—

z art. 6 ust. 2 i 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (1), przez to, że a) nie podjęła odpowiednich działań w celu uniknięcia pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków oraz niepokojenia gatunków, dla których obszar został wyznaczony, oraz b) dopuściła ingerencje (bez przeprowadzenia odpowiedniej oceny oddziaływania na środowisko w rozumieniu art. 6 ust. 3), które mogą w istotny sposób oddziaływać na taki obszar, zarówno oddzielnie, jak i w połączeniu z innymi planami lub przedsięwzięciami, pomniejszając i niszcząc obszar gniazdowania występującego tam priorytetowego gatunku caretta caretta, niepokojąc ten gatunek i w końcu pomniejszając i niszcząc siedliska wydmowe 2110, 2220 i priorytetowe siedlisko 2250, oraz

—

z art. 12 ust. 1 lit. b) i d) tej dyrektywy, przez to, że nie podjęła wymaganych środków w celu ustanowienia i stosowania systemu ścisłej ochrony żółwia morskiego caretta caretta (gatunek priorytetowy) w zatoce Kyparissia, aby uniemożliwić jakiekolwiek niepokojenie tego gatunku podczas okresu rozrodu i każdą działalność, która mogłaby powodować pogorszenie stanu lub zniszczenie jego terenów rozrodu;

—

jakiegokolwiek umyślnego niepokojenia, w szczególności podczas okresów rozrodu, i

—

jakiegokolwiek pogorszenia stanu lub zniszczenia terenów rozrodu lub odpoczynku.

a)

nie uniknięto pogorszenia stanu siedlisk i istotnego niepokojenia na wyznaczonych obszarach. Tolerując szereg niekontrolowanych lub nieuregulowanych działań naruszających art. 6 ust. 2, Grecja faktycznie nie podjęła w konkretnym przypadku odpowiednich środków w celu uniknięcia takiego pogorszenia stanu siedlisk i niepokojenia gatunków;

b)

wspomniane działania zostały przeprowadzone bez uprzedniego dokonania wymaganej odpowiedniej oceny oddziaływania każdego indywidualnego przedsięwzięcia albo ich skumulowanych skutków, chociaż zgodnie z art. 6 ust. 3 wszystkie plany lub przedsięwzięcia, które nie są bezpośrednio związane lub konieczne do zagospodarowania terenu, ale które mogą na nie w istotny sposób oddziaływać, podlegają ocenie ich skutków dla danego terenu z punktu widzenia założeń jego ochrony.