52018AR3596

Language
- My EUR-Lex
- Sign in
- Register
- My recent searches (0)

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - 52018AR3596 - EN

Document 52018AR3596

Help

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών με θέμα «Διασυνοριακός μηχανισμός»

COR 2018/03596

ΕΕ C 86 της 7.3.2019, p. 165–172 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

HTML

PDF

Official Journal

7.3.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 86/165

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών με θέμα «Διασυνοριακός μηχανισμός»

(2019/C 86/10)

Εισηγητής:

Bouke ARENDS (NL/PES), μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου του Emmen

Έγγραφο αναφοράς:

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση μηχανισμού αντιμετώπισης νομικών και διοικητικών εμποδίων σε διασυνοριακό πλαίσιο

COM(2018) 373 final

I. ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΕΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Τροπολογία 1

Αιτιολογική σκέψη 12

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕτΠ

Τα νομικά εμπόδια τα βιώνουν κυρίως πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στα χερσαία σύνορα, επειδή οι πολίτες διασχίζουν τα σύνορα σε ημερήσια ή εβδομαδιαία βάση. Για να επικεντρωθεί το αποτέλεσμα του παρόντος κανονισμού στις περιοχές που βρίσκονται πλησιέστερα στα σύνορα και παρουσιάζουν τον υψηλότερο βαθμό ολοκλήρωσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ γειτονικών κρατών μελών, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται στις διασυνοριακές περιοχές υπό την έννοια του εδάφους που καλύπτεται από γειτονικές χερσαίες παραμεθόριες περιοχές δύο ή περισσότερων κρατών μελών σε περιφέρειες επιπέδου NUTS 3 (1). Αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν τον μηχανισμό και στα θαλάσσια και τα εξωτερικά σύνορα με χώρες διαφορετικές από τις χώρες της ΕΖΕΣ.

Για να επικεντρωθεί το αποτέλεσμα του παρόντος κανονισμού στις περιοχές που βρίσκονται πλησιέστερα στα σύνορα και παρουσιάζουν τον υψηλότερο βαθμό ολοκλήρωσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ γειτονικών κρατών μελών, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται στις γειτονικές χερσαίες και θαλάσσιες παραμεθόριες περιοχές δύο ή περισσότερων κρατών μελών σε περιφέρειες επιπέδου NUTS 2 και NUTS 3 (1). Αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν τον μηχανισμό και στα θαλάσσια και τα εξωτερικά σύνορα με χώρες διαφορετικές από τις χώρες της ΕΖΕΣ.

Αιτιολογία

Είναι απαραίτητο να επεκταθεί η εφαρμογή του κανονισμού και στα θαλάσσια σύνορα και να προστεθούν επίσης οι περιφέρειες NUTS 2 για να καταστεί η αξιολόγηση του επιπέδου των περιφερειών NUTS καταλληλότερη για τον προσδιορισμό του μηχανισμού εξάλειψης των διασυνοριακών νομικών ή διοικητικών εμποδίων.

Τροπολογία 2

Άρθρο 3 Ορισμοί

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕτΠ

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1.	«διασυνοριακή περιοχή»: το έδαφος που καλύπτεται από γειτονικές χερσαίες παραμεθόριες περιοχές δύο ή περισσότερων κρατών μελών σε περιφέρειες επιπέδου NUTS 3·

1.	«διασυνοριακή περιοχή»: το έδαφος που καλύπτεται από γειτονικές χερσαίες παραμεθόριες περιοχές ή διασυνοριακές περιοχές σε θαλάσσια σύνορα δύο ή περισσότερων κρατών μελών ή μεταξύ ενός ή περισσότερων κρατών μελών και μίας ή περισσότερων τρίτων χωρών, σε περιφέρειες επιπέδου NUTS 3 και NUTS 2 ·

2.	«κοινό έργο»: κάθε υποδομή που έχει αντίκτυπο σε συγκεκριμένη διασυνοριακή περιοχή ή κάθε υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος που παρέχεται σε συγκεκριμένη διασυνοριακή περιοχή·

2.	«κοινό έργο»: κάθε υποδομή που έχει αντίκτυπο σε συγκεκριμένη διασυνοριακή περιοχή ή κάθε υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος που παρέχεται σε συγκεκριμένη διασυνοριακή περιοχή, ανεξαρτήτως εάν ο αντίκτυπος αυτός γίνεται αισθητός στη μία ή και στις δύο πλευρές των συνόρων·

3.	«νομική διάταξη»: κάθε νομική ή διοικητική διάταξη, κανόνας ή διοικητική πρακτική που εφαρμόζεται σε κοινό έργο, ανεξάρτητα από το αν έχει εκδοθεί ή εφαρμόζεται από νομοθετικό ή εκτελεστικό όργανο·

3.	«νομική διάταξη»: κάθε νομική ή διοικητική διάταξη, κανόνας ή διοικητική πρακτική που εφαρμόζεται σε κοινό έργο, ανεξάρτητα από το αν έχει εκδοθεί ή εφαρμόζεται από νομοθετικό ή εκτελεστικό όργανο·

4.	«νομικό εμπόδιο»: κάθε νομική διάταξη σχετική με τον προγραμματισμό, την ανάπτυξη, τη στελέχωση, τη χρηματοδότηση ή τη λειτουργία ενός κοινού έργου η οποία παρεμποδίζει τις εγγενείς δυνατότητες μιας παραμεθόριας περιοχής, όταν έχει επίδραση σε διασυνοριακό επίπεδο·

4.	«νομικό εμπόδιο»: κάθε νομική διάταξη σχετική με τον προγραμματισμό, την ανάπτυξη, τη στελέχωση, τη χρηματοδότηση ή τη λειτουργία ενός κοινού έργου η οποία παρεμποδίζει τις εγγενείς δυνατότητες μιας παραμεθόριας περιοχής, όταν έχει επίδραση σε διασυνοριακό επίπεδο·

5.	«αιτών»: ο παράγοντας που προσδιορίζει το νομικό εμπόδιο και ενεργοποιεί τον μηχανισμό υποβάλλοντας έγγραφο πρωτοβουλίας·

5.	«αιτών»: ο παράγοντας που προσδιορίζει το νομικό εμπόδιο και ενεργοποιεί τον μηχανισμό υποβάλλοντας έγγραφο πρωτοβουλίας·

6.	«έγγραφο πρωτοβουλίας»: το έγγραφο που εκπονείται από έναν ή περισσότερους αιτούντες για την ενεργοποίηση του μηχανισμού·

6.	«έγγραφο πρωτοβουλίας»: το έγγραφο που εκπονείται από έναν ή περισσότερους αιτούντες για την ενεργοποίηση του μηχανισμού·

«δεσμευόμενο κράτος μέλος»: το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου θα εφαρμοστούν μία ή περισσότερες νομικές διατάξεις μεταβιβάζοντος κράτους μέλους στο πλαίσιο συγκεκριμένης ευρωπαϊκής διασυνοριακής Δέσμευσης («Δέσμευση») ή ευρωπαϊκής διασυνοριακής Δήλωσης («Δήλωση») ή στο οποίο, αν δεν υπάρχει κατάλληλη νομική διάταξη, θα εφαρμοστεί ad hoc νομική λύση·

«δεσμευόμενο κράτος μέλος»: το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου θα εφαρμοστούν μία ή περισσότερες νομικές διατάξεις μεταβιβάζοντος κράτους μέλους στο πλαίσιο συγκεκριμένης ευρωπαϊκής διασυνοριακής Δέσμευσης («Δέσμευση«) ή ευρωπαϊκής διασυνοριακής Δήλωσης («Δήλωση«) ή στο οποίο, αν δεν υπάρχει κατάλληλη νομική διάταξη, θα εφαρμοστεί ad hoc νομική λύση·

8.	«μεταβιβάζον κράτος μέλος»: το κράτος μέλος του οποίου οι νομικές διατάξεις θα εφαρμοστούν στο δεσμευόμενο κράτος μέλος βάσει συγκεκριμένης Δέσμευσης ή Δήλωσης·

8.	«μεταβιβάζον κράτος μέλος»: το κράτος μέλος του οποίου οι νομικές διατάξεις θα εφαρμοστούν στο δεσμευόμενο κράτος μέλος βάσει συγκεκριμένης Δέσμευσης ή Δήλωσης·

«αρμόδια αρχή δέσμευσης»: η αρχή του δεσμευόμενου κράτους μέλους που είναι αρμόδια είτε να αποδεχθεί την εφαρμογή των νομικών διατάξεων του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους στο έδαφός του βάσει συγκεκριμένης Δέσμευσης είτε, σε περίπτωση Δήλωσης, να δεσμευτεί για τη δρομολόγηση της νομοθετικής διαδικασίας που απαιτείται για την παρέκκλιση από τις εθνικές νομικές του διατάξεις·

10.	«αρμόδια αρχή μεταβίβασης»: η αρχή του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους η οποία είναι αρμόδια για τη θέσπιση των νομικών διατάξεων που θα εφαρμοστούν στο δεσμευόμενο κράτος μέλος και για την εφαρμογή τους στο έδαφός του ή και για τα δύο·

10.	«αρμόδια αρχή μεταβίβασης»: η αρχή του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους η οποία είναι αρμόδια για τη θέσπιση των νομικών διατάξεων που θα εφαρμοστούν στο δεσμευόμενο κράτος μέλος και για την εφαρμογή τους στο έδαφός του ή και για τα δύο·

11.	«περιοχή εφαρμογής»: η περιοχή του δεσμευόμενου κράτους μέλους στην οποία θα εφαρμοστεί η νομική διάταξη του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους ή η ad hoc νομική λύση.

11.	«περιοχή εφαρμογής»: η περιοχή του δεσμευόμενου κράτους μέλους στην οποία θα εφαρμοστεί η νομική διάταξη του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους ή η ad hoc νομική λύση.

Αιτιολογία

Προσθήκη των θαλάσσιων συνόρων σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού, προκειμένου να διευκρινιστεί το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής.

Η φράση «Κοινό σχέδιο» υπονοεί ένα σχέδιο που υλοποιείται στο έδαφος των περιφερειών NUTS 3, αλλά ένα κοινό σχέδιο θα μπορούσε επίσης να αναπτυχθεί στο έδαφος μιας περιφέρειας ή δήμου μόνο.

Τροπολογία 3

Άρθρο 4 — Επιλογές των κρατών μελών για την αντιμετώπιση των νομικών εμποδίων

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή	Τροπολογία της ΕτΠ
1. Κάθε κράτος μέλος επιλέγει είτε τον Μηχανισμό είτε υπάρχοντες τρόπους αντιμετώπισης των νομικών εμποδίων που παρακωλύουν την υλοποίηση ενός κοινού έργου σε διασυνοριακές περιοχές σε συγκεκριμένα σύνορα με ένα ή περισσότερα γειτονικά κράτη μέλη.	1. Η αρμόδια αρχή του κάθε κράτους μέλους επιλέγει είτε τον Μηχανισμό είτε υπάρχοντες τρόπους αντιμετώπισης των νομικών εμποδίων που παρακωλύουν την υλοποίηση ενός κοινού έργου σε διασυνοριακές περιοχές σε συγκεκριμένα σύνορα με ένα ή περισσότερα γειτονικά κράτη μέλη.
2. Ένα κράτος μέλος μπορεί επίσης να αποφασίσει, όσον αφορά συγκεκριμένα σύνορα με ένα ή περισσότερα γειτονικά κράτη μέλη, να προσχωρήσει σε υπάρχοντα αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης εμποδίων ο οποίος έχει θεσπιστεί επίσημα ή ανεπίσημα από ένα ή περισσότερα γειτονικά κράτη μέλη	2. Η αρμόδια αρχή ενός κράτους μέλους μπορεί επίσης να αποφασίσει, όσον αφορά την υλοποίηση ενός κοινού έργου σε παραμεθόριες περιφέρειες στα σύνορα με ένα ή περισσότερα γειτονικά κράτη μέλη, να προσχωρήσει σε υπάρχοντα αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης εμποδίων ο οποίος έχει θεσπιστεί επίσημα ή ανεπίσημα από ένα ή περισσότερα γειτονικά κράτη μέλη
3. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν τον μηχανισμό σε διασυνοριακές περιοχές στα θαλάσσια σύνορα ή σε διασυνοριακές περιοχές μεταξύ ενός ή περισσότερων κρατών μελών και μιας ή περισσότερων τρίτων χωρών ή μιας ή περισσότερων υπερπόντιων χωρών και εδαφών.	3. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν τον Μηχανισμό σε διασυνοριακές περιοχές με εσωτερικά ή εξωτερικά θαλάσσια σύνορα. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν τον Μηχανισμό σε διασυνοριακές περιοχές μεταξύ ενός ή περισσότερων κρατών μελών για την υλοποίηση ενός κοινού έργου με τη συμμετοχή μιας ή περισσότερων τρίτων χωρών ή μιας ή περισσότερων υπερπόντιων χωρών και εδαφών.
4. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε απόφαση που λαμβάνουν βάσει του παρόντος άρθρου.	4. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε απόφαση που λαμβάνουν βάσει του παρόντος άρθρου.

Αιτιολογία

Το άρθρο 4 φαίνεται να είναι διατυπωμένο με διφορούμενο τρόπο σε πολλές γλώσσες. Το νομικό κείμενο θα μπορούσε να ερμηνευθεί, σε ορισμένες γλωσσικές εκδοχές, κατά τρόπο ως να εννοεί ότι ένα κράτος μέλος χρειάζεται ένα άλλο κράτος μέλος για να εφαρμόσει τον συνοριακό μηχανισμό με μια τρίτη χώρα. Αν και η αγγλική έκδοση είναι η βάση, θα ήταν καλύτερο να έχουμε ένα κείμενο που να καθιστά σαφές σε όλες τις γλώσσες ότι ένα κράτος μέλος της ΕΕ μπορεί να εφαρμόσει τον συνοριακό Μηχανισμό κατ’ ιδίαν με μια γειτονική τρίτη χώρα για τους σκοπούς ενός κοινού έργου, χωρίς τη συμμετοχή δεύτερου κράτους μέλους της ΕΕ.

Πρέπει να προβλέπεται ότι οι περιφέρειες με νομοθετικές αρμοδιότητες έχουν τη δυνατότητα θέσπισης και εφαρμογής του Μηχανισμού, χωρίς να εξαρτώνται από τη βούληση του κράτους, όταν υπάρχουν νομικά εμπόδια που επηρεάζουν ζητήματα υπαγόμενα στη νομοθετική αρμοδιότητα του περιφερειακού επιπέδου.

Επειδή πρόκειται για τη χρήση του μηχανισμού, πρέπει να αναφέρονται ρητά τα εξωτερικά και εσωτερικά θαλάσσια σύνορα.

Τροπολογία 4

Άρθρο 5 — Διασυνοριακά σημεία συντονισμού

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕτΠ

1. Αν κράτος μέλος επιλέξει τον Μηχανισμό, ορίζει ένα ή περισσότερα διασυνοριακά σημεία συντονισμού με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

1. Αν η αρμόδια αρχή ενός κράτους μέλους επιλέξει τον Μηχανισμό, ορίζει ένα ή περισσότερα διασυνοριακά σημεία συντονισμού με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

α)	ορίζει, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο ή και στα δύο επίπεδα, ένα διασυνοριακό σημείο συντονισμού ως χωριστό φορέα·

α)	ορίζει, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο ή και στα δύο επίπεδα, ένα διασυνοριακό σημείο συντονισμού ως χωριστό φορέα·

β)	θεσπίζει ένα διασυνοριακό σημείο συντονισμού εντός υφιστάμενης αρχής ή οργανισμού σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο·

β)	θεσπίζει ένα διασυνοριακό σημείο συντονισμού εντός υφιστάμενης αρχής ή οργανισμού σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο·

γ)	αναθέτει σε κατάλληλη αρχή ή οργανισμό τα πρόσθετα καθήκοντα του εθνικού ή περιφερειακού διασυνοριακού σημείου συντονισμού.

γ)	αναθέτει σε κατάλληλη αρχή ή οργανισμό τα πρόσθετα καθήκοντα του εθνικού ή περιφερειακού διασυνοριακού σημείου συντονισμού.

2. Το δεσμευόμενο και το μεταβιβάζον κράτος μέλος ορίζουν επίσης:

2. Οι αρμόδιες αρχές του δεσμευόμενου και του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους ορίζουν επίσης

α)	αν το διασυνοριακό σημείο συντονισμού ή αρμόδια αρχή δέσμευσης/μεταβίβασης είναι ο φορέας που μπορεί να συνάψει και να υπογράψει Δέσμευση και να αποφασίσει ότι θα υπάρξει παρέκκλιση από την εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της εν λόγω Δέσμευσης· ή

α)	αν το διασυνοριακό σημείο συντονισμού ή αρμόδια αρχή δέσμευσης/μεταβίβασης είναι ο φορέας που μπορεί να συνάψει και να υπογράψει Δέσμευση και να αποφασίσει ότι θα υπάρξει παρέκκλιση από την εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της εν λόγω Δέσμευσης· ή

β)

αν το διασυνοριακό σημείο συντονισμού ή αρμόδια αρχή δέσμευσης/μεταβίβασης είναι ο φορέας που μπορεί να υπογράψει Δήλωση και να δηλώσει σ’ αυτήν επίσημα ότι η αρμόδια αρχή δέσμευσης θα πράξει τα δέοντα όσον αφορά τις νομοθετικές ή άλλες πράξεις που πρέπει να εκδοθούν από τα αρμόδια νομοθετικά όργανα αυτού του κράτους μέλους μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία.

β)

3. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τα οριζόμενα διασυνοριακά σημεία συντονισμού έως την ημερομηνία έναρξης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Αιτιολογία

Πρέπει να προβλέπεται ότι οι περιφέρειες με νομοθετικές αρμοδιότητες έχουν τη δυνατότητα θέσπισης και εφαρμογής του μηχανισμού, και, συνεπώς, ότι οι ίδιες οι περιφέρειες θα είναι εκείνες που θα ορίζουν τα διασυνοριακά σημεία συντονισμού σε περιφερειακό επίπεδο.

Τροπολογία 5

Άρθρο 7 — Συντονιστικός ρόλος της Επιτροπής

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕτΠ

1. Η Επιτροπή ασκεί τα ακόλουθα συντονιστικά καθήκοντα:

α)	έρχεται σε επαφή με τα διασυνοριακά σημεία συντονισμού·

α)	έρχεται σε επαφή με τα διασυνοριακά σημεία συντονισμού·

β)	δημοσιεύει και τηρεί επικαιροποιημένο κατάλογο όλων των εθνικών και περιφερειακών σημείων συντονισμού·

β)	δημοσιεύει και τηρεί επικαιροποιημένο κατάλογο όλων των εθνικών και περιφερειακών σημείων συντονισμού·

γ)	δημιουργεί και διατηρεί βάση δεδομένων για όλες τις Δεσμεύσεις και Δηλώσεις.

γ)	δημιουργεί και διατηρεί βάση δεδομένων για όλες τις Δεσμεύσεις και Δηλώσεις.

δ)	αναπτύσσει μια επικοινωνιακή στρατηγική προκειμένου: i) να υποστηρίξει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, ii) να παράσχει πρακτικές λεπτομέρειες σχετικά με το θεματικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού, και iii) να αποσαφηνίσει τη διαδικασία για την ανάληψη δέσμευσης ή την υποβολή δήλωσης.

2. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική πράξη για τη λειτουργία της βάσης δεδομένων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) και για τα έντυπα που πρέπει να χρησιμοποιούνται όταν τα διασυνοριακά σημεία συντονισμού υποβάλλουν πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή και τη χρήση του Μηχανισμού. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2.

Αιτιολογία

Η εφαρμογή του κανονισμού πρέπει να συνοδεύεται από μια σαφή και πρακτική ενημερωτική εκστρατεία για να διευκολυνθεί η εφαρμογή εκ μέρους των ενδιαφερομένων.

Τροπολογία 6

Άρθρο 25 — Υποβολή εκθέσεων

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή	Τροπολογία της ΕτΠ
Άρθρο 25	Άρθρο 25
Υποβολή εκθέσεων	Αξιολόγηση
Έως την ηη μμ εεεε [την 1η του μήνα που ακολουθεί την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού + πέντε έτη· να συμπληρωθεί από την Υπηρεσία Εκδόσεων] η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή των Περιφερειών έκθεση αξιολόγησης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού με βάση δείκτες σχετικούς με την αποτελεσματικότητα, την αποδοτικότητα, τη συνάφεια, την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και τις δυνατότητες απλούστευσής του.	1. Έως την ηη μμ εεεε [την 1η του μήνα που ακολουθεί την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού + πέντε έτη· να συμπληρωθεί από την Υπηρεσία Εκδόσεων] η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή των Περιφερειών έκθεση αξιολόγησης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού με βάση δείκτες σχετικούς με την αποτελεσματικότητα, την αποδοτικότητα, τη συνάφεια, την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και τις δυνατότητες απλούστευσής του. Η έκθεση εξετάζει ειδικότερα το γεωγραφικό και θεματικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού.
	2. Η έκθεση συντάσσεται μετά από δημόσια διαβούλευση με τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών και των περιφερειακών αρχών.

Αιτιολογία

Η Επιτροπή επέλεξε τη NUTS 3 ως γεωγραφική περιοχή για την εφαρμογή του κανονισμού. Η αποτελεσματικότητα του κανονισμού μπορεί να αυξηθεί με τη διεύρυνση του γεωγραφικού του πεδίου. Η έκθεση θα πρέπει να προσφέρει περισσότερη σαφήνεια εδώ.

Όσον αφορά τη θεματική εφαρμογή, η Επιτροπή επέλεξε την πρότασή της για υποδομές και υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος. Η έκθεση πρέπει να αξιολογεί κατά πόσον πρέπει να καλύπτονται από τον κανονισμό περισσότεροι τομείς πολιτικής.

II. ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Γενικές παρατηρήσεις

εκτιμά τις τρέχουσες προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να σημειώσει πρόοδο προς την καλύτερη αξιοποίηση του δυναμικού των παραμεθόριων περιοχών και να συμβάλει στη μεγέθυνση και τη βιώσιμη ανάπτυξη·

σημειώνει ότι, προς το παρόν, δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή νομική διάταξη για την αντιμετώπιση των νομικών και διοικητικών εμποδίων κατά μήκος των συνόρων, αλλά μόνο μερικοί περιφερειακοί μηχανισμοί όπως η Μπενελούξ και το Σκανδιναβικό Συμβούλιο· ως εκ τούτου, υποστηρίζει την πρόταση κανονισμού, δεδομένου ότι θεσπίζει ένα σαφές, συμπληρωματικό νομικό μέσο για όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά σύνορα, ώστε να αντιμετωπιστούν τα εμπόδια σε ολόκληρη την ΕΕ με τη χρήση της ίδιας διαδικασίας·

ευχαριστεί την Επιτροπή για τη συνεκτίμηση των συστάσεων που διατυπώθηκαν στις προηγούμενες γνωμοδοτήσεις της ΕτΠ σχετικά με τα εμπόδια στα σύνορα, ιδίως στη γνωμοδότηση για την ανακοίνωση με τίτλο «Ενίσχυση της ανάπτυξης και της συνοχής στις παραμεθόριες περιοχές της ΕΕ»·

επισημαίνει ότι η ΕΕ διαθέτει 40 εσωτερικές χερσαίες συνοριακές περιοχές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 40 % της επικράτειάς της και το 30 % του πληθυσμού της, και τονίζει ότι πρέπει να αρθούν τα νομικά και διοικητικά εμπόδια και να βελτιωθούν οι χερσαίες συνδέσεις, τόσο οι οδικές όσο και οι σιδηροδρομικές, ώστε να ενισχυθεί η συνεργασία στις παραμεθόριες περιοχές της ΕΕ και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να προωθηθεί η περιφερειακή ανάπτυξη·

τονίζει ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν επί του παρόντος σε σημαντικούς τομείς εθνικής πολιτικής παρεμποδίζουν την πλήρη αξιοποίηση των ελευθεριών της ενιαίας αγοράς· αν απομακρυνόταν μόνο το 20 % των υφιστάμενων εμποδίων, αυτό θα οδηγούσε σε αύξηση κατά 2 % του ΑΕΠ και δημιουργία περισσότερων από ένα εκατομμύριο θέσεων εργασίας·

θεωρεί απαραίτητο να συμπεριληφθούν στον κανονισμό τα θαλάσσια σύνορα προκειμένου να καταστεί σαφές ότι το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής δεν περιορίζεται μόνο στα χερσαία σύνορα·

τονίζει την ανάγκη εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στις περιφέρειες NUTS 2, ώστε να καταστεί το επίπεδο των περιφερειών NUTS καταλληλότερο για τον προσδιορισμό του μηχανισμού για την εξάλειψη των διασυνοριακών νομικών και διοικητικών εμποδίων.

επισημαίνει ότι πολλές είναι επίσης οι περιοχές με εξωτερικά χερσαία ή θαλάσσια σύνορα, στις οποίες ο διασυνοριακός μηχανισμός μπορεί να συμβάλει στη διευθέτηση των προκλήσεων που καλούνται να αντιμετωπίσουν·

θεωρεί ότι το μέσο έχει μεγάλη σημασία για την ώθηση της συνεργασίας εγγύτητας στις παραμεθόριες περιοχές, την κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη των περιοχών αυτών, την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και τη δημόσια στήριξη της ΕΕ. Αυτές είναι οι περιφέρειες που απεικονίζουν καλύτερα το ευρωπαϊκό όραμα και τις κοινές αξίες της Ευρώπης. Ο διασυνοριακός μηχανισμός μπορεί να το ενισχύσει αυτό.

Πρωτοβουλία από τη βάση προς την κορυφή και με εθελούσιο χαρακτήρα

10.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το ότι ο μηχανισμός παρέχει στους παραμεθόριες περιοχές τη δυνατότητα να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να δρομολογήσουν διάλογο και διαδικασία αντιμετώπισης των νομικών και διοικητικών προβλημάτων που εντοπίζονται σε θέματα όπως η κατασκευή διασυνοριακών υποδομών, η εφαρμογή νομικών πλαισίων την παροχή υπηρεσιών και η λειτουργία υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης·

11.

εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η πρόταση, ως νομικό μέσο που στηρίζεται σε μια ανοδική προσέγγιση, μπορεί να υποστηρίξει αποτελεσματικά τα σχέδια διασυνοριακής συνεργασίας, επιτρέποντας στις αποκεντρωμένες αρχές να εφαρμόζουν τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους στην επικράτεια άλλου γειτονικού κράτους μέλους σε προκαθορισμένο τομέα και για ένα συγκεκριμένο σχέδιο·

12.

συμφωνεί με την Επιτροπή ότι υπάρχουν ήδη διάφοροι αποτελεσματικοί μηχανισμοί, όπως το Σκανδιναβικό Συμβούλιο και η Μπενελούξ, και θεωρεί ότι ο διασυνοριακός μηχανισμός αποτελεί κατάλληλο συμπλήρωμα των υφιστάμενων μηχανισμών και των λύσεων που υιοθετούν τα κράτη μέλη κατ’ ιδίαν και μεταξύ τους. Η ΕτΠ ζητεί να γνωστοποιηθούν περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με τους τρόπους εφαρμογής του διασυνοριακού μηχανισμού παράλληλα με τους υφιστάμενους μηχανισμούς.

13.

αναγνωρίζει την προστιθέμενη αξία της εθελούσιας εφαρμογής του μέσου σε ένα συγκεκριμένο έργο, η οποία καθιστά δυνατή την επιλογή του καταλληλότερου μέσου: είτε του μηχανισμού της ΕΕ είτε άλλου υφιστάμενου διμερούς μέσου για την άρση των νομικών εμποδίων που παρεμποδίζουν την υλοποίηση ενός κοινού σχεδίου σε διασυνοριακές καταστάσεις.

14.

ζητά από την Επιτροπή οι περιφέρειες με νομοθετικές αρμοδιότητες να έχουν τη δυνατότητα να θεσπίζουν και να εφαρμόζουν τον Μηχανισμό, ώστε να επωφελούνται μεταφοράς νομικών ρυθμίσεων εκ μέρους άλλου κράτους μέλους, όταν πρόκειται για νομικά εμπόδια που επηρεάζουν ζητήματα υπαγόμενα στη νομοθετική αρμοδιότητα του περιφερειακού επιπέδου. Επίσης, ζητά σε κάθε περίπτωση οι περιφέρειες να είναι εκείνες που θα ορίζουν τα διασυνοριακά σημεία συντονισμού σε περιφερειακό επίπεδο·

15.

ενθαρρύνει ταυτόχρονα τη χρήση εναρμονισμένων κανόνων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία νέων ενωσιακών χρηματοδοτικών μηχανισμών υπέρ της συνεργασίας σε διασυνοριακές περιοχές·

Πεδίο εφαρμογής

16.

αναγνωρίζει την ανάγκη περιορισμού των τομέων στους οποίους θα εφαρμόζεται ο κανονισμός της Επιτροπής, αλλά εκφράζει την ανησυχία της για τον περιορισμό της εφαρμογής του κανονισμού στις περιφέρειες επιπέδου NUTS 3 και ζητεί, κατά συνέπεια, να διενεργηθεί πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού αξιολόγηση του γεωγραφικού και θεματικού πεδίου εφαρμογής του·

17.

ζητεί από την Επιτροπή να αποσαφηνίσει τα κοινά σχέδια που θα είναι επιλέξιμα και να καθορίσει τα έργα υποδομής και τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος· εφιστά την προσοχή της Επιτροπής στο πλαίσιο αυτό στην έλλειψη σαφήνειας που υπάρχει ενίοτε σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο όσον αφορά το περιεχόμενο των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος· προτείνει δε να εξεταστεί, με την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, η θεματική εφαρμογή του κανονισμού με βάση μεμονωμένες περιπτώσεις και παραδείγματα·

18.

Επισημαίνει, έχοντας μελετήσει το κείμενο της πρότασης, ότι αυτό δεν έχει μεταφραστεί πάντοτε με συνέπεια, πράγμα που προκαλεί ασάφεια όσον αφορά την εφαρμογή ορισμένων άρθρων, ιδίως του άρθρου 4 παράγραφος 3, όσον αφορά την εφαρμογή σε τρίτες χώρες. Η ΕτΠ θεωρεί ότι ο περιορισμός στη συνεργασία με τρίτες χώρες, που προκύπτει από την προφανή αναφορά σε δύο κράτη μέλη της ΕΕ, αποτελεί εμπόδιο. Θεωρεί επίσης ότι θα ήταν σκόπιμη μια πιο σαφής διατύπωση των άρθρων της πρότασης κανονισμού που αναφέρονται στην εκπόνηση και παρουσίαση του εγγράφου πρωτοβουλίας και τα σχετικά ζητήματα που ρυθμίζονται στα άρθρα 8 έως 12·

Εφαρμογή και λειτουργία

19.

θεωρεί την προτεινόμενη διαδικασία ολοκληρωμένη. Ο καινοτόμος χαρακτήρας του μηχανισμού σημαίνει ότι θα προκύψει ανάγκη διασάφησης όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την προετοιμασία ανάληψης δέσμευσης ή δήλωσης, και υπάρχει ο κίνδυνος να επιβληθεί διοικητική επιβάρυνση στις περιφέρειες και στα κράτη μέλη. Η ΕτΠ υποστηρίζει ανεπιφύλακτα την υποβολή έκθεσης που προβλέπεται στο άρθρο 25, η οποία θα περιλαμβάνει επίσης την απλούστευση της εφαρμογής του κανονισμού. Επίσης, προτείνει να δοθεί έμφαση στο πρόβλημα, έτσι ώστε να ξεκινήσουν οι κρατικές αρχές να δρουν με σκοπό την απλούστευση των κανόνων·

20.

τονίζει την ανάγκη ταχείας και σαφούς εφαρμογής του κανονισμού και καλεί την Επιτροπή να συνεκτιμήσει στο πλαίσιο αυτό τα διδάγματα και την πείρα που αποκτήθηκαν κατά τη φάση υλοποίησης του κανονισμού για τον ΕΟΕΣ και να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τον μηχανισμό όσο το δυνατόν ταχύτερα στα διασυνοριακά σχέδια. Θεωρεί στο πλαίσιο αυτό ότι ο ρόλος των διασυνοριακών σημείων συντονισμού χρειάζεται περαιτέρω διευκρίνιση. Επίσης, επιθυμεί —όπως συμβαίνει ήδη στην περίπτωση του ΕΟΕΣ— η ΕτΠ να καταγράφει τις ευρωπαϊκές διασυνοριακές συμβάσεις και τις ευρωπαϊκές διασυνοριακές καταχωρίσεις προκειμένου να αξιοποιηθούν τα διδάγματα από την αποκτηθείσα πείρα και να ενισχυθεί η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών·

21.

επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κι άλλες δομές εδαφικής συνεργασίας, όπως οι «κοινότητες εργασίας», μπορούν να φανούν χρήσιμες και συμπληρωματικές ως προς τον Μηχανισμό·

22.

καλεί τα μέλη της να ανταλλάξουν παραδείγματα, μεταξύ άλλων σχετικά με τις διασυνοριακές συγκοινωνιακές συνδέσεις και την από κοινού ανάπτυξη υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, την ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων κ.λπ.·

23.

καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνοδεύσουν την εφαρμογή του κανονισμού με μια σαφή στρατηγική επικοινωνίας, με ιδιαίτερη έμφαση στην ανταλλαγή παραδειγμάτων βέλτιστων πρακτικών και στο θεματικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού·

24.

τονίζει το συμπληρωματικό χαρακτήρα του διασυνοριακού μηχανισμού και του ΕΟΕΣ και το γεγονός ότι ο ΕΟΕΣ, ως υπερεθνική και υποεθνική οντότητα, θα ήταν ένα πρακτικό εργαλείο για την έναρξη και την υλοποίηση σχεδίων στο πλαίσιο του νέου μηχανισμού. Θα απαιτηθούν περαιτέρω εργασίες για τον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο αλληλοσυμπληρώνονται ο μηχανισμός και ο ΕΟΕΣ·

25.

θεωρεί τον μηχανισμό χρήσιμο συμπλήρωμα των προγραμμάτων Interreg, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προσφέρει ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την υλοποίηση διασυνοριακών έργων.

Βρυξέλλες 5 Δεκεμβρίου 2018.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών

Karl-Heinz LAMBERTZ

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1059/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, για την καθιέρωση κοινής ονοματολογίας των εδαφικών στατιστικών μονάδων (NUTS) (ΕΕ L 154 της 21.6.2003, σ. 1).

Top