EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013TN0620

Υπόθεση T-620/13: Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — Marchi Industriale SpA κατά ΕΟΧΠ

ΕΕ C 24 της 25.1.2014, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.1.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/36


Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2013 — Marchi Industriale SpA κατά ΕΟΧΠ

(Υπόθεση T-620/13)

2014/C 24/68

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marchi Industriale SpA (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Baldassarri και F. Donati, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ΕΟΧΠ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει και, επομένως, να κηρύξει ανίσχυρη την απόφαση αριθ. SME/2013/3747 του ΕΟΧΠ, έτσι ώστε να στερήσει από την απόφαση αυτή όλα τα έννομα αποτελέσματά της, περιλαμβανομένης και της ακυρώσεως των τιμολογίων που εκδόθηκαν για την είσπραξη των σημαντικότερων φόρων, καθώς και των οικονομικών κυρώσεων που της επιβλήθηκαν.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή ασκείται κατά της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων, ο οποίος έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί ως μικρή ή μεσαία επιχείρηση, κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων, καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής, καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (κανονισμός Reach) (ΕΕ L 396, σ. 1), και αρνήθηκε να της αναγνωρίσει τα σχετικά πλεονεκτήματα, προβλέποντας την καταβολή των οφειλόμενων φόρων και τελών.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλήρη έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον, παρά τις εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες παρατηρήσεις της προσφεύγουσας προς αμφισβήτηση των κριτηρίων που χρησιμοποιήθηκαν για να προσδιορισθεί το μέγεθος της επιχειρήσεως, ουδόλως έλαβε υπόψη το καθού τα προβληθέντα επιχειρήματα.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη κατά την εξέταση των στοιχείων που αφορούν την εταιρία Essemar SpA, η οποία ανήκει στην Marchi Industriale.

Η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι, αντιθέτως προς ό,τι ισχυρίσθηκε το καθού, η Esseco Group srl δεν έχει κανένα δεσμό, ούτε καν έμμεσο, με την προσφεύγουσα και, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως «συνεργαζόμενη επιχείρηση». Μολονότι η Esseco Group κατέχει το 50,0005% του εταιρικού κεφαλαίου της Essemar, το υπόλοιπο ποσοστό του κεφαλαίου της Essemar, δηλαδή ποσοστό 49,9995%, ανήκει αντιθέτως στην προσφεύγουσα. Εντούτοις, μολονότι η Esseco Group κατέχει την πλειοψηφία του κεφαλαίου της Essemar, δεν έχει, πάντως, την πλειοψηφία όσον αφορά το δικαίωμα ψήφου στην εταιρία αυτή. Ως εκ τούτου, δεν υφίσταται μεταξύ της Esseco Group και της προσφεύγουσας η ειδική σχέση που διαλαμβάνεται στον Τίτλο I, άρθρο 3, παράγραφος 2, του παραρτήματος της συστάσεως 2003/361 της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (ΕΕ L 124, σ.36).


Top