EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014TN0306

Υπόθεση T-306/14: Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2014 — Polymer-Chemie κατά Επιτροπής

ΕΕ C 223 της 14.7.2014, p. 55–56 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

14.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/55


Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2014 — Polymer-Chemie κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-306/14)

2014/C 223/57

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polymer-Chemie GmbH (Sobernheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Greinacher, J. Martin και B. Scholtka, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει δυνάμει του άρθρου 263, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, περί κινήσεως της επίσημης διαδικασίας εξετάσεως έναντι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, σε σχέση με τη στήριξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και από φυσικό αέριο κατά τον Gesetz für den Vorrang erneuerbarer Energien (γερμανικός νόμος για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στο εξής: EEG) και σε σχέση με τη μειωμένη επιβάρυνση κατά τον νόμο EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας — απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2013 στην υπόθεση κρατικών ενισχύσεων SA.33995 (2013/C) (πρώην 2013/ΝΝ), που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 7ης Φεβρουαρίου 2014 (C 37, σ. 73), κατά το μέρος που η Επιτροπή χαρακτήρισε το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως κατά τα άρθρα 40 και 41 του EEG ως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 ΣΛΕΕ·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα δυνάμει του άρθρου 87, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή κακώς χαρακτήρισε ως ενισχύσεις το σύστημα επιβαρύνσεων για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς και το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως για τον περιορισμό της προβλεπόμενης με τον EEG επιβαρύνσεως και ότι, κατά συνέπεια, δεν έπρεπε να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξετάσεως.

Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα εκθέτει ότι η Επιτροπή, κατά την προσωρινή εκτίμηση του ζητήματος αν το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως συνιστά ενίσχυση, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, διότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως, ως ρύθμιση που εισάγει παρέκκλιση από τις διατάξεις σχετικά με την επιβάρυνση κατά τον EEG, δεν παρέχει πλεονέκτημα του οποίου δεν θα μπορούσαν να τύχουν οι μεγάλοι καταναλωτές ενέργειας υπό φυσιολογικές συνθήκες αγοράς.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα εκθέτει ότι δεν τίθεται ζήτημα χρήσεως κρατικών πόρων. Δεδομένου ότι τα έσοδα από την προβλεπόμενη με τον EEG επιβάρυνση δεν συνιστούν κρατικούς πόρους, η κατά παρέκκλιση ρύθμιση για τους μεγάλους καταναλωτές ενέργειας επίσης δεν μπορεί να έχει σχέση με κρατικούς πόρους.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το ειδικό καθεστώς αντισταθμίσεως δεν συνεπάγεται στρέβλωση του ανταγωνισμού. Αντιθέτως, δημιουργεί τις συνθήκες ανταγωνισμού οι οποίες θα υφίσταντο αν δεν ίσχυε η προβλεπόμενη με τον EEG επιβάρυνση.

2.

Δεύτερος λόγος: Παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, με την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, παραβίασε επίσης την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Οι γερμανικές ρυθμίσεις για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είχαν ήδη υποβληθεί σε ενδελεχή έλεγχο βάσει των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων. Κατόπιν του ελέγχου αυτού, η Επιτροπή το 2002 συνήγαγε ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις δεν συνεπάγονταν τη μεταφορά κρατικών πόρων. Δεδομένου ότι ο EEG 2012 δεν επέφερε συναφώς ουσιώδεις τροποποιήσεις σε σχέση με την προγενέστερη νομική κατάσταση, οι ενδιαφερόμενοι οικονομικοί φορείς δεν ήταν υποχρεωμένοι να θεωρούν πιθανή στο μέλλον τη διεξαγωγή νέας εξετάσεως, αλλά μπορούσαν ευλόγως να βασίζονται στο ότι θα εξακολουθεί να ισχύει η ίδια ρύθμιση.

3.

Τρίτος λόγος: Κατάχρηση εξουσίας

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή ενήργησε κατά κατάχρηση της εξουσίας που της παρέχουν τα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ. Η Επιτροπή, με την κίνηση της διαδικασίας εξετάσεως, επιδιώκει πρωτίστως τον σκοπό της καταρχήν εναρμονίσεως των μέτρων για την προώθηση της ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο βασικός αυτός σκοπός προκύπτει επίσης από τη νέα πρόταση κατευθυντηρίων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα του περιβάλλοντος και της ενέργειας, με την οποία η Επιτροπή καθορίζει για πρώτη φορά λεπτομερείς ρυθμίσεις για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πάντως, η Επιτροπή, προκειμένου να εναρμονίσει τα μέτρα αυτά, θα έπρεπε να εφαρμόσει τη σχετικώς προβλεπόμενη διαδικασία των άρθρων 116 και 117 ΣΛΕΕ για την προσέγγιση των νομοθετικών διατάξεων.


Top