EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CN0164

Sprawa C-164/09: Skarga wniesiona w dniu 8 maja 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

Dz.U. C 180 z 1.8.2009, p. 28–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

1.8.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 180/28


Skarga wniesiona w dniu 8 maja 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-164/09)

2009/C 180/48

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: C. Zadra i D. Recchia, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie, że jako że region Veneto ustanowił i stosuje przepisy dotyczące zgody na odstąpienia od systemu ochrony dzikiego ptactwa, naruszające warunki określone w art. 9 dyrektywy 79/409/EWG (1), Republika Włoska uchybiła zobowiązaniem, które na niej ciążą na mocy art. 9 dyrektywy 79/409.

obciążenie Republice Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja jest zdania, ze przepisy ustanowione przez region Veneto nie są zgodne z przepisami art. 9 dyrektywy 79/409.

Ustawa nr 13 z 2005 r., obowiązująca w momencie upływu terminu określonego w uzasadnionej opinii, nie odpowiada wymogom art. 9 dyrektywy w zakresie w jakim:

określa ona w sposób ogólny i abstrakcyjny, nie określając żadnych ram czasowych gatunki i ilości zwierząt będące przedmiotem odstąpienia;

przewiduje w sposób nie wprowadzający żadnego rozróżnienia, odstąpienie dotyczące konkretnych gatunków ptactwa, odwołując się w sposób ogólny to wszystkich przypadków wymienionych w art. 9 lit. a) i c) oraz bez wskazania właściwego w tym zakresie uzasadnienia;

nie określa żadnych sposobów kontroli dostępności innych zadawalających rozwiązań, ani też nie stanowi, że indywidualne odstąpienia winny bezwzględnie określać warunki ryzyka oraz okoliczności czasu i miejsca, w przypadku których takie odstępstwa mogą być przyznane;

pozwala na wyłączenie małych ilości ptactwa bez odpowiedniej podstawy naukowej.

Komisja twierdzi, że przepisy wydane po upływie terminu określonego w uzasadnionej opinii nie tylko nie usuwają uchybień stwierdzonych, ale również je powielają. Zarzut ten dotyczy w szczególności dekretu prezydenta rady regionu nr 140 z dnia 20 czerwca 2006 r., dekretu prezydenta rady regionu nr 230 z dnia 18 października 2006 r., ustawy regionalnej nr 24 z dnia 16 sierpnia 2007 r., dekretu prezydenta rady regionu nr 167 z dnia 4 września 2007 r. a także ustawy regionalnej nr 13 z dnia 14 sierpnia 2008 r.


(1)  Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 103, s. 1)


Top