Sprawa C-566/07

Staatssecretaris van Financiën

przeciwko

Stadeco BV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

„Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 21 ust. 1 lit. c) — Podatek należny tylko z powodu wykazania go na fakturze — Korekta niesłusznie zafakturowanego podatku — Bezpodstawne wzbogacenie”

Opinia rzecznika generalnego J. Kokott przedstawiona w dniu 12 marca 2009 r.   I ‐ 5298

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 czerwca 2009 r.   I ‐ 5308

Streszczenie wyroku

1. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Podatek należny tylko z powodu wykazania go na fakturze

   (dyrektywa Rady 77/388, art. 21 ust. 1 lit. c))

2. Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Podatek należny tylko z powodu wykazania go na fakturze

   (dyrektywa Rady 77/388)

1.  Artykuł 21 ust. 1 lit. c) szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, zmienionej dyrektywą 91/680, powinien być interpretowany w ten sposób, że należność z tytułu podatku od wartości dodanej na podstawie tego przepisu należy się temu państwu członkowskiemu, któremu przysługuje podatek od wartości dodanej wykazany na fakturze lub na jakimkolwiek dokumencie uznawanym za fakturę, nawet jeżeli sporna transakcja nie podlegałaby opodatkowaniu w tym państwie członkowskim. W przeciwieństwie do przypadku zobowiązania podatkowego powstającego ewentualnie z tytułu transakcji podlegającej podatkowi od wartości dodanej, miejsce świadczenia usług, za które wystawiono fakturę, nie ma znaczenia, jeżeli chodzi o powstanie zobowiązania podstawowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 lit. c) szóstej dyrektywy, ponieważ wynika ono jedynie z tego, że podatek został wykazany na tej fakturze.

   Do sądu krajowego należy zbadanie z uwzględnieniem wszystkich mających znaczenie okoliczności faktycznych, podatkowi od wartości dodanej którego państwa członkowskiego odpowiada podatek od wartości dodanej wykazany na spornej fakturze. Znaczenie w tym zakresie mogą mieć w szczególności wykazana stawka podatku, waluta, w jakiej jest wyrażona kwota do zapłaty, język sporządzenia, treść i kontekst spornej faktury, miejsce siedziby wystawcy faktury oraz usługobiorcy, a także ich zachowanie.

   (por. pkt 27, 33; pkt 1 sentencji)

2.  Zasada neutralności podatkowej zasadniczo nie sprzeciwia się temu, aby państwo członkowskie uzależniało korektę podatku od wartości dodanej należnego w tym państwie członkowskim na tej tylko podstawie, że został on błędnie wykazany na wystawionej fakturze, od warunku, aby podatnik wysłał usługobiorcy fakturę korygującą niewykazującą tego podatku, o ile podatnik ten nie wyeliminował w całości we właściwym czasie ryzyka utraty wpływów podatkowych.

   Ponadto w zakresie, w jakim organy krajowe podatkowe uzależniają korektę podatku od wartości dodanej od zwrotu przez wystawcę spornej faktury na rzecz usługobiorcy kwoty nienależnie zapłaconego podatku, prawo wspólnotowe nie sprzeciwia się temu, aby krajowy system prawny odmawiał zwrotu podatków nienależnie pobranych, w sytuacji gdyby zwrot ten powodował bezpodstawne wzbogacenie osób mających do niego prawo.

   Istnienie i stopień bezpodstawnego wzbogacenia, które powstałoby po stronie podatnika w związku ze zwrotem podatku z punktu widzenia prawa wspólnotowego nienależnie pobranego, mogą zostać ustalone jedynie w oparciu o ocenę ekonomiczną uwzględniającą wszystkie stosowne okoliczności. W tym zakresie to do sądu krajowego należy dokonanie takiej oceny. Znaczenie w tym zakresie może mieć to, czy umowy zawarte pomiędzy wystawcą faktury a usługobiorcą przewidywały stałe kwoty wynagrodzenia za wykonane usługi czy też kwoty podstawowe powiększone w odpowiednim przypadku o właściwe podatki. W pierwszym przypadku bowiem brak by było bezpodstawnego wzbogacenia wystawcy faktury.

   (por. pkt 48–51; pkt 2 sentencji)