Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2011 — MSE Pharmazeutika κατά ΓΕΕΑ — Merck Sharp & Dohme (SINAMIT)

(Υπόθεση T-100/11)

2011/C 145/48

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MSE Pharmazeutika GmbH (Bad Homburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Büttner, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Merck Sharp & Dohme Corp. (New Jersey, ΗΠΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SINAMIT», για προϊόντα των κλάσεων 3, 5 και 32 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 951596

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το αυστριακό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ. 57446, για προϊόντα της κλάσεως 5· το λεκτικό σήμα «SINEMET», το οποίο καταχωρίστηκε στις χώρες της Μπενελούξ με αριθ. 320194, για προϊόντα της κλάσεως 5· το δανικό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ.VR197302373, για προϊόντα της κλάσεως 5· το φινλανδικό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ. 49091, για προϊόντα της κλάσεως 5· το ελληνικό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ.34959, για προϊόντα της κλάσεως 5· το ουγγρικό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ.116223, για προϊόντα της κλάσεως 5· το λεττονικό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ. M18257, για προϊόντα της κλάσεως 5· το λιθουανικό λεκτικό σήμα «SINEMET» το οποίο καταχωρίστηκε με αριθ. 12963, για προϊόντα της κλάσεως 5.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχθηκε την ανακοπή ως προς ορισμένα από τα επίμαχα προϊόντα

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού του Συμβουλίου No 207/2009, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως έκρινε ότι υπήρχε κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των επίμαχων σημάτων, θεωρώντας, αφενός, ότι υπάρχει μεγάλος βαθμός ομοιότητας των σημάτων και, αφετέρου, ότι υπάρχει πανομοιότυπο και ομοιότητα των προϊόντων που προσδιορίζονται από τα σήματα.