32000Y0909(06)

Wijziging van de richtsnoeren inzake regionale steunmaatregelen

(2000/C 258/06)

(Voor de EER relevante tekst)

De punten 3.10.4, 4.15, 4.16 en 4.17 van de richtsnoeren inzake regionale steun(1) komen als volgt te luiden: "3.10.4. Regio's met een geringe bevolkingsdichtheid en ultraperifere regio's:

- binnen de grenzen van het in punt 3.9 genoemde maximum per lidstaat kunnen regio's waarvan de bevolkingsdichtheid minder dan 12,5 inwoners per km2 (19) bedraagt en ultraperifere regio's eveneens voor de betrokken afwijking in aanmerking komen.

Exploitatiesteun

4.15. Regionale steun die bedoeld is om de lopende kosten van een onderneming te verminderen (exploitatiesteun) is in beginsel verboden.

Dergelijke steun mag evenwel bij uitzondering worden toegestaan in die regio's die onder de afwijking van artikel 87 (2), lid 3, onder a), vallen, mits hij door de bijdrage aan de regionale ontwikkeling en de aard ervan gerechtvaardigd is en de hoogte ervan in verhouding staat tot de te verhelpen handicaps (36). De lidstaten moeten het bestaan van die handicaps aantonen en de omvang ervan meten. Deze exploitatiesteun moet beperkt zijn in de tijd en degressief zijn.

4.16. In uitzonderingsgevallen kan, onder de in het navolgende genoemde voorwaarden, exploitatiesteun worden verleend die niet zowel degressief als beperkt in de tijd is.

4.16.1. In ultraperifere regio's die onder de afwijking van artikel 87, lid 3, onder a) en c), vallen alsmede in de regio's met een geringe bevolkingsdichtheid die hetzij onder de afwijking van artikel 87, lid 3, onder a), vallen, hetzij op grond van het in punt 3.10.4 genoemde criterium van de bevolkingsdichtheid onder die van punt c), mag steun worden toegestaan die niet zowel degressief als beperkt in de tijd is en die bedoeld is om de extra vervoerskosten (37) gedeeltelijk te compenseren, met inachtneming van bepaalde voorwaarden (38). De lidstaten moeten het bestaan van de bedoelde extra kosten aantonen en de omvang ervan meten.

4.16.2. Bovendien mag in ultraperifere regio's die onder de afwijking van artikel 87, lid 3, onder a) en c), vallen niet-degressieve en niet in de tijd beperkte steun worden toegestaan, wanneer deze steun is bedoeld om de meerkosten bij het uitvoeren van de economische activiteit die met de in artikel 299, lid 2, opgesomde factoren samenhangen, welke factoren door hun blijvende en cumulatieve karakter de ontwikkeling van deze gebieden ernstig schaden (de grote afstand, het insulaire karakter, de kleine oppervlakte, een moeilijk reliëf en klimaat en de economische afhankelijkheid van enkele producten), te vergoeden. De lidstaten moeten de omvang van de meerkosten meten en het verband met de in artikel 299, lid 2, genoemde factoren aantonen.

De voorgenomen steun moet door de bijdrage aan de regionale ontwikkeling en de aard ervan gerechtvaardigd zijn en de hoogte ervan moet in verhouding staan tot de meerkosten ter vergoeding waarvan hij wordt verleend.

De hoogte van de vergoeding van de meerkosten zal tevens worden onderzocht op basis van het door de regio bereikte ontwikkelingsniveau.

Deze steun zal door de Commissie worden goedgekeurd voor een periode die uiterlijk verstrijkt aan het einde van de geldigheidsperiode van de regionale steunkaarten welke gelden op het ogenblik waarop de regeling door de Commissie wordt goedgekeurd opdat de steun dankzij de regelmatige opwaardering van de hoogte ervan op lange termijn goed toegesneden blijft op de situatie van de betrokken regio.

4.17. Exploitatiesteun die ten doel heeft de uitvoer tussen de lidstaten (39) te bevorderen, moet worden uitgesloten."

De Commissie past deze wijziging met ingang van de datum van kennisgeving van dit besluit aan de lidstaten toe op nieuwe aanmeldingen van staatssteun en op aanmeldingen waarover zij op die datum nog niet heeft beslist.

Elke onrechtmatige steun in de zin van artikel 1, onder f), van Verordening (EG) nr. 659/1999 van de Raad(3) zal worden beoordeeld overeenkomstig de regels en richtsnoeren op het tijdstip waarop de steun wordt toegekend.

(1) PB C 74 van 10.3.1998, blz. 9.

(2) Nummering volgens het Verdrag van Amsterdam.

(3) PB L 83 van 27.3.1999, blz. 1.