8.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 184/111

A.

mając na uwadze, że wszystkie państwa członkowskie podpisały, lecz dotychczas jedynie siedem państw członkowskich ratyfikowało konwencję oraz protokół fakultatywny do niej;

B.

mając na uwadze, że konwencja szerzy i chroni prawa człowieka w odniesieniu do wszystkich osób niepełnosprawnych, w tym osób wymagających intensywniejszego wsparcia;

C.

mając na uwadze, że protokół fakultatywny przewiduje możliwość złożenia przez osoby niepełnosprawne/grupy osób niepełnosprawnych skarg w Komitecie w przypadku naruszenia przez strony konwencji jej postanowień w odniesieniu do gwarantowanych nią praw,

1.

pochwala zawarcie przez Wspólnotę konwencji i protokołu fakultatywnego;

2.

zwraca się do Komisji i Rady jako do przedstawicieli prawnych Wspólnoty o złożenie dokumentu ratyfikacyjnego we współpracy z Narodami Zjednoczonymi do dnia 3 grudnia 2009 r.;

3.

wzywa wszystkie państwa członkowskie do pilnej ratyfikacji pełnej Konwencji, do stosowania w praktyce jej postanowień oraz do utworzenia niezbędnej infrastruktury materialnej;

4.

wzywa państwa członkowskie do przystąpienia do protokołu fakultatywnego lub ratyfikowania go, celem udostępnienia osobom niepełnosprawnym, których prawa zostały naruszone, możliwości przeciwdziałania tym naruszeniom oraz w celu zapewnienia ich ochrony przed wszelkimi formami dyskryminacji;

5.

wzywa Komisję do określenia potencjalnego zakresu kompetencji Wspólnoty w odniesieniu do Konwencji; proponuje podkreślenie orientacyjnego charakteru wspólnotowych aktów wymienionych w deklaracjach (12); zwraca uwagę na znaczenie podkreślania w deklaracjach kompetencji Wspólnoty w zakresie wspierania praw i integracji osób niepełnosprawnych w dziedzinach współpracy rozwojowej i pomocy humanitarnej, opieki zdrowotnej i spraw konsumenckich;

6.

wzywa Komisję do wykorzystania art. 3 Traktatu WE jako podstawy prawnej służącej zdefiniowaniu zakresu kompetencji Wspólnoty w odniesieniu do Konwencji wymienionych w deklaracji Wspólnoty Europejskiej w sprawie zastosowania postanowień art. 44 ust. 1 Konwencji, określonych w załączniku 2 do projektu decyzji Rady; podkreśla najwyższą wagę uwydatnienia kwestii współpracy rozwojowej, zdrowia i spraw konsumenckich w stosowaniu postanowień deklaracji;

7.

wyraża poparcie dla państw członkowskich, które rozpoczęły proces progresywnego wdrażania Konwencji i jej protokołu fakultatywnego oraz wzywa pozostałe państwa członkowskie do uczynienia tego samego;

8.

wzywa Wspólnotę i państwa członkowskie do włączenia wszystkich przepisów konwencji do prawodawstwa oraz do przewidzenia środków i zasobów finansowych niezbędnych do ich stosowania w określonym terminie i przy zastosowaniu celów ilościowych; zachęca państwa członkowskie do wymiany informacji i najlepszych praktyk w sprawie wdrażania;

9.

wzywa państwa członkowskie do włączenia problematyki płci do decyzji w sprawie strategii politycznych i środków dotyczących niepełnosprawnych kobiet, mężczyzn, dziewcząt i chłopców oraz do ich wdrażania we wszystkich dziedzinach, w szczególności w odniesieniu do integracji w miejscu pracy, edukacji i przeciwdziałaniu dyskryminacji, a także do wprowadzenia przepisów prawnych chroniących prawa niepełnosprawnych kobiet i dziewcząt w przypadku wykorzystywania seksualnego oraz przemocy psychicznej i fizycznej w sferze publicznej i w domu oraz do wspierania terapii niepełnosprawnych kobiet i dziewcząt, które padły ofiarą takiej przemocy;

10.

wzywa państwa członkowskie i instytucje wspólnotowe do zagwarantowania obywatelom Unii oraz organizacjom osób niepełnosprawnych swobodnego dostępu do informacji na temat ich praw wynikających z Konwencji i jej protokołu fakultatywnego oraz do rozpowszechniania tych informacji; tym obywatelom i organizacjom w formie dostępnej dla tych obywateli;

11.

podkreśla wagę wyposażenia Komisji we wszelkie niezbędne zasoby finansowe i ludzkie pozwalające na zapewnienie jej pozycji kontaktowego punktu odniesienia związanego z pozostającymi w zakresie kompetencji Wspólnoty kwestiami z zakresu wdrażania Konwencji; wzywa do ustanowienia procedury umożliwiającej dokonanie właściwego przeglądu wszystkich obszarów polityki na szczeblu europejskim i krajowym, które mają wpływ na wdrażanie Konwencji; wzywa Komisję do regularnego przedkładania Parlamentowi i Radzie sprawozdań w sprawie postępów we wdrażaniu jej postanowień;

12.

wzywa państwa członkowskie do wyznaczenia w ramach rządów, zgodnie z ich własnymi systemami organizacji, jednego lub kilku punktów kontaktowych odpowiedzialnych za kwestie związane z krajowymi procesami wdrażania i monitorowania zastosowania Konwencji oraz do rozważenia możliwości ustanowienia lub powołania w ramach rządów mechanizmów koordynacyjnych mających na celu ułatwienie prowadzenia działań podejmowanych w różnych sektorach i na różnych szczeblach, w myśl postanowień art. 33 ust. 1 tejże Konwencji; wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na kwestię utworzenia niezależnego mechanizmu nadzoru w myśl postanowień art. 33 ust. 2 Konwencji oraz zgodnie z zasadą odnoszącą się do statusu instytucji krajowych – w ramach zasad paryskich – w postaci zatwierdzonej w rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ 48/134 z dnia 20 grudnia 1993 r.;

13.

wzywa Wspólnotę i państwa członkowskie do promowania dobrze skoordynowanego dialogu społecznego między zainteresowanymi stronami oraz do aktywnego zaangażowania stowarzyszeń osób niepełnosprawnych w proces monitorowania i wdrażania postanowień Konwencji, zgodnie z art. 4 i art. 33 ust. 2 Konwencji;

14.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.