EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0125

Υπόθεση T-125/11: Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2011 — Centre national de la recherche scientifique κατά Επιτροπής

ΕΕ C 145 της 14.5.2011, p. 31–31 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

14.5.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 145/31


Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2011 — Centre national de la recherche scientifique κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-125/11)

2011/C 145/51

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Centre national de la recherche scientifique (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: N. Lenoir, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της 17ης Δεκεμβρίου 2010, καθόσον αφορά τον συμψηφισμό της απαίτησης του CNRS έναντι της Κοινότητας, η οποία γεννήθηκε από τη σύμβαση PIEF, με την απαίτηση που η Επιτροπή θεωρεί ότι έχει η Κοινότητα έναντι του CNRS λόγω της σύμβασης ALLOSTEM,

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει έξι λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αφορά την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, και ιδίως του άρθρου 12, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2321/2002 (1), καθόσον η Επιτροπή παρέλειψε να ζητήσει από το προσφεύγον να διατυπώσει παρατηρήσεις επί του βασίμου της απόφασής της να συμψηφίσει την απαίτηση που ισχυρίζεται ότι έχει με την απαίτηση του προσφεύγοντος.

2)

Ο δεύτερος λόγος αφορά την παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης, καθόσον η Επιτροπή περιορίστηκε να παραπέμψει στις γενικές παρατηρήσεις που διατύπωσε στην έκθεση ελέγχου της 16ης Μαρτίου 2009, χωρίς να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν έλαβε υπόψη τα δικαιολογητικά που προσκόμισε το προσφεύγον για να αποδείξει την επιλεξιμότητα των δαπανών που είχε δηλώσει.

3)

Ο τρίτος λόγος αφορά τα πρόδηλα σφάλματα εκτίμησης, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι οι αποδοχές της T., ερευνήτριας στο CNRS, κατά το διάστημα από 1η Απριλίου 2006 μέχρι 31 Μαρτίου 2007 δεν ενέπιπταν στις επιλέξιμες δαπάνες, παρά τα δικαιολογητικά που προσκόμισε το προσφεύγον σχετικά με την επίμαχη σύμβαση, όπως ήταν τα φύλλα χρονοχρέωσης και τέσσερα επιστημονικά άρθρα.

4)

Ο τέταρτος λόγος αφορά τα νομικά σφάλματα που διέπραξε η Επιτροπή, καθόσον δεν απέδωσε καμία αποδεικτική δύναμη στα φύλλα χρονοχρέωσης της T. για το διάστημα από 1η Απριλίου 2006 μέχρι 31 Μαρτίου 2007 και δεν δέχτηκε την επιλεξιμότητα ούτε των αποδοχών της B., ερευνήτριας στο CNRS, κατά τη διάρκεια της άδειάς της μητρότητας ούτε τις εισφορές που κατέβαλλε το CNRS ως «πρόβλεψη για την απώλεια της θέσης εργασίας» στο ταμείο ασφάλισης ανεργίας για τους μη μόνιμους υπαλλήλους του.

5)

Ο πέμπτος λόγος αφορά την παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η Επιτροπή:

αντίθετα από ό,τι ανέφερε στην έκθεση ελέγχου και σε μια συνάντηση με το προσφεύγον, δεν απέδωσε καμία αποδεικτική δύναμη σε τέσσερις επιστημονικές δημοσιεύσεις,

έδωσε νέες ερμηνείες στα κριτήρια επιλεξιμότητας των δαπανών που αφορούν την άδεια μητρότητας,

κοινοποίησε την απόφασή της, παρά τις διαβεβαιώσεις που είχε δώσει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας φιλικού διακανονισμού της διαφοράς.

6)

Ο έκτος λόγος αφορά την παράβαση του άρθρου 73, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού (2), καθόσον η απαίτηση την οποία προβάλλει η Επιτροπή δεν είναι βεβαιωμένη.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2321/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τους κανόνες συμμετοχής επιχειρήσεων, κέντρων ερευνών και πανεπιστημίων και τους κανόνες διάδοσης των αποτελεσμάτων της έρευνας για την υλοποίηση του έκτου προγράμματος-πλαισίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2002-2006) (ΕΕ L 335, σ. 23).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).


Top