20.5.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 148/6

(1)

Teneinde te zorgen voor efficiënte samenwerking tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van de lidstaat van ontvangst, moet de informatie-uitwisseling wederzijds zijn, binnen de respectieve toezichtsbevoegdheden van die autoriteiten. Het is bijgevolg noodzakelijk te specificeren welke informatie met betrekking tot instellingen en, waar van toepassing, met betrekking tot het functioneren van hun bijkantoren, moet worden verstrekt door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van ontvangst, alsook welke informatie met betrekking tot bijkantoren moet worden verstrekt door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van ontvangst aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst.

(2)

De uitwisseling van informatie tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en de lidstaat van ontvangst dient te worden gezien in de ruimere context van toezicht op grensoverschrijdende bankgroepen en de informatie kan, waar van toepassing, op geconsolideerd niveau worden verstrekt. Als een instelling een uiteindelijke moederonderneming heeft in de lidstaat waar haar hoofdkantoor is gevestigd en waar de desbetreffende bevoegde autoriteit ook de consoliderende toezichthouder is, moeten met name mogelijkheden beschikbaar worden gesteld om informatie te verstrekken op geconsolideerd niveau in plaats van op het niveau van een instelling die opereert via een bijkantoor. In dit geval moet de bevoegde autoriteit echter de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van ontvangst ervan in kennis stellen dat de informatie wordt verstrekt op geconsolideerd niveau.

(3)

De informatie-uitwisseling tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van de lidstaat van ontvangst is niet beperkt tot de in artikel 50 van Richtlijn 2013/36/EU gespecificeerde soorten informatie en derhalve tot de in deze verordening gespecificeerde soorten informatie. In het bijzonder voorzien de artikelen 35, 36, 39, 43 en 52 van Richtlijn 2013/36/EU afzonderlijk in de uitwisseling van informatie met betrekking tot controles ter plaatse van bijkantoren, kennisgevingen van uitoefening van het recht van vestiging en van het recht tot het vrij verrichten van diensten, en maatregelen, met inbegrip van voorzorgsmaatregelen die door de bevoegde autoriteiten worden genomen met betrekking tot bijkantoren en hun moederondernemingen. In deze verordening hoeven de vereisten voor uitwisseling van informatie op dat vlak derhalve niet te worden gespecificeerd.

(4)

Het is noodzakelijk vereisten voor de tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst uit te wisselen informatie vast te stellen om de regelgevings- en toezichtspraktijken in heel de Unie te harmoniseren. Deze informatie moet betrekking hebben op alle gebieden die gespecificeerd worden in artikel 50 van Richtlijn 2013/36/EU, met name bestuur en eigendom, inclusief bedrijfsonderdelen zoals die welke bedoeld worden in artikel 317 van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2), liquiditeit en bevindingen betreffende liquiditeitstoezicht, solventie, depositogarantie, grote blootstellingen, systeemrisico, administratieve en boekhoudkundige procedures, en internecontrolemechanismen. Om de monitoring van instellingen te vergemakkelijken, moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst elkaar van situaties van niet-naleving van nationaal of uniaal recht alsook van aan instellingen opgelegde toezichthoudende maatregelen en sancties op de hoogte houden. Voorts moet bijkomende informatie betreffende hefboom en voorbereiding op noodsituaties in het toepassingsgebied van tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst uit te wisselen informatie worden opgenomen zodat deze de instellingen op efficiënte wijze kunnen monitoren.

(5)

Indien liquiditeitsstress een instelling treft of naar verwachting zal treffen, moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst een duidelijk inzicht in de situatie hebben om onder de voorwaarden in artikel 43 van Richtlijn 2013/36/EU voorzorgsmaatregelen te kunnen nemen. Deze verordening moet bijgevolg in duidelijke regels voorzien betreffende welke soort informatie tussen de autoriteiten moet worden uitgewisseld wanneer liquiditeitsstress optreedt. Het is tevens noodzakelijk de uit te wisselen informatie te specificeren zodat de autoriteiten goed van te voren voorbereid zijn op noodsituaties zoals die bedoeld in artikel 114, lid 1, van Richtlijn 2013/36/EU.

(6)

Gelet op de verschillen in omvang, complexiteit en belang van bijkantoren die opereren in lidstaten van ontvangst, is het van belang om bij de informatie-uitwisseling het evenredigheidsbeginsel toe te passen. Daartoe moet uitgebreidere informatie tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst en van de lidstaat van ontvangst worden uitgewisseld indien de bevoegde autoriteiten in de lidstaten van ontvangst verantwoordelijk zijn voor bijkantoren die overeenkomstig artikel 51 van Richtlijn 2013/36/EU als significant worden aangewezen.

(7)

Om ervoor te zorgen dat de relevante informatie binnen redelijke grenzen wordt uitgewisseld en daarbij situaties te vermijden waarin de bevoegde autoriteiten van een lidstaat van herkomst verplicht zijn informatie over een instelling, ongeacht de aard en het belang ervan, aan alle bevoegde autoriteiten van de lidstaten van ontvangst te zenden, moet in specifieke gevallen alleen informatie die relevant is voor een bepaald bijkantoor uitsluitend aan de bevoegde autoriteiten die met het toezicht op dit bijkantoor belast zijn, worden gezonden. Om soortgelijke redenen moet op een aantal specifieke gebieden alleen informatie waaruit situaties van niet-naleving blijken tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst worden uitgewisseld, hetgeen betekent dat geen informatie moet worden uitgewisseld indien de instelling het nationale en uniale recht naleeft.

(8)

Deze verordening dient tevens de uitwisseling van informatie met betrekking tot het verrichten van activiteiten in een lidstaat van ontvangst door de levering van grensoverschrijdende diensten te behandelen. Gelet op de aard van grensoverschrijdende diensten worden de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van ontvangst geconfronteerd met een gebrek aan informatie met betrekking tot de activiteiten die worden uitgevoerd in hun jurisdicties. Bijgevolg is het van essentieel belang in de detail te specificeren welke informatie moet worden uitgewisseld om de financiële stabiliteit te beschermen en de voorwaarden voor vergunningen te monitoren, met name monitoring of de instellingen diensten leveren overeenkomstig de verstrekte kennisgevingen. Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Bankautoriteit — EBA) aan de Commissie heeft voorgelegd.

(9)

De EBA heeft openbare raadplegingen gehouden over de ontwerpen van technische reguleringsnormen waarop deze verordening gebaseerd is, de mogelijke kosten en baten geanalyseerd en het advies van de overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad opgerichte Stakeholdergroep bankwezen ingewonnen (3),

a)

de structuur van het leidinggevend orgaan en de directie, daaronder begrepen de toewijzing van verantwoordelijkheid voor het toezicht op een bijkantoor;

b)

de lijst van aandeelhouders en vennoten met gekwalificeerde deelnemingen op basis van informatie die is verstrekt door de kredietinstelling overeenkomstig artikel 26, lid 1, van Richtlijn 2013/36/EU.

a)

alle wezenlijke tekortkomingen in het liquiditeitsrisicobeheer van een instelling, voor zover bekend bij de bevoegde autoriteiten, die van invloed kunnen zijn op de bijkantoren, alsmede alle gerelateerde toezichtsmaatregelen die zijn getroffen met betrekking tot die tekortkomingen en de mate waarin de instelling heeft voldaan aan de toezichtsmaatregelen;

b)

de algehele beoordeling die door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van het liquiditeitsrisicoprofiel en risicobeheer van een instelling, in het bijzonder met betrekking tot een bijkantoor, is uitgevoerd;

c)

de ratio's van een instelling die de liquiditeits- en stabielefinancieringspositie van die instelling op nationaal en uniaal niveau aangeven in de binnenlandse valuta van de lidstaat van herkomst van de instelling en in alle overige valuta's die van wezenlijk belang zijn voor de instelling;

d)

de componenten waaruit de liquiditeitsbuffer van een instelling is opgebouwd;

e)

de mate van bezwaring van activa van een instelling;

f)

de verhouding van de leningen van een instelling tot de deposito's;

g)

alle binnenlandse liquiditeitsratio's die voor een instelling gelden als onderdeel van macroprudentiële beleidsmaatregelen door de bevoegde autoriteiten of door de aangewezen autoriteit, ongeacht of het gaat om bindende vereisten, richtsnoeren, aanbevelingen, waarschuwingen of anderszins, met inbegrip van de definities van die ratio's;

h)

alle specifieke liquiditeitsvereisten die gelden overeenkomstig artikel 105 van Richtlijn 2013/36/EU;

i)

alle belemmeringen voor de overdracht van contanten of zekerheid aan of van bijkantoren van een instelling.

a)

het liquiditeits- en financieringsbeleid van de instelling, met inbegrip van beschrijvingen van de financieringsregelingen voor de bijkantoren ervan, alle ondersteuningsregelingen binnen de groep, en de procedures voor gecentraliseerde cashpooling;

b)

de liquiditeits- en financieringsnoodplannen van de instelling, met inbegrip van informatie over de aangenomen stress-scenario's.

a)

de eigenvermogensvereisten in artikel 92 van Verordening (EU) nr. 575/2013, rekening houdende met alle maatregelen die zijn aangenomen of erkend overeenkomstig artikel 458 van die verordening en in voorkomend geval rekening houdend met de overgangsregelingen in deel tien van die verordening;

b)

alle aanvullende eigenvermogensvereisten die zijn opgelegd overeenkomstig artikel 104 van Richtlijn 2013/36/EU;

c)

de vereisten voor kapitaalbuffers in hoofdstuk 4 van titel VII van Richtlijn 2013/36/EU.

a)

de tier 1-kernkapitaalratio van de instelling in de zin van artikel 92, lid 2, onder a) van Verordening (EU) nr. 575/2013;

b)

de tier 1-kapitaalratio van de instelling in de zin van artikel 92, lid 2, onder b) van Verordening (EU) nr. 575/2013;

c)

de totale kapitaalratio van de instelling in de zin van artikel 92, lid 2, onder c) van Verordening (EU) nr. 575/2013;

d)

het totaal van de risicoposten van de instelling in de zin van artikel 92, lid 3, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

e)

de eigenvermogensvereisten die gelden in de lidstaat van herkomst overeenkomstig artikel 92 van Verordening (EU) nr. 575/2013, rekening houdende met alle maatregelen die zijn aangenomen of erkend overeenkomstig artikel 458 van die verordening en in voorkomend geval rekening houdend de overgangsregelingen in deel 10 van die verordening;

f)

de hoogte van de kapitaalconserveringsbuffer die de instelling moet onderhouden overeenkomstig artikel 129 van Richtlijn 2013/36/EU;

g)

de hoogte van elke instellingsspecifieke contracyclische kapitaalbuffer die de instelling moet aanhouden overeenkomstig artikel 130 van Richtlijn 2013/36/EU;

h)

de hoogte van elke systeemrisicobuffer die de instelling moet onderhouden overeenkomstig artikel 133 van Richtlijn 2013/36/EU;

i)

de hoogte van elke MSI-buffer of ASI-buffer die de instelling moet onderhouden overeenkomstig artikel 131, leden 4 en 5, van Richtlijn 2013/36/EU;

j)

de hoogte van alle aanvullende eigenvermogensvereisten die zijn opgelegd overeenkomstig artikel 104, lid 1, onder a) van Richtlijn 2013/36/EU en van alle overige vereisten die overeenkomstig dat artikel zijn opgelegd met betrekking tot de solvabiliteit van de instelling.

a)

de maximale dekking van het depositogarantiestelsel per in aanmerking komende deposant;

b)

het dekkingsbereik en de soorten gedekte deposito's;

c)

alle uitsluitingen van de dekking, met inbegrip van de producten en soorten deposanten;

d)

de financieringsregelingen van het depositogarantiestelsel, in het bijzonder of het stelsel vooraf of achteraf wordt gefinancierd, en het volume van het stelsel;

e)

de contactgegevens van de beheerder van het stelsel.

a)

administratieve sancties die worden opgelegd of andere administratieve maatregelen die worden toegepast ingevolge de artikelen 64 tot en met 67 van Richtlijn 2013/36/EU;

b)

toezichtsmaatregelen die worden opgelegd ingevolge de artikelen 104 of 105 van Richtlijn 2013/36/EU;

c)

opgelegde strafrechtelijke sancties die betrekking hebben op inbreuken op Verordening (EU) nr. 575/2013 of op de nationale bepalingen die Richtlijn 2013/36/EU omzetten.

a)

de noodcontactgegevens van personen die binnen de bevoegde autoriteiten verantwoordelijk zijn voor het afhandelen van noodsituaties;

b)

de communicatieprocedures die van toepassing zijn op de noodsituaties.

a)

een beschrijving van alle situaties ten aanzien waarvan de bevoegde autoriteiten hebben vastgesteld dat een instelling niet heeft voldaan aan het nationale of het uniale recht of aan de vereisten die betrekking hebben op het prudentieel toezicht of het toezicht op het marktgedrag van instellingen, met inbegrip van de vereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 en van de nationale bepalingen tot omzetting van Richtlijn 2013/36/EU, tezamen met een toelichting bij de genomen of voorgenomen toezichtsmaatregelen om de niet-naleving aan te pakken;

b)

een beschrijving van elke niet-naleving van de voorwaarden waaronder de activiteiten van het bijkantoor in het algemeen belang moeten worden verricht in de lidstaat van ontvangst;

c)

alle vastgestelde systeemrisico's die het bijkantoor of de activiteiten daarvan in de lidstaat van ontvangst met zich brengen, met inbegrip van alle beoordelingen van het waarschijnlijke effect van een schorsing of beëindiging van de activiteiten van het bijkantoor op het volgende:

d)

het marktaandeel van het bijkantoor indien het de grens van 2 % van de totale markt in de lidstaat van ontvangst overschrijdt in een van de volgende twee categorieën:

e)

alle belemmeringen voor de overdracht van contanten en zekerheden aan of van het bijkantoor.

a)

alle situaties ten aanzien waarvan de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van ontvangst hebben vastgesteld dat een instelling niet heeft voldaan aan nationaal of uniaal recht of aan vereisten betreffende het prudentieel toezicht of het toezicht op het marktgedrag van instellingen, met inbegrip van de vereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 en van de nationale bepalingen tot omzetting van Richtlijn 2013/36/EU, tezamen met een toelichting bij de genomen of voorgenomen toezichtsmaatregelen om de niet-naleving aan te pakken;

b)

het volume aan deposito's dat is aangetrokken bij ingezetenen van de lidstaat van ontvangst;

c)

het volume aan leningen dat is verstrekt aan ingezetenen van de lidstaat van ontvangst;

d)

met betrekking tot de activiteiten die worden opgesomd in bijlage I bij Richtlijn 2013/36/EU, waarvan een instelling heeft aangegeven dat zij deze wenst te verrichten in de lidstaat van ontvangst aan de hand van de levering van diensten:

a)

een beschrijving van de situatie die zich heeft voorgedaan, met inbegrip van de onderliggende oorzaak van de stress-situatie, het verwachte effect van de liquiditeitsstress op de instelling en de ontwikkelingen met betrekking tot transacties binnen de groep;

b)

een toelichting bij de door de bevoegde autoriteiten dan wel door de instelling genomen of voorgenomen maatregelen, met inbegrip van alle vereisten die door de bevoegde autoriteiten aan de instelling zijn opgelegd om de liquiditeitsstress te limiteren;

c)

de resultaten van de beoordelingen van de systeemgevolgen van de liquiditeitsstress;

d)

de laatste beschikbare kwantitatieve informatie met betrekking tot de in de punten c) tot en met h) van artikel 4, lid 1, gespecificeerde liquiditeit.