Sprawa C-271/12

Petroma Transports SA i in.

przeciwko

État belge

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez cour d’appel de Mons)

„Podatki — Podatek od wartości dodanej — Szósta dyrektywa 77/388/EWG — Prawo do odliczenia podatku naliczonego — Obowiązki podatnika — Posiadanie nieprawidłowych lub niedokładnych faktur — Brak obowiązkowych wzmianek — Odmowa prawa do odliczenia — Wykazanie a posteriori prawdziwości transakcji wykazanych na fakturach — Faktury korygujące — Prawo do zwrotu podatku VAT — Zasada neutralności”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 8 maja 2013 r.

1. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Odliczenie podatku naliczonego – Obowiązki podatnika – Posiadanie faktury zawierającej pewne informacje – Uregulowanie krajowe odmawiające podatnikowi prawa do odliczenia z uwagi na błędy w fakturze w wypadku skorygowania faktury po wydaniu przez administrację podatkową decyzji – Dopuszczalność

   (dyrektywa Rady 77/388, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 1 lit. a), art. 22 ust. 3 lit. b), c), art. 22 ust. 8)

2. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Uregulowanie krajowe odmawiające podatnikowi prawa do odliczenia z uwagi na błędy w fakturze oraz zwrotu zapłaconego podatku – Poszanowanie zasady neutralności podatkowej

   (dyrektywa Rady 77/388, art. 22)

1.  Przepisy szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, zmienionej dyrektywą 94/5, należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one uregulowaniom krajowym, na mocy których można odmówić prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej podatnikom będącym usługobiorcami, którzy posiadają faktury zawierające braki, nawet jeśli zostają one uzupełnione poprzez przedstawienie informacji mających na celu wykazanie prawdziwości, charakteru i kwoty zafakturowanych transakcji po wydaniu takiej decyzji odmownej.

   W istocie, chociaż wspólny system podatku od wartości dodanej nie zakazuje dokonywania korekty błędnych faktur, gdy zostały spełnione wszystkie przesłanki materialne konieczne do skorzystania z prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej, prawa do dokonania tego odliczenia można jednak odmówić, ponieważ podatnik dostarczył administracji podatkowej skorygowaną fakturę po przyjęciu przez nią decyzji, uniemożliwiając jej zapewnienie prawidłowego poboru podatku i jego kontrolę.

   (por. pkt 34–36; pkt 1 sentencji)

2.  Zasada neutralności podatkowej nie sprzeciwia się temu, aby administracja podatkowa odmówiła zwrotu podatku od wartości dodanej zapłaconego przez spółkę będącą usługodawcą, podczas gdy odmówiono wykonania prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej obciążającego rzeczone usługi spółkom będącym usługobiorcami ze względu na nieprawidłowości stwierdzone na fakturach wystawionych przez rzeczoną spółkę będącą usługodawcą. Gdy prawdziwość świadczenia usług objętych podatkiem od wartości dodanej zostaje potwierdzona, podatek od wartości dodanej dotyczący tych czynności jest wymagalny i słusznie powinien zostać zapłacony administracji podatkowej. Jakakolwiek inna interpretacja uprzywilejowałaby sytuacje mogące utrudnić prawidłowy pobór podatku od wartości dodanej, czego uniknięcie ma właśnie na celu art. 22 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, zmienionej dyrektywą 94/5.

   (por. pkt 43, 44; pkt 2 sentencji)

Sprawa C-271/12

Petroma Transports SA i in.

przeciwko

État belge

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez cour d’appel de Mons)

„Podatki — Podatek od wartości dodanej — Szósta dyrektywa 77/388/EWG — Prawo do odliczenia podatku naliczonego — Obowiązki podatnika — Posiadanie nieprawidłowych lub niedokładnych faktur — Brak obowiązkowych wzmianek — Odmowa prawa do odliczenia — Wykazanie a posteriori prawdziwości transakcji wykazanych na fakturach — Faktury korygujące — Prawo do zwrotu podatku VAT — Zasada neutralności”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 8 maja 2013 r.

1. Postanowienia podatkowe — Harmonizacja ustawodawstw — Podatki obrotowe — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Odliczenie podatku naliczonego — Obowiązki podatnika — Posiadanie faktury zawierającej pewne informacje — Uregulowanie krajowe odmawiające podatnikowi prawa do odliczenia z uwagi na błędy w fakturze w wypadku skorygowania faktury po wydaniu przez administrację podatkową decyzji — Dopuszczalność

   (dyrektywa Rady 77/388, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 1 lit. a), art. 22 ust. 3 lit. b), c), art. 22 ust. 8)

2. Postanowienia podatkowe — Harmonizacja ustawodawstw — Podatki obrotowe — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Uregulowanie krajowe odmawiające podatnikowi prawa do odliczenia z uwagi na błędy w fakturze oraz zwrotu zapłaconego podatku — Poszanowanie zasady neutralności podatkowej

   (dyrektywa Rady 77/388, art. 22)

1.  Przepisy szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, zmienionej dyrektywą 94/5, należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one uregulowaniom krajowym, na mocy których można odmówić prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej podatnikom będącym usługobiorcami, którzy posiadają faktury zawierające braki, nawet jeśli zostają one uzupełnione poprzez przedstawienie informacji mających na celu wykazanie prawdziwości, charakteru i kwoty zafakturowanych transakcji po wydaniu takiej decyzji odmownej.

   W istocie, chociaż wspólny system podatku od wartości dodanej nie zakazuje dokonywania korekty błędnych faktur, gdy zostały spełnione wszystkie przesłanki materialne konieczne do skorzystania z prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej, prawa do dokonania tego odliczenia można jednak odmówić, ponieważ podatnik dostarczył administracji podatkowej skorygowaną fakturę po przyjęciu przez nią decyzji, uniemożliwiając jej zapewnienie prawidłowego poboru podatku i jego kontrolę.

   (por. pkt 34–36; pkt 1 sentencji)

2.  Zasada neutralności podatkowej nie sprzeciwia się temu, aby administracja podatkowa odmówiła zwrotu podatku od wartości dodanej zapłaconego przez spółkę będącą usługodawcą, podczas gdy odmówiono wykonania prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej obciążającego rzeczone usługi spółkom będącym usługobiorcami ze względu na nieprawidłowości stwierdzone na fakturach wystawionych przez rzeczoną spółkę będącą usługodawcą. Gdy prawdziwość świadczenia usług objętych podatkiem od wartości dodanej zostaje potwierdzona, podatek od wartości dodanej dotyczący tych czynności jest wymagalny i słusznie powinien zostać zapłacony administracji podatkowej. Jakakolwiek inna interpretacja uprzywilejowałaby sytuacje mogące utrudnić prawidłowy pobór podatku od wartości dodanej, czego uniknięcie ma właśnie na celu art. 22 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, zmienionej dyrektywą 94/5.

   (por. pkt 43, 44; pkt 2 sentencji)