1)

„waloryzacja wiedzy” oznacza proces tworzenia społecznej i gospodarczej wartości z wiedzy poprzez łączenie różnych obszarów i sektorów oraz przekształcanie danych, wiedzy fachowej i wyników badań w zrównoważone produkty, usługi, rozwiązania i polityki oparte na wiedzy, które przynoszą społeczeństwu korzyści (12);

2)

„współtworzenie przez przemysł i środowisko akademickie” oznacza proces wspólnej produkcji i waloryzacji wiedzy z udziałem podmiotów działających w sferze przemysłu oraz w sferze badań naukowych i innowacji, a także ewentualnie innych zainteresowanych stron, takich jak organy publiczne, partnerzy społeczni i społeczeństwo obywatelskie (13);

3)

„środowisko akademickie” oznacza uniwersytety i inne instytucje szkolnictwa wyższego, w tym publiczne i prywatne organizacje badawczo-technologiczne (14), szkoły wyższe nauk stosowanych i inne wyższe instytucje kształcenia i szkolenia zawodowego;

4)

„aktywa intelektualne” oznaczają wszelkie rezultaty lub produkty powstałe w wyniku jakiejkolwiek działalności w zakresie badań naukowych i innowacji (takie jak prawa własności intelektualnej, dane, wiedza fachowa, prototypy, procesy, praktyki, technologie i oprogramowanie);

5)

„otwarta nauka” oznacza podejście do procesu naukowego oparte na otwartej współpracy, narzędziach i rozpowszechnianiu wiedzy, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 (15);

6)

„otwarte innowacje” oznaczają podejście polegające na otwarciu procesu innowacji poza organizację (16);

7)

„otwarty dostęp” oznacza zapewniany nieodpłatnie użytkownikom końcowym dostęp do danych badawczych, w tym publikacji naukowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. a) i art. 39 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/695.

a)

określenie jasnej misji promowania współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie na rzecz waloryzacji wiedzy oraz opracowanie dostosowanych do potrzeb strategii w zakresie badań i rozwoju, zatwierdzonych przez kadrę kierowniczą wyższego i średniego szczebla;

b)

zachęcanie do międzydyscyplinarnej współpracy i wymiany wiedzy w ramach organizacji w celu promowania kultury innowacji i otwartego dialogu, dzielenia się zarówno dobrymi wynikami, jak i wyzwaniami oraz uczenia się poprzez działanie;

c)

rozważenie utworzenia specjalnych zespołów odpowiedzialnych za ułatwianie i wspieranie współpracy przemysłu i środowiska akademickiego; inwestowanie czasu i zasobów; zapewnienie wytycznych dotyczących identyfikacji potencjalnych partnerów (biorąc pod uwagę interesy, zobowiązania, wcześniejsze doświadczenia i komplementarność zdolności); dostarczanie informacji na temat rodzajów współtworzenia i dostępnych partnerstw (różne stopnie zaangażowania, czas trwania i warunki);

d)

wzmocnienie dialogu między przemysłem a środowiskiem akademickim na poziomie struktur doradczych i realizowanie wspólnych planów działania z udziałem środowiska akademickiego, przemysłu, organów publicznych, partnerów społecznych, klastrów, przedsiębiorstw typu start-up i obywateli, na przykład poprzez ustanowienie specjalnych rad; ewentualne organizowanie okrągłych stołów, form lub procesów współpracy obejmujących analizę potrzeb w zakresie umiejętności w celu określenia wyzwań edukacyjnych oraz zidentyfikowania kompetencji i umiejętności istotnych z punktu widzenia rynku pracy w celu odpowiedniego dostosowania programów i metod nauczania oraz wyposażenia studentów w umiejętności dostosowane do przyszłych wyzwań;

e)

rozwijanie wspólnych struktur, takich jak ośrodki innowacji i wiedzy, wirtualne instytuty i akademie przedsiębiorczości (17) w celu wspierania współpracy i tworzenia zrównoważonych, wzajemnie połączonych ekosystemów; ewentualne tworzenie żywych laboratoriów i oferowanie działań opartych na wyzwaniach, takich jak hakatony, skupiających międzynarodowe i interdyscyplinarne zespoły studentów, naukowców, przedstawicieli przedsiębiorstw i miast w celu opracowania innowacyjnych rozwiązań, które są istotne dla przedsiębiorstw i miast;

f)

tworzenie możliwości przyjmowania studentów studiów licencjackich i magisterskich, doktorantów i naukowców z tytułem doktorskim w przedsiębiorstwach oraz aktywne angażowanie się we wspólne badania oraz badania naukowe i innowacje ukierunkowane na realizację misji;

g)

promowanie działań mających na celu budowanie zaufania i wzajemnej wiedzy (takich jak tworzenie sieci kontaktów, delegowanie i wymiana pracowników między partnerami) oraz korzystanie z narzędzi (takich jak bony innowacyjne) w celu wspierania bardziej efektywnych i trwałych partnerstw.

a)

wspieranie kultury międzysektorowego współtworzenia i wzajemnego uczenia się przez wymianę pomysłów na tematy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz przez dzielenie się przykładami sukcesów i najlepszymi praktykami (18);

b)

zapewnienie zgodności interesów publicznych i prywatnych dzięki określeniu wspólnych wyzwań i celów przemysłu i środowiska akademickiego, takich jak zaspokajanie potrzeb społecznych lub rozwój innowacji technologicznych;

c)

informowanie o korzyściach płynących ze współtworzenia wiedzy dla przemysłu, takich jak przyczynianie się do zaspokajania potrzeb społecznych, wywieranie wpływu społecznego, doskonalenie badań przemysłowych, dostęp do talentów i wymiany umiejętności, zwiększanie skali innowacji społecznych i organizacyjnych w miejscu pracy, dostęp do programów badawczych finansowanych ze środków publicznych, podział ryzyka w celu testowania nowych pomysłów i technologii, ulepszanie produktów lub usług oraz zwiększanie konkurencyjności przedsiębiorstw;

d)

informowanie o korzyściach płynących ze współtworzenia wiedzy dla organizacji badawczych, takich jak przyczynianie się do zaspokajania potrzeb społecznych, wywieranie wpływu społecznego, stymulowanie rozwoju przedsiębiorstw typu spin-off, wspólne projekty i publikacje, przemysłowe zastosowanie wyników badań, kontakty z przemysłem, wymiana umiejętności i dostęp do infrastruktury, zwiększanie skali innowacji społecznych i organizacyjnych, zwiększanie szans na zatrudnienie studentów i naukowców oraz możliwości finansowe (w tym większe możliwości finansowania);

e)

propagowanie udanych partnerstw między przemysłem a środowiskiem akademickim w ramach organizacji, podkreślanie znaczenia skutecznego zarządzania aktywami intelektualnymi oraz wykazywanie wartości wytworzonej w ramach współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie;

f)

współpracę z decydentami i organami administracji publicznej w zakresie polityki w obszarze współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie, finansowanie i bodźce podatkowe (np. w odniesieniu do finansowania doktoratów przemysłowych);

g)

tworzenie wspólnych działań (takich jak konkursy obejmujące studia przypadków, hakatony, kampanie komunikacyjne, wspólne szkolenia i weryfikacja poprawności projektu) oraz angażowanie obywateli w działania z zakresu współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie zgodnie z zaleceniem Komisji (EU) 2024/736 (19).

a)

uznawanie i nagradzanie udanych partnerstw między przemysłem i środowiskiem akademickim, wymiany pracowników lub mobilności międzysektorowej oraz umiejętności zdobytych w procesie współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie w ramach procesów rekrutacji, oceny wyników (21), oceny kariery zawodowej oraz rozwoju zawodowego pracowników; należy także rozważyć inne zachęty, takie jak finansowanie, współwłasność własności intelektualnej i podział opłat licencyjnych;

b)

informowanie o korzyściach dla pracowników przemysłu i środowiska akademickiego, które płyną z różnych możliwości współtworzenia i partnerstwa, takich jak uczenie się przez całe życie, rozwój zawodowy i osobisty, autonomia badawcza, role przywódcze i możliwości komercjalizacji badań;

c)

zaangażowanie wszystkich pracowników w dwukierunkową mobilność międzysektorową – od przemysłu do środowiska akademickiego i vice versa – w celu promowania współtworzenia i działań interdyscyplinarnych, takich jak programy uniwersyteckie, w celu wypełnienia luki między badaniami naukowymi a praktycznymi zastosowaniami w przemyśle;

d)

dostarczanie wszystkim pracownikom informacji na temat odpowiednich narzędzi i programów, w tym na temat dotacji na projekty, stypendiów, programów doktoranckich i podoktorskich realizowanych we współpracy z przemysłem, takich jak praktyki pozaakademickie będące elementem stypendiów podoktorskich w ramach działań „Maria Skłodowska-Curie” (MSCA) (22), sieci doktoranckie MSCA (w tym doktoraty przemysłowe) (23), dotacje na weryfikację poprawności projektu (24), sojusze europejskich szkół wyższych (25), możliwości finansowania zalążkowego, usługi wsparcia, szkolenia i coaching, możliwości finansowania i wydarzenia.

a)

zapewnianie coachingu, mentoringu oraz możliwości rozwoju zawodowego i osobistego dla wszystkich pracowników w przemyśle i środowisku akademickim (w tym mikropoświadczeń i szkoleń zawodowych) (26) oraz zachęcanie do udziału w tych działaniach;

b)

inwestowanie w różnorodne i elastyczne możliwości uczenia się, w tym mikropoświadczenia, w celu zaspokojenia zmieniających się potrzeb w całym przemyśle i środowisku akademickim oraz zaangażowanie nauczycieli i zaproszonych wykładowców o różnych profilach, zwłaszcza z sektora przemysłu;

c)

wzmocnienie przekrojowych umiejętności pracowników przemysłu i środowiska akademickiego niezbędnych do skutecznej współpracy międzydyscyplinarnej i międzysektorowej, takich jak komunikacja, przywództwo, dostosowanie do zmieniającego się środowiska pracy, elastyczność i umiejętności negocjacyjne;

d)

wspieranie kompleksowego zrozumienia sposobu funkcjonowania przedsiębiorstw oraz zapewnienie studentom i naukowcom szkoleń i możliwości przedstawiania swoich projektów panelom przedstawicieli przemysłu w celu uzyskania informacji zwrotnych i stworzenia sieci na potrzeby ich przyszłego rozwoju zawodowego, w tym poprzez tworzenie inkubatorów studenckich;

e)

rozwijanie umiejętności w zakresie zarządzania projektami, nadzoru i mentoringu, oceny skutków, komunikacji, współtworzenia wiedzy, waloryzacji wiedzy oraz innowacji u wszystkich pracowników i studentów w środowisku akademickim; obejmuje to szkolenie w zakresie metod oceny, ram pomiaru oraz oceny wyników projektów i ich skutków społecznych;

f)

wspieranie myślenia strategicznego i umiejętności w zakresie przedsiębiorczości wśród studentów i naukowców w celu rozwijania przedsiębiorstw typu spin-off i przedsiębiorstw typu start-up w oparciu o innowacyjne produkty i usługi wprowadzające wyniki ich badań na rynek w formie praktycznych zastosowań;

g)

zapewnienie większej liczby szkoleń w zakresie możliwości finansowania badań naukowych i innowacji oraz wspieranie kompleksowego zrozumienia funkcjonowania i działalności instytucji akademickich i badawczych w całym przemyśle, w szczególności wśród MŚP, a także promowanie inkubatorów, ośrodków innowacji i ośrodków rozpowszechniania technologii w celu wspierania procesów innowacyjnych w MŚP, na przykład w oparciu o pracę wykonaną w ramach centrów doskonałości zawodowej (27);

h)

zapewnienie szkoleń w zakresie zarządzania aktywami intelektualnymi (szkolenia powinny być również skierowane do przedstawicieli przemysłu, zwłaszcza MŚP, i środowiska akademickiego, w tym studentów, najlepiej w grupach mieszanych) oraz skoncentrowanie się na zarządzaniu aktywami intelektualnymi w projektach i partnerstwach, w tym na kwestiach otwartej nauki i otwartych innowacji, zgodnie z zaleceniem Komisji (UE) 2023/499;

i)

zapewnienie szkoleń w zakresie normalizacji w celu lepszego zrozumienia cech procesów badawczych, procesów innowacji i procesów normalizacyjnych oraz powiązań między nimi, a także sposobu, w jaki mogą się one wzajemnie wzmacniać w celu zwiększenia waloryzacji wiedzy, zgodnie z zaleceniem Komisji (UE) 2023/498 (28);

j)

rozwijanie umiejętności pracowników, studentów i naukowców w zakresie korzystania z platform i narzędzi cyfrowych, w tym związanych z umiejętnością korzystania z danych i zarządzaniem danymi w celu waloryzacji wiedzy;

k)

zachęcanie wszystkich pracowników (w tym kadry kierowniczej i administracyjnej) i naukowców do udziału w odpowiednich krajowych i międzynarodowych programach mobilności międzysektorowej między środowiskiem akademickim a przemysłem oraz w innych programach, takich jak sieci doktoranckie MSCA, wymiany personelu MSCA (29), MSCA COFUND (30), Erasmus+ (31), programy edukacyjne i szkoleniowe wspólnot wiedzy i innowacji Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) (32) oraz wspólnoty na rzecz europejskich badań naukowych i innowacji w dziedzinie bezpieczeństwa (CERIS).

a)

zachęcanie pracowników do udziału w działaniach z zakresu tworzenia sieci kontaktów w ramach organizacji i z organizacjami zewnętrznymi oraz zwiększanie świadomości na temat możliwości tworzenia sieci kontaktów;

b)

organizowanie wydarzeń, które skupiają przedstawicieli przemysłu (w tym MŚP, przedsiębiorstwa typu spin-off i przedsiębiorstwa typu start-up, aniołów biznesu, fundusze venture capital i inne zainteresowane strony) oraz przedstawicieli środowiska akademickiego w celu omówienia wspólnych interesów, wyzwań i możliwości;

c)

utrzymywanie aktywnej sieci absolwentów w celu budowania połączeń i stwarzania absolwentom, którzy zostali przedsiębiorcami lub pracują w przemyśle, możliwości dzielenia się wiedzą fachową ze studentami i zapewnienia mentoringu (33);

d)

przyłączanie się do klastrów (34), sieci (35), platform (36), wspólnot praktyków, wspólnych grup roboczych i komitetów doradczych (zarówno formalnych, jak i nieformalnych) oraz korzystanie z dostępnych usług wsparcia (takich jak inkubatory, akceleratory, biura transferu wiedzy i technologii, biura łącznikowe i eksperci będący osobami trzecimi) na szczeblu unijnym, krajowym i regionalnym;

e)

zwiększanie świadomości na temat wyzwań, w tym bezpieczeństwa badań naukowych w związku ze współpracą w zakresie badań naukowych i innowacji oraz ewentualnej ingerencji zagranicznej (37), a także promowanie zawierania partnerstw między unijnymi przedsiębiorstwami a partnerami akademickimi na całym świecie (38);

f)

zachęcanie do otwartej i skutecznej komunikacji oraz zapewnienie zrozumienia terminologii stosowanych przez różne podmioty;

g)

identyfikację i wykorzystanie dobrze ugruntowanych, profesjonalnych platform cyfrowych lub firm maklerskich (wyposażonych w funkcje wyszukiwania, filtry, ostrzeżenia itp.), które:

h)

utworzenie wewnętrznych biur łącznikowych dysponujących niezbędnymi środkami i zasobami, które będą pełnić rolę punktów kontaktowych na potrzeby współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie, dostarczać informacji o możliwościach i zapewniać harmonijne stosunki z partnerami;

i)

promowanie długoterminowego i zrównoważonego zaangażowania po zakończeniu projektu oraz wspieranie trwających stosunków i partnerstw między przemysłem a środowiskiem akademickim.

a)

uzgodnienie wspólnej wizji oraz wspólnych założeń, oczekiwań i celów prowadzących do wysokiego poziomu zaangażowania i długoterminowego zobowiązania przy jednoczesnym poszanowaniu wolności akademickiej oraz, w miarę możliwości i w stosownych przypadkach, z uwzględnieniem zaangażowania innych zainteresowanych stron w tworzenie ram partnerstwa;

b)

wspieranie zaufania i zaangażowania wszystkich stron uczestniczących w ramach partnerstwa;

c)

określenie jasnych i kompleksowych ram umownych, struktury zarządzania, ustaleń dotyczących zarządzania partnerstwem oraz procedury rozwiązywania konfliktów przy wsparciu ekspertów prawnych;

d)

uzgodnienie szczegółowego harmonogramu i planu działania partnerstwa, w tym celów pośrednich i terminów, oraz ich regularnego przeglądu, a także opracowanie przez partnerów wspólnej międzysektorowej terminologii roboczej;

e)

ustanowienie szczegółowych wskaźników na potrzeby monitorowania i oceny postępów, wytworzonej wartości, wpływu (środowiskowego, technologicznego, gospodarczego, społecznego, politycznego i zdrowotnego) oraz zrównoważonego charakteru partnerstwa;

f)

opracowanie strategii wspólnego zarządzania aktywami intelektualnymi (39), biorąc pod uwagę względy dotyczące wiedzy kontekstowej, wymiany danych, wyceny, wspólnego zarządzania i współwłasności w odniesieniu do własności intelektualnej, otwartej nauki, praktyk w zakresie otwartych innowacji oraz wkładu w normalizację;

g)

uzgodnienie kwestii dotyczących poufności, własności danych i prywatności danych oraz polityki w zakresie konfliktów interesów;

h)

ustanowienie jasnej struktury współpracy ze specjalnie przeszkolonym personelem (oraz w stosownych przypadkach specjalnym zespołem w organizacjach partnerskich); zespoły te mogą być wspierane przez biura transferu wiedzy i technologii w przypadku partnerów akademickich lub przez odpowiednie stowarzyszenia w przypadku partnerów przemysłowych;

i)

promowanie równości, różnorodności, zrównoważonego rozwoju i włączenia społecznego oraz unikanie uprzedzeń ze względu na płeć w ramach celów i działań partnerstwa;

j)

zwiększanie świadomości na temat ram partnerstwa oraz wartości, ról, zachęt i zasobów partnerów w celu zapewnienia jasności i dostosowania.

a)

korzystanie ze wsparcia różnych rodzajów pośredników, w tym specjalistów ds. transferu wiedzy i technologii oraz kierowników zarządzających umowami, którzy nadzorują formalne transakcje w ramach organizacji (takie jak kwestie związane z zarządzaniem aktywami intelektualnymi); do pośredników mogą również należeć mediatorzy korporacyjni oraz inni profesjonalni mediatorzy (tacy jak stowarzyszenia branżowe lub naukowe) pomagający w dialogu i zrozumieniu relacji lub organizacje nadzorujące przestrzenie współtworzenia z udziałem wielu zainteresowanych stron (takie jak „poletka doświadczalne”, środowiska testowe, platformy i żywe laboratoria);

b)

korzystanie ze wsparcia pośredników w ramach partnerstwa w celu ułatwienia mediacji i komunikacji między partnerami;

c)

angażowanie pośredników w opracowywanie ram partnerstwa i na potrzeby udziału w konkurencyjnych zaproszeniach do składania wniosków wraz z agencjami finansującymi;

d)

współpracę z pośrednikami w celu uzyskania wskazówek na temat odpowiedzialnych innowacji, doradztwa regulacyjnego oraz wytycznych w kwestiach, w których organizacja może nie posiadać wiedzy fachowej (takich jak zarządzanie ryzykiem związanym z technologiami);

e)

zapewnienie odpowiednich zasobów, w tym finansowanie i inwestowanie w profesjonalizację pośredników, oraz uznanie ich kluczowej roli w unijnych, krajowych i regionalnych ekosystemach innowacji oraz w dostosowywaniu międzysektorowych i regionalnych interesów wielu różnych stron w przemyśle i środowisku akademickim;

f)

wspieranie współpracy i wymiany najlepszych praktyk między pośrednikami zaangażowanymi w procesy współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie oraz zachęcanie do eksperymentów w celu dostosowania się do nowych technologii, takich jak sztuczna inteligencja, i czerpania z nich korzyści;

g)

wzmocnienie pozycji pośredników i inwestowanie w wymagane umiejętności poprzez finansowanie wizyt studyjnych i zapewnianie możliwości szkoleniowych w odniesieniu do finansowej i niefinansowej waloryzacji wyników i przedsiębiorczości społecznej;

h)

zachęcanie pośredników z przemysłu i środowiska akademickiego do nawiązywania kontaktów z regionalnymi decydentami i administracjami, inwestorami kapitału wysokiego ryzyka, aniołami biznesu i funduszami inwestycyjnymi w celu tworzenia lub wzmacniania regionalnych centrów innowacji oraz przyciągania inwestycji.

a)

uwzględnienie w odniesieniu do każdego oczekiwanego rezultatu przepisów dotyczących własności i kontroli (w tym otwartego dostępu i ochrony własności intelektualnej) oraz planu waloryzacji w celu zwiększenia wpływu; w planie tym należy określić rolę każdej ze stron, kroki, jakie należy podjąć w celu wywarcia wpływu, oraz wspólne wykorzystanie, w stosownych przypadkach i gdy podstawowe interesy partnerów są zbieżne;

b)

ustanowienie skutecznych kanałów i narzędzi (41), w tym na potrzeby normalizacji, aby zapewnić wykorzystanie wyników, oraz sporządzenie regularnie aktualizowanego wykazu kluczowych pracowników i punktów kontaktowych dla każdego partnera w ramach danej współpracy;

c)

zwiększanie świadomości oraz wykorzystanie publicznych i prywatnych systemów finansowania, w tym programów finansowania prototypów w celu wykazania technicznej wykonalności wyników badań, oraz wykorzystanie unijnego i krajowego finansowania na potrzeby wdrażania;

d)

zachęcanie do korzystania z ugruntowanych narzędzi i usług, które promują określanie wyników o wysokim potencjale innowacyjnym oraz wspierają opracowywanie strategii i biznesplanów służących upowszechnieniu tych wyników w społeczeństwie.

a)

inwestowanie oraz uczestnictwo, jeżeli chodzi o wspólną infrastrukturę badawczą i technologiczną (42) oraz obiekty na potrzeby współtworzenia, takie jak wspólne przestrzenie robocze, środowiska testowe i parki innowacji, obiekty służące do przeprowadzania testów i doświadczeń (43), a także linie pilotażowe (44), które mogą zapewniać profesjonalne wsparcie personelu w takich dziedzinach jak rozwój biznesu, punkty łącznikowe zapewniające komunikację z przemysłem, zarządzanie biurami transferu wiedzy i technologii oraz zarządzanie finansowaniem badań naukowych, aby wypełnić lukę między przemysłem a środowiskiem akademickim;

b)

zapewnienie dostępu do zasobów, takich jak wspólne obiekty, sprzęt i repozytoria danych, w celu wspierania wspólnych działań w zakresie badań naukowych i innowacji (oraz uwzględnienie powiązanych kwestii związanych z poufnością);

c)

wspieranie platform otwartych innowacji (w tym cyfrowych środowisk i narzędzi do współtworzenia i nawiązywania kontaktów zawodowych między przemysłem a środowiskiem akademickim) i uczestniczenie w takich platformach, aby inicjować i rozwijać innowacyjne projekty, począwszy od innowacyjnych pomysłów, wyzwań i potrzeb przemysłowych, oraz finalizować je poprzez tworzenie konsorcjów i zespołów zajmujących się projektami innowacyjnymi;

d)

oferowanie wytycznych dotyczących metod współtworzenia, otwartych innowacji i najlepszych praktyk w zakresie waloryzacji dostosowanych do konkretnych założeń i celów partnerstwa; metody te mogą obejmować design thinking (myślenie projektowe), podejścia skoncentrowane na użytkowniku i działania partycypacyjne.

a)

wspólne uzgadnianie odpowiednich mierników na potrzeby takich ocen i zapewnienie równowagi między miernikami o charakterze gospodarczym, społecznym i badawczym. Mogą one obejmować zidentyfikowane innowacje, licencje, znaki towarowe i oprogramowanie, wkład w normy i wspólne publikacje publiczno-prywatne. Należy ocenić skutki (takie jak skutki środowiskowe, technologiczne, gospodarcze, społeczne, polityczne i zdrowotne). Należy zgłaszać negatywne skutki oraz ocenić obawy natury etycznej;

b)

wspólne uzgadnianie i opracowywanie mierników jakościowych na potrzeby oceny wyników partnerstwa (takich jak relacje zawodowe, zbudowane zaufanie i dzielenie się wiedzą), na przykład za pomocą ukierunkowanych ankiet i regularnego przekazywania informacji zwrotnych;

c)

wykorzystanie studiów przypadków do oceny skutków społecznych i wytworzonej wartości, zwłaszcza w przypadku projektów finansowanych w przeważającej mierze ze środków publicznych, oraz publiczne udostępnianie takich studiów przypadków;

d)

przegląd mierników i wskaźników z biegiem czasu oraz monitorowanie długoterminowego wpływu partnerstwa pod względem spójności, trwałości, skalowalności i możliwości ponownego wykorzystania;

e)

zapewnienie sprawiedliwego i równego podziału wartości wytworzonej w wyniku działań w zakresie współtworzenia przez przemysł i środowisko akademickie w oparciu o wpływ wywarty na skutek takich działań;

f)

zapewnienie, aby wszystkie zaangażowane strony uwzględniały wartość wytworzoną przez partnerstwo i wywarty przez nie wpływ przy opracowywaniu przyszłych działań i partnerstw.