EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Αμοιβαία αναγνώριση των εμπορευμάτων

Αμοιβαία αναγνώριση των εμπορευμάτων

 

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Κανονισμός (ΕE) 2019/515 σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλης χώρας της ΕΕ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ;

Ο κανονισμός επιδιώκει να ενισχύσει την εσωτερική αγορά βελτιώνοντας την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης* στον τομέα των εμπορευμάτων και αίροντας αδικαιολόγητα εμπόδια στις εμπορικές συναλλαγές. Αυτό επιτυγχάνεται:

  • με τον ορισμό των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης για τις εθνικές αρχές και τις επιχειρήσεις όταν τα εμπορεύματα πωλούνται σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ
  • με την παροχή διασφαλίσεων σε περιπτώσεις άρνησης της αμοιβαίας αναγνώρισης σε μεμονωμένες υποθέσεις·
  • με την ενίσχυση του ρόλου των σημείων επαφής για τα προϊόντα ως πηγών ενημέρωσης και σημείων επικοινωνίας μεταξύ των εθνικών αρχών και των επιχειρήσεων.

Η νομοθεσία αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 764/2008.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης διασφαλίζει την πρόσβαση στην αγορά των εμπορευμάτων που δεν υπόκεινται, ή υπόκεινται μόνο εν μέρει, στη νομοθεσία εναρμόνισης της ΕΕ.

Ο κανονισμός εφαρμόζεται σε:

  • όλες τις κατηγορίες των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλης χώρας της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων, ανεξάρτητα από τον τρόπο παραγωγής και διεργασίας τους·
  • εθνικές διοικητικές αποφάσεις που περιορίζουν ή αρνούνται την πρόσβαση στην αγορά αυτής της χώρας των εμπορευμάτων αυτών.

Όταν η αρμόδια αρχή της χώρας εισαγωγής προτίθεται να αξιολογήσει τα εμπορεύματα, οι επιχειρήσεις μπορούν να προβαίνουν σε προαιρετική δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης για να αποδείξουν ότι τα εμπορεύματα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλης χώρας της ΕΕ.

Οι εθνικές αρχές που αξιολογούν τα εισαγόμενα εμπορεύματα με βάση την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης οφείλουν:

  • να επικοινωνούν άμεσα με την εκάστοτε επιχείρηση ενημερώνοντάς τη σχετικά με την προβλεπόμενη αξιολόγηση·
  • να επιτρέπουν τη διανομή και την πώληση των εμπορευμάτων κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης (εκτός αν υφίσταται διαδικασία προέγκρισης για τα εμπορεύματα στη χώρα τους ή αν έχουν αναστείλει προσωρινά την πρόσβαση στην αγορά)·
  • να αποδέχονται τη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης, συνοδευόμενη από τα τυχόν αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται για την επαλήθευση των πληροφοριών που περιέχει, ως επαρκή απόδειξη του γεγονότος ότι τα εμπορεύματα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλης χώρας της ΕΕ. Σε περίπτωση που δεν υποβάλλεται δήλωση, η αρμόδια αρχή μπορεί να ζητήσει από την ενδιαφερόμενη επιχείρηση τεκμηρίωση και πληροφορίες αναφορικά τόσο με τα χαρακτηριστικά ή το είδος των εμπορευμάτων, όσο και με τη νόμιμη κυκλοφορία τους σε άλλη χώρα της ΕΕ·
  • να λαμβάνουν υπόψη το περιεχόμενο των εκθέσεων δοκιμών ή των πιστοποιητικών που έχουν εκδοθεί από οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης και παρέχονται από οποιαδήποτε επιχείρηση στο πλαίσιο της αξιολόγησης·
  • να ειδοποιούν αμέσως την επιχείρηση —καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις χώρες της ΕΕ εντός 20 ημερών— σε περίπτωση που αποφασίσουν να αρνηθούν ή να περιορίσουν την πρόσβαση στην αγορά για τα εμπορεύματα·
  • κατά την έκδοση αρνητικής διοικητικής απόφασης, να αναφέρουν με τρόπο αρκετά ακριβή και αιτιολογημένο τους λόγους άρνησης ή περιορισμού της πρόσβασης στην αγορά, συμπεριλαμβάνοντας τα εξής:
    • τον εθνικό τεχνικό κανόνα στον οποίο βασίζεται η απόφαση
    • το θεμιτό δημόσιο συμφέρον που δικαιολογεί τη χρήση του εθνικού τεχνικού κανόνα
    • τα επιστημονικά και τεχνικά στοιχεία που ελήφθησαν υπόψη
    • περίληψη των σχετικών επιχειρημάτων που προβάλλονται από την ενδιαφερόμενη επιχείρηση
    • τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η απόφαση είναι αναλογική
    • τα διάφορα εθνικά μέσα έννομης προστασίας που είναι διαθέσιμα στην επιχείρηση και τις προθεσμίες άσκησής τους, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας χρήσης της δωρεάν υπηρεσίας SOLVIT (η οποία μπορεί να οδηγήσει στην έκδοση γνώμης από την Επιτροπή)

Οι εθνικές αρχές που αξιολογούν τα εισαγόμενα εμπορεύματα μπορούν να αναστέλλουν προσωρινά την πώληση ή διανομή τους, ενημερώνοντας άμεσα την επιχείρηση, την Επιτροπή και τις χώρες της ΕΕ, αν:

  • υπό κανονικές ή ευλόγως προβλέψιμες συνθήκες χρήσης τα εμπορεύματα εγκυμονούν σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια ή την υγεία των ατόμων ή για το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων που δεν έχουν άμεσες επιπτώσεις, κάτι που απαιτεί γρήγορη παρέμβαση της αρμόδιας αρχής· ή
  • η διάθεση των εμπορευμάτων, ή εμπορευμάτων αυτού του είδους, στην αγορά της συγκεκριμένης χώρας της ΕΕ απαγορεύεται κατά κανόνα σ’ αυτή για λόγους που σχετίζονται με τα χρηστά ήθη ή τη δημόσια ασφάλεια.

Σε περίπτωση που τα κέντρα SOLVIT αδυνατούν να βρουν μια ικανοποιητική λύση για μια συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιώντας τη διαδικασία SOLVIT, η Επιτροπή μπορεί να συμβάλει στην επίλυση της διαφοράς μετά από αίτημα από οποιοδήποτε εμπλεκόμενο κέντρο SOLVIT με την έκδοση γνώμης. Για τον λόγο αυτόν η Επιτροπή:

  • πρέπει να αξιολογεί τη συμβατότητα της απόφασης της εθνικής αρχής με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και με τις απαιτήσεις του κανονισμού·
  • εφόσον απαιτούνται συμπληρωματικές πληροφορίες ή έγγραφα, πρέπει να ζητήσει από το οικείο κέντρο SOLVIT να επικοινωνήσει με την επιχείρηση ή την αρμόδια αρχή προκειμένου να αποκτήσει τις πρόσθετες πληροφορίες ή τα έγγραφα αυτά·
  • πρέπει να εκδώσει γνώμη εντός 45 ημερών·
  • η γνώμη πρέπει να γνωστοποιείται στην επιχείρηση και στην αρμόδια αρχή μέσω του οικείου κέντρου SOLVIT. Η Επιτροπή οφείλει να κοινοποιεί τη γνώμη στις χώρες της ΕΕ·
  • κατά περίπτωση, η γνώμη της Επιτροπής πρέπει να επισημαίνει τυχόν ζητήματα που θα πρέπει να διευθετηθούν στην υπόθεση SOLVIT ή να διατυπώνει συστάσεις για να συμβάλει στην επίλυση της διαφοράς.

Κάθε χώρα της ΕΕ πρέπει να ορίσει και να διατηρεί στην επικράτειά της σημεία επαφής για τα προϊόντα, και να εξασφαλίζει σε αυτά επαρκείς εξουσίες και επαρκείς πόρους. Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα οφείλουν:

  • να παρέχουν ηλεκτρονικά πληροφορίες σχετικά με
    • την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και την εφαρμογή του κανονισμού στη χώρα τους
    • τα στοιχεία επικοινωνίας των αρμόδιων εθνικών αρχών, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων των αρχών που είναι αρμόδιες για την εποπτεία της εφαρμογής των εθνικών τεχνικών κανόνων που ισχύουν στη χώρα τους·
    • τα διαθέσιμα μέσα έννομης προστασίας και τις διαθέσιμες διαδικασίες στη χώρα τους σε περίπτωση διαφοράς, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας SOLVIT που περιγράφεται στον κανονισμό·
  • να απαντούν, χωρίς χρέωση, εντός 15 ημερών σε αιτήματα που απευθύνουν οι επιχειρήσεις ή οι εθνικές αρχές για παροχή περαιτέρω πληροφοριών·
  • όταν απαιτείται, να βοηθούν στην πραγματοποίηση επαφών μεταξύ των εθνικών αρχών σε σχέση με τη διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης του κανονισμού.

Η ΕΕ μπορεί να χρηματοδοτεί τις ακόλουθες δραστηριότητες για την υποστήριξη του κανονισμού:

  • εκστρατείες ευαισθητοποίησης·
  • εκπαίδευση και κατάρτιση·
  • συνεργασία μεταξύ των σημείων επαφής για τα προϊόντα και των αρμόδιων αρχών και τεχνική και επιμελητειακή υποστήριξη της συνεργασίας αυτής·
  • συλλογή στοιχείων σχετικά με τη λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και τις συνέπειές της για την ενιαία αγορά αγαθών·
  • ανταλλαγή υπαλλήλων και βέλτιστων πρακτικών.

Η Επιτροπή οφείλει να πραγματοποιήσει αξιολόγηση του κανονισμού έως τις 20 Απριλίου 2025, και στη συνέχεια κάθε τέσσερα έτη, και να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

Εκτελεστική πράξη

Ο εκτελεστικός κανονισμός της Επιτροπής (ΕΕ) 2020/1668 καθορίζει τις απαραίτητες λεπτομέρειες για την προσαρμογή του συστήματος πληροφοριών και επικοινωνίας για την εποπτεία της αγοράς (ICSMS) για τους σκοπούς της αμοιβαίας αναγνώρισης.

Ο εκτελεστικός κανονισμός εισάγει τη χρήση του ICSMS για:

  • κοινοποιήσεις διοικητικής απόφασης (άρθρο 5)·
  • κοινοποιήσεις προσωρινής αναστολής (άρθρο 6)·
  • κοινοποίηση γνώμης της Επιτροπής σε όλα τα κράτη μέλη (άρθρο 8)·
  • ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών της ΕΕ που είναι επιφορτισμένες με τον έλεγχο των δεδομένων και των εγγράφων που παρέχονται από τις επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια μιας αξιολόγησης (άρθρο 10).

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Εφαρμόζεται από τις 19η Απριλίου 2020.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

Αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης: αρχή του δικαίου της ΕΕ σύμφωνα με την οποία οι χώρες μέλη δεν μπορούν να απαγορεύουν την πώληση στην επικράτειά τους εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλης χώρας της ΕΕ. Η μόνη εξαίρεση είναι όταν οι χώρες της ΕΕ έχουν θεμιτούς λόγους δημόσιου συμφέροντος για τον περιορισμό ή την άρνηση της πρόσβασης στην αγορά και ο περιορισμός αυτός είναι αιτιολογημένος και αναλογικός.

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κανονισμός (ΕΕ) 2019/515 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 764/2008 (ΕΕ L 91 της 29.3.2019, σ. 1-18)

ΣΥΝΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΑ

Κανονισμός (ΕE) 2019/1020 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την εποπτεία της αγοράς και τη συμμόρφωση των προϊόντων και για την τροποποίηση της οδηγίας 2004/42/ΕΚ και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και (ΕΕ) αριθ. 305/2011 (ΕΕ L 169 της 25.6.2019, σ. 1-44)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1724 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Οκτωβρίου 2018, για τη δημιουργία ενιαίας ψηφιακής θύρας με σκοπό την παροχή πρόσβασης σε πληροφορίες, σε διαδικασίες και σε υπηρεσίες υποστήριξης και επίλυσης προβλημάτων και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 (ΕΕ L 295 της 21.11.2018, σ. 1-38)

Κανονισμός (ΕΕ) 2017/625 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2017, για τους επίσημους ελέγχους και τις άλλες επίσημες δραστηριότητες που διενεργούνται με σκοπό την εξασφάλιση της εφαρμογής της νομοθεσίας για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές και των κανόνων για την υγεία και την καλή μεταχείριση των ζώων, την υγεία των φυτών και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, για την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 999/2001, (ΕΚ) αριθ. 396/2005, (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, (EE) αριθ. 652/2014, (ΕΕ) 2016/429 και (ΕΕ) 2016/2031, των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1/2005 και (ΕΚ) αριθ. 1099/2009 και των οδηγιών του Συμβουλίου 98/58/ΕΚ, 1999/74/ΕΚ, 2007/43/ΕΚ, 2008/119/ΕΚ και 2008/120/ΕΚ και για την κατάργηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 854/2004 και (ΕΚ) αριθ. 882/2004, των οδηγιών του Συμβουλίου 89/608/ΕΟΚ, 89/662/ΕΟΚ, 90/425/ΕΟΚ, 91/496/ΕΟΚ, 96/23/ΕΚ, 96/93/ΕΚ και 97/78/ΕΚ και της απόφασης 92/438/ΕΟΚ του Συμβουλίου (κανονισμός για τους επίσημους ελέγχους) (ΕΕ L 95 της 7.4.2017, σ. 1-142)

Οι διαδοχικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625 έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη έκδοση αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης.

Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (EE L 241 της 17.9.2015, σ. 1-15)

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 549-607)

Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (EΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30-47)

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1-24)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

Οδηγία 2001/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2001, για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (ΕΕ L 11 της 15.1.2002, σ. 4-17)

Βλέπε ενοποιημένη έκδοση.

τελευταία ενημέρωση 27.11.2020

Top