32002D0630

Απόφαση του Συμβουλίου

της 22ας Ιουλίου 2002

για τη σύσταση προγράμματος πλαισίου σχετικά με την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις (AGIS)

(2002/630/ΔΕΥ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως το άρθρο 30 παράγραφος 1, το άρθρο 31 και το άρθρο 34 παράγραφος 2 στοιχείο γ),

την πρωτοβουλία της Επιτροπής(1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου(2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το άρθρο 29 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει ως στόχο της Ένωσης την παροχή στους πολίτες υψηλού επιπέδου προστασίας εντός ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, με την ανάπτυξη από κοινού δράσης μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις και με την πρόληψη και την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

(2) Τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Tάμπερε του Οκτωβρίου 1999 καλούν να ενταθεί η συνεργασία για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένης εκείνης στην οποία χρησιμοποιούνται νέες τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας, για τη δημιουργία ενός πραγματικού ευρωπαϊκού χώρου δικαιοσύνης. Η σημασία της συνεργασίας στον τομέα αυτό υπογραμμίσθηκε εκ νέου στο πρόγραμμα δράσης με τίτλο "Πρόληψη και έλεγχος του οργανωμένου εγκλήματος: Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αρχή της νέας χιλιετίας"(3).

(3) Το άρθρο 12 της απόφασης πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001, σχετικά με το καθεστώς των θυμάτων σε ποινικές διαδικασίες(4), ζητά τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών ώστε να διευκολυνθεί η αποτελεσματικότερη προστασία των συμφερόντων των θυμάτων στα πλαίσια ποινικών διαδικασιών.

(4) Θα πρέπει να διευρυνθεί η ευρωπαϊκή διάσταση των σχεδίων σε τρία κράτη μέλη ή σε δύο κράτη μέλη και μια αιτούσα χώρα ώστε να προαχθούν η δημιουργία εταιρικών σχέσεων και η ανταλλαγή πληροφοριών καθώς και ορθής εθνικής πρακτικής.

(5) Τα προγράμματα Grotius II - Ποινικό(5), Stop II(6), Oisin II(7), Hippokrates(8) και Falcone(9), τα οποία έχουν θεσπισθεί από το Συμβούλιο, έχουν συμβάλει στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ της αστυνομίας και της δικαιοσύνης των κρατών μελών και στη βελτίωση της αμοιβαίας κατανόησης των πολιτικών, δικαστικών, νομικών και διοικητικών συστημάτων τους.

(6) Μετά την έγκριση του σχεδίου δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση των ναρκωτικών (2000-2004) από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Φέιρα τον Ιούνιο του 2000, συμπεριελήφθησαν επίσης στο παρόν πρόγραμμα πλαίσιο δράσεις για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών.

(7) Η σύσταση ενός ενιαίου προγράμματος πλαισίου, το οποίο ζήτησαν ρητώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά την υιοθέτηση των προηγούμενων προγραμμάτων, θα προωθήσει περαιτέρω τη συνεργασία μέσω μιας συντονισμένης και πολυτομεακής προσέγγισης στην οποία συμμετέχουν διάφοροι υπεύθυνοι της πρόληψης και της καταπολέμησης της εγκληματικότητας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εν προκειμένω, είναι αναγκαίο να διατηρηθεί μια ισορροπημένη προσέγγιση μεταξύ των διαφόρων δράσεων που αποσκοπούν στη δημιουργία του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης.

(8) Είναι σκόπιμο να εξασφαλισθεί η συνέχεια των δράσεων που στηρίζει το πρόγραμμα πλαίσιο προβλέποντας το συντονισμό τους σε ένα ενιαίο πλαίσιο αναφοράς, το οποίο επιτρέπει τον εξορθολογισμό των διαδικασιών, τη βελτίωση της διαχείρισης και οικονομίες κλίμακας. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να αξιοποιηθούν πλήρως τα επιχειρησιακά οφέλη του προγράμματος πλαισίου, ιδίως για τις αρχές επιβολής του νόμου, και να ενθαρρυνθεί η συνεργασία μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου των κρατών μελών, καθώς και να αποκτήσουν οι αρχές αυτές βαθύτερη γνώση των μεθόδων εργασίας των ομολόγων τους σε άλλα κράτη μέλη και των περιορισμών από τους οποίους ενδεχομένως δεσμεύονται.

(9) Οι δαπάνες του προγράμματος πλαισίου θα πρέπει να είναι συμβατές με το ισχύον ανώτατο όριο της γραμμής 3 των δημοσιονομικών προοπτικών.

(10) Οι ετήσιες πιστώσεις του προγράμματος πλαισίου θα πρέπει να αποφασισθούν από την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του προϋπολογισμού.

(11) Το πρόγραμμα πλαίσιο πρέπει να είναι προσιτό στις αιτούσες χώρες και στους εταίρους και μετέχοντες στα σχέδια που χρηματοδοτούνται από το εν λόγω πρόγραμμα. Εφόσον ενδείκνυται, θα μπορούσε να εξετασθεί η συμμετοχή και άλλων κρατών στο πρόγραμμα αυτό.

(12) Τα αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης μέτρα θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με τις διαδικασίες που αυτή προβλέπει, με τη συνδρομή μιας επιτροπής.

(13) Για να αυξηθεί η προστιθέμενη αξία των εφαρμοζόμενων σχεδίων στο πλαίσιο της παρούσας απόφασης, είναι αναγκαίο να εξασφαλισθούν η συνοχή και η συμπληρωματικότητα μεταξύ των σχεδίων αυτών και άλλων μορφών κοινοτικής παρέμβασης.

(14) Θα πρέπει να εξασφαλισθεί η τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση του προγράμματος πλαισίου ούτως ώστε να μπορέσει να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των διεξαγόμενων σχεδίων υπό το πρίσμα των στόχων, και να μπορούν να αναπροσαρμόζονται οι προτεραιότητες, αν χρειασθεί.

(15) Στην παρούσα απόφαση συμπεριλαμβάνεται ένα ποσό δημοσιονομικής αναφοράς, κατά την έννοια του σημείου 34 της διοργανικής συμφωνίας, της 6ης Μαΐου 1999, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη βελτίωση της διαδικασίας του προϋπολογισμού(10), για ολόκληρη τη διάρκεια του προγράμματος πλαισίου, χωρίς εξ αυτού να θίγονται οι εξουσίες της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής, όπως ορίζονται από τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Άρθρο 1

Σύσταση του προγράμματος πλαισίου

1. Η παρούσα απόφαση συστήνει ένα πρόγραμμα-πλαίσιο σχετικά με την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις εντός ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, εφεξής αποκαλούμενο "πρόγραμμα".

2. Το πρόγραμμα συστήνεται για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2003 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007, και μπορεί να παραταθεί πέραν της τελευταίας αυτής ημερομηνίας.

Άρθρο 2

Στόχοι του προγράμματος

1. Το πρόγραμμα συμβάλλει στο γενικό στόχο να παρέσχει στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ένα υψηλό επίπεδο προστασίας σε ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Στο πλαίσιο αυτό στοχεύει, ιδίως, στα ακόλουθα:

α) να αναπτύσσει, να υλοποιεί και να αξιολογεί τις ευρωπαϊκές πολιτικές στον τομέα αυτό·

β) να προωθεί και να ενισχύει τη δικτύωση, την αμοιβαία συνεργασία για γενικά θέματα κοινού ενδιαφέροντος των κρατών μελών, την ανταλλαγή και τη διάδοση πληροφοριών, εμπειριών και ορθής πρακτικής, την τοπική και περιφερειακή συνεργασία, καθώς και τη βελτίωση και την προσαρμογή της κατάρτισης και της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας·

γ) να ενθαρρύνει την ενίσχυση της συνεργασίας των κρατών μελών με τις αιτούσες χώρες, πλην των τρίτων χωρών και τους ενδεδειγμένους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς.

2. Το πρόγραμμα στηρίζει σχέδια στους ακόλουθους τομείς, που συνδέονται με τον τίτλο VI της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση:

α) δικαστική συνεργασία σε γενικές και ποινικές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της κατάρτισης·

β) συνεργασία μεταξύ αρχών επιβολής του νόμου·

γ) συνεργασία μεταξύ αρχών επιβολής του νόμου, ή άλλων δημόσιων ή ιδιωτικών οργανισμών των κρατών μελών που συμμετέχουν στην πρόληψη και την καταπολέμηση της οργανωμένης και λοιπής εγκληματικότητας·

δ) συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για την επίτευξη αποτελεσματικής προστασίας των συμφερόντων των θυμάτων στα πλαίσια ποινικών διαδικασιών.

Άρθρο 3

Πρόσβαση στο πρόγραμμα

1. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτεί σχέδια μέγιστης διάρκειας δύο ετών, που υποβάλλονται από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς και οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματικών οργανώσεων, των μη κυβερνητικών οργανώσεων, των ενώσεων, των οργανώσεων που εκπροσωπούν επιχειρηματικά συμφέροντα και των ερευνητικών ιδρυμάτων βασικής και συνεχούς κατάρτισης. Τα σχέδια απευθύνονται στις ομάδες στόχους που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

2. Επιλέξιμα για συγχρηματοδότηση είναι τα σχέδια στα οποία μετέχουν εταίροι σε τρία τουλάχιστον κράτη μέλη ή σε δύο κράτη μέλη και μια αιτούσα χώρα και έχουν τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 2. Οι αιτούσες χώρες μπορούν να συμμετέχουν στα σχέδια για να εξοικειώνονται με το κεκτημένο στον τομέα αυτόν και να επικουρούνται στην προετοιμασία για την προσχώρηση. Άλλες τρίτες χώρες μπορούν επίσης να συμμετέχουν, όταν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς των σχεδίων.

3. Το πρόγραμμα απευθύνεται στις ακόλουθες ομάδες στόχους:

α) ασκούντες συναφή προς τη δικαιοσύνη επαγγέλματα: δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόρους, νομικούς υπαλλήλους υπουργείων, υπαλλήλους της ποινικής αστυνομίας, δικαστικούς επιμελητές, πραγματογνώμονες, διερμηνείς δικαστηρίων και άλλα συναφή προς τη δικαιοσύνη επαγγέλματα·

β) υπαλλήλους και αξιωματικούς των αρχών επιβολής του νόμου: κρατικούς οργανισμούς που είναι αρμόδιοι στα κράτη μέλη, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, για την πρόληψη, τη διαλεύκανση και την καταπολέμηση των αξιόποινων πράξεων·

γ) υπαλλήλους άλλων δημόσιων αρχών, εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων, επαγγελματικών οργανώσεων, ερευνητικών οργανισμών και του επιχειρηματικού κόσμου που συμμετέχουν στην καταπολέμηση και την πρόληψη της οργανωμένης ή λοιπής εγκληματικότητας·

δ) εκπροσώπους των υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την παροχή συνδρομής στα θύματα, συμπεριλαμβανομένων των δημοσίων υπηρεσιών που είναι αρμόδιες σε θέματα μετανάστευσης και των κοινωνικών υπηρεσιών.

4. Στο πλαίσιο των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2, το πρόγραμμα μπορεί επίσης να συγχρηματοδοτεί:

α) ειδικά σχέδια που υποβάλλονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 και παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις προτεραιότητες του προγράμματος ή τη συνεργασία με τις αιτούσες χώρες·

β) συμπληρωματικά μέτρα, όπως σεμινάρια, συσκέψεις εμπειρογνωμόνων ή άλλες ενέργειες για τη διάδοση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν στο πλαίσιο του προγράμματος.

5. Στο πλαίσιο των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 2, το πρόγραμμα μπορεί επίσης να παρέχει άμεση χρηματοδοτική στήριξη σε δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στα ετήσια προγράμματα δραστηριοτήτων μη κυβερνητικών οργανώσεων που ανταποκρίνονται στα ακόλουθα κριτήρια:

α) πρέπει να είναι οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα·

β) πρέπει να έχουν συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία ενός εκ των κρατών μελών·

γ) πρέπει να ασκούν δραστηριότητες με ευρωπαϊκή διάσταση οι οποίες αφορούν, κατά γενικό κανόνα, τα μισά τουλάχιστον κράτη μέλη·

δ) μεταξύ των στόχων των δραστηριοτήτων τους πρέπει να συγκαταλέγονται ένας ή περισσότεροι από τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 2.

Άρθρο 4

Δράσεις του προγράμματος

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τις ακόλουθες μορφές σχεδίων:

α) κατάρτιση·

β) εφαρμογή και δρομολόγηση προγραμμάτων ανταλλαγών και ευρέσεως εργασίας·

γ) μελέτες και έρευνες·

δ) διάδοση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν στο πλαίσιο του προγράμματος·

ε) ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου των κρατών μελών, των δικαστικών αρχών ή άλλων δημόσιων ή ιδιωτικών οργανισμών των κρατών μελών που συμμετέχουν στην πρόληψη και στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας, επί παραδείγματι παρέχοντας συνδρομή για τη δημιουργία δικτύων·

στ) διαλέξεις και σεμινάρια.

Άρθρο 5

Χρηματοδότηση του προγράμματος

1. Το δημοσιονομικό ποσό αναφοράς για την εφαρμογή του προγράμματος, για την περίοδο 2003 έως 2007, ανέρχεται σε 65 εκατομμύρια ευρώ.

Οι ετήσιες πιστώσεις εγκρίνονται από την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή εντός των ορίων των δημοσιονομικών προοπτικών.

2. Η συγχρηματοδότηση σχεδίου από το πρόγραμμα αποκλείει κάθε άλλη χρηματοδότηση μέσω άλλου προγράμματος που χρηματοδοτείται από τον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3. Τις αποφάσεις χρηματοδότησης ακολουθούν συμβάσεις χρηματοδότησης μεταξύ της Επιτροπής και των διοργανωτών. Οι αποφάσεις χρηματοδότησης και οι εξ αυτών απορρέουσες συμβάσεις υπόκεινται στο δημοσιονομικό έλεγχο της Επιτροπής και τους ελέγχους του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

4. Το ποσοστό χρηματοδοτικής στήριξης από τον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπερβαίνει το 70 % του συνολικού κόστους του σχεδίου.

5. Ωστόσο, τα ειδικά σχέδια και τα συμπληρωματικά μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 4 και οι δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 5 μπορούν να χρηματοδοτούνται κατά 100 %, έως ενός ανωτάτου ορίου του 10 % του συνολικού χρηματοδοτικού πακέτου που διατίθεται ετησίως για το πρόγραμμα σε ειδικά σχέδια δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 4 στοιχείο α) και 5 % για συμπληρωματικά μέτρα δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 4 στοιχείο β).

Άρθρο 6

Εφαρμογή του προγράμματος

1. Η Επιτροπή είναι υπόλογη για τη διαχείριση και την εφαρμογή του προγράμματος, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη.

2. Η Επιτροπή διαχειρίζεται το πρόγραμμα σύμφωνα με το δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3. Για την εφαρμογή του προγράμματος, η Επιτροπή:

α) εκπονεί ετήσιο πρόγραμμα εργασίας που περιλαμβάνει ειδικούς στόχους, θεματικές προτεραιότητες και, αν χρειάζεται, πίνακα ειδικών σχεδίων και συμπληρωματικών μέτρων· το πρόγραμμα εξισορροπείται μεταξύ των τομέων που ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 ενώ τουλάχιστον το 15 % της ετήσιας χρηματοδότησης αφιερώνεται σε έκαστο από τους τομείς που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ) της εν λόγω παραγράφου·

β) αξιολογεί και επιλέγει τα υποβαλλόμενα σχέδια και εξασφαλίζει τη διαχείρισή τους.

4. Η εξέταση των σχεδίων που υποβάλλονται πραγματοποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία της συμβουλευτικής επιτροπής που ορίζεται στο άρθρο 8. Η εξέταση του ετήσιου προγράμματος εργασίας, των ειδικών σχεδίων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 4 και των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 5, καθώς και των συμπληρωματικών μέτρων, πραγματοποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία της διαχειριστικής επιτροπής που ορίζεται στο άρθρο 9.

5. Η Επιτροπή αξιολογεί και επιλέγει τα σχέδια που υποβάλλουν οι διοργανωτές, υπό τον όρο ότι είναι συμβατά με τις σχετικές πολιτικές, και με βάση τα ακόλουθα κριτήρια:

α) συμμόρφωση με τους στόχους του προγράμματος·

β) ευρωπαϊκή διάσταση του σχεδίου και πεδίο για τη συμμετοχή των αιτουσών χωρών·

γ) συμβατότητα με τις εργασίες που έχουν αναληφθεί ή προβλέπονται στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πολιτική της, όσον αφορά τη δικαστική συνεργασία εν γένει και τη συνεργασία επί ποινικών υποθέσεων·

δ) έκταση της συμπληρωματικότητας του σχεδίου με άλλα προηγούμενα, τρέχοντα ή μελλοντικά σχέδια συνεργασίας·

ε) ικανότητα του διοργανωτή να εφαρμόσει το σχέδιο·

στ) η ίδια η ποιότητα του σχεδίου από πλευράς σύλληψης, διοργάνωσης, παρουσίασης και προσδοκώμενων αποτελεσμάτων·

ζ) ποσό της επιχορήγησης που ζητείται για το πρόγραμμα και αντιστοιχία με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα·

η) αντίκτυπος των προσδοκώμενων αποτελεσμάτων στους στόχους του προγράμματος.

Άρθρο 7

Επιτροπή

1. Η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή που αποτελείται από αντιπροσώπους των κρατών μελών και προεδρεύεται από τον αντιπρόσωπο της Επιτροπής, η οποία εφεξής καλείται "επιτροπή".

2. Η επιτροπή θεσπίζει τον κανονισμό της διαδικασίας της μετά από πρόταση του προέδρου της, βάσει του προτύπου κανονισμού διαδικασίας που έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3. Η Επιτροπή μπορεί να προσκαλεί αντιπροσώπους των αιτουσών χωρών στις ενημερωτικές συνεδριάσεις που διεξάγονται μετά τις συνεδριάσεις της επιτροπής.

Άρθρο 8

Διαδικασία συμβουλευτικής επιτροπής

1. Οσάκις γίνεται αναφορά στο παρόν άρθρο, ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της επί του σχεδίου, εντός προθεσμίας που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με το επείγον του εκάστοτε θέματος, προβαίνοντας, ενδεχομένως, σε ψηφοφορία.

2. Η γνώμη της επιτροπής καταγράφεται στα πρακτικά· κάθε κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει να καταγραφεί η θέση του στα πρακτικά.

3. Η Επιτροπή λαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο υπόψη της τη γνώμη που διατύπωσε η επιτροπή και την ενημερώνει για τον τρόπο με τον οποίο ελήφθη υπόψη η γνώμη της.

Άρθρο 9

Διαδικασία διαχειριστικής επιτροπής

1. Οσάκις γίνεται αναφορά στο παρόν άρθρο, ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της επί του σχεδίου, εντός προθεσμίας που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με το επείγον του εκάστοτε θέματος. Η γνώμη εκδίδεται με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 205 παράγραφος 2 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σε περίπτωση αποφάσεων τις οποίες καλείται να λάβει το Συμβούλιο μετά από πρόταση της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο. Ο πρόεδρος δεν συμμετέχει στην ψηφοφορία.

2. Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα τα οποία εφαρμόζονται αμέσως. Εάν, ωστόσο, τα μέτρα αυτά δεν συμφωνούν με τη γνώμη της επιτροπής, η Επιτροπή τα ανακοινώνει αμέσως στο Συμβούλιο. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή μπορεί να αναβάλει την εφαρμογή των μέτρων που αποφάσισε, για περίοδο τριών μηνών από την ημερομηνία αυτής της ανακοίνωσης.

3. Το Συμβούλιο μπορεί, με ειδική πλειοψηφία, να λάβει διαφορετική απόφαση εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 10

Συνοχή και συμπληρωματικότητα

Η Επιτροπή εξασφαλίζει, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, τη συνοχή και συμπληρωματικότητα των σχεδίων με άλλες κοινοτικές πολιτικές.

Άρθρο 11

Παρακολούθηση και αξιολόγηση

Η Επιτροπή εξασφαλίζει τη συστηματική παρακολούθηση του προγράμματος. Ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με εγκριθέν πρόγραμμα εργασίας και σχετικά με τον κατάλογο των συγχρηματοδοτούμενων σχεδίων και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο:

α) ετήσια έκθεση σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος. Η πρώτη έκθεση υποβάλλεται μέχρι τις 30 Ιουνίου 2004·

β) ενδιάμεση αξιολόγηση της εφαρμογής του προγράμματος, μέχρι τις 30 Ιουνίου 2005·

γ) μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2006, ανακοίνωση για τη συνέχιση του προγράμματος, ενδεχομένως συνοδευόμενη από κατάλληλη πρόταση·

δ) μέχρι τις 30 Ιουνίου 2008, τελική αξιολόγηση για όλο το πρόγραμμα.

Άρθρο 12

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει από την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα.

Βρυξέλλες, 22 Ιουλίου 2002.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. S. Møller

(1) ΕΕ C 51 Ε της 26.2.2002, σ. 345.

(2) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 9 Απριλίου 2002 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ C 124 της 3.5.2000, σ. 1.

(4) ΕΕ L 82 της 22.3.2001, σ. 1.

(5) ΕΕ L 186 της 7.7.2001, σ. 1 (Grotius II - Ποινικό).

(6) ΕΕ L 186 της 7.7.2001, σ. 7 (Stop II).

(7) ΕΕ L 186 της 7.7.2001, σ. 4 (Oisin II).

(8) ΕΕ L 186 της 7.7.2001, σ. 11.

(9) ΕΕ L 99 της 31.3.1998, σ. 8.

(10) ΕΕ C 172 της 18.6.1999, σ. 1.