25.1.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/3

1)

Έχει το άρθρο 2 της οδηγίας 90/232/ΕΟΚ (1), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 4 της οδηγίας 2005/14/ΕΚ (2), την έννοια ότι τα μέρη ασφαλιστικής συμβάσεως δεν έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε συμφωνία για εδαφικό περιορισμό της ασφαλιστικής κάλυψης για τον ασφαλιζόμενο (να εφαρμόζουν διαφορετικό ασφάλιστρο αναλόγως του τόπου στον οποίο χρησιμοποιείται το όχημα — είτε στο συνολικό έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε μόνον στη Δημοκρατία της Λιθουανίας), αλλά, σε κάθε περίπτωση, χωρίς να περιορίζεται η ασφαλιστική κάλυψη των θυμάτων, δηλαδή να καθορίζουν τη χρήση του οχήματος εκτός της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, εντός άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως παράγοντα που αυξάνει τον ασφαλιστικό κίνδυνο, με συνέπεια να πρέπει να καταβάλλεται πρόσθετο ασφάλιστρο;

2)

Πρέπει η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και των οχημάτων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και η γενική αρχή ισότητας (απαγορεύσεως των διακρίσεων) που ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ερμηνευθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να συνιστά παραβίασή τους η προμνησθείσα συμφωνία των μερών ασφαλιστικής συμβάσεως, στο πλαίσιο της οποίας ο ασφαλιστικός κίνδυνος συνδέεται με την εδαφική χρήση του οχήματος;