12.8.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 236/99

1.

przypomina, że w rezolucji z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie przyszłości zawodowej piłki nożnej w Europie Parlament wezwał Komisję do wspierania działań organów zarządzających piłką nożną na rzecz uregulowania działalności agentów zawodników, jeżeli będzie to konieczne również poprzez przedłożenie wniosku w sprawie dyrektywy dotyczącej takich agentów;

2.

z zadowoleniem przyjmuje badanie dotyczące agentów sportowców w Unii Europejskiej, którego wykonanie zleciła Komisja Europejska i którego wyniki są obecnie dostępne;

3.

jest szczególnie zaniepokojony wynikami tego badania dotyczącymi działalności przestępczej związanej ze sportem, na który wpływ ma przestępczość zorganizowana powiązana z działaniami agentów zawodników; uważa, że zjawisko to szkodzi wizerunkowi sportu, jego integralności i ostatecznie jego roli w społeczeństwie;

4.

zauważa, że w badaniu ustalono, iż agenci sportowi odgrywają główną rolę w strumieniach finansowych, które są często nieprzejrzyste i które sprawiają, że są oni podatni na działania niezgodne z prawem; z zadowoleniem odnosi się do inicjatyw niektórych klubów i organów zarządzających sportem na rzecz zwiększenia przejrzystości transakcji finansowych;

5.

podkreśla, że w badaniu zwrócono uwagę, że brak przejrzystości jest nierozłączną cechą systemów transferowych, zwłaszcza w sportach zespołowych, sprzyjających działaniom niezgodnym z prawem, w których uczestniczą agenci oraz kluby i zawodnicy;

6.

podkreśla szczególną podatność na to młodych zawodników oraz niebezpieczeństwo, że padną oni ofiarą handlu ludźmi;

7.

podkreśla szczególną odpowiedzialność agentów i klubów zawodników, zwłaszcza za młodych graczy, i w związku z tym apeluje do obu stron o podjęcie tej odpowiedzialności, w szczególności w zakresie szkolenia edukacyjnego i zawodowego młodych zawodników;

8.

zwraca uwagę na wynikające z badania ustalenie, że ustanowione przez federacje sportowe przepisy dotyczące agentów mają zasadniczo na celu kontrolowanie dostępu do tego zawodu i regulowanie jego funkcjonowania, jednak organy te dysponują jedynie ograniczonymi uprawnieniami w zakresie nadzoru i nakładania kar, ponieważ brakuje im jakichkolwiek środków kontroli lub możliwości podejmowania bezpośrednich działań wobec agentów sportowych, którzy nie są zarejestrowani w tych federacjach; nie są one również uprawnione do nakładania sankcji cywilnych lub prawnych;

9.

zgadza się z organami zarządzającymi sportem i z zainteresowanymi podmiotami związanymi ze sportem, że trzeba podjąć środki w celu rozwiązania problemów dotyczących integralności i wiarygodności sportu oraz podmiotów zaangażowanych w sport;

10.

jest zdania, że wycofanie obecnego systemu FIFA dotyczącego licencji agentów zawodników bez ustanowienia sprawnego alternatywnego systemu nie byłoby właściwym sposobem rozwiązania problemów dotyczących agentów piłkarzy;

11.

z zadowoleniem odnosi się do działań organów zarządzających sportem na rzecz zwiększenia przejrzystości przepływów finansowych i nadzoru nad nimi;

12.

wzywa Radę do ściślejszej koordynacji działań w walce z działalnością przestępczą powiązaną z działalnością agentów, w tym z praniem brudnych pieniędzy, ustawianiem meczów i handlem ludźmi;

13.

odnosi się do wspomnianego powyżej orzeczenia w sprawie T-193/02, w którym sąd stwierdził, że w zasadzie uregulowanie działalności agentów zawodników, które stanowi kontrolę działalności gospodarczej i dotyczy podstawowych swobód, leży w gestii władz publicznych;

14.

przypomina, że w tym samym orzeczeniu sąd uznał, że federacje takie jak FIFA są uprawnione do uregulowania zawodu agentów, o ile regulacja ta ma na celu podniesienie standardów zawodowych i etycznych działalności agenta na rzecz ochrony zawodników i o ile regulacja ta nie jest sprzeczna z zasadami konkurencji; przypomina, że jako grupa agenci nie są zorganizowani na poziomie zawodowym i że zawód ten podlega bardzo ograniczonej regulacji na szczeblu państw członkowskich;

15.

jest przekonany, że w kontekście działalności transgranicznej i różnych regulacji krajowych mających zastosowanie do sportu skuteczną kontrolę i egzekwowanie kar można osiągnąć jedynie poprzez wspólne działania organów zarządzających sportem i władz publicznych;

16.

zwraca uwagę, że o ile organy sportowe uregulowały szczegółowo działalność agentów w niektórych dyscyplinach na poziomie międzynarodowym i krajowym, nieliczne państwa członkowskie przyjęły konkretne akty dotyczące agentów sportowych;

17.

uważa, że ze względu na nieprzejrzystą różnorodność uregulowań mających zastosowanie do działalności agentów sportowych potrzebne jest spójne podejście całej UE mające na celu uniknięcie powstania luk prawnych wynikających z niejasnej regulacji oraz zagwarantowanie odpowiedniego monitorowania i odpowiedniej kontroli działalności agentów;

18.

ponawia swój apel o podjęcie inicjatywy UE dotyczącej działalności agentów zawodników, która powinna zmierzać do zapewnienia:

19.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji Europejskiej.