαδικασίας που προβλέπεται από την οδηγία 98/34/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών (στο εξής: οδηγία 98/34) όσο και με την εφαρμογή της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία των σκοπών των δραστηριοτήτων έρευνας, την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού (EΚ) 1049/2001 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (στο εξής: κανονισμός 1049/2001).

Με το πρώτο σκέλος του λόγου αναιρέσεως, η Γαλλική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν δέχθηκε ότι η διαδικασία η οποία προβλέπεται από την οδηγία 98/34 πρέπει να χαρακτηριστεί ως δραστηριότητα έρευνας κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001.

Επ’ αυτού, η Γαλλική Κυβέρνηση επισημαίνει, πρώτον, ότι ο ορισμός τον οποίο έδωσε το Γενικό Δικαστήριο, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, στην έννοια «έρευνα» δεν στηρίζεται σε κάποιον ορισμό που να προκύπτει από τον κανονισμό 1049/2001, από την οδηγία 98/34 ή από τη νομολογία.

Δεύτερον, ο ορισμός αυτός δεν είναι συνεπής με τη λύση την οποία προέκρινε το όγδοο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου με την απόφαση της 25ης Σεπτεμβρίου 2014, Spirlea κατά Επιτροπής, στην υπόθεση T-306/12. Συγκεκριμένα, στην απόφαση εκείνη, το Γενικό Δικαστήριο αναγνώρισε ότι η επονομαζόμενη διαδικασία «EU Pilot» μπορεί να χαρακτηριστεί ως δραστηριότητα έρευνας κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001. Κατά τη Γαλλική Κυβέρνηση όμως, ο σκοπός και ο τρόπος διεξαγωγής της επονομαζόμενης διαδικασίας «EU Pilot» εμφανίζουν σημαντικές ομοιότητες με τους αντίστοιχους της διαδικασίας που προβλέπεται από την οδηγία 98/34.

Τρίτον, ακόμη και αν το Δικαστήριο ενστερνιστεί τον ορισμό που δόθηκε με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στην έννοια «έρευνα», η Γαλλική Κυβέρνηση διατείνεται ότι η διαδικασία την οποία προβλέπει η οδηγία 98/34 ανταποκρίνεται, εν πάση περιπτώσει, και σε αυτόν τον ορισμό, λαμβανομένων υπόψη του σκοπού της και του τρόπου διεξαγωγής της.

Με το δεύτερο σκέλος του λόγου αναιρέσεως, η Γαλλική Κυβέρνηση υποστηρίζει, πρώτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, στο μέτρο που προέβαλε ως επικουρική αιτιολογία ότι, έστω και αν γίνει δεκτό ότι η εμπεριστατωμένη γνώμη την οποία εκδίδει η Επιτροπή εντάσσεται στο πλαίσιο μιας δραστηριότητας έρευνας κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001, η δημοσιοποίηση του σχετικού εγγράφου δεν θίγει κατ’ ανάγκην τον σκοπό της διαδικασίας που προβλέπεται από την οδηγία 98/34.

Η Γαλλική Κυβέρνηση υπογραμμίζει συναφώς ότι ο προσφεύγων πρωτοδίκως ουδέποτε προέβαλε, ούτε με το εισαγωγικό δικόγραφο, ούτε με το υπόμνημα απαντήσεως ούτε με τις παρατηρήσεις του επί των υπομνημάτων των παρεμβαινόντων, το επιχείρημα ότι, ακόμη και αν η διαδικασία που προβλέπεται από την οδηγία 98/34 συνιστούσε δραστηριότητα έρευνας, η δημοσιοποίηση του σχετικού εγγράφου δεν θα έθιγε τον σκοπό της συγκεκριμένης δραστηριότητας έρευνας.

Κατά συνέπεια, εφόσον ο λόγος ακυρώσεως στον οποίο στηρίχθηκε επικουρικώς το Γενικό Δικαστήριο δεν είχε προβληθεί από τον προσφεύγοντα πρωτοδίκως και αφορά την ουσιαστική νομιμότητα της αποφάσεως της Επιτροπής, η Γαλλική Κυβέρνηση προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε, με τις σκέψεις 84 έως 88 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, σε πλάνη περί το δίκαιο, στο μέτρο που εξέτασε τον συγκεκριμένο λόγο αυτεπαγγέλτως.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ότι ο σκοπός της διαδικασίας που προβλέπεται από την οδηγία 98/34 συνίσταται στην αποτροπή του ενδεχομένου να θεσπίσει ο εθνικός νομοθέτης, στην εσωτερική έννομη τάξη, έναν τεχνικό κανόνα ο οποίος θα παρακωλύει την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών ή την ελευθερία εγκαταστάσεως των φορέων παροχής υπηρεσιών στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (σκέψη 85 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

Η Γαλλική Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο προέβη, κατ’ αυτόν τον τρόπο, σε μια περιοριστική ερμηνεία του σκοπού τον οποίο εξυπηρετεί η διαδικασία που προβλέπεται από την οδηγία 98/34.

Πιο συγκεκριμένα, η Γαλλική Κυβέρνηση θεωρεί ότι, παράλληλα με τον σκοπό της εξασφαλίσεως της ομοιομορφίας των εθνικών κανόνων, η διαδικασία που προβλέπεται από την οδηγία 98/34 επιδιώκει και τον σκοπό της βελτιώσεως της ποιότητας του διαλόγου μεταξύ της Επιτροπής και του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

(1)  EE L 204, σ. 37.

(2)  ΕΕ L 145, σ. 43