EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52010IP0209
Community innovation policy in a changing world European Parliament resolution of 15 June 2010 on Community innovation policy in a changing world (2009/2227(INI))
Wspólnotowa polityka w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie wspólnotowej polityki w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie (2009/2227 (INI))
Wspólnotowa polityka w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie wspólnotowej polityki w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie (2009/2227 (INI))
Dz.U. C 236E z 12.8.2011, p. 41–47
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
12.8.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
CE 236/41 |
Wtorek, 15 czerwca 2010 r.
Wspólnotowa polityka w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie
P7_TA(2010)0209
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie wspólnotowej polityki w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie (2009/2227 (INI))
2011/C 236 E/06
Parlament Europejski,
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Przegląd wspólnotowej polityki w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie” (COM(2009)0442),
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Przygotowanie się na przyszłość: opracowanie wspólnej strategii w dziedzinie kluczowych technologii wspomagających w UE” (COM(2009)0512),
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Nowe partnerstwo na rzecz modernizacji uczelni: Forum UE na rzecz dialogu uczelni i przedsiębiorstw” (COM(2009)0158) oraz swoją rezolucję z dnia 20 maja 2010 r. (1) w sprawie dialogu uczelni i przedsiębiorstw,
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 4 grudnia 2009 r. zatytułowane „W kierunku konkurencyjnej, innowacyjnej i wydajnej ekologicznie Europy – wkład Rady ds. Konkurencyjności w strategię lizbońską po roku 2010”,
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Nowe możliwości technologii ICT – strategia na rzecz badań w dziedzinie przyszłych i powstających technologii w Europie” (COM(2009)0184),
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 marca 2009 r. w sprawie programu „Small Business Act” (2),
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie przeglądu śródokresowego polityki przemysłowej – wkład w strategię UE na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia (3),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4),
uwzględniając konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie promowania kreatywności i innowacji przez kształcenie i szkolenie (5),
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie wykorzystania wiedzy w praktyce: szeroko zakrojona strategia innowacyjna dla UE (6),
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie realizacji wspólnotowego programu lizbońskiego: badania naukowe i innowacje jako inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia: wspólna koncepcja (7),
uwzględniając decyzję nr 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) (8),
uwzględniając decyzję nr 1639/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiającą Program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji (2007-2013) (9),
uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie patentu wspólnotowego (COM(2000)0412),
uwzględniając wspólnotowe ramy dotyczące pomocy państwa na rzecz badań, rozwoju i innowacji (10),
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „W kierunku bardziej skutecznego stosowania zachęt podatkowych na rzecz badań i rozwoju” (COM(2006)0728),
uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Ocena wspólnotowej polityki w zakresie innowacji w latach 2005-2009” (SEC(2009)1194),
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Strategia na rzecz badań i rozwoju oraz innowacji w sektorze technologii informacyjno-komunikacyjnych w Europie: Podnoszenie poprzeczki” (COM(2009)0116),
uwzględniając art. 48 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinię Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0143/2010),
A. |
mając na uwadze, że w swoim komunikacie zatytułowanym „Przegląd wspólnotowej polityki w zakresie innowacji w zmieniającym się świecie” Komisja zapowiedziała opracowanie nowej strategii innowacyjnej w formie planu działania, |
B. |
mając na uwadze, że przyszła strategia innowacyjna musi być ściśle związana ze strategią UE 2020, |
C. |
mając na uwadze, że Komisja w swoim komunikacie zatytułowanym „Nowe możliwości technologii ICT – strategia na rzecz badań w dziedzinie przyszłych i powstających technologii w Europie” zapowiedziała nową, zawierającą inicjatywy strategię na rzecz badań w dziedzinie przyszłych i powstających technologii, |
D. |
mając na uwadze, że tworząc europejską politykę innowacyjności, należy w jednakowym stopniu uwzględniać wszystkie aspekty trójkąta wiedzy (badania – innowacyjność – edukacja), |
E. |
mając na uwadze, że zdolności innowacyjne przedsiębiorstw zależą w dużej mierze od dostępności wystarczających środków finansowych, a zapaść kredytowa będąca skutkiem obecnego kryzysu gospodarczego stwarza ryzyko drastycznego ograniczenia siły innowacyjnej przedsiębiorstw, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), |
F. |
mając na uwadze, że innowacyjność jest głównym czynnikiem pozwalającym na skuteczne stawienie czoła obecnym doniosłym wyzwaniom społecznym i środowiskowym oraz realizację strategicznych celów politycznych UE, takich jak przedsiębiorczość, konkurencyjność, zmiany klimatu, zatrudnienie, zmiany demograficzne i społeczeństwo integracyjne, |
G. |
mając na uwadze, że bez przyspieszenia rozwoju i powszechnego stosowania czystych, zrównoważonych i wydajnych technologii energetycznych Unia Europejska nie osiągnie swoich celów w dziedzinie energii i klimatu wytyczonych na 2020 r., a w szczególności celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 20 %, zwiększenia wydajności energetycznej o 20 % i osiągnięcia poziomu co najmniej 20 % energii produkowanej ze źródeł odnawialnych; mając na uwadze, że przyszła strategia w dziedzinie innowacji powinna w pełni uwzględniać ten aspekt, |
H. |
mając na uwadze, że badania nad przyszłymi i powstającymi technologiami (takimi jak technologie kwantowe, TIK inspirujące się biologią oraz nanotechnologie) mają korzystny wpływ na innowacje, a co za tym idzie, na długoterminową konkurencyjność, i mając na uwadze, że dzięki temu otwierają się nowe horyzonty przed działalnością gospodarczą, sprzyjając nowym gałęziom przemysłu oraz MŚP działającym w obszarach wysoko wyspecjalizowanych technologii, |
I. |
mając na uwadze, że wspieranie i rozwój zrównoważonych technologii są niezbędne nie tylko do osiągnięcia celów UE dotyczących klimatu i energii, ale także pozwalają UE uzyskać ogromne korzyści związane z przyszłymi miejscami pracy i wzrostem gospodarczym, |
J. |
mając na uwadze, że nierówny podział zasobów może utrudnić innowacje; mając na uwadze, że polityka UE w zakresie surowców powinna stawić czoła głównym wyzwaniom związanym z zapewnieniem sprawiedliwego dostępu, |
K. |
mając na uwadze, ze w czasach zwiększających się niedoborów zasobów wspieranie zrównoważonych i energooszczędnych technologii podnosi bezpieczeństwo energetyczne UE, |
L. |
mając na uwadze, że kwestia zmian demograficznych jest jednym z poważniejszych wyzwań przyszłości, które również wymaga nowych rozwiązań technologicznych, |
M. |
mając na uwadze, że w sektorach przemysłu, w których UE posiada dobrą pozycję konkurencyjną, musi ona połączyć swoje siły, umocnić swoją przewagę oraz zagwarantować równe warunki konkurowania na skalę światową, |
Szeroko zakrojone podejście do innowacji
1. |
uważa, że istnieją możliwości ściślejszego powiązania badań naukowych i innowacyjności w Europie; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o przyjęcie zintegrowanego podejścia łączącego naukę z innowacyjnością; |
2. |
zwraca uwagę Komisji, że przyszła polityka innowacyjna UE musi mieć szeroki zakres i zasadniczo musi obejmować wszelkie formy innowacji – nie tylko innowacje technologiczne (dotyczące produktu i procesu), ale także innowacje administracyjne, organizacyjne, a także społeczne i dotyczące pracy, w tym nowe innowacyjne modele biznesowe, jak również innowacje usługowe, a równocześnie uwzględniać pozostałe dwa aspekty trójkąta wiedzy (badania naukowe i edukację); |
3. |
podkreśla, że innowacje są przede wszystkim zorientowane na spełnienie potrzeb konsumenckich i rynkowych; w związku z tym wzywa Komisję do zapewnienia, aby w większym stopniu uznawano wyższość wymogów konsumenckich jako siłę napędową innowacji; zauważa, że aby zapobiec powstawaniu nowych form nierówności społecznych, w przyszłości innowacje należy oceniać nie tylko pod kątem korzyści dla gospodarki i środowiska, ale także pod względem ich społecznej wartości dodanej; |
4. |
podkreśla fakt, że wzmocnienie roli przedsiębiorców jako siły napędowej innowacji w Europie stanowi warunek niezbędny do zagwarantowania skutecznego funkcjonowania konkurencyjnego rynku wewnętrznego opartego na zniesieniu barier w handlu, wysokim stopniu ochrony konsumentów i spójności społecznej; |
5. |
wzywa Komisję do określenia ambitnych poziomów odniesienia dla innowacji, koncentrujących się na doniosłych wyzwaniach społecznych, oraz do położenia kresu obecnej fragmentacji różnych inicjatyw europejskich; |
6. |
zdecydowanie popiera pogląd Komisji, iż kluczowe technologie wspomagające oraz badania nad przyszłymi i powstającymi technologiami są niezbędnym warunkiem trwałego wzmocnienia globalnej konkurencyjności UE; zgadza się z wezwaniem państw członkowskich przez Komisję do osiągnięcia porozumienia w sprawie znaczenia stosowania kluczowych technologii wspomagających w UE; w związku z tym podkreśla, że (i) kluczowe technologie wspomagające, takie jak mikro- i nanoelektronika, fotonika, bio- i nanotechnologia, (ii) nowe materiały oraz (iii) nowe i przyszłe technologie oferują znaczny potencjał dla innowacji i mogą wesprzeć proces przechodzenia do opartej na wiedzy i niskoemisyjnej gospodarki; |
7. |
podkreśla, że centralnym elementem innowacyjności musi być człowiek, i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane na rzecz intensyfikacji dialogu między uczelniami a przedsiębiorstwami, znacznie przyczyniającego się do wspierania badań i innowacyjności, do łatwiejszego wykorzystywania wiedzy powstającej na uczelniach przez sektor prywatny i do wzbogacania programów akademickich w celu zaspokojenia współczesnych potrzeb społecznych i potrzeb przedsiębiorstw; |
8. |
zwraca uwagę, że identyfikacja współczesnych kluczowych technologii wspomagających oraz nowych i przyszłych technologii musi następować we współpracy z sektorem przedsiębiorstw, na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym, w tym z MŚP, przy czym należy również uwzględniać regionalne cele polityki gospodarczej; wzywa UE do zadbania o to, by udział proponowanej grupy ekspertów wysokiego szczebla w określeniu, przyjęciu i wdrożeniu konkretnych środków krótko-, średnio- i długoterminowych wspierających te technologie został wzięty bod uwagę; |
9. |
z zadowoleniem przyjmuje te działania polityczne w zakresie innowacji jako uzupełnienie krajowych strategii przemysłowych, posiadających wymiar ponadbranżowy na szczeblu wspólnotowym, oraz wzywa Komisję do dalszego stosowania tego podejścia; |
10. |
wzywa Komisję i państwa członkowskie do połączenia rozwoju sieci cyfrowych następnej generacji i inteligentnych sieci z działaniami na rzecz innowacji w celu pełnego wykorzystania płynących z nich korzyści; w tym kontekście podkreśla, że należy zapewnić dostateczne środki finansowe, w tym z funduszy strukturalnych; |
11. |
podkreśla, że inwestycje w szybkie sieci internetowe i upowszechnianie łączy szerokopasmowych to podstawowy warunek szerszego i lepszego propagowania wyników innowacyjności oraz obniżania różnic w zakresie innowacyjności występujących między regionami UE; |
12. |
zwraca się do Komisji i państw członkowskich o nasilenie działań w zakresie polityki spójności w dziedzinie innowacyjności w celu zmniejszania różnic występujących między państwami członkowskimi; |
13. |
popiera fakt, że Komisja przygotowuje obecnie europejski akt prawny w dziedzinie innowacji w celu stworzenia spójniejszej strategii na rzecz innowacji; |
14. |
podkreśla znaczenie innowacyjności ekologicznej i zielonej przedsiębiorczości, które mogą odegrać decydującą rolę, łącząc politykę innowacyjności z sektorami kluczowymi dla UE, a także uwypuklić istotne elementy przewagi komparatywnej europejskiej gospodarki; |
15. |
podkreśla istotną rolę ekoinnowacji, szczególnie w kontekście rosnącej efektywności wykorzystania zasobów; |
16. |
podkreśla istotną rolę, jaką odgrywają klastry innowacyjne dla przyszłej polityki innowacyjnej UE, a ponadto zwraca uwagę na potencjał, jaki oferują w szczególności klastry wiedzy; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy tworzenia specjalnych stref innowacyjności i przedsiębiorczości wokół uczelni, instytutów badawczych i parków naukowo-technologicznych; wzywa do poszukiwania możliwości tworzenia jednolitych, uproszczonych ram finansowania i funkcjonowania tych nowych stref innowacyjności; |
17. |
podkreśla konieczność dalszego rozwoju istniejących klastrów – w tym pełniących wiodącą rolę w świecie niektórych dziedzinach – poprzez skoncentrowane działania UE, państw członkowskich i regionów, tak aby mogły one utrzymać i zwiększać swoją przewagę; |
18. |
w związku z tym podkreśla, że podstawa wszelkiej działalności politycznej związanej z klastrami powinna uwzględniać potrzeby przedsiębiorstw, w tym MŚP, a zwłaszcza innowacyjnych MŚP, zważywszy, że innowacyjność stanowi istotny warunek wspierania przedsiębiorczości; |
19. |
wzywa odpowiednie podmioty krajowe i wspólnotowe do poprawy warunków ramowych transgranicznej współpracy między klastrami; |
20. |
podkreśla, ze MŚP odgrywają główną rolę jako partnerzy w łańcuchach wartości, a także jako samodzielni oferenci innowacyjnych produktów; |
Zwiększenie i koncentracja unijnych środków przeznaczonych na innowacje
21. |
wzywa do bardziej zdecydowanego europejskiego podejścia do finansowania innowacji oraz zapobiegania obecnej fragmentacji i krótkowzroczności; jest zdania, że niezbędnym warunkiem rozwoju innowacji jest zapewnienie wystarczających środków finansowych, dlatego też należy znacznie zwiększyć budżet UE przeznaczony na innowacje; domaga się, by uwzględnić to podczas zbliżającego się przeglądu obecnych ram finansowych oraz podczas planowania w ramach perspektywy finansowej na lata 2014-2020; w związku z tym zwraca uwagę, że równocześnie należy dokonać przeglądu przepisów dotyczących kryteriów przyznawania środków w dziedzinie badań i rozwoju w odniesieniu do przedprzemysłowych i/lub eksperymentalnych badań i rozwoju; wzywa państwa członkowskie do zwiększenia środków finansowych na badania i rozwój z myślą o osiągnięciu celu określonego w Barcelonie w 2002 r., który polega na przeznaczeniu do 2010 r. 3 % PKB na badania i rozwój; podkreśla znaczenie finansowania badań i innowacyjności w czasach kryzysu gospodarczego, co w perspektywie długoterminowej wpłynie pozytywnie na tworzenie nowych miejsc pracy; podkreśla potrzebę przeznaczenia większej liczby programów badawczo-rozwojowych na innowacyjność, |
22. |
uważa, że wydatki UE na badania i innowacyjność muszą koncentrować się m.in. na wprowadzaniu zachęt do wykorzystywania wyników badań przez przedsiębiorstwa, a także na pełniejszym informowaniu o źródłach i możliwościach finansowania; podkreśla znaczenie utrzymania przejrzystości i równych szans w dostępie do środków finansowych w oparciu o otwarte zaproszenia do składania wniosków badawczych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wykorzystania funduszy strukturalnych do wspierania innowacji na dużą skalę; podkreśla potrzebę opracowania systemów finansowania innowacji społecznych kładących większy nacisk na korzyści społeczne; |
23. |
podkreśla, że oprócz zgromadzenia większych środków decydujące znaczenie ma osiągnięcie masy krytycznej; zaleca, by w tym celu stosować zamówienia publiczne, i w szczególności podkreśla, że środki muszą płynąć tam, gdzie efekt dźwigni może przynieść najlepsze rezultaty, tj. do takich dziedzin, jak kluczowe technologie wspomagające i sztandarowe inicjatywy w dziedzinie powstających i przyszłych technologii, z myślą o uzyskaniu europejskiej wartości dodanej; w związku z tym podkreśla konieczność pełnego wykorzystania efektów synergii pomiędzy programami ramowymi na rzecz badań naukowych i innowacji a funduszami strukturalnymi; w związku z tym podkreśla, że poszczególne organy zarządzające siódmym programem ramowym, programem ramowym na rzecz konkurencyjności i innowacji oraz funduszami strukturalnymi muszą być świadome możliwości, jakie oferuje każdy z tych instrumentów; ubolewa z powodu niedostatecznej wiedzy na temat możliwości związanych z istniejącymi efektami synergii w finansowaniu; wzywa regiony i państwa członkowskie do zwiększenia wysiłków na rzecz usprawnienia komunikacji w tym zakresie; |
24. |
z zadowoleniem przyjmuje powstanie Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, który został stworzony z myślą o stymulowaniu i tworzeniu najlepszych na skalę międzynarodową innowacji poprzez skupienie wokół wspólnego celu naukowców, badaczy i przedsiębiorców; podkreśla wkład instytutu w tworzenie zachęt do propagowania programów innowacyjności, a także ważną rolę, jaką może on odegrać w tym zakresie; wzywa Komisję do takiego kształtowania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, by gromadzone tam środki finansowe uzupełnione o środki z innych źródeł pozwoliły osiągnąć masę krytyczną niezbędną do podjęcia i kompleksowego zbadania podstawowych wyzwań stojących przed społeczeństwami UE; |
25. |
podkreśla potrzebę wprowadzenia wytycznych zapewniających konkurencyjny podział środków finansowych i ich szybkie wykorzystanie, a także wprowadzenia nagród za projekty przynoszące w krótkim terminie znaczne wyniki gospodarcze; |
26. |
podkreśla, że Europa powinna być w czołówce rozwoju technologii internetowych oraz niskoemisyjnych zastosowań technologii informacyjno-komunikacyjnych; proponuje podwojenie budżetu UE na badania w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych w ramach następnej perspektywy finansowej; |
Poprawa struktury zarządzania programami
27. |
podkreśla, że polityka w zakresie innowacji powinna być skoordynowana z innymi politykami unijnymi i krajowymi (w tym z polityką przemysłową, środowiskową i konsumencką), mając na uwadze, że określone podejścia powinny być na tyle elastyczne, by można je było dostosować do różnych warunków krajowych i regionalnych; |
28. |
ubolewa, że działania na rzecz uproszczenia instrumentów UE w dziedzinie badań i innowacji okazały się nieskuteczne i że procedury są nadal zdecydowanie zbyt złożone i czasochłonne, co szczególnie utrudnia udział MŚP w tych programach; |
29. |
jest zdania, że z uwagi na przyjazność dla użytkownika i przejrzystość należy unikać nakładania się i powielania programów wspierających wskutek niewystarczającej koordynacji na poszczególnych szczeblach działania; zwraca się do Komisji o sprawdzenie, czy możliwe jest, by w przyszłości za unijne instrumenty pomocowe dla MŚP odpowiadała jedna dyrekcja generalna, na przykład DG ds. Przedsiębiorstw; uważa, że ułatwiłoby to ich prezentację na zewnątrz i zapewniło potencjalnym beneficjentom jeden punkt kontaktowy; |
30. |
w związku z tym wzywa także Komisję do zagwarantowania, że ramy regulacyjne UE będą wspierały innowacje, a nie stanowiły przeszkodę dla zmian, oraz do zapewnienia skutecznej współpracy między odpowiednimi służbami wewnętrznymi i dyrekcjami generalnymi przy pomocy takiej struktury, jak planowana grupa zadaniowa, w celu rozważenia w spójny i kompleksowy sposób kwestii dotyczących innowacji; domaga się, aby prowadziło to do mniejszego rozdrobnienia instrumentów UE związanych z polityką w zakresie innowacji; |
31. |
wzywa ponadto państwa członkowskie do skutecznej koordynacji działań właściwych organów krajowych; |
32. |
stwierdza, że celem wspólnych starań podmiotów na szczeblu UE powinno być zapełnienie luki między badaniami i innowacją oraz między dojrzałością produktu pod względem wymogów rynku a jego komercjalizacją; podkreśla, że programy ramowe wymagają tworzenia punktów stycznych między nimi lub tworzenia międzyprogramowych połączeń między środkami związanymi z innowacjami i badaniami; |
33. |
apeluje do Komisji o opracowanie nowych wskaźników dotyczących innowacji, które są lepiej dostosowane do cech gospodarki opartej na usługach i w coraz większym stopniu bazującej na wiedzy, a także do dostosowania istniejących wskaźników, tak aby europejska tabela wyników innowacji dostarczała nie tylko analizy porównawczej zdolności poszczególnych państw członkowskich w dziedzinie innowacji, lecz także pozwalała na określenie silnych i słabych strony środków UE na rzecz innowacji; |
34. |
podkreśla znaczenie pełniejszego informowania o odpowiednich formach i źródłach finansowania oraz znaczenie odpowiednich informacji na temat alternatywnych form finansowania, np. umów licencyjnych, w celu zwiększenia gotowości przedsiębiorstw do realizacji inwestycji; |
Wspieranie prywatnego finansowania
35. |
podkreśla, że oprócz finansowania publicznego należy silniej wspierać finansowanie ze środków prywatnych; |
36. |
podkreśla znaczenie lepszej harmonizacji dostępu do funduszy UE dla wszystkich uczestników, aby zwiększyć udział MŚP w strukturach zarządzania wspólnymi inicjatywami technologicznymi i w ich działaniach; |
37. |
wzywa Komisję do przedstawienia wraz z planem działania na rzecz innowacji konkretnych instrumentów służących poprawie dostępu innowacyjnych przedsiębiorstw do finansowania; w związku z tym podkreśla konieczność uwzględnienia różnych potrzeb związanych z finansowaniem i tempa innowacji w przedsiębiorstwach na poszczególnych etapach ich tworzenia i rozwoju; |
38. |
podkreśla konieczność stworzenia warunków dla lepszej dostępności kapitału wysokiego ryzyka, uwzględniając przy tym potrzeby MŚP, a także rozszerzenia mechanizmu finansowania opartego na podziale ryzyka, stosowanego przez EBI; wzywa Komisję do sprawdzenia, jakie środki można przyjąć celem zapewnienia podziału ryzyka, który będzie możliwy do zaakceptowania dla wszystkich podmiotów, stymulując tym samym prywatne inwestycje w dziedzinie innowacji; |
39. |
wzywa odpowiednie podmioty krajowe i wspólnotowe do rozbudowania sprawdzonych instrumentów finansowania MŚP, takich jak mikrokredyty, kapitał podwyższonego ryzyka dla osób chcących inwestować w innowacyjne przedsiębiorstwa, anioły biznesu wspierające realizację projektów biznesowych np. przez młodych badaczy, pożyczki i gwarancje, a także do stworzenia podatkowych, finansowych, biznesowych i administracyjnych zachęt do inwestycji w celu zmniejszenia ryzyka przenoszenia produkcji z powodu niekorzystnych warunków pomocy państwa oraz zachęcenia przedsiębiorstw do zatrudniania personelu wykwalifikowanego w dziedzinie badań i innowacji i zapewnienia w ten sposób rozwoju nowych produktów i usług; |
40. |
podkreśla znaczenie zapewnienia minimalnego przydziału środków dla MŚP w otwartych zaproszeniach do składania wniosków publikowanych w ramach inicjatyw na rzecz badań i innowacji, realizując to samo zobowiązanie przyjęte dla siódmego programu ramowego (15 % zasobów w programie na rzecz współpracy); |
Poprawa warunków ramowych dla przedsiębiorstw, szczególnie MŚP
41. |
wzywa Komisję do dostosowania – zgodnie z zasadami jednolitego rynku – istniejących uregulowań UE dotyczących pomocy państwa, tak aby można było wspierać inwestycje w pilnie potrzebne nowe technologie oraz zapewnić długotrwałą konkurencyjność Unii i równe warunki konkurencji na skalę światową; szczególnie wzywa Radę i Komisję do rozważenia podczas rewizji unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa inicjatywy w zakresie kluczowych technologii wspomagających, co umożliwi państwom członkowskim tworzenie krajowych systemów zachęt celem wspierania rozwoju kluczowych technologii wspomagających; |
42. |
podkreśla znaczenie wspólnych inicjatyw technologicznych, spełniających określone kryteria pod względem rozmiaru i struktur zarządzania, oraz dokonywania okresowej oceny wpływu zatwierdzonych inicjatyw tego typu pod kątem ich wkładu w zwiększanie konkurencyjności przemysłu europejskiego; |
43. |
w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wspólnotowe ramy dotyczące pomocy państwa na rzecz badań, rozwoju i innowacji zostaną w 2010 r. poddane przeglądowi; |
44. |
jest zdania, że silniejszemu wspieraniu innowacji musi zawsze towarzyszyć zmniejszenie obciążenia biurokratycznego wnioskodawców; wzywa Komisję do zlikwidowania tej biurokracji poprzez przekształcenie procesów programu ramowego i stworzenie platformy dla użytkowników; |
45. |
wzywa odpowiednie podmioty UE, aby – szczególnie z myślą o MŚP – poprawiły warunki ramowe w zakresie ochrony własności intelektualnej, zwłaszcza patentów, ponieważ ich koszt i jakość są głównym elementem innowacji; |
46. |
w związku z tym ubolewa, że nie istnieje prawdziwy rynek wewnętrzny UE w zakresie innowacji oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do koordynacji działań w tej dziedzinie, w szczególności w odniesieniu do zawarcia w najbliższym czasie porozumienia w sprawie patentu wspólnotowego i jednolitego systemu rozstrzygania sporów patentowych; podkreśla również znaczenie standaryzacji dla rozwoju innowacyjnych produktów; |
47. |
zaleca wspieranie nowoczesnych strategii politycznych w dziedzinie innowacji, które będą wspierały takie innowacje, jak łączenie patentów, wspólne platformy patentowe i licencje przyznające pełnię praw; |
48. |
podkreśla przy tym znaczenie, jakie ma dla europejskiej gospodarki stworzenie dostosowanego do potrzeb MŚP patentu wspólnotowego, zgodnie ze strategiami unijnymi w dziedzinie innowacji; |
49. |
stwierdza, że stosowanie patentów w coraz większym stopniu służy jako gwarancja przyznania finansowania przez banki, jednak z powodu braku wiedzy technologicznej banki często nie są w stanie prawidłowo ocenić wartości patentów w ramach procedury udzielania kredytu; dlatego też wzywa Komisję do sprawdzenia, czy UE powinna zapewnić wsparcie przy opracowywaniu standardów oceny; |
50. |
podkreśla znaczenie programów wspierających korzystanie z technologii i personelu badawczego przez MŚP; |
51. |
podkreśla, że trójkąt wiedzy, który tworzą badania, innowacje i kształcenie, musi być postrzegany jako spójna całość; z tego względu domaga się, by nie ograniczać inwestycji w edukację i szkolenia wykwalifikowanych pracowników, które odgrywają decydującą rolę w świetle znaczenia zdolności w dziedzinie innowacji dla konkurencyjności UE; podkreśla konieczność stworzenia jak najbardziej atrakcyjnych warunków dla naukowców i ich współpracowników, również w odniesieniu do ich mobilności, aby UE mogła sprostać wyzwaniom globalnej konkurencji; podkreśla, że celom tym powinna towarzyszyć poprawa warunków pracy kobiet naukowców; |
*
* *
52. |
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji. |
(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0187.
(2) Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0100.
(3) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0226.
(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.
(5) Dz.U. C 141 z 7.6.2008, s. 17.
(6) Dz.U. C 102 E z 24.4.2008, s. 455.
(7) Dz.U. C 303 E z 13.12.2006, s. 640.
(8) Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s. 1.
(9) Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 15.
(10) Dz.U. C 323 z 30.12.2006, s. 1.